2 research outputs found

    Afectación biopsicosocial del personal de enfermería de urgencias del HUAC durante la pandemia de la COVID-19

    Get PDF
    [Resumen] La pandemia del coronavirus (COVID-19), originada en Wuhan, China, en diciembre de 2019, estalló de pleno en España en marzo del 2020, poniendo en jaque al sistema sanitario nacional. Una crisis sanitaria de esta magnitud nunca había sido vista en las generaciones presentes1. Las urgencias de los hospitales son en muchas ocasiones la puerta de entrada para los ciudadanos a la asistencia especializada en nuestro país. Después de haber pasado el filtro de la atención primaria los pacientes a menudo acuden a urgencias demandando asistencia. En la actualidad, la mayor parte de ellos, con síntomas compatibles con la covid-19 (fiebre, tos, disnea, cefalea, cansancio, diarrea). El miedo que experimentan las personas a este virus les hace somatizar también síntomas como miedo a la muerte, desconfianza y nerviosismo. El personal sanitario de primera línea, principalmente el de enfermería, debe hacer frente a esta situación y ayudarles a ganar fortaleza, sin menoscabo del ejercicio de sus labores de carácter técnico y profesional. Esta pandemia mundial ha cambiado la trayectoria de la prestación de atención enfermera en todo el planeta. Las enfermeras de primera línea completan turnos agotadores y experimentan la angustia moral que conlleva tomar decisiones éticas difíciles2. El proyecto de investigación cualitativa en el que se basa el presente TFG se centra en la unidad de urgencias del Hospital Universitario de A Coruña, situado en el lugar de As Xubias de la ciudad herculina. Este gran hospital, con cabida para mil camas, distribuidas en las once plantas de dos edificios colindantes, es centro de referencia para una población cercana a los 600.000 habitantes de la provincia de A Coruña. La unidad de urgencias, sita en la primera planta del edificio más antiguo, consta de una extensión de 3000 metros cuadrados. Es una unidad crucial en el área sanitaria, y su ritmo de trabajo da una idea muy fiable de la demanda asistencial de la población. En ella se atiende anualmente a alrededor de 130.000 personas (datos de 2019 facilitados por la jefatura del SU), siendo la media de entrada diaria de 350 usuarios, con picos de hasta 420 pacientes/día. En esta unidad, donde trabajan un total de 400 personas, la enfermería es el colectivo más numeroso, con 115 enfermeras y enfermeros. Los turnos de trabajo se distribuyen en mañana, tarde y noche (siete, siete y diez horas respectivamente). En el presente proyecto de fin de grado el objetivo principal será investigar cualitativamente la posible existencia de un detrimento o afectación del colectivo de enfermería a nivel biopsicosocial durante esta crisis sanitaria mundial, así como estudiar los recursos que pudieron haber empleado para llevar a cabo el afrontamiento de esta pandemia, todo ello mediante la recopilación de datos a través de las entrevistas en profundidad.17 Se utilizará la metodología de investigación cualitativa y el tipo de paradigma elegido para este proyecto ha sido el fenomenológico20. Con ello, y a través de la entrevista en profundidad, el entrevistador podrá estudiar la experiencia del colectivo de enfermería de urgencias que haya podido vivir de primera mano las adversidades y los miedos que han surgido a partir de esta crisis sanitaria mundial.[Resumo] A pandemia da covid-19 orixinada en Wuhan, China, en decembro de 2019, estoupou por completo en España en marzo de 2020, poñendo en evidencia o sistema nacional de saúde. Nunca se viu unha crise sanitaria desta magnitude nas xeracións actuais1. As urxencias hospitalarias adoitan ser a porta de entrada dos cidadáns cara a asistencia especializada no noso país. Despois de pasar o filtro de atención primaria, os pacientes adoitan acudir ás urxencias requirindo asistencia. Actualmente, a maioría deles, con síntomas compatibles con covid-191 (febre, tose, dispnea, dor de cabeza, fatiga, diarrea). O medo que experimentan as persoas deste virus tamén os fai somatizar síntomas como o medo á morte, a desconfianza e o nerviosismo. O persoal sanitario de primeira liña, principalmente persoal de enfermaría, debe facer fronte a esta situación e axudalo a gañar forza, sen prexuízo do exercicio das súas tarefas técnicas e profesionais, o que conleva un desgaste físico e emocional que aumenta día a día. Esta pandemia mundial cambiou a traxectoria da prestación de coidados de enfermaría en todo o mundo. As enfermeiras de primeira liña completan cambios esgotadores e experimentan a angustia moral que supón tomar decisións éticas difíciles2. Esta crise profundamente humana require, polo tanto, medidas urxentes para mellorar a saúde mental do persoal de primeira liña. O proxecto de investigación cualitativa no que se basea este TFG céntrase na unidade de emerxencias do Hospital Universitario da Coruña, situado no lugar das Xubias na cidade herculina. Este amplo hospital, con capacidade para mil camas, distribuído nas once plantas de dous edificios colindantes, é un centro de referencia para unha poboación próxima aos 600.000 habitantes da provincia da Coruña. A unidade de emerxencia, situada no primeiro andar do edificio máis antigo, ten unha superficie de 3.000 metros cadrados. É unha unidade crucial na área de saúde e o seu ritmo de traballo dá unha idea moi fiable da demanda de saúde da poboación. Aténdense ao redor de 130.000 persoas anualmente (datos de 2019 facilitados pola sede do SU), sendo a entrada diaria media de 350 usuarios, con picos de ata 420 pacientes por día. Nesta unidade, onde traballan un total de 400 persoas, a enfermaría é o grupo máis numeroso, con 115 enfermeiros. As quendas de traballo distribúense en horario de mañá, tarde e noite (sete, sete e dez horas respectivamente). Neste proxecto final de grao o obxectivo principal será investigar cualitativamente a posible existencia dun prexuízo ou afectación da comunidade de enfermeiros a nivel biopsicosocial durante esta crise sanitaria global, así como estudar os recursos que se puideron empregar para levar a cabo facer fronte a esta pandemia, todo recompilando datos a través de entrevistas en profundidade17. Utilizarase a metodoloxía de investigación cualitativa e o tipo de paradigma escollido para este proxecto foi o fenomenolóxico20. Con isto, e a través da entrevista en profundidade, o entrevistador poderá estudar a experiencia da comunidade de enfermaría de emerxencia que foi capaz de experimentar de primeira man as adversidades e os medos xurdidos desta crise mundial de saúde.[Abstract] The covid-19 pandemic, which originated in Wuhan, China, in December 2019, spread all over the world and exploded in Spain in March 2020, posing a great threat to the National Health System. Present generations had never experienced a sanitary crisis of this magnitude1. After having been attended by family physicians in primary care facilities, patients often use Hospital Emergency Units as an entry point to specialised health assistance. At present, a vast majority of these patients present symptoms are related to covid-19 infection1 (high temperature, cough, dyspnea, cephalea, fatigue, diarrhoea). Furthermore, this virus results in death in a high percentage of cases, which makes infected people to somatize other symptoms, such as nervousness, distrust and fair of death. Front line professionals, mostly nurses, must tackle all of them, trying to support patients and help them to gain strength. In fact, this world pandemic has changed nursing care, as nurses must deal with hard situations, making difficult decisions2 and facing exhausting wordays, which makes it necessary to undertake urgent measures in order to improve the mental health of front line staff. The qualitative research will be focused on the Emergency Unit of the Univesity Hospital of A Coruña, located at As Xubias, A Coruña. This great hospital can provide accommodation to a thousand patients, and it is the reference hospital to a population near to 600,000 inhabitants. The Emergency Unit is about 3000 m2 wide, and it provides quite a reliable measure of the sanitary demand of the population of the area. In 2019, 130,000 people were treated in this unit, which means an average of 350 patients per day, with peaks of 420 patients per day. On these days, 400 people are working at the Emergency Unit, nursing staff being the largest group, with 115 professionals, working on morning, afternoon and night shifts (seven, seven and ten hours long, respectively). The main objectives of this project are, on the one hand, to explore the effects of the pandemic on the nursing staff of the Emergency Unit and, on the other hand, to study the resources which have been used to confront this health crisis, using an in depth interview17. Qualitative methodology will be used, with a phenomenology paradigm20. Through an in depth interview, the interviewer will be able to analyze the experience of the nursing staff of the Emergency Unit, who have suffered the adversity and fears which have emerged from this worldwide health care crisis.Traballo fin de grao (UDC.FEP). Enfermaría. Curso 2020/202

    Characteristics and predictors of death among 4035 consecutively hospitalized patients with COVID-19 in Spain

    No full text
    corecore