Cotinus coggygria Scop. (Peruka Çalısı) Bitkisinden Elde Edilmiş Bitki Ekstraktı ile Boyanmış Yünlü Kumaş Numunelerinin Boyama Özelliklerinin İncelenmesi

Tekstil boyamacılığı üzerine son yıllarda gerçekleştirilen bilimsel çalışmalarda özellikle doğal esaslı malzemelerin kullanımı ile elde edilen olumlu sonuçlara paralel olarak çevresel zararı en aza indiren teknolojilerin geliştirilmesi hedeflenmektedir. Tekstil ürünlerinin boyanma işlemleri sırasında yüksek miktarlarda sentetik boyarmadde, kimyasal madde ve su kullanımı çevresel olarak yüksek oranda kirlilik meydana gelmesine neden olmaktadır. Sentetik renklendiricilerin kullanımı özellikle insan sağlığı açısından toksik etki göstermekte, ayrıca elde edilen atıkların biyobozunur olmaması nedeniyle çevreye verdiği zarar göz önüne alındığında, doğal esaslı renklendiricilerin kullanımı büyük önem taşımaktadır. Çalışma kapsamında; Bartın florasında doğal olarak yayılış yapan Cotinus coggygria Scop. (Peruka Çalısı) bitkisinden elde edilen ekstraktlar kullanılarak yün esaslı kumaş numunelerinin boyama işlemi gerçekleştirilmiştir. Dört farklı mordanlama kimyasalı kullanılarak, ön mordanlı ve mordanlı şekilde yapılan boyama işlemleri sonrasında elde edilen numunelerin renk ölçümleri, kuru/yaş sürtme haslıkları, yıkama haslıkları ve asidik ve alkali ter haslıkları değerleri belirlenmiştir

Honey Plants of Düzce University Ornamental and Medicinal Plants Botanical Garden

In this study, melliferous plants that the honey bee (Apis mellifera L.) can benefit from among the taxa planted in Düzce University Ornamental and Medicinal Plants Botanical Garden, are presented. Among the 451 taxa planted in the botanical garden, those with these characteristics were determined by reviewing studies on the subject. Of the 165 taxa (36.58%) included in the honey plant class; 119 contain both nectar and pollen, 25 contain pollen, 13 contain nectar, 4 contain both pollen and insect secretion (IS) or sweet sap (SS), 2 contain pollen, nectar and IS or SS, 1 contain both nectar and SS, 1 contain only IS. In order to prevent the decrease in pollinator and pollinator insects, whose numbers are decreasing due to global climate change, a "Bee and Insect Hotel" was placed in the botanical garden. For this reason, the majority of the plants selected for planting were chosen from taxa with honey plant properties. The main purpose here is both to pollinate the plants in the botanical garden and to show and explain the effects of insect species on pollination through nature education

Acem boruları

Türkiye, sahip olduğu zengin florası ile dünyanın en önemli gen merkezlerinden biridir. Bu zenginlik içerisinde odunsu bitkilerin de önemli bir yeri vardır. Türkiye’nin bitki çeşitliliği, 1700’lü yıllardan bu yana botanistlerin ilgisini çekmiş, 18. ve 19.yüzyıllarda birçok yabancı bota-nist tarafından flora çalışmaları yapılmış, yeni bitki türleri tanımlanmıştır. 20. yüzyılda ise P.H.Davis’in editörlüğünde çok sayıda botanistin katkı sağladığı 10 cilt halinde yazılan “Flora of Turkey and East Aegean Island” adlı eser Türkiye Florasını büyük oranda ortaya koymuştur. Sonraki yıllarda Türk botanistler tarafından 11.cildi yayımlanmıştır. Devam eden flora ve sistematik botanik çalışmalarıyla her geçen gün yeni yeni türler tanımlanmaya devam etmektedir. Türkiye’nin florasında 550’den fazla ağaç ve çalı, 300’den fazla da yarı çalı doğal yetişmektedir. Buna ek olarak son yıllarda park ve bahçelerde yaygın-laşan egzotik türlerle odunsu bitki türlerinin sayısı binleri aşmıştır. Özellikle kültivarların çoğalması, tepe formu, yaprak rengi gibi daha görsel külti-varların oluşturulmasıyla park ve bahçeleri süsleyen bitki çeşitliliği giderek artmaktadır. Diğer yandan özellikle şehirleşme ile beraber doğal yapının ve özellikle de bitkilerin korunması yönündeki ilgi hızla artmaya başlamıştır. Ağaçları, çalıları, çiçekleri ya da diğer süs bitkilerini konu alan çeşitli kitaplar yayımlanmıştır. Kimisi önemli ağaç ve çalıları, kimisi renklerine göre çiçekleri, kimisi de bir il, yöre ya da bölgenin bitkilerini konu edinmiştir

Katalpa

Türkiye, sahip olduğu zengin florası ile dünyanın en önemli gen merkezlerinden biridir. Bu zenginlik içerisinde odunsu bitkilerin de önemli bir yeri vardır. Türkiye’nin bitki çeşitliliği, 1700’lü yıllardan bu yana botanistlerin ilgisini çekmiş, 18. ve 19.yüzyıllarda birçok yabancı bota-nist tarafından flora çalışmaları yapılmış, yeni bitki türleri tanımlanmıştır. 20. yüzyılda ise P.H.Davis’in editörlüğünde çok sayıda botanistin katkı sağladığı 10 cilt halinde yazılan “Flora of Turkey and East Aegean Island” adlı eser Türkiye Florasını büyük oranda ortaya koymuştur. Sonraki yıllarda Türk botanistler tarafından 11.cildi yayımlanmıştır. Devam eden flora ve sistematik botanik çalışmalarıyla her geçen gün yeni yeni türler tanımlanmaya devam etmektedir. Türkiye’nin florasında 550’den fazla ağaç ve çalı, 300’den fazla da yarı çalı doğal yetişmektedir. Buna ek olarak son yıllarda park ve bahçelerde yaygın-laşan egzotik türlerle odunsu bitki türlerinin sayısı binleri aşmıştır. Özellikle kültivarların çoğalması, tepe formu, yaprak rengi gibi daha görsel külti-varların oluşturulmasıyla park ve bahçeleri süsleyen bitki çeşitliliği giderek artmaktadır. Diğer yandan özellikle şehirleşme ile beraber doğal yapının ve özellikle de bitkilerin korunması yönündeki ilgi hızla artmaya başlamıştır. Ağaçları, çalıları, çiçekleri ya da diğer süs bitkilerini konu alan çeşitli kitaplar yayımlanmıştır. Kimisi önemli ağaç ve çalıları, kimisi renklerine göre çiçekleri, kimisi de bir il, yöre ya da bölgenin bitkilerini konu edinmiştir

Plocama

Toprak üzerine yatık çalılardır. Yapraklar karşılıklı dizilmiş, şeritsi-dikdörtgenimsi ve kulakçıklar küçüktür. Çiçekler erdişi 4 parçalı, kısa saplı, simoz çiçek kurullarında yer alır. Çanak kısa tüplü ve 4 eşit olmayan üçgenimsi dişlidir. Taç huni şeklinde, loplar çenetsi ve pembe renklidir. Stamen taç boğazına bağlanmış, başçıklar sırta tabandan bağ- lı, dışarıya doğru uzamıştır. Stilus ipliksi, çok kısa ikiye ayrılmış tepecik ile birliktedir. Ovaryum iki gözlü, her bir göz 1 tohum taslağı vardır. Dikdörtgenimsi çekirdekli sulu meyve 2 tohum taşır.Orman Genel Müdürlüğ

A new record for alien flora of Turkey: Symphyotrichum pilosum (Willd.) G.L. Nesom var. pilosum

Symphyotrichum pilosum var. pilosum from Asteraceae family was collected from ereğli region (Zonguldak province, nW Turkey) in 2016 and is reported here for Turkey for the first time. It is naturalized alien plant for Turkey. The description and photos of collected plants, as well as distribution map and new key for the genus Symphyotrichum in flora of Turkey are provided here

Jacaranda Juss.

Herdem yeşil veya yarı herdem yeşil ağaç ve çalılardır. Yapraklar sürgüne karşılıklı dizilmiş, çift katlı tüysü nadiren tüysüdür. Yaprakçıklar küçük ve çok sayıda, çiçekler terminal veya bileşik salkım, genellikle mavi veya menekşe rengindedir. Çanak küçük 5 dişli, taç tüpü dik veya geriye kıvrıktır. Meyve dikdörtgenimsi, yumurtamsıdan dairemsiye çok sayıda kanatlı tohum taşıyan açılan kapsüldür (Kayacık, 1982

Plant communities and flora of Küre mountains National Park (Bartın section)

YÖK Tez No: 480596Küre Dağları Milli Parkı, Bartın ve Kastamonu illeri arasında, P. H. Davis'in karelaj sistemine göre A4 karesi içinde yer almaktadır. Bu çalışma Küre Dağları Milli Parkı (Bartın Bölümü)'nın flora ve vejetasyonunu belirleyerek alandaki bitki çeşitliliği ve vejetasyon tiplerini ortaya çıkarmak ve bitki toplumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Endemik ve nadir bitkiler, uluslararası IUCN tehlike kategorilerine göre sınıflandırılmıştır. Alanın vejetasyonu Braun-Blanquet yöntemine göre araştırılmıştır. Vejetasyon haritası ise ARCGIS 10.4 programı kullanılarak hazırlanmıştır. 2014-2017 yılları arasında yapılan 45 arazi çalışmasında 1450 bitki örneği toplanmış ve 256 alanda vejetasyon alımı yapılmıştır. Toplanan örneklerin teşhisi sonucunda 95 familya, 341 cinse ait 622 taksonun alanda yayılış yaptığı belirlenmiştir. Tespit edilen taksonların fitocoğrafik bölgelere dağılımı şöyledir; 173 takson (%27,86) Avrupa-Sibirya, 18 takson (%2,9) İran-Turan, 73 takson (%11,75) Akdeniz. Kalan 358 takson (%57,5) geniş yayılışlı veya bilinmeyen grubundadır. Belirlenen taksonların 22'si endemik olup, alanın endemizm oranı %3,54'dür. Araştırma alanında en fazla takson içeren familyalar: Asteraceae 60, Fabaceae 59, Lamiacea 38, Rosaceae 37, Orchidaceae 33, Brassicaceae 24, Poaceae 21, Caryophyllaceae 20, Boraginaceae 19, Ranunculaceae 17, şeklinde sıralanmaktadır. Araştırma alanından toplanan taksonların Raunkiaer'in yaşam biçimlerine göre Fanerofit 98, Kamafit 16, Hemikriptofit 283, Kriptofit Geofit + Hidrofit 94 (90+4), Terofit 131'dir. TURBOVEG ve JUICE programları kullanılarak yapılan vejetasyon analizleri sonucunda orman, maki, çayır ve kayalık vejetasyonu olmak üzere 4 farklı vejetasyon tipine ait 12 tanesi yeni olmak üzere 21 bitki toplumu tanımlanmıştır.Küre Mountains National Park is situated between Bartın and Kastamonu provinces and in A4 grid square according to the categorization of P. H. Davis. In this study, it was aimed to determine flora and vegetation of Küre Mountains National Park (Bartın Section) and to reveal its plant diversity, vegetation types and plant communities. Endemic and rare plants were classified according to IUCN categories. The vegetation of study area was investigated by applying Braun-Blanquet method. The vegetation map was prepared using the ArcGIS 10.4 program. Between 2014-2017, 1450 plant samples were collected in 45 field trips to the research area, and 256 relevés were taken. As a result of the identification of collected plants, 95 families, 341 genus and 622 taxa were determined. The distribution of taxa according to phytogeographic regions are as follows: 173 taxa (%27,86) Euro-Siberian, 18 taxa (%2,9) Irano-Turanian, 73 taxa (%11,75) Mediterranean, 358 taxa (%57,5) widespread and unknown. 22 of the collected taxa are endemic and endemism ratio is %3,54. The families that have the most taxa are as follows: Asteraceae 60 taxa, Fabaceae 59 taxa, Lamiacea 38 taxa, Rosaceae 37 taxa, Orchidaceae 33 taxa, Brassicaceae 24 taxa, Poaceae 21 taxa, Caryophyllaceae 20 taxa, Boraginaceae 19 taxa, Ranunculaceae 17 taxa. According to Raunkiaer's life form of the plants, there are 98 Phanerophytes, 16 Chamaephytes, 283 Hemicryptophytes, 94 (90+4) Cryptophyte Geophytes + Hydrophyte and 131 (%24,37) Therophytes. As a result of vegetation analyses that were done by using TURBOVEG and JUICE programs, 21 plant communities, from which 12 associations are new, were determined from forest, maquis, meadows and rock vegetation types