Original articleCorrelation between electrical and mechanical properties of the left ventricle in patients with postinfarction ventricular tachycardia

Background: Electroanatomical mapping allows differentiation between viable and scarred myocardium. Echocardiography is widely used to assess myocardial contractility. The relationship between electrophysiological and echocardiographic assessment of left ventricular function has not yet been well established. Aim: To correlate mechanical and electrical function of the left ventricle in patients with postinfarction ventricular tachycardia and to assess clinical, echocardiographic and angiographic parameters affecting regional electrical function. Methods: In 32 patients (25 males, 64±9 years old) mean unipolar (UP) and bipolar (BP) voltages were obtained with electroanatomical mapping (CARTO system) for a 12-segment model and compared with segmental wall motion function scored as normal, hypokinetic and a- or dyskinetic. UP voltage in individual groups of segments was: 7.8±4.2 mV, 6.5±4.2 mV, 4.7±2.5 mV, pWstęp: Analiza elektroanatomicznej mapy serca pozwala na odróżnienie żywotnego miokardium od blizny. Echokardiografia jest szeroko stosowana w celu oceny kurczliwości serca. Związki pomiędzy elektrofizjologiczną a echokardiograficzną oceną funkcji lewej komory (LV) nie zostały dotąd należycie zbadane. Cel: Próba korelacji oceny mechanicznej i elektrycznej funkcji LV u chorych z pozawałowym częstoskurczem komorowym oraz ustalenie klinicznych, echokardiograficznych i angiograficznych parametrów wpływających na lokalną czynność elektryczną. Metodyka: Grupę badaną stanowiło 32 chorych (25 mężczyzn, średni wiek 64±9 lat), u których wykonano elektroanatomiczną mapę serca (system CARTO), oceniając średnią amplitudę sygnałów unipolarnych i bipolarnych dla 12 segmentów LV, scharakteryzowanych w zależności od stopnia zaburzeń kurczliwości jako segmenty prawidłowe, hipokinetyczne, akinetyczne lub dyskinetyczne. Średnia amplituda sygnałów unipolarnych dla tych grup segmentów wynosiła odpowiednio 7,8±4,2 mV, 6,5±4,2 mV i 4,7±2,5 mV,

Granica możliwości leczniczych u chorego z arytmią komorową

Celem pracy jest przedstawienie wyników zastosowania różnych metod terapii niefarmakologicznej u chorego z napadowym częstoskurczem komorowym (VT) opornym na leki przeciwarytmiczne. Był to mężczyzna w wieku 57 lat z wieloletnim nadciśnieniem oraz pozawałową dysfunkcją lewej komory, chorobą dwunaczyniową, tętniakiem aorty brzusznej i umiarkowaną niewydolnością nerek. Choremu wszczepiono przezżylnie ICD Phylax 03. Z powodu burzy elektrycznej u chorego w przeciągu 3 tygodni miało miejsce 12 elektrowstrząsów oraz 239 razy użyta była stymulacja przeciwarytmiczna - w przewadze skuteczna. Przeprowadzono nieudaną próbę przezskórnej ablacji ogniska arytmogennego z dostępu od strony prawej komory. Wykonano operację pomostowania wieńcowego (LAD, D1) oraz antyarytmiczną - chorego nie wyprowadzono z krążenia pozaustrojowego. Przypadek ilustruje, że mimo ogromnego postępu terapeutycznego istnieją chorzy, wobec których możemy być bezradni

Granica możliwości leczniczych u chorego z arytmią komorową

Celem pracy jest przedstawienie wyników zastosowania różnych metod terapii niefarmakologicznej u chorego z napadowym częstoskurczem komorowym (VT) opornym na leki przeciwarytmiczne. Był to mężczyzna w wieku 57 lat z wieloletnim nadciśnieniem oraz pozawałową dysfunkcją lewej komory, chorobą dwunaczyniową, tętniakiem aorty brzusznej i umiarkowaną niewydolnością nerek. Choremu wszczepiono przezżylnie ICD Phylax 03. Z powodu burzy elektrycznej u chorego w przeciągu 3 tygodni miało miejsce 12 elektrowstrząsów oraz 239 razy użyta była stymulacja przeciwarytmiczna - w przewadze skuteczna. Przeprowadzono nieudaną próbę przezskórnej ablacji ogniska arytmogennego z dostępu od strony prawej komory. Wykonano operację pomostowania wieńcowego (LAD, D1) oraz antyarytmiczną - chorego nie wyprowadzono z krążenia pozaustrojowego. Przypadek ilustruje, że mimo ogromnego postępu terapeutycznego istnieją chorzy, wobec których możemy być bezradni

ARTYKUŁ ORYGINALNYAblacja okrążająca żyły płucne w leczeniu migotania przedsionków: 3-letnie doświadczenia jednego ośrodka

Introduction: In patients with atrial fibrillation (AF), significantly symptomatic in particular, restoring and maintaining sinus rhythm is one of treatment strategias. Considering the limited efficacy and side effects of anti-arrhythmic agents, growing hopes are attributed to the developing techniques of percutaneous ablation. Aim: To determine the efficacy and safety of circumferential pulmonary vein ablation performed using the CARTO system in patients with paroxysmal or permanent AF. Methods: The study involved 94 patients (mean age 54 years, males 65%, structural heart disease 29.4%) with symptomatic, recurrent and AF resistant to antiarrhythmic agents (paroxysmal AF 63.8%), selected for circumferential pulmonary vein ablation with the Pappone method. Follow-up examinations were performed after 1, 3, 6, 9, and 12 months. The symptoms, ECG, 24-hour ECG monitoring and complications were recorded. Results: Mean procedure and fluoroscopy durations were 4.5 hours and 22.4 minutes respectively. The long-term follow-up ranged from 3 to 24 months, with median time of 12 months. At six months, 47.8% of patients remained free from AF, and improvement in terms of infrequent arrhythmia occurrence and low incidence of symptoms in an additional 36.7% was observed. Efficacy was lower in patients with permanent AF (12 months 90% vs 70%). Complications were seen in six (6.4%) patients: cardiac tamponade in two patients; and pericardial effusion, retroperitoneal bleeding, stroke, and pulmonary vein thrombosis each in one patient. Conclusions: Circumferential pulmonary vein ablation leads to resolution of arrhythmia or marked clinical improvement in about 75% of patients with symptomatic, resistant AF. The success rate is lower in patients with permanent rather than paroxysmal AF. As severe complications are not unlikely, the indications for such therapy must be carefully balanced.Wstęp: U chorych z migotaniem przedsionków (AF), szczególnie istotnie objawowym, przywrócenie i utrzymanie rytmu zatokowego jest jedną ze strategii leczenia. Wobec ograniczonej skuteczności leków antyarytmicznych i ich działań niepożądanych coraz większe nadzieje pokłada się w rozwijających się technikach przezskórnej ablacji. Cel: Określenie skuteczności i bezpieczeństwa ablacji okrążającej żyły płucne z użyciem systemu CARTO u chorych z napadowym lub utrwalonym AF. Metodyka: Badaniem objęto 94 chorych (średni wiek: 54 lata, mężczyźni: 65%, choroba organiczna serca: 29,4%) z objawowym, nawracającym i opornym na leki antyarytmiczne AF (napadowe AF: 63,8%) zakwalifikowanych do ablacji okrążającej żyły płucne wg metody Pappone. Badania kontrolne były prowadzone po 1, 3, 6, 9 i 12 miesiącach. Rejestrowano objawy, EKG, 24-godz. EKG i występowanie powikłań. Wyniki: Średni czas zabiegu i fluoroskopii wynosił odpowiednio 4,5 godz. i 22,4 min. Obserwacja odległa trwała od 3–24 miesięcy, mediana 12. Po 6 mies. stwierdzono eliminację AF u 47,8% chorych, a poprawę w postaci arytmii sporadycznej i skąpoobjawowej u dalszych 36,7%. Skuteczność była niższa u chorych z utrwalonym AF (12 mies. 90% vs 70%). Powikłania wystąpiły u 6 (6,4%) chorych: tamponada u 2, płyn w worku osierdziowym u 1, krwawienie zaotrzewnowe u 1, udar mózgu u 1, oraz zakrzep żyły płucnej u 1. Wnioski: Okrążająca ablacja żył płucnych pozwala na uzyskanie eliminacji arytmii lub znacznej poprawy klinicznej u ok. 75% chorych z objawowym, opornym AF – rzadziej w przypadku utrwalonego AF. Możliwe jest wystąpienie poważnych powikłań i dlatego wskazania do zabiegu muszą być bardzo wyważone

Study of the 3He−η^{3}He-\eta system in d-p collisions

We have measured excitation functions for the dp -> He-3 X, (X = pi(0),eta) channels near the eta production threshold. The data were taken during a slow ramping of the COSY internal deuteron beam scattered on a proton target. The excitation function for the reaction dp -> He-3 pi(0) does not show any structure which could originate from the decay of He-3 - eta bound state. We measured also the threshold excitation curve for the dp -> He-3 X process, however, contrary to the SATURNE results, we observe no cusp near the eta threshold

Study of the 3He−η^{3}He-\eta system in d-p collisions

We have measured excitation functions for the d+p->3He+X, (X=pi0, eta) channels near the eta production threshold. The data were taken during a slow ramping of the COSY internal deuteron beam scattered on a proton target. The excitation function for the reaction d+p->3He+pi0 does not show any structure which could originate from the decay of 3He-eta bound state. We measured also the threshold excitation curve for the d+p->3He+X process, however, contrary to the SATURNE results, we observe no cusp near the eta threshold.Comment: Talk given at 18th International IUPAP Conference on Few-Body Problems in Physics, 21-26 August, 2006, Santos, Brazil, 4 pages, 6 figures, will be published in Nuclear Physics