Exhaled nitric oxide in patients with esophagitis

Wstęp: Ocena stężenia tlenku azotu (NO) w wydychanym powietrzu służy do monitorowania u chorych na astmę procesu zapalnego występującego w oskrzelach (FeNO). Wysokie stężenia tlenku azotu są stwierdzane również w obrębie zatok i w przewodzie pokarmowym. Prawidłowo funkcjonujące zwieracze przełyku mają zabezpieczać przed tlenkiem azotu pochodzącym z przewodu pokarmowego. Do tej pory nie było wiadomo, jaki wpływ na pomiar FeNO mają schorzenia przewodu pokarmowego, a szczególnie zaburzenia motoryki przełyku. Celem badania było wykazanie, czy choroby żołądka, a zwłaszcza przełyku, są w stanie w sposób istotny wpłynąć na stężenie tlenku azotu w wydychanym powietrzu u osób, u których nie występują schorzenia układu oddechowego. Materiał i metody: Gastroskopię z pobraniem wycinka z przełyku i żołądka wykonano u 51 pacjentów, u których wykluczono astmę, nieżyt nosa oraz atopię. U 13 z nich nie stwierdzono nieprawidłowości w obrębie przełyku. Chorzy ci stanowili grupę kontrolną. U pozostałych 38 badanych nasilenie stanu zapalnego przełyku było oceniane według skali Los Angeles. Wyniki: Stężenie tlenku azotu w wydychanym powietrzu w grupie chorych ze zmianami zapalnymi przełyku (p = 0,68), jak również żołądka nie różniło się istotnie od stężenia NO w grupie chorych bez zmian zapalnych. Również obecność przepukliny przełykowej nie wpływała istotnie statystycznie na stężenie FeNO (p = 0,67). Nie stwierdzono także istotnie statystycznej zależności stężenia NO w wydychanym powietrzu od infekcji bakterią Helicobacter pylori (p = 0,18). Wnioski: Patologie w zakresie żołądka i przełyku nie wpływają w istotny sposób na stężenie tlenku azotu w wydychanym powietrzu. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 4: 272–277Introduction: Assessment of nitric oxide (NO) concentration in exhaled air is broadly used to monitor the airway inflammation in asthma. High level of NO are also observed in paranasal sinuses and gastrointestinal tract (GT). The intact esopahageal sphincters are responsible for maintain the NO within the GT. It is not known how much the GT and especially esophageal motility disorders can affect the FeNO measurements. The aim of the study was to asses if the gastroesophageal reflux disease has any impact on level of NO in exhaled air in patients who do not suffer from any airway disease. Material and methods: In 51 patients, in whom asthma, nasal polyps or atopy were excluded, gastroscopy with biopsy was performed. In 13 of them no esophageal pathology was found and they were considered as the control group. In the other 38 patients the esophagitis was diagnosed based on Los Angeles classification. Results: The concentration of NO in exhaled air in patients with endoscopical gastro-esophageal changes did not differ significantly from the NO concentration in patients without inflammatory changes in stomach and esophagus (p = 0.68). Moreover, the presence of hiatal hernia did not affect the FeNO (p = 0.67). There was also no significant dependence between NO level and infection with Helicobacter pylori (p = 0.18). Conclusions: The gastroesophageal pathologies did not significantly affect NO concentration in exhaled air. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 4: 272–27

Long term results of pediatric heart transplantations — single center experiences

BACKGROUND: Heart failure (HF) is characterized by significant mortality in both adults and children. Characteristic of paediatric HF are feeding problems, poor weight gain, exercise intolerance or dyspnoea. These changes are often accompanied by endocrine disorders. The main causes of HF are congenital heart defects (CHD) cardiomyopathies, arrhythmias, myocarditis or heart failure secondary to oncological treatment. Heart transplantation (HTx) is the method of choice for treatment of end-stage HF  in paediatric patients. AIMS: The aim is to summarize single center experience in heart transplantation in children. METHODS: Between 1988 and 2021 in the Silesian Center for Heart Diseases in Zabrze 122 pediatric cardiac transplantations were performed. In the group of recipients with falling Fontan circulation HTx was performed in 5 children. The study group was evaluated for postoperative course: rejection episodes depending on the medical treatment scheme, coinfections and mortality. RESULTS: 1-, 5- and 10-year survival rate between 1988 and 2001 were 53%, 53% and 50%, respectively. 1-, 5- and 10-year survival rate between 2002 and 2011 was 97%, 90% and 87%; between 2012 and 2021 1-year observation with survival rate 92%. The main cause of mortality both in early and in late period after transplantation was graft failure. CONCLUSIONS: Cardiac transplantation in children remains the main method of treatment of end-stage heart failure. Our results at both early and long-term posttransplant period, are comparable to those obtained in the most experienced foreign centers

Troska o zdrowie w aspekcie społecznym. Cz. 2

Praca recenzowana / peer-reviewed pape

Zagrożenia zdrowotne wśród dzieci i młodzieży. T. 3

Praca recenzowana / Peer-reviewed pape

The effect of increasing doses of meat and bone meal (MBM) on maize (Zea mays L.) grown for grain

The aim of this study was to determine the effect of meat and bone meal (MBM) used as an organic fertilizer on maize grown for grain. A two-factorial field experiment in a randomized block design was carried out in 2010 and 2011, in north-eastern Poland. Experimental factor I was MBM dose (1.0, 1.5, 2.0 and 2.5 t ha-1 year-1), and experimental factor II was the year of the study (two consecutive years). Increasing MBM doses contributed to an increase in maize grain yield and 1000-grain weight. The yield-forming effect of MBM applied at 1.5 t ha-1 year-1 was comparable with that of nitrogen and phosphorus contained in mineral fertilizers. A dose of 2.5 t ha-1 MBM led to a significant increase in maize grain yield. The P and K content of maize grain was determined by MBM dose, whereas the concentrations of N, Mg and Ca in grain were not affected by MBM dose. Significantly higher N, P, K and Mg uptake by maize plants was observed in treatments with the highest MBM dose, compared with the control treatment. Nitrogen and phosphorus uptake per 1 t MBM reached 101 kg and 26 kg, respectively. The results of a two-year study show that the maximum MBM dose (2.5 t ha-1 year-1) met the fertilizer requirements of maize with respect to nitrogen and phosphorus