Prijenos topline u mjehurastim stupcima

Bubble columns are gas-liquid contactors often used in industry. Although they are used primarily for mass transfer purpose, since gas and liquid phases are fed to the column at different temperatures, direct contact heat transfer becomes important as well. This research is about the heat transfer characteristics of bubble columns. Experiments were carried out using a plexiglass column with dimensions 160x160x1180 mm. Water was first put into the column to the height of 1 m and heated to the desired temperature, and then experiments were performed by introducing ambient air to the column and recording the variation in temperature of water and inlet and outlet air temperatures and humidities. Models developed for the convective heat transfer from the liquid interface to the gas in the bubble were used together with the experimental data to determine the heat and mass transfer coefficients. The volumetric heat transfer coefficient (hGa) was found to vary over the range 0,3-16 kW/(m3·K) with gas flow rate and the volumetric mass transfer coefficient (kGa) in the range 0,35-7,49 kmol/ m3·s·atm.Mjehurasti stupci su dodiri između plina i kapljevine koji se često koriste u industriji.. Iako ih se primarno koristi s ciljem prijenosa mase, budući da se plinska i kapljevita faza razdvajaju u stupce pri različitim temperaturama. tada njihov izravni dodir postaje važan za prijenos topline.. Ovo se istraživanje bavi karakteristikama prijenosa topline mjehurastih stupaca. Eksperimenti su napravljeni koriste cilindar od plexiglasa dimenzija 160x160x1180 mm. U cilindar je prvo ulivena voda do visine od 1 m i koja je zagrijavana do željene temperature, nakon čega se u tu vodu uvodio zrak okolišnje temperature, pri čemu se mjerila promjena temperature vode, kai i ulazna i izlazna vlažnost zraka. Modeli razvijeni za konvektivni prijenos topline sa slobodne površine kapljevine na mjehur su korišteni zajedno sa eksperimentalnim podacima za određivanje koeficijenata prijenosa topline i mase.. Iznađeno je da je volumetrički koeficijent prijenosa topline varirao u području 0.3-16 kW/(m3·K) s protokom zraka i volumetričkim koeficijentom prijenosa mase u području 0.35 – 7,39 kmol/(m3·s·atm

GREGORY HANSEN KOENTEGRASYON YÖNTEMİYLE VERGİ-HARCAMA HİPOTEZİ ÜZERİNE AMPİRİK BİR ARAŞTIRMA: TÜRKİYE ÖRNEĞİ (2006-2022)

ÖZ: Bu çalışmada M. Friedman’ın vergi-harcama hipotezi Türkiye (2006-2022) örneği üzerinden araştırılmıştır. Araştırmanın uygulaması iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk olarak araştırmanın değişkenleri geleneksel birim kök testlerine (Augmented Dickey-Fuller ve Phillips-Perron testlerine) tabi tutulmuş ve ardından Engel-Granger koentegrasyon analizi yapılmıştır. İkinci aşamada değişkenler yapısal kırılmalı birim kök testlerine (Zivot-Andrews ve Lee-Strazicich testlerine) tabi tutulmuş ve yapısal kırılmayı dikkate alan Gregory-Hansen koentegrasyon analizi yapılmıştır. Sonuç olarak her iki yöntem benzer sonuçlar vermiş ve vergi-harcama hipotezinin Türkiye (2006-2022) için geçerli olduğunu sonucuna ulaşılmıştır. ABSTRACT: In this study, M. Friedman’s tax-expenditure hypothesis was investigated through the example of Turkey (2006-2022). The implementation of the research was carried out in two stages. First, the variables of the research were subjected to traditional unit root tests (Augmented Dickey-Fuller test and Phillips-Perron test) and then the Engel-Granger cointegration analysis was performed. In the second stage, the variables were subjected to unit root tests with structural break (Zivot-Andrews test and Lee-Strazicich test) and Gregory-Hansen cointegration analysis, which took into account the structural break, was performed. As a result, both methods gave similar results and it was concluded that the tax-expenditure hypothesis is valid for Turkey (2006-2022)

Analysis of Long - Term Effects of Foreign Trade on the Real Exchange Rate

DergiPark: 326227trakyasobedIn this study the relationship between real Exchange rate and foreign trade has been tested by using 1992:1 – 2009:1 monthly data via Bounds Test. Empiricial findings has been achieved by Bounds Test, ARDL and Structural Granger Causality Test in terms of long run period. Empirical findings points out that real Exchange rate has an efficient function on stabilizing the balance of foreign tradeBu çalışmada reel döviz kuruyla dış ticaret arasındaki ilişkiler 1992:1 – 2009:1 dönemi ele alınarak aylık veriler kullanmak suretiyle Sınır Testi modeli yardımıyla sınanmıştır. Ampirik bulgular; Sınır Testi, ARDL ve Yapısal Granger Nedensellik testi yardımıyla uzun dönem açısından elde edilmiştir. Araştırma bulguları reel döviz kurunun dış ticaret dengesini sağlama anlamında etkin bir fonksiyonunun olduğuna işaret etmektedi

TÜRKİYE’DE YÜKSEKÖĞRETİM KAVRAMI VE YÜKSEKÖĞRETİMİN İSTİHDAM VE EKONOMİYE ETKİSİNİN ANALİZİ

Bu çalışmada eğitimin ve dolayısıyla beşeri sermayenin önemi üzerine durulmuş, yükseköğretim kavramı incelenmiş, bireylerin eğitim seviyesinin artışıyla istihdam edilebilirliklerinin analizi yapılmıştır. Şimdiye kadar beşeri sermaye ile ilgili yapılan çalışmalarda beşeri sermayenin eğitim düzeyinin artışıyla ekonomik etkinliğinin arttığı yönünde sonuçlara ulaşılmıştır. Konunun önemine istinaden çalışmamızda eğitim sisteminin önemli bir yapı taşı olan yükseköğretim sistemi incelenmiştir. Bilimsel bilginin üretildiği ve bilgi maliyetinin yüksek olduğu yerlerden birinin üniversiteler olduğu göz önüne alınırsa üniversitelerin bilimsel bilginin önemi ve toplum dinamikleri için vazgeçilmez bir unsur olduğu gerçeği de daha iyi anlaşılacaktır. Eğitim sektörünün geliştirilmesi, kalitesinin arttırılması insan sermayesinin kalitesinin de yükseltilmesini gerektirecektir. İnsan sermayesinin kalitesinin arttırılması için bir takım yatırımların yapılması ve maliyetlere katlanılması gerekmektedir. Bu yatırımlarla toplum bir sonraki aşamaya ilerleyebilecek, ekonomik ve sosyal alanlarda birçok yeni ve iyi gelişmeler ortaya çıkabilecektir. Eğitim yatırımlarının topluma olan faydaları yanında bireylere olan faydaları da önemlidir. Bu faydaların başında bireyin aldığı eğitim düzeyi arttıkça istihdam edilebilirliği ve elde ettiği gelirin de artması gelmektedir. Kişinin eğitim düzeyini arttırabilmesi için katlanacağı maliyetle, gelecekte elde edeceği gelir karşılaştırılması yapılmaktadır. Lise mezunu bireyle üniversite mezunu bireyin gelecekte yakalayacağı iş imkânları, çalışacağı kurumlar ve elde edeceği gelirler farklı olmaktadır. Eğitimin bireysel faydalarının başında maddi ve manevi ömür boyu kazancın artması gelmektedir. Bu amaçlarla çalışmamızda yükseköğretimin gerekliliği, oluşturulma dinamikleri ve gelişim aşamaları, yükseköğretimin küresel gelişmeleri ifade edilmeye çalışılmış, ardından kısaca eğitimin işlevselliği ve üniversite mezunu olmanın bireysel ve sosyal kazançlara etkisi üzerinde durulmuştur. Son bölümde ise 1994-2014 yıllık verileri kullanılarak genel lise mezunu, meslek lisesi mezunu ve üniversite mezunu bireylerin istihdam üzerine etkisi Türkiye ekonomisi çerçevesinde incelenmeye çalışılmıştır. Veriler Türkiye İstatistik Kurumu, Yüksek Öğretim Kurumu ve Milli Eğitim Bakanlığı istatistikler veri tabanlarından elde edilmiş ve Eviews 8 programıyla modelleme yapılmıştır. Çalışmada öncelikle veri setleri için Augmented Dickey Fuller birim kök testi uygulanmış, En Küçük Kareler Yöntemine göre modelleme yapılmış ve Granger nedensellik testiyle değişkenlerin istihdam üzerine etkisi belirlenmeye çalışılmıştır

TÜRKİYE’DE KAMU İÇ BORÇLANMASININ MAKRO EKONOMİK ETKİLERİ

Bu çalışmada 1987-2007 döneminde Türkiye’de kamu iç borçlanmasının bazımakro ekonomik göstergeler büyüme, enflasyon, faiz oranları üzerindeki etkisi analiz edilmiştir. Analizlerde ADF Birim Kök Testi, Johansen Eş-Bütünleşme Testi ve Granger Nedensellik testlerinden yararlanılmıştır. Analizler sonucu iç borçlanma ile büyüme arasında bir eş-bütünleşmenin olduğu, buna karşın iç borçlanma-faiz oranıve iç borçlanma-enflasyon arasında bir eş-bütünleşmenin bulunmadığıgörülmüştür. Ayrıca, iç borçlanma ile büyüme arasında bir nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir. Bu tespit, son yıllarda Türkiye ekonomisinde meydana gelen büyümenin en önemli kaynağının iç borçlanma olduğuna işaret etmektedir

Treatment of ventilator-associated pneumonia (VAP) caused by Acinetobacter: results of prospective and multicenter ID-IRI study

Ventilator-associated pneumonia (VAP) due to Acinetobacter spp. is one of the most common infections in the intensive care unit. Hence, we performed this prospective-observational multicenter study, and described the course and outcome of the disease. This study was performed in 24 centers between January 06, 2014, and December 02, 2016. The patients were evaluated at time of pneumonia diagnosis, when culture results were available, and at 72 h, at the 7th day, and finally at the 28th day of follow-up. Patients with coexistent infections were excluded and only those with a first VAP episode were enrolled. Logistic regression analysis was performed. A total of 177 patients were included; empiric antimicrobial therapy was appropriate (when the patient received at least one antibiotic that the infecting strain was ultimately shown to be susceptible) in only 69 (39%) patients. During the 28-day period, antibiotics were modified for side effects in 27 (15.2%) patients and renal dose adjustment was made in 38 (21.5%). Ultimately, 89 (50.3%) patients died. Predictors of mortality were creatinine level (OR, 1.84 (95% CI 1.279-2.657); p = 0.001), fever (OR, 0.663 (95% CI 0.454-0.967); p = 0.033), malignancy (OR, 7.095 (95% CI 2.142-23.500); p = 0.001), congestive heart failure (OR, 2.341 (95% CI 1.046-5.239); p = 0.038), appropriate empiric antimicrobial treatment (OR, 0.445 (95% CI 0.216-0.914); p = 0.027), and surgery in the last month (OR, 0.137 (95% CI 0.037-0.499); p = 0.003). Appropriate empiric antimicrobial treatment in VAP due to Acinetobacter spp. was associated with survival while renal injury and comorbid conditions increased mortality. Hence, early diagnosis and appropriate antibiotic therapy remain crucial to improve outcomes

Does Post-COVID-19 Erectile Dysfunction Improve over Time?

BACKGROUND Some studies have shown that there may be an increase in the frequency of erectile dysfunction after COVID-19. However, no long-term study has investigated whether this is permanent or temporary. In this study, we aimed to examine whether there was an increase in the frequency of erectile dysfunction among individuals with a history of COVID-19, and, if there was, whether their condition improved over time. MATERIALS AND METHODS In this study, a total of 125 healthy male healthcare workers, 95 with and 30 without a history of COVID-19, were evaluated in terms of erectile function. Four study groups were formed. The first three groups consisted of individuals with a history of COVID-19 confirmed by the polymerase chain reaction (PCR) test at different times, who recovered from the disease (time elapsed since COVID-19 positivity: 12 months for Group 3). The individuals in Group 4 did not have a history of COVID-19 diagnosis. In order to evaluate the erectile function of the participants, they were asked to complete the five-item International Index of Erectile Function questionnaire (IIEF-5). Then, statistical analyses were performed to evaluate whether there was a difference between the groups in terms of the IIEF-5 scores. RESULTS There was a statistically significant difference between the groups in terms of the IIEF-5 scores (p 0.999, p = 0.204, and p = 0.592, respectively). CONCLUSION There may be deterioration in erectile function after COVID-19; however, this tends to improve over time, especially from the first year after active infection. Given that vascular, hormonal, and/or psychogenic factors may lead to the development of erectile dysfunction after COVID-19, we consider that in order to easily manage this process, it is important to determine the underlying cause, initiate appropriate treatment, and inform couples that this situation can be temporary

Effects of high-intensity interval training program on pituartry function in basketball players: a randomized controlled trial

The aim of the study was to determine how the short high-interval training program affects cortisol levels in basketball players. A total of 27 male basketball players volunteered for the study and were randomly assigned to one of two groups: Control Group (CG) (n = 13, mean age; 20,56 ± 1,45 years, mean height; 184,53 ± 6,65 cm) and Experimental Group (EG) (n = 14, mean age; 20,71 ± 2,12 years, mean height; 86,51 ± 8,21 cm). The experimental group received a 7-week interval training program. Blood samples were taken at the beginning and end of the study. Cortisol, Adrenocorticotropic Hormone, Triiodothyronine, Tetraiodothyronine, Parathyroid Hormone, Thyroid Stimulating Hormone, Insulin, and Glucose levels were measured of the EG and CG. To test the differences between groups and compare the effects of pre and post-intervention, a two-way ANOVA for repeated measures was used. Consequently, the post-test levels of TSH, PTH, and ACTH in the exercise group showed a significant difference when compared to the pre-test values (p = 0.000). Moreover, the post-test levels of Glucose, Cholesterol, Triglyceride, HDL, and Mg in the exercise group showed statistical significance when compared to the pre-test values (p = 0.000). Significant differences were seen in the post-test PTH and ACTH levels of the control group when compared to the pre-test values (p = 0.000). Furthermore, the exercise group showed significant differences in post-test values for HDL and Cholesterol compared to the pre-test (p = 0.000). In addition, when comparing the post-test values and pre-test values of both the exercise group and the control group, it was found that all parameters, with the exception of Ca, exhibited substantial differences in favor of the exercise group. It may be claimed that the implementation of interval training has favorable outcomes on pituitary function parameters. Additionally, the regulation of energy consumption during exercise is favourably influenced, along with the reduction of physiological stress resulting from prolonged exercise

Adsorption challenge in the PDMS-based microfluidic systems for drug screening application

Drug screening is one of the demand areas due to close and direct dependency on human health. On the other hand, recently microfluidic systems have been increasingly used for drug development and screening purposes. However, this system has some challenges such as adsorption issue which can effect pharmacokinetic-pharmacodynamic (PK-PD) of the drugs. Thus, in this research, the issue was characterized and evaluated by UV-Vis spectrophotometry and FTIR spectroscopy devices as a model drug of cisplatin. Despite of strong relationship between logP and adsorption, and the very low value of logP in the drug candidate, the results for both apical and basal planes of the microfluidic chip confirmed the adsorption. In the UV-Vis spectrophotometry, the basal plane show 5%, and 10% higher adsorption compared to apical and control polydimethylsiloxane (PDMS)-based microfluidic. Additionally, the FTIR patterns were a good coincide with UV-Vis results