ISTANBUL CONVENTION - COMPREHENSIVE REGULATION OR ANOTHER PIECE OF PAPER IN SEQUENCE

Human rights - a synonym for equality, non-discrimination, equal rights ...  among other things, that refers to normal equality between men and women. It's skillfully designed perfectly and theoretically, but catastrophically applied practically ... This can start a story that has no beginning, and unfortunately in the foreseeable future there is no end, not only to the unequal valorization of female labor on an equal level with the male, but far more worse scenario for women victim of violence. The number of international documents that are trying to deal with this global problem, is enormous. They are trying to reverse or reduce the harmful consequences that the women bear as well ... But the illusion is in the fact that the bigger the number of the conventions is, the violence against them is rising rapidly. So a series of questions arise, why this is so, where the competent institutions are evading, how (un) successful the legislation is, what is the impact of the unwritten law, whether new incriminations are needed ....? A long series of questions that do not have adequate answers ... until the Istanbul Convention appears? Will this new piece of paper with an international nickname change something? What and how is it regulated? What measures have been implemented in other countries under the influence of this convention? And Macedonia also did not remain immune to the new international challenge, to try to ratify and change something for better in the national legislation. But what as a country have we undertaken, what protection can be provided for victims of violence, are corrections made through the prism of law? &nbsp

Истанбулска конвенција-сеопфатна регулатива или уште едно парче хартија во низа

Човековите права –синоним за еднаквост, недискриминација, рамноправност...по defolt меѓудругото иницира нормална еднаквост помеѓу мажите и жените. Умешно осмислено теоретски, катастрофално применето практично...Вака може да се започне приказната која нема почеток, а за жал во догледно време нема ни крај, крај не само на нееднаквото валоризирање на женскиот труд на еднакво ниво со машкиот, туку пострашно сценарио за жените жртва на насилство. Енормен е бројот на меѓународните документи кои се обидуваат да се справат со овој глобален проблем, да ги анулираат или редуцираат штетните последици кои и те како ги трпи женскиот род... Но илузорноста е во фактот што, колку е поголем бројот на механизми за борба и заштита на жените од секаков вид на насилство, насилството над истите се зголемува рапидно. Па се наметнуваат низа прашања, зошто е тоа така, каде затајуваат надлежните институции, колку е (не)успешна законската регулатива, какво е влијанието на непишаното право, дали се потребни нови инкриминации....? Долга низа прашања на кои нема соодветни одговори...се додека не се појави Истанбулската Конвенција? Дали ова ново парче хартија со меѓународен предзнак нешто ќе промени? Што и како е регулирано со истото? Какви мерки се имплементираа во другите држави под влијание на оваа конвенција? И Македонија не остана имуна на новиот меѓународен предизвик, да се обиде со ратификација да промени нешто во националното законодавство. Но што како држава имаме преземено, каква заштита може да се обезбеди за жртвите од насилството, дали се направени корекции низ призмата на правото? Клучни зборови: конвенции, насилство, еднаквост, недискриминација, права..

Истанбулска конвенција-сеопфатна регулатива или уште едно парче хартија во низа

Човековите права –синоним за еднаквост, недискриминација, рамноправност...по defolt меѓудругото иницира нормална еднаквост помеѓу мажите и жените. Умешно осмислено теоретски, катастрофално применето практично...Вака може да се започне приказната која нема почеток, а за жал во догледно време нема ни крај, крај не само на нееднаквото валоризирање на женскиот труд на еднакво ниво со машкиот, туку пострашно сценарио за жените жртва на насилство. Енормен е бројот на меѓународните документи кои се обидуваат да се справат со овој глобален проблем, да ги анулираат или редуцираат штетните последици кои и те како ги трпи женскиот род... Но илузорноста е во фактот што, колку е поголем бројот на механизми за борба и заштита на жените од секаков вид на насилство, насилството над истите се зголемува рапидно. Па се наметнуваат низа прашања, зошто е тоа така, каде затајуваат надлежните институции, колку е (не)успешна законската регулатива, какво е влијанието на непишаното право, дали се потребни нови инкриминации....? Долга низа прашања на кои нема соодветни одговори...се додека не се појави Истанбулската Конвенција? Дали ова ново парче хартија со меѓународен предзнак нешто ќе промени? Што и како е регулирано со истото? Какви мерки се имплементираа во другите држави под влијание на оваа конвенција? И Македонија не остана имуна на новиот меѓународен предизвик, да се обиде со ратификација да промени нешто во националното законодавство. Но што како држава имаме преземено, каква заштита може да се обезбеди за жртвите од насилството, дали се направени корекции низ призмата на правото? Клучни зборови: конвенции, насилство, еднаквост, недискриминација, права..