Εκφοβισμός, Προσωπικότητα και Δεσμός Προσκόλλησης σε Μαθητές Προεφηβικής Ηλικίας

Η εκφοβιστική συμπεριφορά έχει βρεθεί πως συνδέεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και το δεσμό προσκόλλησης. Ωστόσο, η σχέση του εκφοβισμού με τους Μεγάλους Πέντε Παράγοντες της προσωπικότητας δεν έχει περιγραφεί επαρκώς. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι να εξετάσει τη σχέση ανάμεσα στον εκφοβισμό, την προσωπικότητα (μοντέλο Πέντε Παραγόντων) και το δεσμό σε δείγμα 282 μαθητών (43,3% κορίτσια) των τελευταίων 2 τάξεων του δημοτικού σχολείου μέσω ενός ερωτηματολογίου αυτοαναφοράς. Από τις αναλύσεις διαφάνηκε ότι τα αγόρια εκφοβίζουν πιο συχνά επιλέγοντας περισσότερη άμεση επιθετικότητα σχέσεων, φυσική και λεκτική επιθετικότητα, λιγότερη έμμεση επιθετικότητα σχέσεων και συμπεριφορική επιθετικότητα. Επιπλέον, παρατηρήθηκε ότι οι θύτες σημείωσαν χαμηλότερη βαθμολογία στην Ευσυνειδησία και την Καλή Προαίρεση/Συνεργατικότητα και υψηλότερη στη Συναισθηματική Αστάθεια σε σχέση με τους αμέτοχους. Το μεγαλύτερο ποσοστό τόσο των θυτών όσο και των αμέτοχων δήλωσαν ασφαλή δεσμό προσκόλλησης. Οι συσχετίσεις των μεταβλητών έδειξαν ότι ο εκφοβισμός παρουσίασε θετική συσχέτιση με τη συναισθηματική αστάθεια και αρνητική με την ευσυνειδησία, την καλή προαίρεση/συνεργατικότητα και την πνευματική διαθεσιμότητα, ενώ βρέθηκε πως η χρήση διαφορετικών μορφών εκφοβισμού είναι ανεξάρτητη από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν το ρόλο της προσωπικότητας και του δεσμού προσκόλλησης στην εκδήλωση του φαινομένου και συζητούνται στη βάση της προοπτικής αξιοποίησής τους στην εφαρμογή παρεμβατικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην ενίσχυση των θετικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας.Bullying has been recognized as a serious problem in many countries, including Greece, with an increasing number of empirical studies investigating the phenomenon in Greek schools. Bullying has been linked to specific personality traits and attachment style. However, to date, relatively little is known about the association between bullying and the Big Five personality factors. Hence, the purpose of the current study is to examine the relationship among bullying, personality (Five Factor Model) and attachment style in a sample of Greek preadolescents. Furthermore, the present research aims to study the various forms of bullying (physical, direct and indirect relational, verbal, behavioral) in order to investigate whether participation in different forms of bullying is related to the same personality characteristics. Overall, 282 students (43,3% girls) attending the last two grades of Greek public elementary school took part in the study. Participants completed a self-report questionnaire measuring bullying, Big Five personality factors and attachment style. Results indicated that participants reported primarily more indirect relational, physical and verbal aggression. Specifically, approximately one quarter of the sample was classified as bullies, while the rest were uninvolved. Data analysis showed that boys participated more frequently in bullying, reporting more direct relational, physical and verbal aggression, and less indirect relational and behavioral aggression compared to girls. Compared to the uninvolved, bullies scored lower on Conscientiousness, Agreeableness, and higher on Emotional Instability. Of special interest was the finding that a high percentage of both bullies and uninvolved participants reported secure attachment style. Further analyses showed that, in terms of gender, most of the bullies reporting secure attachment were boys. However, no statistically significant gender differences in personality traits were evident for this group. Additionally, results indicated that many uninvolved students reported insecure attachment. Particularly, uninvolved girls with insecure attachment reported more Emotional Instability and Agreeableness compared to boys. Correlation analyses for the total sample showed that all forms of bullying were positively associated with Emotional Instability, and negatively with Conscientiousness, Agreeableness and Openness to Experience. Therefore, involvement in different bullying forms was independent of participants’ personality traits. Findings are discussed in terms of prevention and intervention strategies regarding bullying, with practical suggestions including the reinforcement of positive personality traits in bullies, curricular changes, as well as individualized intervention programs for those involved

Κυβερνο-εκφοβισμός και κυβερνο-θυματοποίηση σε παιδιά και εφήβους: Συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες επικινδυνότητας

Ο κυβερνο-εκφοβισμός (ΚΕ) αποτελεί μια μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, η οποία πραγματοποιείται με τη χρήση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ). Η παρούσα έρευνα μελετά τα ατομικά χαρακτηριστικά 429 μαθητών (47,3% κορίτσια) της Ε’ και ΣΤ’ τάξης δημοτικού σχολείου και των τριών τάξεων γυμνασίου και λυκείου σε σχέση με εμπειρίες ΚΕ. Οι μαθητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο αυτο-αναφοράς που αφορούσε στη χρήση των ΤΠΕ, τις εμπειρίες KE και κυβερνο-θυματοποίησης (ΚΘ), και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στα περιστατικά ΚΕ και ΚΘ συμμετείχαν συχνότερα αγόρια και μαθητές γυμνασίου, κυρίως με το ρόλο του επιθετικού θύματος. Οι συμμετέχοντες έκαναν συχνότερη και πιο επικίνδυνη χρήση των ΤΠΕ, δήλωσαν μεγαλύτερη άρση αναστολής στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα τα επιθετικά θύματα, τα οποία σημείωσαν υψηλή βαθμολογία στα χαρακτηριστικά αντικοινωνικής προσωπικότητας, και χαμηλή βαθμολογία στη συναισθηματική ενσυναίσθηση και τις κοινωνικές δεξιότητες. Ο ΚΕ και η ΚΘ παρουσίασαν θετική συσχέτιση μεταξύ τους, με τη συχνότητα χρήσης ΤΠΕ, την άρση αναστολής, τα χαρακτηριστικά αντικοινωνικής προσωπικότητας και αρνητική συσχέτιση με τη συναισθηματική ενσυναίσθηση, ενώ, ο ΚΕ παρουσίασε αρνητική συσχέτιση με τη γνωστική ενσυναίσθηση. Η άρση αναστολής, και η μεγαλομανία-χειριστικότητα ήταν από τους σημαντικότερους παράγοντες πρόβλεψης της ΚΘ και του ΚΕ. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν το ρόλο της προσωπικότητας, των κοινωνικών δεξιοτήτων, και των χαρακτηριστικών του διαδικτύου στην εκδήλωση του φαινομένου.Cyber-bullying (CB) is a form of aggressive behavior, performed with the use of Information and Communication Technologies (ICT). The purpose of this study is to examine how the individual characteristics of pre-adolescent and adolescent students affect their participation in CB and Cyber-victimization (CV) incidences. Furthermore, the study aimed at studying the phenomenon in three different age-groups in order to investigate whether participation in CB/V incidences is related to the same individual characteristics in all three age-groups, and consequently if it can be subjected to the same prevention and intervention strategies. Overall, 429 students took part in the study, representing three age groups. Thus, 126 students were upper elementary pupils (10-11 years old), 146 lower secondary (12-15 years old) and 157 were upper secondary pupils (16-18 years old). In terms of gender, 220 were boys and 203 girls. Students completed a self-report questionnaire, measuring CB/V experiences, as well as a number of scales measuring internet disinhibition, sensation seeking, psychopathic traits, cognitive and affective empathy, social skills (i.e. cooperation, assertiveness, self-control and responsibility), self-esteem and peer relations. Several items were also included for the assessment of internet use (i.e. frequency, online activities and skills, dangerous use). Results indicated that boys and lower high school students participated more frequently in CB and CV incidences, especially with the dual participant role of the bully-victim. All participants reported more frequent and more dangerous internet use, than non- participants while they scored higher on the internet disinhibition scale. Bully-victims, had significantly higher scores in internet disinhibition, and in psychopathic traits, while they had significantly lower scores in emotional empathy and social skills. CB and CV had a significant positive correlation with internet use, internet disinhibition, psychopathic traits and also a significant negative correlation with emotional empathy. Moreover, CB had a significant negative correlation with cognitive empathy. Regression analyses were performed in order to investigate the best predictors for CB and CV participation respectively. Results indicated that CV was predicted by internet disinhibition in the case of elementary school students, by cognitive empathy in the case of lower high school students and by internet disinhibition and grandiose-manipulative traits in the case of upper high school students, after controlling for CB. Regarding CB, it was predicted by grandiose-manipulative traits in elementary students, internet disihibition, cognitive empathy and grandiose-manipulative traits in lower high school and dangerous ICT use, internet disinhibition and internet use for peer participation online activities in upper high school students, after controlling for CV. Findings are discussed in terms of prevention and intervention strategies regarding CB/V; specifically, the role of internet disinhibition, safe internet use and personal characteristics of the participants (i.e. personality, empathy and social skills) in the manifestation of CB/V incidences are discussed, as well as practices for their prevention for all those involved

Understanding ringleader bullies' socio-motivational characteristics: The role of social goals and functions of aggression.

Η παρούσα έρευνα εξετάζει τον ρόλο των κοινωνικών στόχων των αρχηγών-θυτών στην εκδήλωση του σχολικού εκφοβισμού στη βάση του Μοντέλου της Γνωστικής Επεξεργασίας των Κοινωνικών Πληροφοριών, καθώς και τον ρόλο της προμελετημένης και αντιδραστικής επιθετικότητας. Το δείγμα αποτέλεσαν 222 μαθητές και μαθήτριες της Ε’ και της ΣΤ’ τάξης από σχολικές μονάδες της Β. Ελλάδας, που επιλέχτηκαν ύστερα από προκριματικό έλεγχο μεγαλύτερου δείγματος, οι οποίοι συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς και απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με κοινωνικά σενάρια αμφιλεγόμενης πρόθεσης τα οποία προβλήθηκαν με τη μορφή βίντεο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα αγόρια επιλέγουν περισσότερο από τα κορίτσια την εκδίκηση. Επιπλέον, οι αρχηγοί-θύτες και οι ακόλουθοι του αρχηγού-θύτη επιλέγουν περισσότερο από τους αμέτοχους την εκδικητική συμπεριφορά ως κίνητρο σε μια κοινωνική συνθήκη αμφιλεγόμενης πρόθεσης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το εύρημα ότι οι αρχηγοί-θύτες περισσότερο από τους ακόλουθους του αρχηγού-θύτη επιλέγουν τον κοινωνικό στόχο της διαμόρφωσης της φιλικής σχέσης, ενώ τόσο οι αρχηγοί-θύτες όσο και οι ακόλουθοι του αρχηγού-θύτη υιοθετούν και τις δύο λειτουργίες της επιθετικής συμπεριφοράς, την προμελετημένη και την αντιδραστική, περισσότερο από τους αμέτοχους. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τον παρωθητικό ρόλο των κοινωνικών στόχων στην εκδήλωση του εκφοβισμού, συμβάλλουν στη συζήτηση σχετικά με την κοινωνική νόηση των θυτών και τονίζουν την αναγκαιότητα εφαρμογής προγραμμάτων παρέμβασης που να εστιάζουν στα κοινωνικά κίνητρα της εκδήλωσης εκφοβιστικής συμπεριφοράς σε προέφηβους μαθητές.The present study examines the role of social goals of ringleader bullies on school bullying according to Social Information Processing Model as well as the role of proactive and reactive aggression. The sample consisted of 222 fifth-grade and sixth-grade elementary school students from Northern Greece, who completed self-report questionnaires and responded to questions regarding social scenarios of ambiguous intent shown on video. The results showed that boys choose revenge more often than girls. Furthermore, ringleader bullies and ringleader bully followers choose more often, than the uninvolved, revenge as a motive in a social scenario of ambiguous intent. It is noteworthy that ringleader bullies choose more often than ringleader bully followers the social goal of building a relationship, while both ringleader bullies and ringleader bully followers adopt both forms of aggression, proactive and reactive, more than the uninvolved. The findings underline the motivational role of social goals in bullying, contribute to the discussion regarding ringleader bullies’ social cognition and emphasize the necessity of intervention programs focusing on social motives of preadolescent bullies

Εκφοβισμός, Προσωπικότητα και Δεσμός Προσκόλλησης σε Μαθητές Προεφηβικής Ηλικίας

Η εκφοβιστική συμπεριφορά έχει βρεθεί πως συνδέεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και το δεσμό προσκόλλησης. Ωστόσο, η σχέση του εκφοβισμού με τους Μεγάλους Πέντε Παράγοντες της προσωπικότητας δεν έχει περιγραφεί επαρκώς. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι να εξετάσει τη σχέση ανάμεσα στον εκφοβισμό, την προσωπικότητα (μοντέλο Πέντε Παραγόντων) και το δεσμό σε δείγμα 282 μαθητών (43,3% κορίτσια) των τελευταίων 2 τάξεων του δημοτικού σχολείου μέσω ενός ερωτηματολογίου αυτοαναφοράς. Από τις αναλύσεις διαφάνηκε ότι τα αγόρια εκφοβίζουν πιο συχνά επιλέγοντας περισσότερη άμεση επιθετικότητα σχέσεων, φυσική και λεκτική επιθετικότητα, λιγότερη έμμεση επιθετικότητα σχέσεων και συμπεριφορική επιθετικότητα. Επιπλέον, παρατηρήθηκε ότι οι θύτες σημείωσαν χαμηλότερη βαθμολογία στην Ευσυνειδησία και την Καλή Προαίρεση/Συνεργατικότητα και υψηλότερη στη Συναισθηματική Αστάθεια σε σχέση με τους αμέτοχους. Το μεγαλύτερο ποσοστό τόσο των θυτών όσο και των αμέτοχων δήλωσαν ασφαλή δεσμό προσκόλλησης. Οι συσχετίσεις των μεταβλητών έδειξαν ότι ο εκφοβισμός παρουσίασε θετική συσχέτιση με τη συναισθηματική αστάθεια και αρνητική με την ευσυνειδησία, την καλή προαίρεση/συνεργατικότητα και την πνευματική διαθεσιμότητα, ενώ βρέθηκε πως η χρήση διαφορετικών μορφών εκφοβισμού είναι ανεξάρτητη από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν το ρόλο της προσωπικότητας και του δεσμού προσκόλλησης στην εκδήλωση του φαινομένου και συζητούνται στη βάση της προοπτικής αξιοποίησής τους στην εφαρμογή παρεμβατικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην ενίσχυση των θετικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας.Bullying has been recognized as a serious problem in many countries, including Greece, with an increasing number of empirical studies investigating the phenomenon in Greek schools. Bullying has been linked to specific personality traits and attachment style. However, to date, relatively little is known about the association between bullying and the Big Five personality factors. Hence, the purpose of the current study is to examine the relationship among bullying, personality (Five Factor Model) and attachment style in a sample of Greek preadolescents. Furthermore, the present research aims to study the various forms of bullying (physical, direct and indirect relational, verbal, behavioral) in order to investigate whether participation in different forms of bullying is related to the same personality characteristics. Overall, 282 students (43,3% girls) attending the last two grades of Greek public elementary school took part in the study. Participants completed a self-report questionnaire measuring bullying, Big Five personality factors and attachment style. Results indicated that participants reported primarily more indirect relational, physical and verbal aggression. Specifically, approximately one quarter of the sample was classified as bullies, while the rest were uninvolved. Data analysis showed that boys participated more frequently in bullying, reporting more direct relational, physical and verbal aggression, and less indirect relational and behavioral aggression compared to girls. Compared to the uninvolved, bullies scored lower on Conscientiousness, Agreeableness, and higher on Emotional Instability. Of special interest was the finding that a high percentage of both bullies and uninvolved participants reported secure attachment style. Further analyses showed that, in terms of gender, most of the bullies reporting secure attachment were boys. However, no statistically significant gender differences in personality traits were evident for this group. Additionally, results indicated that many uninvolved students reported insecure attachment. Particularly, uninvolved girls with insecure attachment reported more Emotional Instability and Agreeableness compared to boys. Correlation analyses for the total sample showed that all forms of bullying were positively associated with Emotional Instability, and negatively with Conscientiousness, Agreeableness and Openness to Experience. Therefore, involvement in different bullying forms was independent of participants’ personality traits. Findings are discussed in terms of prevention and intervention strategies regarding bullying, with practical suggestions including the reinforcement of positive personality traits in bullies, curricular changes, as well as individualized intervention programs for those involved

Problematic online behaviors among adolescents and emerging adults: associations between cyberbullying perpetration, problematic social media use, and psychosocial factors

Over the past two decades, young people's engagement in online activities has grown markedly. The aim of the present study was to examine the relationship between two specific online behaviors (i.e., cyberbullying perpetration, problematic social media use) and their relationships with social connectedness, belongingness, depression, and self-esteem among high school and university students. Data were collected from two different study groups via two questionnaires that included the Cyberbullying Offending Scale, Social Media Use Questionnaire, Social Connectedness Scale, General Belongingness Scale, Short Depression-Happiness Scale, and Single Item Self-Esteem Scale. Study 1 comprised 804 high school students (48% female; mean age 16.20 years). Study 2 comprised 760 university students (60% female; mean age 21.48 years). Results indicated that problematic social media use and cyberbullying perpetration (which was stronger among high school students) were directly associated with each other. Belongingness (directly) and social connectedness (indirectly) were both associated with cyberbullying perpetration and problematic social media use. Path analysis demonstrated that while age was a significant direct predictor of problematic social media use and cyberbullying perpetration among university students, it was not significant among high school students. In both samples, depression was a direct predictor of problematic social media use and an indirect predictor of cyberbullying perpetration. However, majority of these associations were relatively weak. The present study significantly adds to the emerging body of literature concerning the associations between problematic social media use and cyberbullying perpetration

The Classroom Psycho-Social Climate: Conceptual Content, Theoretical Background, Measurement Instruments and Relation to Students' Learning Outcomes

To ψυχοκοινωνικό κλίμα (ΨΚ) της τάξης έχει αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής μελέτης στη διεθνή βιβλιογραφία. Ωστόσο, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί, η έρευνα γύρω από το ΨΚ της τάξης διέπεται από συγκεκριμένες παρανοήσεις, αντιφάσεις και ελλείψεις τόσο σε θεωρητικό, όσο σε εμπειρικό επίπεδο. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξετάσει την πορεία της έρευνας που αφορά στο ΨΚ της τάξης, επιχειρώντας να αποδομήσει παρανοήσεις και αντιφάσεις, καθώς και να παρουσιάσει κριτικά δύο από τα σημαντικότερα επιτεύγματα αυτής της ερευνητικής περιοχής: (α) την κατασκευή πληθώρας έγκυρων και αξιόπιστων ερευνητικών εργαλείων για τη μέτρηση του ΨΚ της τάξης σε διάφορα μαθησιακά περιβάλλοντα και βαθμίδες εκπαίδευσης, και (β) τη σύνδεση του ΨΚ της τάξης με ποικίλα μαθησιακά επιτεύγματα γνωστικής και συναισθηματικής φύσης. Συζητούνται οι εκπαιδευτικές προεκτάσεις των ευρημάτων της σχετικής έρευνας, καθώς και ενδεχόμενες μελλοντικές ερευνητικές κατευθύνσεις.The purpose of the present paper was to review the extant research on Classroom Psycho-Social Climate (CPSC), in order to underscore and resolve misconceptions, contradictions, and deficiencies, as well as to critically present two of its most important research accomplishments: (a) the construction of a plethora of valid and reliable research instruments to measure the construct of CPSC in various learning environments and at different educational levels, and (b) the association of CPSC with cognitive and affective learning outcomes. The definitions proposed for CPSC are generally characterized by ambiguity. Yet, most researchers agree that the CPSC represents a multidimensional construct, the defining indicators of which, tend to be statistically confirmed in most studies, while at the same time new ones are added, thus providing the construct with a dynamic status. Various theories have been proposed to conceptualize CPSC, the most acknowledged being that of Lewin’s (1936) Field Theory, Murray’s (1938) Needs-Press model, and Getzel and Thelen’s (1960) Socio-Psychological Theory. Two independent research programs and their enduring theoretical and empirical legacy signaled the new era in CPSC research. Rudolf Moos proposed a three-dimensional structure descriptive of all psycho-social climates regardless of the social context (school classrooms, correctional institutions, military facilities, etc.) (1974), and Herbert Walberg demonstrated that students’ were in position to make valid inferences regarding CPSC (1969). Contemporary CPSC research has revealed some methodological issues which need to be taken into consideration when designing CPSC studies. One of the most remarkable achievements of CPSC research is the development of many valid and widely used research instruments for measuring CPSC in various educational contexts and at different educational levels. These instruments reflect the expansion of CPSC research in terms of the integration of new conceptual dimensions, as well as the widening of the age level of students to whom they are addressed. However, despite the increased production of mixed-methods studies in contemporary CPSC research, the cross-cultural adaptation of CPSC instruments, especially those addressing elementary students, has resulted in ambiguous findings. Moreover, whereas most CPSC instruments are based on Moos’s three-dimensional proposal, empirical findings support different allocation of the subscales in these dimensions than the scale developers. Another significant outcome of CPSC research is the examination of the association of CPSC with students’ cognitive and affective learning outcomes. Indeed, empirical findings support the link between the CPSC and various learning outcomes, such as academic achievement, attitudes, self-efficacy, motivation, self-handicapping, and students’ emotional and cognitive involvement. In addition, contemporary CPSC research has examined different paths through which CPSC affects student outcomes. For example, researchers have shown that self-efficacy and achievement goals mediate the relationship between CPSC and student outcomes, such as academic achievement, emotional involvement, etc. Nonetheless, and despite the extended investigation of the relationship between CPSC and student outcomes, research has failed to present consistent evidence with regards to the effect of specific CPSC indicators on student outcomes. What’s more, in cases where CPSC indicators presented negative associations with student outcomes, the explanations provided were insufficient, whereas follow up investigations did not take place. Of course CPSC research has followed other fruitful directions which are also presented in this review. Practical implications of CPSC research findings and future research directions are also discussed

Posibles correlatos comunes entre el acoso y el ciberacoso en adolescentes

Resumen basado en el de la publicaciónTítulo, resumen y palabras clave en inglés y españolSe investigan las posibles características individuales asociadas a la victimización tradicional y ciberacoso en 146 estudiantes de secundaria griegos y su contribución a la predicción del fenómeno. Los participantes cumplimentaron un cuestionario de autoinforme que medía la desinhibición en la red, rasgos de personalidad, habilidades y relaciones sociales y la utilización de internet. Los resultados indican que a pesar de que algunos estudiantes participaron con el mismo rol en la victimización tradicional y en la de ciberacoso y compartían características, la mayoría participaron en uno de los fenómenos o en ambos con roles opuestos. En relación a los factores predictores, el ciberacoso se predijo por el género masculino, la desinhibición online, la actividad online y rasgos psicopáticos, mientras que el acoso tradicional por el género masculino, la desinhibición online y la búsqueda de sensaciones. La victimización cibernética la predecía la desinhibición online, asertividad y escasas relaciones con compañeros, mientras que la victimización tradicional la predecían las aptitudes cibernéticas y los rasgos de impulsividad y falta de responsabilidad. Se comentan los resultados en cuanto a la prevención común y diferenciada y a la praxis en intervención.ES

Indirect and Direct Associations Between Personality and Psychological Distress Mediated by Dispositional Coping

ABSTRACT. The present study examines the association between coping and personality, by testing the hypothesis that dispositional coping mediates the relationship between personality and psychological distress. Canonical correlations evaluated the degree of the association among personality and coping dimensions in a community sample (N = 489) from Cyprus. Results partially support the hypothesized mediation model with Agreeableness predicting distress through the full mediation of avoidant coping, expression of negative feelings and active-positive coping. Partial mediation was found for Neuroticism and Openness. Canonical correlations deciphered how coping relates to the Big Five dimensions. Neuroticism was mostly associated with maladaptive coping, whereas Conscientiousness and Extraversion with adaptive coping