Being Turkish Erasmus student in Slovenia

International Conference on Advances in Education and Social Sciences (ADVED) -- OCT 12-14, 2015 -- Istanbul, TURKEYWOS: 000373273400097In this study, I focus on the experience of Turkish students who had been in Slovenia as an Erasmus student at 2014-2015 winter semester. I made depth interview 15 Turkish students. Erasmus that is providing cultural encountering opportunity has changed many things in the students mind. in this study, I try to figure out in what way the Erasmus experience made them change. According to this study, students start to consider their life conditions, daily routines, their customs and cultural habits significantly different viewpoint. I try to get insight about the experiences that makes possible these kinds of changes and how they interpret the cultural elements they got involved. I realized that how Erasmus experience is interpreted depends on gender. It shows diversification according to gender of the students. For female students, living abroad and being Erasmus student mostly means freedom and they realized how they have been living in restricted condition and they encounter different gender attitude than they used to. They enjoy walking at the street at night safely and feeling any social pressure about dressing style. For male students, Erasmus broadly means sexual freedom and kind of turning point in which they reconsider their future plans

Erken evlilik : Türkiye'de van ili örneği

The early marriage as a patriarchal cultural fact is not a retrospective solved up, ended issue but a problem lasting with all its tragedy. The early marriage which is the subject of this study is a form of actualisation of child abuse within the family, in the prison of privacy. This abuse may only be expressed within the repertoire of femaleness. Regarding this language, which is functionalized with destiny, fortune, luck, sin, immoral, the comprehension of what it means to be child-bride, how the patriarchy institutionalize the early marriage which we may call as legitimate child abuse was tried. If marriage occurs between persons either one of them or both of them is under 18 is called early marriage.Although child marriages are no legitimacy in the sense of jurisprudence, child marriage is still occurring as a cultural practice. This study based on some presumption such as everybody who is under the age of 18 is accepted as a child. Marriage is an important issue for feminism. Although there are different feminst perspectives, all of them are critical towards marriage. For instance; according to radical feminists’ theoreticians’ marriage is a systematic way of oppressing women hence being a child likely to intensified adverse consequences of marriage. The main concerns of this study how their child status affects their marriage experiences. In this frame work early marriaged studied based on a field research conducted on 19 women in Van province .In order to get diversity in Van, four districts were chosen. The scopes that women’s marriage experiences are questioned are the following women’s domestic labor, women participating in social life, violence against women, sexuality, motherhood and childcare. In order to get more insight about the issue 8 representatives of non governmental organizations and 10 public officials who interested in women issue are met.M.S. - Master of Scienc

Ankara İlinde Denetimli Serbestlik Yükümlülerinde Suç Tekrarı

The objective of this study is to understand the association of the official (formal reaction) and social reaction (informal reaction) encountered by probationers processed under the supervision of Ankara Probation Directorate, the stigmatization experienced by the incumbents in terms of family, work and social life and their impact on repetitive criminal behavior. Furthermore, the structural problems of probation as an organization, the views of the staff regarding the system and incumbents have been addressed. Recommendations for a more efficient probation have been introduced as a result of discussion on the efficacy of probation improvement activities. 53 probationers including 4 women under Ankara Probation Directorate were interviewed face to face within the scope of the study. In addition, 17 Probation Experts in total comprised of 5 teachers, 5 sociologists, 5 social workers, 2 administration staff in Ankara Probation Directorate and Batı Probation Directorate have been interviewed. The theoretical framework of the study is comprised of the stigmatization theory. Tannenbaum's "the dramatization of evil", Lemert's concepts of "primary and secondary deviation", Becker's "criminalization" and Braithwaite's "concept of integrative and disintegrative shaming" are important conceptual tools of the thesis. The stigmatization encountered by the incumbents especially during the job seeking process steer them to the repetition of criminal behavior. This study has revealed that almost all of the incumbents had experienced stigmatization unrelated to their crimes long before they encountered official reaction to the criminal behavior and before the ‘criminality’ transformed into a constraining status for the incumbent. The stigma of being a criminal is the transformed state, the extension of the stigmatization that the incumbents currently experience and have experienced throughout their lives for various reasons. Regardless of all the good intentions of the probation system, as a result of problems incurring from implementation, the system has an increasing impact on stigmatization and encourages crime which is worse. The stigma of criminality becoming the dominant status of the individual can be traced in this study. The stamp of criminality is transformed into a self-fulfilling prophecy which increases the social isolation of the individual and prevents participation in social life and confines them to a social environment which is characterized with crime. The individual feels more comfortable with those he has met during incarceration and thus is confined to his criminal career. It is interesting that the manner in which the incumbents relate to their fathers is repeated in almost all the interviews. It can be asserted that the association of the incumbents with their fathers has been very influential in their tendency towards criminal behavior. The individual’s relationship with the father plays a triggering role in the emergence of criminal behavior while the mother is influential in the continuation of this behavior. The improvement activities within the probation system fall far behind the target, in its present state the system cannot go beyond being an executive institution which has been relieved of any deterrence. The experiences related to the stigmatization of the incumbents in terms of crime repetition and their relationship with the probation system has been discussed throughout the study.İÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ETİK BEYAN iv TEŞEKKÜR v ÖZET vi ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER x KISALTMALAR xiii TABLOLAR DİZİNİ xv ŞEKİLLER DİZİNİ xvii GİRİŞ 1 1. ARAŞTIRMANIN KAPSAMI 10 1.1. Araştırmanın Konusu 10 1.2. Araştırmanın Amacı ve Önemi 11 1.3.1.Araştırma Problem Cümleleri 12 1.3.2. Araştırmanın Veri Toplama Tekniği: Derinlemesine Görüşme 14 1.3.3. Araştırmanın Veri Analizi 16 2. MÜKERRER SUÇLULUK VE DAMGALAMA KURAMI 18 2.1. Mükerrer Suçluluk 18 2.2.Damgalama Yaklaşımının Temelleri: Sembolik Etkileşimcilik 20 2.3. Suçlulukta ve Mükerrer Suçlulukta Damgalama Yaklaşımının Önemi 33 2.3.1.Frank Tannenbaum: Kötülüğün Dramatize Edilmesi 40 2.3.2. Howard Becker: Öteki 41 2.3.3.Edwin Mc Charty Lemert: Birincil Sapma, İkincil Sapma 44 2.3.4. John Braithwaite: Ayrıştırıcı Utandırma, Birleştirici Utandırma 45 3. DENETİMLİ SERBESTLİK 49 3.1. Denetimli Serbestliğe Tarihsel Bakış 52 3.2. Denetimli Serbestliğin Yapısı ve Uygulamaları ve Teorik Temelleri 55 3.3. Denetimli Serbestlik ile İlgili İstatistikî Bilgiler 59 4. DENETİMLİ SERBESTLİK UZMANLARI VE YÜKÜMLÜLERİ İLE İLGİLİ ANKARA’DA BİR SAHA ARAŞTIRMASI: BULGULAR VE YORUM 70 4.1. Denetimli Serbestlik Uzmanlarına İlişkin Bulgular ve Araştırmaya Katılan Uzmanların Özellikleri 70 4.1.1. Denetimli Serbestlik Uzmanının Sistemi Değerlendirişi 70 4.1.2. Denetimli Serbestlik Uzmanının Yükümlüyü Değerlendirişi ve Yükümlü ile Arasındaki Güç Mücadelesi 108 4.1.3. Denetimli Serbestlik Yükümlüsü Olmanın Aile, Özel ve Günlük Yaşamlarına Etkisi 125 4.2. DENETİMLİ SERBESTLİK YÜKÜMLÜLERİNE İLİŞKİN BULGULAR VE ARAŞTIRMAYA KATILAN YÜKÜMLÜLERİN ÖZELLİKLERİ 126 4.2.1. Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne Gelmek 137 4.2.2.Denetimli Serbestlik Yükümlüsü Olmak 140 4.2.3. Denetimli Serbestlik Sisteminin Müdavimleri 158 4.2.4. Denetimli Serbestliğe Madde Bağımlılığı Nedeniyle Gelen Yükümlüler 160 4.2.5. Denetimli Serbestlik Kapsamındaki Eğitim ve İyileştirme Faaliyetleri ve Yükümlülerin Tutumu 163 4.2.6. Adli Süreç ve Sonrasında Yükümlü Ailesinin, Akrabaların Tutumu ve Değişen Sosyal Yaşam 168 4.2.7. Adli Süreç Sonrası Arkadaş Çevresi ve Mahalleli ile İlişki 181 4.2.8. Damgalanma ve Suç Tekrarı 183 4.2.9. Denetimli Serbestlik ve Aile Danışmanlığı 199 4.2.10. Cezaevi Deneyimi: “Canlı Cehennem” 200 4.2.11. Adli Para Cezası ve Kamu Hizmeti 215 4.2.12. Denetimli Serbestliğe Dinsel Alternatifler 215 4.2.13. Yükümlülerin Suç Algısı Üzerine 216 4.2.14. Suç Davranışına Yönelme ve Suçtan Uzaklaşma Üzerine 220 4.3. Denetimli Serbestliğin Problem Alanları 239 4.3.1.Denetimli Serbestliğin Fiziki Şartlardan Kaynaklanan Sorunları 239 4.3.2. Denetimli Serbestliğin Personelden ve Sistemin Kendisinden Kaynaklanan Yapısal Sorunları 246 4.3.3. Denetimli Serbestliğin Mevzuattan Kaynaklanan Sorunları ve Mevzuatın Tanıdığı İmkânlar 250 5. GENEL DEĞERLENDİRME 254 KAYNAKÇA 274 EK 1. YÜKÜMLÜ GÖRÜŞME SORULARI 284 EK 2. PERSONEL GÖRÜŞME FORMU 290 EK 3. CEZA TEVKİF EVLERİNDEN GELEN İSTATİSTİK TALEP DİLEKÇESİ CEVABI 294 EK 4. ORİJİNALLİK RAPORU 295 EK 5. ETİK KURUL İZNİ 296Bu çalışmada Ankara Denetimli serbestlik müdürlüğüne bağlı olarak işlemleri yürütülen denetimli serbestlik yükümlülerinin suç davranışı nedeniyle karşılaştığı resmi (formal reaction) ve sosyal tepkiler (informal reaction), yükümlünün aile, iş ve sosyal hayatında yaşadığı damgalanma deneyimleri ve bunun tekrarlı suç davranışı ile ilişkisi anlaşılmak istenmektedir. Buna ek olarak, denetimli serbestliğin bir kurum olarak yapısal sorunları, personelin sisteme ve yükümlüye bakış açısı ve sistemin personelden kaynaklanan sorunları üzerinde durulmuştur. Denetimli serbestliğin iyileştirme çalışmalarının etkinliği tartışılarak daha etkili bir denetimli serbestlik için öneriler getirilmiştir. Araştırma kapsamında Ankara Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nde 4’ü kadın olmak üzere, 53 denetimli serbestlik yükümlüsü ile yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Buna ek olarak Ankara Denetimli Serbestlik Müdürlüğü ve Batı Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nde 5’i öğretmen, 5’i sosyolog, 5’i sosyal çalışmacı, 2’si de idari personel olmak üzere toplam 17 Denetimli Serbestlik Uzmanı ve personelle ile mülakat yapılmıştır. Çalışmanın teorik çerçevesini damgalama teorisi oluşturmaktadır. Tannenbaum’un “kötülüğün dramatize edilmesi”, Lemert’in “birincil ve ikincil sapma” kavramları, Becker’in “suç haline getirme” ve Braithwaite’in “ birleştirici ve ayırıcı utandırma” kavramı tezin önemli kavramsal araçlarındandır. Yükümlülerin özellikle iş arama sürecinde yaşadıkları damgalanma deneyimi onları suç davranışını tekrar etmeye yönlendirmektedir. Bu çalışmada ortaya çıkmıştır ki, yükümlülerin hemen hepsi suç davranışına verilen resmi tepki ve ‘suçluluğun kişi için baskı statüye dönüşmesinden çok önce suçla ilgili olmayan nedenlerle damgalanmayı deneyimlemişlerdir. Suçlu damgası yükümlülerin başka başka sebeplerle yaşamları boyunca ve hâlihazırda deneyimledikleri damgalanmanın bir uzantısı, şekil değiştirmiş hali niteliğindedir. Denetimli serbestlik sistemi ise tüm iyi niyetine rağmen uygulamadan kaynaklanan sorunları nedeniyle damgalanmayı arttırıcı daha da kötüsü suçu teşvik edici bir etki yapmaktadır. Suçlu damgasının kişi için baskın statü haline gelmesinin izleri bu çalışmada sürülebilir. Kendini gerçekleştiren bir kehanete dönüşen suçlu damgası kişinin sosyal izolasyonunu arttırarak toplumsal hayata katılımını engellemekte kişiyi suçla karakterize olmuş bir sosyal çevreye hapsetmektedir. Kişi içerde tanıştığı kişilerin yanında kendini daha rahat hissetmekte böylelikle suç kariyerine hapsolmaktadır. Yükümlülerin babaları ile olan ilişki tarzının neredeyse tüm görüşmelerde kendini tekrar etmesi oldukça ilginçtir. Yükümlülerin babaları ile olan ilişkilerinin onların suç davranışına yönelmesinde oldukça etkili olduğu söylenebilir. Suç davranışının ortaya çıkmasında bireyin babası ile ilişkisi suç davranışını tetikleyici bir rol oynarken, anne ise bu davranışın devamında etkili olmaktadır. Denetimli serbestlik sistemi içinde iyileştirme faaliyetleri hedeflenenin çok gerisinde kalmakta sistem bu haliyle caydırıcılığı elinden alınmış bir infaz kurumu olmanın ötesinde gidememektedir. Yükümlülerin damgalanma deneyimlerinin suç tekrarına etkisi ve yükümlünün denetimli serbestlik sistemi ile ilişkisi çalışma boyunca tartışılmaktadır