Rehabilitation in Parkinson Disease

 Parkinson Disease is a neurodegenerative disease which pathogenesis is not well known. Gait and balance disorders are the most basic symptoms of PD. The occurrence of the symptoms depends on  phase of disease and patient’s individual attributes. Rehabilitation is one of the possible way  to assuage the occurrence of the symptoms. Methods of  physiotherapy have to be chosen individually to every patient.  Using the methods correctly can help the patient to overcome the symptoms at daily life and improve their quality of life

Septic state and ileus as the late complications of non-occlusive mesenteric ischemia — case report

Ostre niedokrwienie jelit jest schorzeniem względnie rzadkim, ale o bardzo poważnym rokowaniu. Może być ono spowodowane niedrożnością tętnic trzewnych, ich skurczem lub zmniejszeniem ciśnienia perfuzyjnego (tzw. NOMI, niedokrwienie nieokluzyjne) albo zakrzepicą żył trzewnych. W pracy przedstawiono przypadek pacjenta, u którego w przebiegu wstrząsu septycznego wikłającego zapalenie płuc najprawdopodobniej doszło do NOMI. Następstwem tego powikłania były nawracające stany septyczne spowodowane przez Enterococcus fecalis oraz szybko postępujące, wieloodcinkowe zwężenia jelita cienkiego prowadzące do niedrożności przewodu pokarmowego. Z jej powodu dokonano resekcji jelita cienkiego i wyłonienia ileostomii, w następstwie czego chory wymagał całkowitego, a potem częściowego żywienia pozajelitowego. W omawianym przypadku, mimo wczesnego podejrzenia klinicznego, że powodem zaburzeń pasażu jelitowego oraz nawracających stanów septycznych powodowanych paciorkowcami „jelitowymi” jest niedokrwienne uszkodzenie jelita powstałe w przebiegu wstrząsu septycznego, nie udało się udokumentować tego powikłania na tyle, by wdrożyć leczenie chirurgiczne zanim doszło do rozsiewu ognisk zakażenia. Stały się one najbardziej prawdopodobnym źródłem późniejszego zakażenia cewnika do żywienia pozajelitowego i posocznicy, które wraz z udarem przyczyniły się ostatecznie do zgonu chorego.Acute bowel ischemia is a relatively rare condition, but with a very serious prognosis. It may be caused by obstruction of the visceral artery, arterial spasm or reduction in visceral perfusion (NOMI, non-occlusive ischemia), or visceral venous thrombosis. In this paper we present a case of a male patient, in whom during septic shock in the course of pneumonia, probably NOMI occurred. The consequence of this complication were recurrent febrile states and rapidly progressing, multisegmental narrowing of the small bowel resulting in the ileus within four months. It required small bowel resection, ileostomia and parenteral nutrition. We failed to sufficiently document the source of these late NOMI complications and introduce the surgery before dissemination of infection of faecal streptococci. These infection focuses were likely the source of nutritional catheter contagion and recurrent septic conditions, which together with stroke, finally caused patient’s death

Czynniki ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego w grupie chorych ze stabilną niewydolnością serca a wskaźnik bezdechu/spłyconego oddechu oceniany metodą holterowską

Wstęp: Zaburzenia oddychania w czasie snu w istotny sposób pogarszają przebieg i rokowanie chorych ze skurczową niewydolnością serca. Bezdech senny występuje u blisko 80% chorych z niewydolnością serca (głównie centralna postać zaburzeń oddychania w czasie snu), chociaż bezdech obturacyjny stanowi również istotny problem kliniczny. Głównymi czynnikami ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego są otyłość (podwyższone BMI i zwiększony obwód talii) oraz płeć męska. Polisomnografia jest najlepszą metodą rozpoznawania zaburzeń oddychania w czasie snu, jednak ze względu na koszty i małą dostępność nie może być rozpatrywana jako przesiewowa metoda diagnostyczna. W ostatnich latach podnosi się znaczenie badania holterowskiego w diagnostyce zaburzeń oddychania w czasie snu. Celem niniejszej pracy była ocena nasilenia bezdechu sennego mierzonego za pomocą holterowskiego wskaźnika bezdechu/spłyconego oddechu w odniesieniu do czynników ryzyka zaburzeń oddychania w czasie snu w grupie chorych z niewydolnością serca w porównaniu z grupą osób bez tego schorzenia. Metody: Badana grupa składała się z 70 pacjentów ze skurczową niewydolnością serca (EF &#8804; 40%) w II i III klasie według NYHA. Grupę kontrolną stanowiło 50 osób bez niewydolności serca, dobranych pod względem płci i wieku. Wyniki: Główne czynniki ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego (podwyższone BMI oraz zwiększony obwód pasa) obserwowano częściej w grupie osób bez niewydolności serca. Wskaźnik bezdechu/spłyconego bezdechu oceniany metodą holterowską był istotnie był istotnie wyższy w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną (16,4 v. 10,2; p < 0,01). Wnioski: Mimo rzadszego występowania głównych czynników ryzyka zaburzeń oddychania w czasie snu u chorych z niewydolnością serca, w badaniu wykazano wyższe wartości wskaźnika dla tej grupy pacjentów w porównaniu z grupą kontrolną. (Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 3: 109-113

Ciężkie, zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne z nawracającą zatorowością płucną i skrzeplinami w prawych jamach serca u pacjenta z przebytymi zawałami serca, udarem pnia mózgu oraz martwicą jelita cienkiego

Chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) is a chronic progressive disease of pulmonary circulation characterised by indistinct ethiopathogenesis. We present a case of a 50 year-old male with thrombophilia of unknown origin leading to the formation of multiple thrombi within venous circulation followed by episodes of acute pulmonary embolism resulting ultimately in acute heart failure in the course of developing CTEPH. Unfortunately, despite the wide range of haemostasis laboratory tests we were not able to define the type of coagulation abnormality. Owing to the efficient cooperation between cardiologists and cardiosurgeons it was possible to save patient&#8217;s life. Kardiol Pol 2011; 69, 1: 61-6

Elevated serum transaminases in patients with acute coronary syndromes: Do we need a revision of exclusion criteria for clinical trials?

Background: Elevations of hepatic transaminase (serum alanine transaminase [ALT] and serum aspartate aminotransferase [AST]) levels in patients with acute coronary syndrome (ACS), although transient, may result in exclusions from clinical efficacy trials due to suspected liver disease. The aim of this study was to evaluate the concentrations of serum transaminases in ACS and relate these to currently accepted AST/ALT exclusion criteria from clinical trials. Methods: 100 consecutive patients with ACS were prospectively examined. Blood samples for AST, ALT, total bilirubin and troponin I concentration were obtained at the time of admission and after 6, 12 and 24 hours. Results: Eighty percent of patients had elevated AST, and 47% ALT; 43% of patients characterized AST concentration &gt; 3 × upper limit of normal (ULN) in at least one measurement, while 8% of patients presented ALT concentration &gt; 3 × ULN. AST presented higher concentrations when compared to ALT, resulting in a high De-Ritis ratio at every time point. No significant or high correlations were found between the concentrations of serum transaminases, De-Ritis ratio and troponin I. Two different cut-off values of troponin I were adopted to define the amount of infarcted myocardium that distinguished 28–31% of individuals with “large infarction”. Among these patients, approximately 93% presented AST concentrations &gt; 3 × ULN. Conclusions: Hepatic transaminases are often elevated in ACS, with the majority of patients with more extensive myocardial injury presenting high concentrations of AST. In the setting of ACS, current transaminase thresholds for liver dysfunction used in clinical trials may lead to excessive and inadequate exclusions of patients with larger infarcts from such trials

Pomyślna terapia i rehabilitacja udaru u ciężarnej ze wszczepioną sztuczną zastawką aortalną

This report describes a case of a 40 year-old woman with implanted aortic prosthetic valve, who experienced thrombo-embolic complication in a form of ischaemic stroke in 15 week of pregnancy. At the beginning of the event, the patient suffered from mixed aphasia, right-side paresis and depressive syndrome. Thanks to cooperation of many specialists, especially rehabilitation team, she restored overall physical efficiency, speaking ability, delivered a healthy child, and returned to normal family and social activity. Problems of anti-thrombotic therapy during pregnancy in patients with prosthetic valves are discussed. Kardiol Pol 2011; 69, 6: 593&#8211;59

Assessment of electrocardiographic markers of acute and long‐term hemodynamic improvement in patients with pulmonary hypertension

Abstract Background The remodeling of the right heart in patients with chronic pulmonary hypertension (cPH) is associated with the appearance of electrocardiographic (ECG) abnormalities. We investigated the resolution of ECG markers of right ventricular hypertrophy (RVH) caused by acute and long‐term hemodynamic improvement. Methods Twenty‐nine (29) patients with chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) and seven patients with pulmonary arterial hypertension (PAH) were included in the analysis. Patients with CTEPH achieved a significant long‐term hemodynamic improvement following the treatment with balloon pulmonary angioplasty (BPA); all the patients with PAH reported significant acute hemodynamic relief after a single inhalation of iloprost, fulfilling the criteria of responder. Standard 12‐lead ECG was performed before and after intervention. Results The interval between baseline and control ECG in CTEPH and PAH groups was 28 (IQR: 17–36) months and 15 min (IQR: 11–17), respectively. Despite similar hemodynamic improvement in both groups, only the CTEPH group presented significant changes in most analyzed ECG parameters: T‐wave axis (p = .002), QRS‐wave axis (p = .012), P‐wave amplitude (p < .001) and duration in II (p = .049), R‐wave amplitude in V1 (p = .017), R:S ratio in V1 (p = .046), S‐wave amplitude in V5 (p = .004), R‐wave amplitude in V5 (p = .044), R:S ratio in V5 (p = .004), S‐wave amplitude in V6 (p = .026), R‐wave amplitude in V6 (p = .01), and R‐wave amplitude in aVR (p = .031). In patients with PAH, significant differences were found only for P wave in II (duration: p = .035; amplitude: p = .043) and QRS axis (p = .018). Conclusions The effective treatment of cPH ensures improvement in ECG parameters of RVH, but it requires extended time