4 research outputs found

    The References to the Talmud in Andrew of St. Victor's Biblical Commentaries

    Get PDF
    In his commentaries to the Pentateuch and to the Former and Latter Prophets, Andrew of St. Victor (died 1175) often refer to Jewish religious practices and traditions that have parallels in either the Talmud of Babylonia or the Palestinian one. From the date of its manuscripts (middle thirteenth century) it appears that the Latin version of the Talmud was written several decades after Andrew's death and thus could not have been his source. On the other hand, the Victorine transmits interpretations of Biblical texts similar or identical to those written by Jewish medieval authors contemporary with him. In this paper I propose to ascertain the origin of Andrew's references to Jewish traditions found in the Talmud, whether they were derived from earlier Latin sources or from Jewish authors earlier to or contemporary with him. I also try to work out whether or not the Victorine employs specific formulas or expressions to refer to the Talmud and whether he distinguishes between it and other interpretations by Jewish authors earlier to or contemporary with him (especially Rashi and R. Joseph Qara) or does not display any awareness of the difference between the various sources

    El traslado del cuerpo de Santiago el Mayor

    Get PDF
    There is enough evidence outside Spain on Saint James the Great’s preaching of the Gospel in Hispania. There are also documents of Spanish origin on that evangelization. However, the tradition on the transfer of the Apostle’s body from Palestine to Galicia rests on scarce evidence. The earliest writings on the coming of the Apostle to Spain are two martyrologies composed in Lyon: one by Floro, written between 808 and 838, and the other by Adón, written between 850 and 860. Alphonse III is the first Spaniard who gives some details about this transfer in a writing from 906. Among the medieval texts on this transfer, there is one found in a book written between 1100 and 1139, during the lifetime of archbishop Diego Gelmírez, La historia compostelana or the Gelmírez’s Deeds, however, some historians of the Church consider two or three different transfers more plausible than one. In his lecture on the Apostolic sepulchre, Professor E. Kirschbaum, S.J., an expert on Christian archeology, stated that in the light of the recent archaeological discoveries the transfer of a corpse in Roman times from Palestine to the distant corner of the then known land does not contradict what is known about the traditions on the transfer of corpses of other famous figures in the late antiquity, such as Moses, Alexander the Great or St. Stephen.Sobre la predicación del Evangelio por Santiago el Mayor en España existe bastante documentación extra-hispánica. Existen también documentos de origen hispano sobre dicha evangelización. En cambio, la tradición sobre el traslado del cuerpo del apóstol desde Tierra Santa a Galicia cuenta con escasa documentación. Los escritos más antiguos sobre la venida del apóstol a España son dos martirologios redactados en Lyon: el de Floro, escrito entre 808 y 838, y el de Adón, escrito entre 850 y 860. El primero en España que precisa algo sobre este traslado es el rey Alfonso III en un escrito del año 906. Uno de los relatos medievales más importantes sobre este traslado figura en La historia compostelana o hechos de Gelmírez, escrito entre 1100 y 1139 en vida del arzobispo Diego Gelmírez: La historia compostelana o los Hechos de Gelmirez. Algunos historiadores de la Iglesia consideran más verosímil que haya habido dos o tres traslados diferentes. En una conferencia sobre la tumba apostólica de Santiago a la luz de las excavaciones recientes, el profesor de arqueología cristiana P. E. Kirschbaum, S. J., afirmó que la traslación de un cuerpo en época romana desde Palestina hasta el último ángulo de la tierra conocida entonces no contradice lo que se conoce de las tradiciones sobre traslados de cuerpos de otros personajes célebres en la Antigüedad como el de Moisés, Alejandro Magno o S. Esteban.Przeniesienie ciała św. Jakuba Większego Na temat ewangelizacji św. Jakuba Większego w Hiszpanii istnieje wystarczająca dokumentacja pochodząca spoza źródeł hiszpańskich. Istnieją również dokumenty pochodzenia hiszpańskiego dotyczące tej misji. Z drugiej strony, tradycja przeniesienia ciała Apostoła z Ziemi Świętej do Galicji jest słabo udokumentowana. Najstarszymi pismami są dwa martyrologia napisane w Lyonie: pierwsze z nich, autorstwa Floriusza, zostało napisane między 808 a 838 r., drugie zaś ułożył Adon między rokiem 850 a 860. Pierwszym autorem hiszpańskim wzmiankującym o przeniesieniu ciała Apostoła jest król Alfons III w dokumencie datowanym na rok 906. Jedna z najważniejszych średniowiecznych relacji znajduje się w „La historia compostelana o hechos de Gelmírez”, napisanej między 1100 a 1139 rokiem za życia arcybiskupa Diego Gelmíreza. Niektórzy historycy Kościoła uważają, że bardziej prawdopodobne było dwukrotne lub trzykrotne przeniesienie relikwii Apostoła niż jedno. W wykładzie na temat grobu apostolskiego św. Jakuba w świetle ostatnich wykopalisk, profesor archeologii chrześcijańskiej E. Kirschbaum SJ stwierdził, że przeniesienie ciała w czasach rzymskich z Palestyny na najdalsze krańce znanego świata nie stoi w sprzeczności z tym, co tradycja przekazujee o przeniesieniu ciał innych sławnych ludzi w starożytności, takich jak Mojżesz, Aleksander Wielki czy św. Szczepan

    Studies on the Latin Talmud

    Get PDF
    Studies on the Latin Talmud gathers the latest findings on the Latin translation of the Babylonian Talmud which was produced in Paris in the 1240s and eventually led to its condemnation by the Catholic Church in 1248. Prominent international scholars guide the reader through the historical circumstances of the translation, its methodology, the manuscript tradition and the intertextual relations with Latin and Hebrew sacred texts and commentaries (Latin and Hebrew Bible, Rashi, Church Fathers, Jewish and Christian commentators), thus giving unprecedented insight into this fundamental chapter of Christian-Jewish relations. Authors of the contributions are: Ulisse Cecini, Federico Dal Bo, Óscar de la Cruz Palma, Alexander Fidora, Ari Geiger, Annabel González, Görge Hasselhoff, Isaac Lampurlanés, Montse Leyra and Eulàlia Verne
    corecore