Alzheimer ve vasküler demanslı hastalarda Chlamydophila pneumonaie seroprevalansı

Son yıllarda, bir hücre içi patojeni olan ve kronik enfeksiyon yapabilen Chlamydophila pneumoniae'nın bazı demans türlerinde etkili olabileceği ileri sürülmüş, bunu doğrulayan yada çürüten çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmanın amacı C. pneumoniae enfeksiyonu ile Alzheimer ve vasküler demans hastalıkları arasında bir ilişki olup olmadığını serolojik olarak incelemektir. 54 Alzheimer, 29 vasküler demanslı hastada ve 50 kontrolde C. pneumoniae IgG ve IgA antikorlarını araştırdık ve sonuçları istatistiksel olarak karşılaştırdık. C. pneumoniae IgG, Alzheimer'lı hastaların 25'inde (%49.2), vasküler demanslı hastaların 15'inde (%51.8) ve kontrollerin 22'sinde (%44) bulunurken, IgA için sırasıyla 6 (%11.1), 2 (%6.9) ve 3 (%6) pozitiflik tespit edildi. Bu çalışmada, Alzheimer ve vasküler demansla C. pneumoniae arasındaki anlamlı bir ilişki için serolojik bir kanıt bulunmadı.In recent years, it was been argued that Chlamydophila pneumoniae, which is an intracellular pathogen capable of causing chronic infection, might be effective in some forms of dementia, an argument confirmed or rejected by some studies. The objective of this study was to determine if there was an association between C. pneumoniae infection and Alzheimer's disease and vascular dementia. We tested 54 patients with Alzheimer and 29 patients with vascular dementia and 50 controls for C. pneumoniae IgG and IgA antibodies and analyzed the results statistically. C. pneumoniae IgG antibodies were found in 25 patients (49.2%) with Alzheimer's disease, 15 patients (51.8%) with vascular dementia and 22 controls (44%) whereas 6 patients (11.1%), 2 patients (6.9%) and 3 controls (6%), respectively, tested positive for IgA. It was found no serological evidence for a significant association between C. pneumoniae and Alzheimer's disease as well as vascular dementia

The study of retrospective onychomycosis in manisa: 2003-2010

Amaç: Bu çalışma Manisa da onikomikoz etkenlerini tespit etmek ve mikolojik tanı testlerini değerlendirmek amacıyla gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Yedi yıllık dönemde onikomikoz klinik ön tanısıyla mikoloji laboratuvarına sevk edilerek direkt mik- roskobik bakısı (DMB) ve kültürü yapılmış 3518 kişinin kayıt- ları retrospektif olarak incelendi ve istatistiksel analizi yapıl- dı. Bulgular: Toplam 940 hastanın kültüründe üreme tespit edildi. Kültür altın standart olarak kabul edilerek, DMB duyarlılığı %87.7, özgüllüğü ise %52.2 olarak bulundu. Pozi- tif ve negatif prediktif değerler sırasıyla %40.1 ve %92 he- saplandı ve her iki test arasındaki uyum ise %61.7 di. Kül- türde en sık izole edilen etkenin Trichophyton rubrum oldu- ğu tespit edildi. Sonuç: Onikomikoz tanısı için sadece klinik tanı ve DMB nin yeterli olamayacağı, kültürün de gerekli olduğu sonucuna varıldı.Objective: This study performed to detect agents of onychomycosis in Manisa and evaluate tests of mycologic diagnosis. Material and Methods: 3518 persons clinically pre- diagnosed with onychomycosis who presented to the mycology laboratory within the 7- year period were reviewed retrospectively for the outcomes of direct microscopic examination and culture, and analysed statistically. Results: Growth on cultures were detected in 940 patients. The sensitivity and specificity of direct microscopic examination using culture as a gold standard were found 87.7% and 52.2% respectively. The positive and negative predictive values were calculated 40.1% and 92% respectively and the concordance in both tests was 61.7%. Trichopyhton rubrum was the agent most frequently isolated on culture. Conclusion: It was concluded that only clinical pre-diagnosis and direct microscopic examination alone cannot be sufficient and culture is also required

Investigation of viral agents by multiplex PCR in children with symptoms of upper respiratory tract infection

Amaç: Bu çalışmada, akut üst solunum yolu semptomlu çocuklarda test edilmiş “viral solunum paneli” sonuçlarını değerlendirdik. Yöntemler: Toplam 160 semptomlu çocuğun nazofaringeal sürüntü örneklerinin multipleks PCR ile test edilmiş sonuçları incelendi. Bulgular: Hastaların 55 (%34.4)’i pozitifti. Beş hastada (%3.1) çift etken, bir hastada (%0.6) ise üç etken bulundu. En sık olarak insan rinovirüs 14 hastada (%25.4) tespit edildi. Sonuç: Etken viruslarının sıklığının ortaya konulduğu çalışmada, çok sayıda virusu aynı anda ve kısa sürede tespit edebilen multipleks PCR’ın güvenilir bir test olduğu sonucuna varıldı.Objective: We evaluate the results of “respiratory viral panel” tested in children with symptoms of acute upper respiratory tract infections. Methods: Multiplex PCR test results of nasopharyngeal swap samples of 160 symptomatic children were analyzed. Results: Fifty-five patients (34.4%) had PCR test positivity. Two (n=5 patients; 3.1%), and three (n=1; 0.6%) viral species were detected. Rhinovirus was the most frequently detected species (n= 14; 25.4%). Conclusion: It was concluded that multiplex PCR is a reliable test which can simultaneously detect numerous viruses in a short time in accordance with the results of this study

The study of retrospective onychomycosis in manisa: 2003-2010

Amaç: Bu çalışma Manisa da onikomikoz etkenlerini tespit etmek ve mikolojik tanı testlerini değerlendirmek amacıyla gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Yedi yıllık dönemde onikomikoz klinik ön tanısıyla mikoloji laboratuvarına sevk edilerek direkt mik- roskobik bakısı (DMB) ve kültürü yapılmış 3518 kişinin kayıt- ları retrospektif olarak incelendi ve istatistiksel analizi yapıl- dı. Bulgular: Toplam 940 hastanın kültüründe üreme tespit edildi. Kültür altın standart olarak kabul edilerek, DMB duyarlılığı %87.7, özgüllüğü ise %52.2 olarak bulundu. Pozi- tif ve negatif prediktif değerler sırasıyla %40.1 ve %92 he- saplandı ve her iki test arasındaki uyum ise %61.7 di. Kül- türde en sık izole edilen etkenin Trichophyton rubrum oldu- ğu tespit edildi. Sonuç: Onikomikoz tanısı için sadece klinik tanı ve DMB nin yeterli olamayacağı, kültürün de gerekli olduğu sonucuna varıldı.Objective: This study performed to detect agents of onychomycosis in Manisa and evaluate tests of mycologic diagnosis. Material and Methods: 3518 persons clinically pre- diagnosed with onychomycosis who presented to the mycology laboratory within the 7- year period were reviewed retrospectively for the outcomes of direct microscopic examination and culture, and analysed statistically. Results: Growth on cultures were detected in 940 patients. The sensitivity and specificity of direct microscopic examination using culture as a gold standard were found 87.7% and 52.2% respectively. The positive and negative predictive values were calculated 40.1% and 92% respectively and the concordance in both tests was 61.7%. Trichopyhton rubrum was the agent most frequently isolated on culture. Conclusion: It was concluded that only clinical pre-diagnosis and direct microscopic examination alone cannot be sufficient and culture is also required

Evaluation of rubella immunity in pregnants

Amaç: Çalışmamızda gebelerin rubella yönünden bağışıklık durumlarını araştırarak, sonuçlarını değerlendirdik. Gereç ve Yöntem: Altı yıllık süreçte, Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Seroloji Laboratuvarı’na başvuran ve enzim immün assay (EIA) yöntemiyle anti rubella IgG ve IgM antikorları test edilmiş 1202 gebenin sonuçları retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Gebelerin 1006’sında (% 83,7) IgG pozitifliği, 92’sinde (% 7,6) IgM pozitifliği tespit ettik. Sadece IgG ve IgM pozitiflikleri, sırasıyla 995 (% 82.8) ve 81 (% 6,7) gebede saptanırken, hem IgG, hem de IgM pozitifliği 11 gebede (% 1) tespit edildi. 115 (% 9,5) gebede ise her iki antikorun da negatif olduğu görüldü. Sonuç: Gebelerin % 9.5’u rubellaya karşı duyarlı bulundu, aşılamanın önemi ortaya konuldu.Object: In our study, we evaluated results of rubella in pregnants, researching their immunity. Material and Method: It was retrospectively reviewed results of antibodies against rubella IgG and rubella IgM tested by enzyme immune assay (EIA) method belonging to 1202 pregnant applied to Medical Microbiology of Medicine Faculty of Celal Bayar University, in six years. Results: We determined IgG and IgM positivities in 1006 (83.7%) and 92 (7.6%) pregnants, respectively. Only IgG positivity and IgM positivity was determined in 995 (82.8%) and 81(6,7%) pregnants respectively, it was detected both IgG and IgM positivities in 11 (1%) pregnants. It was seen both antibody negativity in 115 (9,5%) pregnants. Conclusion: It was found susceptibility to rubella in pregnant of 9.5%, and indicated importance of immunization

The study of retrospective onychomycosis in Manisa: 2003-2010

Amaç: Bu çalışma Manisa’da onikomikoz etkenlerini tespit etmek ve mikolojik tanı testlerini değerlendirmek amacıyla gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Yedi yıllık dönemde onikomikoz klinik ön tanısıyla mikoloji laboratuvarına sevk edilerek direkt mikroskobik bakısı (DMB) ve kültürü yapılmış 3518 kişinin kayıtları retrospektif olarak incelendi ve istatistiksel analizi yapıldı. Bulgular: Toplam 940 hastanın kültüründe üreme tespit edildi. Kültür altın standart olarak kabul edilerek, DMB duyarlılığı %87.7, özgüllüğü ise %52.2 olarak bulundu. Pozitif ve negatif prediktif değerler sırasıyla %40.1 ve %92 hesaplandı ve her iki test arasındaki uyum ise %61.7’di. Kültürde en sık izole edilen etkenin Trichophyton rubrum olduğu tespit edildi. Sonuç: Onikomikoz tanısı için sadece klinik tanı ve DMB’nin yeterli olamayacağı, kültürün de gerekli olduğu sonucuna varıldı.Objective: This study performed to detect agents of onychomycosis in Manisa and evaluate tests of mycologic diagnosis. Material and Methods: 3518 persons clinically prediagnosed with onychomycosis who presented to the mycology laboratory within the 7- year period were reviewed retrospectively for the outcomes of direct microscopic examination and culture, and analysed statistically. Results: Growth on cultures were detected in 940 patients. The sensitivity and specificity of direct microscopic examination using culture as a gold standard were found 87.7% and 52.2% respectively. The positive and negative predictive values were calculated 40.1% and 92% respectively and the concordance in both tests was 61.7%. Trichopyhton rubrum was the agent most frequently isolated on culture. Conclusion: It was concluded that only clinical pre-diagnosis and direct microscopic examination alone cannot be sufficient and culture is also required

Evaluation of rubella immunity in pregnants

Amaç: Çalışmamızda gebelerin rubella yönünden bağışıklık durumlarını araştırarak, sonuçlarını değerlendirdik. Gereç ve Yöntem: Altı yıllık süreçte, Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Seroloji Laboratuvarı’na başvuran ve enzim immün assay (EIA) yöntemiyle anti rubella IgG ve IgM antikorları test edilmiş 1202 gebenin sonuçları retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Gebelerin 1006’sında (% 83,7) IgG pozitifliği, 92’sinde (% 7,6) IgM pozitifliği tespit ettik. Sadece IgG ve IgM pozitiflikleri, sırasıyla 995 (% 82.8) ve 81 (% 6,7) gebede saptanırken, hem IgG, hem de IgM pozitifliği 11 gebede (% 1) tespit edildi. 115 (% 9,5) gebede ise her iki antikorun da negatif olduğu görüldü. Sonuç: Gebelerin % 9.5’u rubellaya karşı duyarlı bulundu, aşılamanın önemi ortaya konuldu.Object: In our study, we evaluated results of rubella in pregnants, researching their immunity. Material and Method: It was retrospectively reviewed results of antibodies against rubella IgG and rubella IgM tested by enzyme immune assay (EIA) method belonging to 1202 pregnant applied to Medical Microbiology of Medicine Faculty of Celal Bayar University, in six years. Results: We determined IgG and IgM positivities in 1006 (83.7%) and 92 (7.6%) pregnants, respectively. Only IgG positivity and IgM positivity was determined in 995 (82.8%) and 81(6,7%) pregnants respectively, it was detected both IgG and IgM positivities in 11 (1%) pregnants. It was seen both antibody negativity in 115 (9,5%) pregnants. Conclusion: It was found susceptibility to rubella in pregnant of 9.5%, and indicated importance of immunization

The study of retrospective onychomycosis in Manisa: 2003-2010

Amaç: Bu çalışma Manisa’da onikomikoz etkenlerini tespit etmek ve mikolojik tanı testlerini değerlendirmek amacıyla gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Yedi yıllık dönemde onikomikoz klinik ön tanısıyla mikoloji laboratuvarına sevk edilerek direkt mikroskobik bakısı (DMB) ve kültürü yapılmış 3518 kişinin kayıtları retrospektif olarak incelendi ve istatistiksel analizi yapıldı. Bulgular: Toplam 940 hastanın kültüründe üreme tespit edildi. Kültür altın standart olarak kabul edilerek, DMB duyarlılığı %87.7, özgüllüğü ise %52.2 olarak bulundu. Pozitif ve negatif prediktif değerler sırasıyla %40.1 ve %92 hesaplandı ve her iki test arasındaki uyum ise %61.7’di. Kültürde en sık izole edilen etkenin Trichophyton rubrum olduğu tespit edildi. Sonuç: Onikomikoz tanısı için sadece klinik tanı ve DMB’nin yeterli olamayacağı, kültürün de gerekli olduğu sonucuna varıldı.Objective: This study performed to detect agents of onychomycosis in Manisa and evaluate tests of mycologic diagnosis. Material and Methods: 3518 persons clinically prediagnosed with onychomycosis who presented to the mycology laboratory within the 7- year period were reviewed retrospectively for the outcomes of direct microscopic examination and culture, and analysed statistically. Results: Growth on cultures were detected in 940 patients. The sensitivity and specificity of direct microscopic examination using culture as a gold standard were found 87.7% and 52.2% respectively. The positive and negative predictive values were calculated 40.1% and 92% respectively and the concordance in both tests was 61.7%. Trichopyhton rubrum was the agent most frequently isolated on culture. Conclusion: It was concluded that only clinical pre-diagnosis and direct microscopic examination alone cannot be sufficient and culture is also required

Investigation of Bacterial Etiology with Conventional and Multiplex PCR Methods in Adult Patients with Community-Acquired Pneumonia

Community-acquired pneumonia (CAP) is still a serious life-threatening disease, in which the etiologic agent cannot be identified in more than 50% of patients despite advanced diagnostic methods. The most commonly used methods in the determination of CAP etiology are culture and serological tests. Since early and accurate therapy reduces the mortality in CAP cases, rapid and reliable diagnostic methods are needed. The aim of this study was to determine the bacterial etiology in adult patients with CAP by implementing multiplex polymerase chain reaction/reverse line blot hybridization (M-PCR/RLBH) assay combined with conventional methods. A total of 128 cases (94 were male; age range: 19-81 years, mean age: 58) who were admitted to our hospital and clinically diagnosed as CAP between November 2008 - November 2010, were included in the study. Respiratory samples (sputum and/or bronchoalveolar lavage) obtained from patients were searched by M-PCR/RLBH method (Gen ID (R) Autoimmun Diagnostika GmbH, Germany) in terms of the presence of Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae and Legionella pneumophila nucleic acids. The samples were simultaneously inoculated onto 5% sheep blood agar, chocolate agar, haemophilus isolation agar, buffered charcoal yeast extract-selective agar and EMB agar media for cultivation. Serum samples obtained from the cases were tested for IgM and IgG antibodies against C.pneumoniae by microimmunofluorescence (Focus Diagnostic, USA) and against L.pneumophila and M.pneumoniae by indirect immunofluorescence (Euroimmun, Germany) methods. The bacterial etiology was identified in 59 (46.1%) of 128 patients with CAP and a total of 73 pathogens were detected. The leading organism was S.pneumoniae (n= 32, 25%), followed by H.influenzae and M.pneumoniae (n= 9, 7%), gram-negative bacilli (n= 10, 7.8%), M.catarrhalis (n= 6, 4.7%), C.pneumoniae (n= 4, 3.2%), L.pneumophila (n= 2, 1.6%) and Staphylococcus aureus (n= 1, 1.4%). Infection with atypical pathogens were detected in 15 (11.7%), and mixed infections in 14 (10.9%) patients. The detection rate of microorganisms (S.pneumoniae, H.influenzae, M.catarrhalis, C.pneumoniae, L.pneumophilia, M.pneumoniae) searched by M-PCR/RLBH method was 41.4% (53/128), while those microorganisms were detected in 23.4% (30/128) of the patients by conventional methods, representing a significant difference (p< 0.05). It was concluded that M-PCR/RLBH method supplemented the determination of bacterial etiology in CAP cases by increasing the rate of detection from 23.4% to 41.4%. The results indicated that empirical treatment of CAP should primarily include antibiotics against S.pneumoniae, M.pneumoniae and H.influenzae in our region