Anstabil angina pektorisli hastalarda glikoprotein IIb / IIIa antagonistlerinin ICAM-1 ve VCAM-1 düzeylerine etkisi

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.ÖZET Akut koroner sendromların önemli bir komponenti olan anstabil angina pektorisin tedavisinde trombosit fonksiyonlarının inhibisyonu, trombosit yüzey reseptör antagonitlerinin bulunması ile büyük bir hız kazanmıştır. Özellikle invaziv girişim planlanan anstabil angina pektorisli hastalarda erken dönemde Gp llb/llla antagonistlerinin tedaviye eklenmesi çok merkezli çalışmalarda da gösterildiği gibi faydalı olmaktadır. Ayrıca anstabil angina pektorisli hastalarda trombosit agregasyonu dışında inflamasyonun da tetiklendiği bilinmektedir. Yaygın lezyonları olan hastalarda doğru orantılı olarak inflamasyon da daha güçlü olmaktadır. Uygun tedavi ile bu inflamasyon gerilemektedir. Bu çalışmaya anstabil angina pektoris tanısı almış 35 hasta alındı. 15 hastaya Gp llb/llla antagonisti (Tirofiban) verildi. Kontrol grubunda 20 hasta vardı. 10'u stabil angina tanısı almıştı. Diğer 10 hasta ise normal koroner anjiograma sahipti. 35 UAP'li hastanın tümünden 0 ve 72. saatte periferik venden kan örneği alındı. Kontrol grubundan tek örnek alındı. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında UAP tanısı almış olanlarda ICAM ve VCAM düzeyleri anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Tirofiban alan UAP tanılı hastalarda 72. saat kontrol serumlarında ICAM ve VCAM düzeyleri 0. saat kanlarına göre anlamlı derecede düşük bulundu. 49Bu sonuçlara göre Gp llb/llla antagonistleri kullanımı ile anstabil anginalı hastalarda sadece trombosit fonksiyonları inhibe edilmemekte aynı zamanda artmış olan inflamasyon da baskılanmış olmaktadır. İnflamasyonun baskılanması ile koroner arteriyel komplikasyonların azalmasına yol açmaktadır. Anstabil angina pektorisli hastalarda mevcut tedavi stratejisine Gp llb/llla antagonistleri dahil edilmelidir. Bu sayede inflamasyon yavaşlatılacak ve iyi uzun dönem sonuçlar alınabilecektir. 5

Red Flags in Electrocardiogram for Emergency Physicians: Remembering Wellens’ Syndrome and Upright T wave in V1

We present a case of Wellens' syndrome together with upright T wave in lead V(1) in a man presenting with atypical chest pain, and we discuss the significance of its prompt recognition by the emergency physicians who are involved in the evaluation of patients with coronary artery disease in emergency departments

Red Flags in Electrocardiogram for Emergency Physicians: Remembering Wellens’ Syndrome and Upright T wave in V1

We present a case of Wellens’ syndrome together with upright T wave in lead V1 in a man presenting with atypical chest pain, and we discuss the significance of its prompt recognition by the emergency physicians who are involved in the evaluation of patients with coronary artery disease in emergency departments. [West J Emerg Med. 2012;13(2):160–162.

İnsuline bağımlı olmayan diyabetik kombine hiperlipidemi olgularında atorvastatin tedavisi

Lipoprotein abnormalities associated with diabetes substantially contribute to the increased risk of macrovascular disease. the aim of this study was to investigate the efficacy and safety of atorvastatin in both diabetic and non-diabetic patients with combined hyperlipidemia who had no coronary artery disease. MATERIAL AND METHODS: Thirty eight patients with combined hyperlipidemia refractory to diet regulation of at least 3 months were enrolled in the study. Sixteen of them had diabetes mellitus type II. All patients received atorvastatin (10 mg/day) for 12 weeks. No other drugs that can affect the lipid metabolism were used during the study. Body mass index, serum lipid profiles, fibrinogen, whole blood counts, urine and blood chemistry analyses were followed. At the end of 12 weeks, efficacy and side effects were evaluated. Diabetic (on oral antidiabetic therapy) and non-diabetic patients were compared according to their response to atorvastatin. RESULTS: There were significant reductions in the serum levels of total-cholesterol, triglyserides (TG), LDL, and apolipoprotein (Apo) B in all patients. the levels of HDL cholesterol were significantly elevated. Total cholesterol levels reduced 31% in diabetics and 29% in non-diabetics. the reduction in TG levels were 36% and 21% respectively. Elevation of HDL (11%) in diabetics was comparable to the elevation of HDL (4%) in non-diabetics. LDL levels reduced 38% in diabetics and 44% in non-diabetics. the fibrinogen levels did not change significantly. There were no significant adverse events during the study. CONCLUSION: Atorvastatin is an efficient and safe antihyperlipidemic agent in the treatment of both diabetic and non-diabetic patients with combined hyperlipidemia. it 's benefit on TG, HDL and Apo B is greater in diabetic patientsAMAÇ: Diyabette meydana gelen lipoprotein bozuklukları, artmış makrovasküler hastalık riskinin önemli nedenlerinden biridir. Bu çalışmada, koroner arter hastalığı olmayan diyabetik ve non-diyabetik kombine hiperlipidemi olgularında atorvastatin tedavisinin etkinliği ve güvenilirliğinin araştırılması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya en az 3 aylık diyet tedavisine dirençli 38 kombine hiperlipidemi olgusu alındı. Bunlardan 1 6 'sı insulin bağımlı olmayan tip-II diyabetikti. Tüm hastalara 12 hafta süre ile atorvastatin 10 mg/gün uygulandı. Çalışma süresince lipid metabolizmasını etkileyebilecek diğer ilaçlar kullanılmadı. Vücut kitle indeksi, serum lipid profilleri, fıbrinojen, tam kan sayımı, idrar ve kan biyokimyasal analizleri izlendi. on iki hafta sonunda hastalar diyabetik olup olmamalarına göre ilacın etkinliği ve güvenilirliği açısından karşılaştırmalı olarak değerlendirildiler. BULGULAR: Tüm hastalarda serum total-kolesterol, trigliserid (TG), LDL kolesterol ve apolipoprotein(Apo) B düzeylerinde anlamlı azalma elde edildi. HDL kolesterol düzeyleri ise arttı. Total kolesterol diyabetiklerde %31, diyabetik olmayanlarda %29 azaldı. TG düzeylerinde ise diyabetiklerde %36 ve diyabetik olmayanlarda %21 düşme vardı. HDL artışı ise diyabetiklerde %11 ve diyabetik olmayanlarda %4 düzeyinde idi. Yine diyabetiklerde LDL %38 non diyabetiklerde %44 azalmıştı. Fıbrinojen düzeylerinde ise anlamlı bir değişme olmadı. Çalışma süresince yan etki ile karşılaşılmadı. SONUÇ: Atorvastatin, hem diyabetik hem de diyabetik olmayan kombine hiperlipidemi olgularında etkin ve güvenilir bir antilipidemik ajandır. TG, HDL ve Apo B düzeylerine olan etkisi diyabetiklerde biraz daha güçlü görünmektedir

Genotype distribution of Mycobacterium tuberculosis in theAegean Region and associated demographic factors

Background/aim: The Aegean Region is the second-ranking region in Turkey according to the Human Development Index and population density and it hosts 1/8 of Turkey’s population. İzmir is the largest city of the region, receiving internal migration both from inside and outside the region. The tuberculosis incidence in İzmir is lower than overall in Turkey: 17.7/100,000 in 2011. Our aims were to determine genotypes of Mycobacterium tuberculosis isolates; to explore possible associations between genotypes with casedemographic data, clinical presentation, and antimicrobial susceptibility patterns; and to determine variations in genotype distribution of strains isolated in Ege University Hospital, İzmir. Materials and methods: Forty-nine M. tuberculosis isolates from 49 patients in 1996–2000 and 421 M. tuberculosis isolates from 421 patients in 2009–2014 were spoligotyped. Drug susceptibility testing and demographic data of the 421 isolates were investigated. Chisquare, Student’s t, and Mann–Whitney U tests were used for analyses. Results: Among the 470 M. tuberculosis strains, 132 different spoligopatterns were identified and 46 different clusters for 384 strains were determined. The most predominant spoligotypes were ST53 (n = 116; 24.7%) and ST41 (n = 38; 8.1%), followed by ST50 (5.7%), ST284 (4.7%), and ST4 (4.3%), respectively. ST53 was the most predominant type in both sexes. Multidrug resistance (MDR) was determined in 12 isolates, of which six were ST1. Conclusion: As a consequence of worldwide migration and increasing status of HIV-infected hosts, the increasing prevalence of Beijing strains with higher MDR rates may threaten disease control programs. With its increasing trend, ST284 could replace ST41 in the following years in this region.Background/aim: The Aegean Region is the second-ranking region in Turkey according to the Human Development Index and population density and it hosts 1/8 of Turkey’s population. İzmir is the largest city of the region, receiving internal migration both from inside and outside the region. The tuberculosis incidence in İzmir is lower than overall in Turkey: 17.7/100,000 in 2011. Our aims were to determine genotypes of Mycobacterium tuberculosis isolates; to explore possible associations between genotypes with casedemographic data, clinical presentation, and antimicrobial susceptibility patterns; and to determine variations in genotype distribution of strains isolated in Ege University Hospital, İzmir. Materials and methods: Forty-nine M. tuberculosis isolates from 49 patients in 1996–2000 and 421 M. tuberculosis isolates from 421 patients in 2009–2014 were spoligotyped. Drug susceptibility testing and demographic data of the 421 isolates were investigated. Chisquare, Student’s t, and Mann–Whitney U tests were used for analyses. Results: Among the 470 M. tuberculosis strains, 132 different spoligopatterns were identified and 46 different clusters for 384 strains were determined. The most predominant spoligotypes were ST53 (n = 116; 24.7%) and ST41 (n = 38; 8.1%), followed by ST50 (5.7%), ST284 (4.7%), and ST4 (4.3%), respectively. ST53 was the most predominant type in both sexes. Multidrug resistance (MDR) was determined in 12 isolates, of which six were ST1. Conclusion: As a consequence of worldwide migration and increasing status of HIV-infected hosts, the increasing prevalence of Beijing strains with higher MDR rates may threaten disease control programs. With its increasing trend, ST284 could replace ST41 in the following years in this region

Evaluation of the “multidisciplinary approach to elderly individual module” which was performed to the 3rd class Medical students at Çukurova University

Giriş: Yaşlı nüfusun artması ile birlikte yaşlı sağlığı ile ilgili eğitimler birçok tıp fakültesinin müfredatında yer almaya başlamıştır. Bu makalenin amacı, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde ilk kez uygulanan “Yaşlı Bireye Multidisipliner Yaklaşım Modülü” ile ilgili öğrenci ve eğiticilerden alınan geribildirimleri değerlendirmektedir. Gereç ve Yöntem: Modül, Haziran 2007'de, 3.sınıf öğrencilerine uygulanmış ve modüle katılan 26 eğitmen ve 163 öğrenciden geribildirimler alınmıştır. Bulgular: Öğrencilerden alınan kapalı uçlu geribildirimlerin ortalaması 3.8±0.5 (5 üzerinden), eğitimcilerden alınan kapalı uçlu geribildirimlerin ortalaması ise 4.0±0.5 bulunmuştur. Eğiticilerin açık uçlu geribildirimlerinde, modülün yararlı olduğu ifade edilmiş ve bundan sonraki uygulamalar için ek önerilerde bulunulmuştur. Öğrencilerin açık uçlu geribildirimlerinde ise modülün genel olarak yararlı olduğu ancak ders yılı sonunun zamanlama açısından uygun olmadığı belirlenmiştir. Sonuç: İlk kez uygulanan bu modülün olumlu yönleri olduğu kadar geliştirilmesi gereken yönleri de bulunmaktadır ancak böyle bir modülün, her yıl alınacak geribildirimler ışığında geliştirilmesinin yarının hekimleri olarak yetiştirdiğimiz öğrencilerimizin, yaşlı bireylere yaklaşımlarını olumlu yönde etkileyeceği açıktır.Introduction: By the increase of elderly population, educations on the health of elderly have started to take place in the programs of several medical faculties. The aim of this article is to evaluate students and trainers feedbacks for the "Module of Multidisciplinary Approach to Elderly Individual" which was performed for the first time in Çukurova University Faculty of Medicine. Materials and Method: The module was performed to the 3rd class students in June 2007. Feedbacks were received from 26 trainers and 163 students. Results: The mean of score based on closed ended feedbacks for students was 3.8±0.5 (over 5) and it was 4.0±0.5 for trainers. Open ended feedbacks of trainers indicated that the module was beneficial and suggested additional applications. Open ended feedbacks of the students' indicated that the module was generally useful but end of the school term was not found to be an appropriate time for the application. Conclusion: This firstly performed module has favorable parts as well as parts requiring improvement. However, it is apparent that the approach of the medical students to elderly individuals will be affected positively by the module and this will be improved by the feedbacks every year