Cost-utility analysis of treatment methods in spinal diseases

AIM: The purpose of the present research study is to evaluate the quality of life of patients with musculoskeletal problems of the Spinal Column before and after surgery with the use of the EQ-5D-5L health status questionnaire. MATERIALS - METHODS: The research is based on primary data collection of 27 patients who completed the questionnaires at three different times: a) preoperatively; that is, after completion of conservative treatment which involved medication, physiotherapy, etc., b) ten days postoperatively and c) immediately after the first post-operative month. RESULTS: Out of the 27 patients, aged between 34 and 79 years (mean age 52±15,07) who participated in this study, 11 were males (40,7%) while 16 were females (59,3%). 48,1% of the patients suffered from a herniated intervertebral disc in the lumbar region, 18,5% from symptomatic degenerative disc disease (DDD or black disc), 18,5% from a herniated intervertebral disc in the cervical region and the remaining 14,8% from spondylolisthesis in the lumbar region. Total improvement of the quality of life (QoL) in our study was on average 0,6 QALYs at 10 days and 0,83 QALYs at 30 days. The total average direct cost of these surgical interventions amounted to 7413,1±3062,9 while the index of cost-utility for the sample population was estimated to be 12355,2 euro/ QALY at 10 days. This index decreased considerably to 8931,4 euro/ QALY at 30 days after the surgical intervention since the average benefit in QALYs increased and the QoL improved. CONCLUSIONS: The results of the present study point out the great utility of surgical interventions in the spinal column to treat patients’ common symptoms (low back pain with or without sciatica) with complications being nearly next to zero. By means of the EQ-5D-5L health status questionnaire, the comparative study of patients’ QoL both before and after surgical treatment reveals statistically considerable improvement at 10 and 30 days following the surgery. Finally, this study has led to useful conclusions: a) the modern technique of discoplasty is rather more efficient than percutaneous spinal fusion for the treatment of lumbago from degenerative disc disease in the lumbar region, b) conservative treatment of spinal column problems is rather less efficient than surgical treatment and c) modern surgery of the spinal column in Greece is rather more efficient than in other modern Health Systems

Polyomyositis and myocarditis associated with acquired toxoplasmosis in an immunocompetent girl

BACKGROUND: Acquired toxoplasmosis more frequently goes unrecognized. Immunocompetent adults and adolescents with primary infection are generally asymptomatic, but symptoms may include malaise, fever, and lymphadenopathy. By contrast, immunocompromised patients may experience severe manifestations including encephalitis and multisystem organ failure. CASE PRESENTATION: We report a case of polymyositis and myocarditis in a 13-year old immunocompetent girl with toxoplasmosis. The patient presented with proximal muscle weakness, dysphagia, palms and soles rash and elevated serum levels of muscle enzymes, with liver and myocardial involvement. The diagnosis of toxoplasmosis was confirmed by serology. The patient was treated with prednisolone and had an excellent outcome. During a follow-up period of four years no relapses occurred and antibody levels to the T. gondii significantly decreased. CONCLUSIONS: Although several previous cases of toxoplasmosis occuring in association with polymyositis have been described in the literature such a wide spectrum of acute toxoplasmosis is rather unusual in immunocompetent adolescents. The relationship between T. gondii and polymyositis remains obscure. Appropriate investigation should be performed in every case of polymyositis not only for the appropriate treatment but also for further elucidation of this relationship

Cost-Utility study for operative methods in spinal surgery

AIM: The purpose of the present study is to evaluate the quality of life (QoL) of patients with spinal problems before and after surgery with the use of the EQ-5D-5L health status questionnaire. MATERIALS - METHODS: The research is based on primary data collection of 314 patients who completed the questionnaires at three different times: a) preoperatively; that is, after completion of conservative treatment which involved medication, physiotherapy, etc., b) ten days postoperatively and c) immediately after the first post-operative month. RESULTS: Out of the 314 patients, aged between 34 and 79 years (mean age 52±15,07) who participated in this study, 172 were males (54,8%) and 142 females (45,2%). 77,71% of the patients suffered from a herniated intervertebral disc and 22,29% from spondylolisthesis in the lumbar region. Total improvement of the quality of life (QoL) in our study was on average 0,59 QALYs at 10 days and 0,82 QALYs at 30 days. The total average direct cost of these surgical interventions amounted to 9341,86±4042,53 euro while the index of cost-utility for the sample population was estimated to be 15870,16 euro/ QALY at 10 days. This index decreased considerably to 11867,14 euro/ QALY at 30 days after the surgical intervention since the average benefit in QALYs increased and the QoL improved. CONCLUSIONS: The evaluation of the data of this study was highlighted the high degree of effectiveness of each surgery applied to treat the symptomatology of patients . All the statistical tests applied to the sample showed a very significant improvement of all variables used by the questionnaire for all intervals evaluated after surgery. Lastly, there has also been a very large improvement in the overall QoL of patients

History, epidemiology and regional diversities of urolithiasis

Archeological findings give profound evidence that humans have suffered from kidney and bladder stones for centuries. Bladder stones were more prevalent during older ages, but kidney stones became more prevalent during the past 100 years, at least in the more developed countries. Also, treatment options and conservative measures, as well as ‘surgical’ interventions have also been known for a long time. Our current preventive measures are definitively comparable to those of our predecessors. Stone removal, first lithotomy for bladder stones, followed by transurethral methods, was definitively painful and had severe side effects. Then, as now, the incidence of urolithiasis in a given population was dependent on the geographic area, racial distribution, socio-economic status and dietary habits. Changes in the latter factors during the past decades have affected the incidence and also the site and chemical composition of calculi, with calcium oxalate stones being now the most prevalent. Major differences in frequency of other constituents, particularly uric acid and struvite, reflect eating habits and infection risk factors specific to certain populations. Extensive epidemiological observations have emphasized the importance of nutritional factors in the pathogenesis of urolithiasis, and specific dietary advice is, nowadays, often the most appropriate for prevention and treatment of urolithiasis

Multiple metabolic syndrome in pre-adolescents and adolescents and association with central obesity

It has long been demonstrated that dyslipidaemia, hypertension, hyperinsulinaemia and central obesity tend to co-exist in certain individuals. This co-occurrence had been considered accidental though, as these conditions are all very common in adults. In 1988 it was first proposed that this risk factor clustering had a common underlying process, namely insulin resistance. The concept of a unique pathophysiological condition characterised by dyslipidaemia, obesity, hypertension and insulin resistance had a tremendous appeal and changed the way of studying and understanding cardiovascular diseases. Several terms have been used to describe this condition, among them “syndrome X”, “insulin resistance syndrome”, “deadly quartet”, “multiple metabolic syndrome”, “ dysmetabolic syndrome” and ,lastly, just “metabolic syndrome”. In the present study we preferred the term “multiple metabolic syndrome” (MMetSyn) feeling that it fits better to a condition of multiple abnormalities and is less confusing with other paediatric disorders. MMetSyn consists of abnormal glucose metabolism, dyslipidaemia, hypertension and obesity and several measures of these abnormalities have been used for its diagnosis. While a substantial debate exists over what other abnormalities should be included in the MMetSyn and which are the best measures of them, several definitions for its diagnosis have been proposed. The World Health Organisation (WHO) first developed its definition in 1998, US National Cholesterol Education Program III (NCEP III) followed in 2001 (with a most recent update in 2005) and most recently the International Diabetes Foundation (IDF) published its own proposal in 2005, with the NCEP III definition being the most widely used. According to the NCEP III definition the MMetSyn is present when 3 or more of the following 5 criteria are met: fasting glucose > 100 mg/dL, blood pressure (BP) > 130/85 mm Hg, triglycerides (TG) > 150 mg/dL, high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C) 102 cm (men) and > 88cm (women). Insulin resistance is considered by many investigators the main pathophysiologic event leading to the rest of the abnormalities of the MMetSyn, whereas others regard dysfunctional energy storage to be the fundamental issue. The former pathophysiologic explanation of events implies a disruption of intracellular insulin signalling resulting in promotion of the mitogenic and pro-inflammatory effects of insulin, in detriment of its metabolic and anabolic effects. According to the supporters of the latter pathophysiologic theory, obesity is the key abnormality, which causes excess lipid accumulation. When the capacity of adipose tissue to store triglycerides and free fatty acids is exceeded, lipid infiltration of liver and muscles occurs, which further causes insulin resistance and the rest of the metabolic abnormalities of MMetSyn. Several theories have been developed concerning the aetiology of MMetSyn. According to the encocrine theory the MMetSyn has a central neuroendocrine origin and is a consequence of stress of contemporary way of life, which causes overproduction of cortisol and suppression of growth and sex hormones. The immunologic theory presumes that the MMetSyn is the result of chronic inflammation and it is the inflammatory mediators that cause insulin resistance and dyslipidaemia. This theory is supported by the elevated levels of c-reactive protein (CRP) and pro-inflammatory cytokines, such as interleukin-6 (IL-6) and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) that are found in many individuals with MMetSyn phenotype. A different aspect is given by theories supporting the foetal origin of MMetSyn, which are based on epidemiological studies relating MMetSyn with a history of intrauterine growth retardation and subsequent rapid, catch-up growth. According to this view IUGR, a result of genetically determined dysfunction of insulin or insulin-like growth factor-I (IGF-I) receptors, leads to pancreatic hypoplasia and reduced capacity of insulin production. Intrauterine stress causes further endocrine abnormalities, which promote insulin resistance. Thus, these babies are unable to adapt to the affluent nutritional environment after birth. All theories for the origins of MMetSyn incorporate the recent knowledge on the endocrine properties of adipose tissue and imply a genetic background, which remains to be defined. A relatively high prevalence of MMetSyn is a worldwide phenomenon. This prevalence appears to be increasing because of a parallel rise in the prevalence of obesity, which have reached epidemic dimensions in several countries even among the younger ages. The available evidence indicates that in most countries between 20% and 30% of the adult population can be characterised as having the MMetSyn, with small differences between USA, Europe, Japan and India. Even in developing countries of Latin America and Asia the prevalence of the MMetSyn is increasing. Race and gender differences have been reported with higher rates among white men and women of black or Hispanic origin. Extreme rates reaching 50% of the adult population have also been reported in certain populations, such as native Americans and inhabitants of Australia and New Zeeland of Pacific origin.Έχει από καιρό παρατηρηθεί ότι οι παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα, δηλαδή η παχυσαρκία, η υπερλιπιδαιμία, οι διαταραχές στο μεταβολισμό της γλυκόζης, και η υπέρταση, τείνουν να συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο. Ενώ αρχικά η συνύπαρξη αυτή είχε θεωρηθεί τυχαία καθώς πρόκειται για καταστάσεις αρκετά συχνές στους ενήλικες, το 1988 διατυπώθηκε η υπόθεση ότι πρόκειται για ιδιαίτερη νοσολογική οντότητα που οφείλεται σε αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης. Η υπόθεση αυτή είχε μεγάλη απήχηση και άνοιξε νέους δρόμους στην κατανόηση και τη μελέτη των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Διάφοροι όροι χρησιμοποιήθηκαν για να περιγράψουν τη νέα νοσολογική οντότητα, όπως «σύνδρομο X», «σύνδρομο αντίστασης στην ινσουλίνη», «κουαρτέτο του θανάτου» «πολλαπλό μεταβολικό σύνδρομο», «δυσμεταβολικό σύνδρομο» και τελευταία απλώς «μεταβολικό σύνδρομο». Στην παρούσα εργασία προτιμήθηκε ο όρος πολλαπλό μεταβολικό σύνδρομο (ΠΜΣ) θεωρώντας ότι περιγράφει πιο εύστοχα την οντότητα χωρίς να δημιουργεί σύγχυση με άλλες καταστάσεις. Το ΠΜΣ περιλαμβάνει διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση και παχυσαρκία και για τη διάγνωσή του έχουν χρησιμοποιηθεί διάφοροι δείκτες ανίχνευσης των διαταραχών αυτών. Ενώ αποτελεί ακόμη αντικείμενο συζήτησης ποιοι είναι οι πιο αξιόπιστοι δείκτες για τη διάγνωση των βασικών διαταραχών του ΠΜΣ καθώς και ποιο άλλο κλινικό ή εργαστηριακό χαρακτηριστικό μπορεί να συμπεριλαμβάνεται, έγκυρα ιατρικά σώματα έχουν θεσπίσει κριτήρια για τη διάγνωση του. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα κριτήρια είναι της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (World Health Organization, WHO) του 1999, του US National Cholesterol Education Program ΙΙΙ (NCEP ΙΙΙ) του 2001 (με πιο πρόσφατη αναθεώρηση το 2005) και του International Diabetes Foundation (IDF) του 2005, με επικρατέστερα τα κριτήρια του NCEP III. Σύμφωνα με αυτά η διάγνωση του ΠΜΣ τίθεται όταν υπάρχουν 2 από τα ακόλουθα 5 κριτήρια: γλυκόζη νηστείας > 100 mg/dL, αρτηριακή πίεση (ΑΠ)> 130/85 mm Hg, τριγλυκερίδια (TG) > 150 mg/dL, χοληστερόλη των υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (high density lipoprotein cholesterol, HDL-C) 102 cm (άνδρες) και > 88 cm (γυναίκες). Η παθογένεια του ΠΜΣ αποδίδεται σύμφωνα με κάποιους ερευνητές κυρίως στην αντίσταση στην ινσουλίνη και σύμφωνα με άλλους κυρίως στη διαταραχή αποθήκευσης ενέργειας που συμβαίνει στην παχυσαρκία. Όσοι υποστηρίζουν την πρώτη θεωρία πιστεύουν ότι υπάρχει διαταραχή στη μεταφορά του σήματος της ινσουλίνης (signaling) με αποτέλεσμα την ευόδωση της οδού μεταφοράς σήματος που οδηγεί σε ενεργοποίηση των μιτογόνων και προ-φλεγμονωδών δράσεων της ορμόνης σε βάρος των μεταβολικών και αναβολικών της δράσεων. Οι υποστηρικτές της δεύτερης θεωρίας πιστεύουν ότι η παχυσαρκία είναι η πρωταρχική διαταραχή, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα τη διήθηση άλλων οργάνων, όπως του ήπατος και του μυϊκού ιστού, από λιπίδια και την πρόκληση αντίστασης στην ινσουλίνη που οδηγεί στις υπόλοιπες μεταβολικές διαταραχές του ΠΜΣ. Για την αιτιολογία του ΠΜΣ έχουν διατυπωθεί επίσης διάφορες θεωρίες. Για κάποιους θεωρείται ενδοκρινολογική διαταραχή που έχει κεντρική προέλευση και προκύπτει από δυσλειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης και υπερπαραγωγή κορτιζόλης, σε βάρος της αυξητικής ορμόνης και των ορμονών του φύλου, ως αποτέλεσμα απάντησης στο stress που χαρακτηρίζει το σύγχρονο τρόπο ζωής. Για άλλους το ΠΜΣ θεωρείται ανοσολογική διαταραχή που οφείλεται σε χρόνια φλεγμονή, όπως υποδεικνύουν τα αυξημένα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP), και προ-φλεγμονωδών κυτταροκινών, όπως η ιντερλευκίνη-6 (interleukin-6, IL-6), και ο παράγοντας νέκρωσης του όγκου-α (tumor necrosis factor-α, TNF-α) που διαπιστώνονται στους πάσχοντες και στους παράγοντες αυτούς αποδίδεται η αντίσταση στην ινσουλίνη και η διαταραχή στο μεταβολισμό των λιπιδίων. Μια άλλη γραμμή σκέψης, αξιολογώντας επιδημιολογικά δεδομένα που σχετίζουν το ΠΜΣ με ιστορικό ενδομήτριας καθυστέρησης ανάπτυξης (intrauterine growth retardation, IUGR) και μετέπειτα ταχεία αντισταθμιστική αύξηση (catch-up growth), θεωρεί ότι το ΠΜΣ έχει εμβρυϊκή προέλευση. Αποδίδεται είτε σε γενετικά καθορισμένη δυσλειτουργία των υποδοχέων της ινσουλίνης ή του ινσουλινόμορφου αυξητικού παράγοντα Ι (insulin-like growth factor-I, IGF-I), που οδηγεί σε ενδομήτρια καθυστέρηση στην εμβρυϊκή ζωή και σε αντίσταση στην ινσουλίνη αργότερα, είτε σε υποπλασία των οργάνων περιλαμβανομένου του παγκρέατος λόγω της ενδομήτριας καθυστέρησης και αδυναμία προσαρμογής τους στην κατάσταση υπερπροσφοράς τροφής που ακολουθεί τη γέννηση. Η τελευταία υπόθεση αποδίδει σημαντικό ρόλο και στο ενδομήτριο stress του εμβρύου που υπολείπεται σε ανάπτυξη και τους ενδοκρινικούς μηχανισμούς που κινητοποιούνται. ..

Κριτική επισκόπηση της έννοιας της κυκλικής οικονομίας: ευκαιρίες και προκλήσεις από την εφαρμογή της

Η παρούσα εργασία που ακολουθεί είναι αποτέλεσμα της κριτικής επισκόπησης της έννοιας της Κυκλικής Οικονομίας, καθώς και η ανάδειξη τυχόν ευκαιριών και προκλήσεων που προκύπτουν από την εφαρμογή της. Ο σκοπός που παρουσιάζεται στην εν λόγω εργασία είναι η υπογράμμιση των γενικών χαρακτηριστικών της έννοιας, η μετάβαση από το γραμμικό στο κυκλικό οικονομικό σύστημα, καθώς και η εφαρμογή της στην ελληνική πραγματικότητα. Ύστερα από την βιβλιογραφική επισκόπηση της έννοιας αυτής, εξετάζεται η εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας στις ελληνικές επιχειρήσεις. Η μεθοδολογία αυτής της περιγραφικής σε ποσοτικούς όρους ανάλυσης εστιάστηκε σε 5 συγκεκριμένους δείκτες του πιο διεθνούς αναγνωρισμένου πλαισίου του οργανισμού GRI. Το τυχαίο δείγμα που χρησιμοποιήθηκε αναφέρεται σε 40 απολογισμούς Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ελληνικών επιχειρήσεων. Πραγματοποιήθηκε βαθμολόγηση των 5 βασικών δεικτών, οι οποίοι συνδέονται με την κυκλική οικονομία, από το 0 έως 4, όπου το 0 προσδιορίζεται ως καμία αναφορά και το 4 πλήρης αναφορά της κάλυψης του συγκεκριμένου θέματος. Τα αποτελέσματα είναι πως αν και οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα να εντάξουν την κυκλική οικονομία (και όχι μόνο) στις επιχειρήσεις τους δεν ενδιαφέρονται παρά μόνο αν τους επιβληθεί. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις των εταιριών που όχι μόνο καταθέτουν ετήσιους απολογισμούς, αλλά συμμορφώνονται επαρκώς στους δείκτες της κυκλικής οικονομίας. Συμπερασματικά θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ορισμός για την κυκλική οικονομία, νομοθετικό πλαίσιο που να τον θεσπίζει και τέλος να καταθέτουν όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις ετήσιους απολογισμούς Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης εφαρμόζοντας όλους τους απαιτούμενους δείκτες του GRI