Morning blood pressure surge: pathophysiology, clinical relevance and therapeutic aspects

Morning hours are the period of the day characterized by the highest incidence of major cardiovascular events including myocardial infarction, sudden death or stroke. They are also characterized by important neurohormonal changes, in particular, the activation of sympathetic nervous system which usually leads to a rapid increase in blood pressure (BP), known as morning blood pressure surge (MBPS). It was hypothesized that excessive MBPS may be causally involved in the pathogenesis of cardiovascular events occurring in the morning by inducing hemodynamic stress. A number of studies support an independent relationship of MBPS with organ damage, cerebrovascular complications and mortality, although some heterogeneity exists in the available evidence. This may be due to ethnic differences, methodological issues and the confounding relationship of MBPS with other features of 24-hour BP profile, such as nocturnal dipping or BP variability. Several studies are also available dealing with treatment effects on MBPS and indicating the importance of long-acting antihypertensive drugs in this regard. This paper provides an overview of pathophysiologic, methodological, prognostic and therapeutic aspects related to MBPS

Pacjent z ciśnieniem wysokim prawidłowym - czy wymaga leczenia?

Obecnie przyjmuje się, że u większości pacjentów granicą prawidłowej wartości ciśnienia tętniczego krwi (CTK) jest 140 mm Hg dla ciśnienia skurczowego i 90 mm Hg dla ciśnienia rozkurczowego. Jednak również poniżej tych wartości obserwuje się liniową zależność między wartością CTK a ryzykiem zgonu. Dlatego też ostatnio zwraca się większą uwagę na tę część populacji, w której stwierdza się wartości ciśnienia nieznacznie poniżej granicy wynoszącej 140/90 mm Hg. W wytycznych Europejskiego Towarzystwa Nadciśnieniowego (ESH, European Society of Hypertension) i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC, European Society of Cardiology) z 2003 roku zdefiniowano ciśnienie tętnicze w granicach 130/85-139/89 mm Hg jako "wysokie prawidłowe", natomiast w amerykańskich zaleceniach Joint National Committee 7 (JNC 7) z 2003 roku wprowadzono nową kategorię nazwaną "stanem przednadciśnieniowym" (prehypertension - CTK między 120/80 a 139/89 mm Hg). Obie te kategorie obejmują znaczną część populacji ogólnej. Istnieją dowody, że ciśnienie wysokie prawidłowe wiąże się z niekorzystnym profilem ryzyka i zwiększonym ryzykiem incydentów sercowo-naczyniowych. Dlatego u osób należących do tej kategorii zaleca się zmiany stylu życia, zaś niektóre dane z badań klinicznych sugerują, że osoby z grup wysokiego ryzyka z ciśnieniem wysokim prawidłowym mogą odnieść korzyści z leczenia farmakologicznego. Należy jednak pamiętać, że - jak dotąd - nie ma przekonujących dowodów korzyści z interwencji terapeutycznej w tej grupie pacjentów

Efficacy and tolerability of olmesartan/amlodipine combination therapy in patients with mild-to-severe hypertension: focus on 24-h blood pressure control.

European guidelines recommend that treating patients with hypertension to blood pressure (BP) goal is an important target for cardiovascular (CV) risk reduction. However, office BP may be a suboptimal target, given its limitations. Indeed, there is evidence that 24-h ambulatory BP monitoring (ABPM) parameters may score better in this regard, representing more accurate predictors of CV risk. In particular, mean 24-h BP and BP variability both correlate closely with hypertension end-organ damage and rate of CV events, which suggests that antihypertensive therapy should provide smooth BP control over the full 24-h dosing interval. The use of ABPM has demonstrated that fixed-dose combination therapy, comprising agents with complementary mechanisms of action, may overcome the challenge of suboptimal BP control by providing improvements in antihypertensive efficacy and tolerability throughout the 24-h period. Olmesartan/amlodipine is one of the latest combination therapies to be approved, and a number of large clinical trials have demonstrated the efficacy and tolerability of this combination in patients with mild-to-severe hypertension. Furthermore, recent ABPM studies of olmesartan/amlodipine-based treatment algorithms have shown the satisfactory 24-h antihypertensive efficacy of this fixed-dose combination. This review provides an overview of recent clinical data on the efficacy and tolerability of fixed-dose olmesartan/amlodipine combination therapy for the treatment of mild-to-severe hypertension, with a focus on sustained 24-h BP control

blood pressure at high altitude physiology and clinical implications

n/

The prognostic value of heart rate variability and blood pressure variability in hypertension

W ostatnich latach nastąpił wzrost liczby publikacji dotyczących zmienności rytmu serca (HRV) oraz zmienności ciśnienia tętniczego (BPV) jako parametrów odzwierciedlających modulację autonomiczną układu sercowo-naczyniowego. Zaburzenia funkcji układu autonomicznego są częstsze u osób z nadciśnieniem niż u osób z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. Obecnie brak jednak badań dotyczących znaczenia prognostycznego HRV w populacji z nadciśnieniem tętniczym. Nie ma także jednoznacznie określonych zaleceń dotyczących stosowania oceny HRV w ogólnej praktyce klinicznej i nie wiadomo, czy stwierdzenie zbyt niskiej/wysokiej HRV powinno mieć konsekwencje terapeutyczne. Znane są natomiast wyniki badań potwierdzających, że parametry HRV mogą mieć istotne znaczenie predykcyjne w rozwoju nadciśnienia tętniczego. W wielu badaniach wykazano znaczenie prognostyczne BPV w rozwoju powikłań narządowych nadciśnienia, a także w odniesieniu do śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Najlepiej udokumentowane jest znaczenie prognostyczne globalnej zmienności ciśnienia tętniczego (SD), nocnego spadku ciśnienia, natomiast mniej — porannego wzrostu ciśnienia. W artykule przedstawiono rezultaty badań z uwzględnieniem podziału na badania przekrojowe i prospektywne. Mimo wielu badań potwierdzających ich znaczenie prognostyczne, parametry BPV nie są jednak powszechnie stosowane z uwagi na brak wytycznych dotyczących wyboru najlepszych wskaźników BPV, brak wartości referencyjnych czy wreszcie ograniczoną wiedzę na temat możliwości terapeutycznego wpływu na BPV. Jest to widoczne w aktualnych zaleceniach ESH i ESC, które uwzględniły BPV jako parametr obiecujący, jednak wciąż pozostający w fazie badań naukowych i niezalecany do stosowania w praktyce klinicznej.In recent years heart rate variability (HRV) and blood pressure variability (BPV) have been extensively studied as parameters reflecting changes in cardiovascular autonomic function. Autonomic dysfunction is more frequent in hypertensives than in normotensives. At present there are no studies focusing on the prognostic value of HRV in hypertensives. There are no clearly defined recommendations for use of HRV in routine practice, either. For this reason, it is not clear whether the detection of low/ /high HRV should have any clinical implications. However, evidence shows that HRV may have a significant predictive value in the development of arterial hypertension. BPV has been documented as a prognostic factor for the development of target organ injury in hypertension and cardiovascular mortality. The prognostic value of global blood pressure variability (SD) and nocturnal blood pressure fall is better documented than that of morning blood pressure surge. The present paper provides the results of studies divided into cross-sectional and prospective. Despite the proved prognostic value, BPV is not widely used due to a lack of recommendations on the optimal BPV indices, reference values and limited knowledge of therapeutic modulation of BPV. This status has been reflected in the newest guidelines of the ESH and ESC, in which BPV was included as a promising parameter, but still under study and not recommended for use in clinical practice

Following the rules of the correct blood pressure measurement by hypertensive patients in the practice of Self-Blood Pressure Monitoring (SBPM)

Wstęp Przestrzeganie zasad prawidłowego pomiaru ciśnienia tętniczego jest warunkiem uzyskania wiarygodnych wyników samodzielnych pomiarów domowych ciśnienia tętniczego (SBPM, self-blood pressure monitoring). Celem pracy była ocena znajomości i przestrzegania powyższych zasad przez chorych na nadciśnienie tętnicze stosujących SBPM. Materiał i metody Grupę losowo dobranych 201 chorych na nadciśnienie tętnicze (101 - pacjenci ZPOZ, 100 - pacjenci Poradni Nadciśnienia Tętniczego przy Klinice Kardiologii, średni wiek: 57,80 ± 12,51 lat, 53,7% kobiet), którzy regularnie stosują SBPM, poddano ankiecie utworzonej na podstawie zaleceń European Society of Hypertension (2005, 2003) dotyczących pomiarów ciśnienia krwi. Wyniki Aż 20,9% respondentów używa aparatów nadgarstkowych. Spośród pacjentów użytkujących aparaty z mankietem na ramię (79,1% ogółu) tylko 45,3% sprawdziło, czy rozmiar mankietu ich ciśnieniomierza jest dla nich odpowiedni. W ciągu godzi ny przed pomiarem 26,3% badanych zdarza się spożywać obfity posiłek, 22,9% - wykonywać ciężką/ /męczącą pracę fizyczną, 18,9% - pić kawę, 3,5% - pić alkohol. Pięciominutowego odpoczynku przed pomiarem nie stosuje 20,4% ankietowanych. Co 3 chory mierzy ciśnienie wkrótce po zażyciu leków hipotensyjnych. Niewielu badanych uwzględnia czynniki podnoszące ciśnienie krwi, takie jak wypełnienie pęcherza moczowego, gorączka, zbyt wysoka lub zbyt niska temperatura otoczenia (11,4%). Pacjenci poradni przyklinicznej oraz osoby lepiej wykształcone mają nieco większą wiedzę na temat czynników zwiększających ciśnienie tętnicze. Długość terapii nadciśnienia tętniczego pozostawała bez wpływu na poziom wiedzy dotyczącej prawidłowych zasad prowadzenia pomiarów ciśnienia krwi. Wnioski Wybór sfigmomanometru w SBPM jest często niewłaściwy, a dobór odpowiedniego rozmiaru mankietu zaniedbywany. Wiedza pacjentów odnośnie do warunków prawidłowego pomiaru ciśnienia krwi jest niekompletna.Background An appropriate blood pressure (BP) measurement technique is crucial in obtaining reliable results in Self-Blood Pressure Monitoring (SBPM). The aim of the study was to assess to what extent hypertensive patients who perform SBPM know and follow the rules of the correct blood pressure measurement. Material and methods A random group of 201 hypertensive individuals (100 primary care patients and 101 high reference ambulatory patients, aged 57.80 ± 12.51 years, 53.7% female) who regularly perform SBPM have undergone an inquiry study based on the European Society of Hypertension 2005 and 2003 recommendations for blood pressure (BP) measurement. Results As many as 20.9% respondents use wrist devices. Among patients using sphygmomanometers with arm cuff system (79.1% of all) only 45.3% check if the cuff size matches their arm circumference. In the hour preceding BP measurement 26.3% of the studied individuals happen to eat an abundant meal, 22.9% perform strenuous exercise, 18.9% drink coffee, 3.5% consume alcohol. Fiveminute resting before taking BP is not practiced by 20.4% of the enquired. One in three patients takes their BP soon after antihypertensive drug intake. Few responders identify bladder distension, fever, too high or too low temperature of the surrounding (11.4%-22.9%) with the impact on the blood pressure. High reference patients and higher educated ones are slightly better informed on the factors increasing BP. Hypertension therapy duration did not influence the knowledge of the rules of correctly performed SBPM. Conclusions Sphygmomanometer selection for SBPM is often inappropriate and correct cuff size matching neglected. Patients’ knowledge about the rules of proper BP measurement is incomplete

Masked hypertension. A clinical state or measurement bias?

Utajone nadciśnienie tętnicze (MH) to stan, który polega na stwierdzeniu u pacjenta prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego w gabinecie lekarskim, a następnie wartości podwyższonych w pomiarach poza gabinetem, na przykład w ambulatoryjnym 24-godzinnym monitorowaniu ciśnienia (ABPM) lub samodzielnych pomiarach domowych. Problem utajonego nadciśnienia tętniczego (termin zaproponowany przez Pickeringa i wsp. w 2002 r.) znany jest od kilku lat. Rozpowszechnienie utajonego nadciśnienia tętniczego, jego przyczyny oraz kryteria rozpoznawania i zasady postępowania nie zostały do końca wyjaśnione. W pracy przedstawiono przegląd możliwych przyczyn występowania tego zjawiska, od problemów metodologicznych po szczególne sytuacje mogące wpływać na podwyższenie się ciśnienia poza gabinetem lekarskim (np. palenie tytoniu, duża aktywność fizyczna). Ponadto przedstawiono przegląd terminologii oraz kryteriów rozpoznawania utajonego nadciśnienia tętniczego, a także poglądów dotyczących jego patogenezy i znaczenia klinicznego. W świetle nowych danych skala występowania utajonego nadciśnienia tętniczego nie pozwala na jego lekceważenie. Wykazano, że u pacjentów z utajonym nadciśnieniem tętniczym częściej stwierdza się powikłania narządowe nadciśnienia tętniczego, takie jak przerost lewej komory serca czy zmiany w tętnicach szyjnych. W celu określenia znaczenia utajonego nadciśnienia tętniczego w codziennej praktyce klinicznej należałoby przeprowadzić prospektywne badania kliniczne w tej grupie pacjentów.Masked hypertension refers to a situation in which a patient has normal blood pressure in the office but elevated elsewhere, for instance in ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) or when measured at home. The problem of masked arterial hypertension (the term proposed by Pickering et al. in 2002) has been known for several years. The occurrence of masked hypertension, its causes, criteria of diagnosis and management are not well understood. This paper reviews possible causes of this phenomenon, ranging from methodological issues to specific circumstances that may increase blood pressure outside the office (for instance smoking, high-level physical activity). Furthermore, we review the terminology and criteria of diagnosing masked hypertension, and views on its pathogenesis and clinical implications. New evidence shows that this phenomenon cannot be overlooked. Among patients with masked hypertension those with target organ damage such as left ventricular hypertrophy or carotid arterial lesions are frequently encountered. To define the significance of masked hypertension in everyday clinical practice prospective studies are required

The prognostic value of heart rate variability and blood pressure variability in hypertension

W ostatnich latach nastąpił wzrost liczby publikacji dotyczących zmienności rytmu serca (HRV) oraz zmienności ciśnienia tętniczego (BPV) jako parametrów odzwierciedlających modulację autonomiczną układu sercowo-naczyniowego. Zaburzenia funkcji układu autonomicznego są częstsze u osób z nadciśnieniem niż u osób z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. Obecnie brak jednak badań dotyczących znaczenia prognostycznego HRV w populacji z nadciśnieniem tętniczym. Nie ma także jednoznacznie określonych zaleceń dotyczących stosowania oceny HRV w ogólnej praktyce klinicznej i nie wiadomo, czy stwierdzenie zbyt niskiej/wysokiej HRV powinno mieć konsekwencje terapeutyczne. Znane są natomiast wyniki badań potwierdzających, że parametry HRV mogą mieć istotne znaczenie predykcyjne w rozwoju nadciśnienia tętniczego. W wielu badaniach wykazano znaczenie prognostyczne BPV w rozwoju powikłań narządowych nadciśnienia, a także w odniesieniu do śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Najlepiej udokumentowane jest znaczenie prognostyczne globalnej zmienności ciśnienia tętniczego (SD), nocnego spadku ciśnienia, natomiast mniej — porannego wzrostu ciśnienia. W artykule przedstawiono rezultaty badań z uwzględnieniem podziału na badania przekrojowe i prospektywne. Mimo wielu badań potwierdzających ich znaczenie prognostyczne, parametry BPV nie są jednak powszechnie stosowane z uwagi na brak wytycznych dotyczących wyboru najlepszych wskaźników BPV, brak wartości referencyjnych czy wreszcie ograniczoną wiedzę na temat możliwości terapeutycznego wpływu na BPV. Jest to widoczne w aktualnych zaleceniach ESH i ESC, które uwzględniły BPV jako parametr obiecujący, jednak wciąż pozostający w fazie badań naukowych i niezalecany do stosowania w praktyce klinicznej.In recent years heart rate variability (HRV) and blood pressure variability (BPV) have been extensively studied as parameters reflecting changes in cardiovascular autonomic function. Autonomic dysfunction is more frequent in hypertensives than in normotensives. At present there are no studies focusing on the prognostic value of HRV in hypertensives. There are no clearly defined recommendations for use of HRV in routine practice, either. For this reason, it is not clear whether the detection of low/high HRV should have any clinical implications. However, evidence shows that HRV may have a significant predictive value in the development of arterial hypertension. BPV has been documented as a prognostic factor for the development of target organ injury in hypertension and cardiovascular mortality. The prognostic value of global blood pressure variability (SD) and nocturnal blood pressure fall is better documented than that of morning blood pressure surge. The present paper provides the results of studies divided into cross-sectional and prospective. Despite the proved prognostic value, BPV is not widely used due to a lack of recommendations on the optimal BPV indices, reference values and limited knowledge of therapeutic modulation of BPV. This status has been reflected in the newest guidelines of the ESH and ESC, in which BPV was included as a promising parameter, but still under study and not recommended for use in clinical practice