Uticaj različitih termalnih uslova na hemijski sastav mesa kalifornijske pastrmke sa dve farme u severozapadnoj Grčkoj

Rainbow trout from two fish farms were reared under different thermal regimes, Farm Awas located by a river in a mountain region of Epirus and farm B was located in a lowland location at the coast of Preveza. Lower temperature prevailed in farm A (10-11 oC vs. 16-16,6 in farm B). Proximate composition analysis indicated that the different thermal conditions resulted in significant differences in the filleting yield and the proximate composition of rainbow trout axial musculature. The fish from the farm B exhibited higher growth rate and fillet lipid contents. This research has been co-financed by the European Union (European Social Fund – ESF) and Greek national funds through the Operational Program "Education and Lifelong Learning" of the National Strategic Reference Framework (NSRF) - Research Funding Program: ARCHIMEDES III. Investing in knowledge society through the European Social Fund.Kalifornijske pastrmke su gajene u različitim termalnim režimima. Jedna farma (A) se nalazila pored reke u planinskom regionu Epira, a druga (B) se nalazila u nizijskom delu, na obalskom delu Preveza. Na farmi A su preovlađivale niže temperature (10-11 oC prema 16-16.6 na farmi B). Analiza hemijskog sastava ukazuje da su različiti temperaturni režimi doveli do značajnih razlika u kvalitetu fileta I cele aksijalne muskulature. Ruba sa farme B je imala veću stopu rasta I sadržaj lipida u filetima. Ovo istraživanje je ko finansirano od strane Evropske Unije (Evropski socijalni fond, European Social Fund – ESF) i Grčkih nacionalnih fondova kroz Operativni program «Obrazovanja i celoživotno učenje - Education and Lifelong Learning «Nacionalnog Strateškog referentnog okvira (NSRF) – Program finansiranja istraživanja ARCHIMEDES III – Investiranje u društvo znanja kroz Evropski socijalni fond

Effects from feeding different protein / energy levels and essential fatty acids on growth, physiology and metabolism in sea bream fingerlings (Sparus aurata)

Ένα από τα κύρια θρεπτικά συστατικά των ιχθυοτροφών που χρησιμοποιούνται στιςυδατοκαλλιέργειες αποτελεί η πρωτεΐνη, καθώς τα θαλασσινά ψάρια είναι από τη φύσητους σαρκοφάγα. Η τάση των τελευταίων ετών έχει προσανατολιστεί στηνεξοικονόμηση της πρωτεΐνης από άλλες ενεργειακές πηγές, λίπη και υδατάνθρακες γιαδιάφορους λόγους, οι βασικότεροι εκ των οποίων αφορούν το υψηλό της κόστος, τηνόλο και περισσότερο αυξανόμενη έλλειψη της παγκόσμια, και τέλος την επιβάρυνσητου θαλάσσιου περιβάλλοντος από τα προϊόντα καταβολισμού της (αμμωνία). Ηενσωμάτωση υψηλών επιπέδων ενεργειακών θρεπτικών συστατικών στις ιχθυοτροφέςεγκυμονεί τον κίνδυνο παύσης της ανάπτυξης των ψαριών, υπερβολικής εναπόθεσηςλίπους στους ιστούς των, αλλά και τη δημιουργία ανισορροπίας στο ποσοστό τωναπαραίτητων πολυακορέστων λιπαρών οξέων που πρέπει να εμπεριέχονται στην τροφή,των ω-3 αλλά και των ω-6 (Αραχιδονικό οξύ) καθώς η σημασία του έχει αναθεωρηθείτην τελευταία πενταετία.Ο σκοπός λοιπόν της παρούσας διατριβής ήταν η μελέτη των επιδράσεων σε νεαράάτομα τσιπούρας (l-20g) αφ’ ενός μεν διαφορετικών ποσοστών πρωτεϊνης/ενέργειαςκαι αφ’ ετέρου του είδους των πολυακορέστων λιπαρών οξέων που εμπεριέχονται στηντροφή αραχιδονικό οξύ, αλλά και περίσσειας ω-3, στην κατανάλωση, και τηναξιοποίηση των θρεπτικών συστατικών, αλλά και στην ανάπτυξη, το μεταβολισμό καιτην ποσοτική και ποιοτική (λιπαρά οξέα) σύσταση του σώματος και του ήπατος.Σχεδιάστηκαν οκτώ πειραματικές τροφές που διέφεραν ως προς την περιεκτικότητα σετην πρωτεΐνη και το ενεργειακό περιεχόμενο, ο συνδυασμός των οποίων περιελάμβανετρία επίπεδα πρωτεΐνης 40, 46 και 52%, τρία επίπεδα λίπους 10, 15 και 20%, αλλά καιένα ποσοστό υδατανθράκων που κυμάνθηκε από ένα μέγιστο 40% σε ένα ελάχιστο18%.Το επίπεδο πρωτεΐνης 40% δοκιμάστηκε με δύο επίπεδα λίπους 10 και 20%.Η θρεπτική αξία των πειραματικών τροφών ελέγχθηκε αρχικά με βασικές χημικέςαναλύσεις, αλλά και με τον προσδιορισμό της πεπτικότητας των συστατικών πουεμπεριέχονταν σε αυτές. Η πρωτεΐνη χαρακτηρίστηκε από υψηλή πεπτικότητα, ενώ η πεπτικότητα των υδατανθράκων εξαρτώνταν από το ποσοστό τους στη τροφή. Ηπεπτικότητα του λίπους ήταν υψηλή, όμως το ποσοστό των υδατανθράκων επηρέαζεαρνητικά την πεπτικότητα του. Μελετήθηκε επίσης η επίδραση των «ακραίων»ποσοστών που τα θρεπτικά συστατικά είχαν συμπεριληφθεί στις πειραματικές τροφέςστη φυσιολογία της πέψης, με τον προσδιορισμό της ενεργότητας των ενζύμων πέψεωςτων υδατανθράκων και των πρωτεϊνών (α-αμυλάση και ολικά πρωτεολυτικά). Ταεπίπεδα του αμύλου επηρεάζουν την ενεργότητα της α- αμυλάσης. Τα υψηλά διαιτητικάλιπαρά φαίνεται ότι επηρεάζουν τη δραστικότητα της α-αμυλάσης, αλλά και τηενεργότητα των πρωτεολυτικών ενζύμων.Η θρεπτική αξία των πειραματικών τροφών διαφορετικής αναλογίας πρωτεΐνης/ενέργειας μελετήθηκε με τρία πειράματα διατροφής, σε νεαρά άτομα τσιπούρας (1-2γραρχικού βάρους). Τα δύο πρώτα αφορούσαν τη δοκιμή των παραπάνω πειραματικώνσιτηρεσίων σε υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες και με έως κορεσμού διατροφή. Τοτρίτο πείραμα διατροφής αφορούσε τη δοκιμή των δύο πειραματικών σιτηρεσίων πουείχαν δώσει τους καλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στο πείραμα των υψηλώνθερμοκρασιών σε διαφορετικά ποσοστά διατροφής αλλά και ένα ακόμα πειραματικόσιτηρέσιο με υψηλότερο ποσοστό πρωτεΐνης. Στις υψηλές θερμοκρασίες δενπαρατηρήθηκε διαφορά στους ρυθμούς ανάπτυξης καθώς τα ψάρια διαφοροποιούσαντην κατανάλωση τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ενεργειακές τους απαιτήσεις.Η βέλτιστη αξιοποίηση της τροφής και των θρεπτικών συστατικών επιτεύχθηκε στιςχαμηλές καταναλώσεις και οι τροφές με 52% πρωτεΐνη, 15 και 20% λίπος φαίνεται ότικάλυπταν τις διαιτητικές απαιτήσεις σ’ αυτή την ηλικία των ψαριών σε έως κορεσμούδιατροφή. Στις χαμηλές θερμοκρασίες οι απαιτήσεις νεαρών ατόμων τσιπούρας σεπρωτεΐνη ήταν χαμηλότερες. Ένα ποσοστό πρωτεΐνης 47% σε συνδυασμό με 20% λίποςφαίνεται να αποτελεί το ιδανικό ποσοστό. Στο πείραμα των διαφορετικών ποσοστώνφάνηκε ότι αυτή η στρατηγική εκτροφής οδηγεί σε καλύτερη κατανομή των θρεπτικώνσυστατικών βελτιώνοντας σημαντικά την αξιοποίηση της τροφής αλλά και τησυγκράτηση των θρεπτικών συστατικών, ενώ υψηλότερα ποσοστά πρωτεΐνηςχειροτερεύουν τις παραμέτρους ανάπτυξης. Η σύσταση του σώματος έδειξε σε όλα ταπειράματα ότι το σωματικό και το ηπατικό λίπος σχετίζεται θετικά με το διαιτητικόλίπος, και ότι η διατροφή σε χαμηλά ποσοστά μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικήμείωση του λίπους.Προκειμένου να μελετηθεί η επίδραση των απαραίτητων ω-6 και ω-3 πολυακορέστων λιπαρών οξέων, η τροφή με 52% πρωτεΐνη και 15% λίπος εμπλουτίστηκε με τρίααυξανόμενα επίπεδα ω-6 (20:4ω-6 αραχιδονικό οξύ) και με ένα υψηλό επίπεδο ω-3(22:6ω-3, DHA). Το πείραμα διατροφής με τις παραπάνω τροφές περιελάμβανε εκτόςαπό τον έλεγχο της αύξησης και της σύστασης του σώματος των πειραματικών ψαριώνκαι τον ποιοτικό έλεγχο σε προεπιλεγμένους ιστούς, της σύστασης τους σε λιπαρά οξέα.Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στην ανάπτυξη και στη σύσταση του σώματος, παράμόνον στην εναπόθεση των επιπέδων του αραχιδονικού οξέως και του DHA στα πολικάλιπίδια των διαφόρων ιστών. Ήταν εμφανής μία ισχυρή εναπόθεση στους ιστούς στιςχαμηλές συγκεντρώσεις Αραχιδονικού οξέως υποδηλώνοντας την πιθανή ύπαρξη μιακάποιας μορφής ελέγχου στην εναπόθεση, εξαρτώμενη από τις ανάγκες του κάθε ιστού.Όσον αφορά την περίσσεια των ω-3 πολυακορέστων φαίνεται ότι και αυτάεναποτίθενται σε συγκεκριμένα ποσοστά, προκειμένου να διατηρηθεί η σταθερότητατης κυτταρικής μεμβράνης.Συμπερασματικά, οι απαιτήσεις νεαρών ατόμων τσιπούρας σε πρωτεΐνη είναι υψηλέςκαι η υποκατάσταση της από άλλες ενεργειακές πηγές δεν είναι δυνατή. Οι απαιτήσειςσε χαμηλή θερμοκρασία είναι μικρότερες, ενώ η διατροφή υψηλά ενεργειακών τροφώνσε χαμηλότερα ποσοστά αποδεικνύεται πιο επωφελής. Αυξανόμενα επίπεδαΑραχιδονικού οξέως, καθώς και περίσσειας 22:6ω-3 ενώ από τη μία δεν φαίνεται ναεπηρεάζουν την ανάπτυξη και τη σύσταση του σώματος νεαρών ατόμων τσιπούρας,από την άλλη, η διαφορετική εναπόθεση τους στους διάφορους ιστούς φαίνεται ναυποδηλώνει την επίδραση τους σε διάφορες φυσιολογικές παραμέτρους

Plant and novel aquafeed ingredient Impact on fish performance and waste excretion

The use of fish meal alternatives in aquafeeds is becoming a necessity due to the declining fisheries stocks; thus, sustainable dietary formulations remain a big challenge for the aquaculture sector. Although plant ingredients have been successfully used as an alternative to fish meal for some aquaculture species, their anti-nutritional content often interferes with feed acceptance, digestibility, and animal performance. Besides the increased production costs, other concerns also arise from these impairing effects, such as waste production originating from nutrients not retained in biomass and released in the environment as fecal or non-fecal losses. In the search for high-quality and sustainable aquafeeds, the use of novel ingredients, such as meals from insects, yeasts, or algae, has been the focus of the aquafeeds production sector over the past few years. However, the impact of the use of such ingredients should be carefully evaluated for animal performance and digestibility. In this chapter, we address the impacts of both common plant as well as novel ingredients for use in fish performance and waste production. Reduction of waste outputs can potentially be achieved through the improvement of feed formulation, palatability, digestibility, and nutrient retention. Therefore, knowledge of the contribution of different feed ingredients and their components on fish performance and fecal properties in aquaculture is of great importance

Chemical quality and sensory profile of the Mediterranean farmed fish shi drum (Umbrina cirrosa) as affected by its dietary protein/fat levels

Two groups of identically-reared shi drum, having received different diets (Group A: 45% protein and 16% fat and Group B: 48% protein and 12% fat), were compared for their yields and their chemical and sensory quality. They exhibited similar dressing and filleting yields, fat deposit and fillet composition. Differences were observed in the fillet fatty acids, with group B exhibiting higher 16:1ω-7, 16:1ω-9, 16:0, 18:0, and total saturate contents. Their fillet volatile compounds also differed (group A, in particular, contained higher levels of carbonyl-compounds). A triangle test revealed that the two shi drum groups were perceived as sensory different. A Check-All-That-Apply (CATA) test showed that group A (high dietary lipids) was perceived as having a significantly higher ‘fish oil’ aroma, hardness and elasticity, while group B was characterised mainly by higher ‘sweet taste’, higher ‘hay’ and ‘fresh seaweed’ aroma and ‘crab/prawn’ flavour

Dietary micronutrient supplementation in low fishmeal based diets for optimum growth and immune status of European sea bass (Dicentrarchus labrax) juveniles

The present study aimed to evaluate the optimal dietary micronutrient supplementation of plant-based diets for juvenile European sea bass. A 90-day feeding trial was performed, where fish were fed a high fishmeal (FM) based diet (62% DM; positive control) or low FM diets (12.5% FM and krill meal), supplemented with increasing levels of a micronutrient mixture (Nutrient Package, NP) consisting of vitamins, minerals and other micronutrients. The supplementation levels ranged from 0% (no supplementation, negative control) to 400%, where 100% supplementation level corresponded to the requirement levels recommended for other fish species. Fish growth and feed performance (SGR, DGI, FCR, PER) were significantly impaired at levels NP0 and NP25 compared to the FM control. Body Fe and Zn concentrations were positively affected by the graded levels of the NP, while Mn and Se concentrations remained stable. Growth parameters were particularly correlated to body Fe and Zn, while immune parameters were mainly correlated to body Zn. Significant immunosuppression was evidenced (concerning the respiratory burst activity) when low FM diets were not supplemented with NP. High inclusion levels of the NP showed a negative impact on lysozyme activity. Histological examinations did not reveal any significant effects on gills, gut and liver morphology. At identical NP supplementation level (50%), fish fed low and high FM diets showed similar growth and innate immunity suggesting that long-term feeding with plant-based diets do not significantly affect the fish when adequate minerals and vitamins supplementation is provided. Quadratic regression analysis showed that the inclusion of the NP between 260 and 300% improves growth and immune parameters of fish fed low-FM diets as well as Zn body incorporation. Overall, the present study suggested the positive impact of NP supplementation of PM-based diets on both fish growth and health but future NP could include less Mn, more Fe, closer to levels obtained in fish fed FM (245 mg·kg−1), and Zn at 122 mg·kg−1.</p

Growth performance and product quality of meagre (Argyrosomus regius) fed diets of different protein/lipid levels at industrial scale

The rearing of meagre (Argyrosomus regius) up to commercial sizes, using diets of different protein/lipid ratios, was examined in two long-term trials. In the first 2 × 2 trial, four diets containing two protein (43% and 47%) and two lipid levels (15% and 20%) were evaluated in fish of 350 g initial weight. Fish were reared for 8 months in triplicate experimental cages, up to final weight of 900g. Growth performance showed that diets containing 43% protein were the most appropriate, as indicated by the better thermal growth coefficient (TGC): 0.70 and 0.71 (vs. 0.61 and 0.53 for 47/15 and 47/20 diets) and better daily growth index DGI: 0.91 and 1.00 (vs. 0.88 and 0.79 for 47/15 and 47/20, respectively). Liver fat did not differ among groups, but liver glycogen in the 43/15 dietary group was found to be significantly higher than the 47/20 (3.89% vs 1.88%). The histological examinations revealed a trend for increased lipid deposition when fish were fed high fat diets. Diets that performed best, namely 43/15 and 43/20, were used in a second trial conducted at a commercial fish farm. Fish weighing 520g were reared for 7 months up to 1100 g final weight. No significant differences were observed in the growth parameters examined. The feed conversion ratio was found to be better in the 43/20 diet compared to the 43/15 (1.58 vs. 1.68, respectively). The dietary fat levels significantly affected fillet fat content. However, such difference in nutritional content was not reflected in human-perceived sensory differences

Growth performance and fatty acid tissue profile in gilthead seabream juveniles fed with different phospholipid sources supplemented in low-fish meal diets

The aim of the present study was to evaluate the phospholipid requirements for gilthead seabream, fed with low-fish meal diets. A 70-day feeding trial was performed to evaluate the dietary effects of marine versus plant-based phospholipid sources in low-fish meal diets on growth, body composition, liver, muscle and intestinal fatty acid profiles (polar and neutral), as well as liver morphology. Three levels of krill (marine) or soy lecithin (plant) as phospholipid source, at 0.53%, 1% and 2%, were supplemented in diets with 10% fish meal inclusion. The effects were compared to a high-fish meal diet (65%) as a positive control, and a low-fish meal diet without addition of phospholipids as a negative control. Growth, feed and protein efficiency parameters were improved by the addition of phospholipids in the low-fish meal diets, irrespective of the source, but all parameters were lower compared to the positive control. Krill phospholipid supplementation showed optimal results at 0.5% levels and soybean lecithin supplementation at 1% level. Significant differences by the phospholipid supplementation were found in both the neutral and polar lipid profile in the liver and muscle, while only in the neutral lipids in the intestine. Evaluation of liver histology indicated mild improvement of steatosis symptoms. Overall, our results indicate that phospholipid supplementation in low-fish meal diets can improve the growth and liver status in gilthead seabream juveniles

Growth Performance and Environmental Quality Indices and Biomarkers in a Co-Culture of the European Sea Bass with Filter and Deposit Feeders: A Case Study of an IMTA System

This study aimed to evaluate the efficiency of an integrated multi-trophic aquaculture (IMTA) system comprising co-cultured fed fish and organic extractive species representing three distinct trophic levels as well as the impact and potential utilization of two commercially available fish feeds made up of 35% fish meal (FM) and 20% fish meal (LFM) ingredients, using a multi-indicator assessment approach. Significant alterations were observed in growth performance indicators (GPIs), water and sediment quality indices, toxicity tests and biomarkers within the IMTA system. The fish survival, weight gain (WG), and specific growth rate (SGR) were higher in the IMTA system with significantly lower feed conversion ratios (FCRs) and higher feed efficiency (FE) in comparison to the fed fish monoculture system. Yet, organic filter feeders displayed 100% survival, and increased shell growth, while deposit feeders exhibited successful survival and significant weight gain. In the comparison between FM-IMTA and LFM-IMTA, fed fish in FM-IMTA showed higher WG, SGR, and FE with lower FCR. Environmental parameters like temperature, oxygen, and nutrient concentrations fluctuated but generally improved in the IMTA system, indicating lower mesotrophic conditions. Sediment fatty acid profiles differed between systems and toxicity assessments, which suggested a lower impact in IMTA and FM-IMTA systems. The sediment microbial community displayed high similarity within IMTA systems and between FM-IMTA and LFM-IMTA. These findings underscore the potential of IMTA systems for sustainable aquaculture, emphasizing improved growth performance and reduced environmental impact, particularly when using fish meal feeds