The differences in the prevalence of cardiovascular disease, its risk factors, and achievement of therapeutic goals among urban and rural primary care patients in Poland: Results from the LIPIDOGRAM 2015 study

A nationwide cross-sectional study, LIPIDOGRAM2015, was carried out in Poland in the years 2015 and 2016. A total of 438 primary care physicians enrolled 13,724 adult patients that sought medical care in primary health care practices. The prevalence of hypertension, diabetes mellitus, dyslipidaemia, and CVD were similar in urban and rural areas (49.5 vs. 49.4%; 13.7 vs. 13.1%; 84.2 vs. 85.2%; 14.4 vs. 14.2%, respectively). The prevalence of obesity (32.3 vs. 37.5%, p < 0.01) and excessive waist circumference (77.5 vs. 80.7%, p < 0.01), as well as abdominal obesity (p = 43.2 vs. 46.4%, p < 0.01), were higher in rural areas in both genders. Mean levels of LDL-C (128 vs. 130 mg/dL, p = 0.04) and non-HDL-C (147 vs. 148 mg/dL, p = 0.03) were slightly higher in rural populations. Altogether, 14.3% of patients with CVD from urban areas and 11.3% from rural areas reached LDL <70 mg/dL (p = 0.04). There were no important differences in the prevalence of hypertension, diabetes, dyslipidaemia, and CVD, or in mean levels of blood pressure, cholesterol fractions, glucose, and HbA1c between Polish urban and rural primary care patient populations. A high proportion of patients in cities and an even-higher proportion in rural areas did not reach the recommended targets for blood pressure, LDL-C, and HbA1c, indicating the need for novel CVD-prevention programs. © 2021 by the authors. Licensee MDPI, Basel, Switzerland. **Please note that there are multiple authors for this article therefore only the name of the first 5 including Federation University Australia affiliate “Fadi Charchar” is provided in this record*

Prevalence and antibiotic resistance of Enterococcus strains isolated from poultry

The aim of this study was to evaluate the frequency of occurrence of bacteria of the genus Enterococcus in poultry, to identify them by means of matrixassisted laser desorption/ionisation time-of-flight mass spectrometry (MALDITOF MS), and to analyse the antimicrobial susceptibility of the isolated strains to the drugs most frequently used in poultry. The material for the bacteriological tests was obtained mainly from the heart (97%) of the birds investigated. Of a total of 2,970 samples tested, 911 (30.7%) tested positive for Enterococcus spp. Enterococci were detected in broilers (88.1%), laying hens (5.3%), turkeys (3.9%), breeding hens (2.2%), and geese (0.4%). The most commonly identified species were Enterococcus (E.) faecalis (74.7%), E. faecium (10.1%), E. gallinarum (5.5%), E. hirae (4.6%), and E. cecorum (4.1%). The most frequent resistance properties were resistance to sulphamethoxazole/trimethoprim (88%), tylosin (71.4%), enrofloxacin (69.4%), doxycycline (67.3%), and lincomycin/spectinomycin (56.1%). Only one vancomycin-resistant Enterococcus, E. cecorum from a broiler, was found

Causes of stillbirths and perinatal death in Poland between 2007-2009

Introduction: There has been significant improvement in perinatal care in the last two decades. Indicators representing the status of perinatal care are the frequency of stillbirths and deaths in the early postnatal period. In recent years the level of perinatal care of the mother remains stable while the level of perinatal deaths have been slightly decreasing. Aim: The aim of this study was to evaluate the frequency of stillbirths and early neonatal deaths. Material and methods: The study included Polish women who delivered in 12 regions of Poland between 2007-2009. Data were collected with the use of MZ 25 forms. Issues: There were 1214818 children delivered in Poland in years 2007-2009. Our data were collected in 12 regions, what amounts to about half of all deliveries. Perinatal death rate decreased during the last 12 years from 10,8‰ in year 1999 to 7,6‰ in 2008; 7,19‰ in 2009; 6,79‰ in 2010, what was 4‰ in 12 year. 2484 deaths were divided into 9 groups according to ICD-10 causes of deaths. 26,6% causes of deaths were unknown. Malformations were causes of 24% deaths, placental disorders –12%. Perinatal deaths of newborns – 1412 cases were caused mostly by malformations – 30,8%, disorders during pregnancy – 35,4% and disorders of the pulmonary system – 13%. Conclusions: Detailed analyses of each neonatal death and perinatal death in the first few hours after the deaths, performed by in the team of obstetricians and neonatologists, with specialists like pathomorphologists and geneticians, have great impact on the final correct cease description and determining the cause of death. It is also helpful in educating doctors and preparing proper equipment for hospitals. Our data showed the necessity to involve changes in perinatal care system. In will be helpful in early detections of malformations and redistribution of pregnant women with sick fetuses to III level hospitals. There exists a need to introduce a compulsory detailed analyses of perinatal deaths in obstetrical wards

Accuracy of the European Thyroid Imaging Reporting and Data System (EU-TIRADS) in the valuation of thyroid nodule malignancy in reference to the post-surgery histological results

Purpose: To assess the clinical usefulness of the European Thyroid Imaging and Reporting Data System (EU-TIRADS) in the valuation of thyroid nodules malignancy in reference to post-surgery histological results. Material and methods: Pre-operative ultrasound was performed in consecutive patients admitted for thyroid surgery between June 2017 and January 2018. Thyroid nodules were classified according to EU-TIRADS to five groups: 1-5. At least one fine-needle aspiration biopsy (FNAB)/patient (dominant or suspected nodule) was performed in an outpatient clinic. The final diagnosis was based on the histological result. The percentage of cancers in each EU-TIRADS group was evaluated. Finally, sensitivity, specificity, accuracy, as well as positive and negative predictive values for malignancy were assessed. Results: Fifty-two patients with a total of 140 thyroid nodules (median: 3 nodules/thyroid [minimum-maximum: 1-6]) were enrolled in the study. Thyroid cancer was diagnosed in 0% (0/6) in EU-TIRADS 2; 0% (0/92) in EU-TIRADS 3; 5.9% (2/34) in EU-TIRADS 4, and 75% (6/8) in EU-TIRADS 5. In nodules assessed as EU-TIRADS ≥ 4 sensitivity, specificity, positive and negative predictive values for malignancy were, respectively: 75% (CI 95%: 40.7-93.5), 94.1% (CI 95%: 86.0-98.5), 75% (CI 95%: 40.7-93.5), and 94.1% (CI 95%: 86.0-98.5). Conclusions: EU-TIRADS is a valuable and simple tool for assessment of the risk of malignancy of thyroid nodules and demonstrates a high ultrasound correlation with histological post-surgery results. FNAB should be performed in all nodules assessed as EU-TIRADS ≥ 4, due to higher risk of malignancy

Wpływ przezcewnikowego zamknięcia przetrwałego otworu owalnego u pacjentów z udarem kryptogennym na zaburzenia rytmu serca- obserwacja 3-miesięczna

Background: Patent foramen ovale (PFO) is a common abnormality, occurring in about 25% of the population. Percutaneous PFO closure is recommended for selected patients in the prevention of recurrent thromboembolic events. Although transcatheter closure of PFO is recognized as a safe procedure, potential complications, such as atrial fibrillation, may occur. The purpose of this study was to assess the prevalence of arrhythmia in patients before and after PFO closure. Methods: We retrospectively reviewed the medical records of 45 patients (median age, 45 [IQR, 35–61] years; 80% female) who underwent percutaneous PFO closure. 24‑hour Holter electrocardiograms were done both before and 3 months after the procedure in 21 patients (median age, 49 [38–65] years; 81% female), however data of predominant underlying rhythm was available for all 45 patients. Results: There were no statistically significant differences in maximal and minimal heart rate, number of supraventricular and ventricular extrasystolic beats, pauses, episodes of supraventricular and ventricular tachycardia in patients before and after the PFO closure procedure. Median average heart rate was significantly higher before the procedure (70 [67–78] bpm vs 69 [62–77] bpm; p = 0,03). Among the 45 patients, one had a history of paroxysmal atrial fibrillation (AF) before the procedure. During the follow‑up, no AF was found. Conclusions: 1) Transcatheter closure of PFO did not affect arrhythmias observed in 24‑hour Holter ECG monitoring of our patients. 2) The procedure has a low risk of complications if performed in selected patients by an adequately trained operator in an experienced center.Wstęp: Przetrwały otwór owalny (PFO) to częsta anomalia, występująca u około 25% populacji. Zabieg przezskórnego zamykania PFO jest zalecany u wybranych pacjentów w celu zapobiegania nawrotom incydentów zakrzepowo-zatorowych. Mimo, że przezcewnikowe zamykanie PFO uznawane jest za zabieg bezpieczny, może być przyczyną potencjalnych powikłań, takich jak migotanie przedsionków. Celem pracy była ocena występowania arytmii u pacjentów przed i po zabiegu zamknięcia PFO. Metody: Retrospektywnie przeanalizowaliśmy dokumentację medyczną 45 pacjentów (mediana wieku, 45 [IQR, 35–61] lat; 80% kobiet), którzy przebyli zabieg przezskórnego zamknięcia PFO. 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera wykonano przed oraz 3 miesiące po zabiegu u 21 pacjentów (mediana wieku, 49 [38–65] lat; 81% kobiet), jednak dane o rytmie prowadzącym były dostępne dla wszystkich 45 pacjentów. Wyniki: Nie wykazano istotnych statystycznie różnic w zakresie maksymalnej i minimalnej częstości pracy serca, liczby nadkomorowych i komorowych pobudzeń dodatkowych, liczby pauz, liczby epizodów częstoskurczów nadkomorowych lub komorowych u pacjentów przed i po zabiegu zamknięcia PFO. Mediana średnich częstości pracy serca była istotnie wyższa przed zabiegiem (70 [67–78] bpm vs 69 [62–77] bpm; p = 0,03). Wśród 45 pacjentów u jednej osoby stwierdzano napadowe migotanie przedsionków (AF) przed zabiegiem. Podczas 3 miesięcznej obserwacji nie wykryto żadnego epizodu AF. Wnioski: 1) Zabieg przezcewnikowego zamknięcia PFO nie wpłynął na arytmie obserwowane w 24-godzinnym monitorowaniu EKG metodą Holtera w badanej grupie. 2) Zabieg ma niskie ryzyko powikłań, o ile wykonywany jest u właściwie zakwalifikowanych pacjentów, przez odpowiednio wyszkolonego operatora i w doświadczonym ośrodku

Powrót pełnej ostrości wzroku jako główny cel leczenia pacjentów z neuropatią nerwu wzrokowego w przebiegu orbitopatii Gravesa

  Introduction: To evaluate the effectiveness of methylprednisolone (MP) and surgical treatment in achieving complete reversal of dysthyroid optic neuropathy (DON) and predictive factors of this therapy. Material and methods: The group consisted of 10 patients (18 eyes) with DON. The diagnosis of DON was based on at least two criteria from the following: (i) deterioration of visual acuity (VA&lt; 1.0), (ii) loss of colour vision, (iii) optic disc swelling, and/or (iv) signs of DON in magnetic resonance imaging (presence of apical crowding and/or optic nerve stretching). A complete recovery of DON was defined as the normalisation of VA (VA = 1.0), normal colour vision, and reversal of optic disc swelling. A significant improvement was defined as improvement of VA of at least 0.2. The consecutive steps of treatment of DON consisted of: (i) first-line treatment — intravenous MP pulse therapy (3 × 1 g); (ii) second-line treatment — endoscopic intranasal orbital decompression of medial wall; (iii) additional treatment — additional MP therapy and/or surgical decompression. Results: A significant improvement in VA could be achieved in the majority of patients; a complete recovery was noted in 22.2%, 33.3%, and 66.7% of eyes after first-line, second-line, and additional treatment, respectively. Positive predictive factors were: younger age (p = 0.049), shorter duration of DON (p = 0.035), and a higher Graves’ orbitopathy clinical activity score (p = 0.035). Conclusions: By using combination therapy (intravenous MP pulse therapy and surgical decompression), a complete recovery can be achieved in the majority of patients with DON. (Endokrynol Pol 2016; 67 (2): 166–173)    Wstęp: Celem badania była ocena skuteczności leczenia metyloprednizolonem (MP) i leczenia chirurgicznego w uzyskaniu ustąpienia klinicznych cech neuropatii nerwu wzrokowego w przebiegu orbitopatii Gravesa (DON) oraz wskazanie czynników prognostycznych skuteczności terapii DON. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 10 pacjentów (18 gałek ocznych) z DON. Rozpoznanie DON było stawiane na podstawie spełnienia co najmniej dwóch kryteriów z powyższych: a) pogorszenie ostrości wzroku (VA&lt; 1,0), b) pogorszenie widzenia kolorów, c) obrzęk tarczy nerwu wzrokowego i/lub d) obraz typowy dla DON w badaniu rezonansu magnetycznego (stłoczenie w szczycie oczodołu i/lub naprężenie nerwu wzrokowego). Jako pełną poprawę uznano normalizację VA (VA = 1,0), prawidłowe widzenie barw i brak obrzęku tarczy nerwu wzrokowego. Kolejnymi etapami leczenia DON były: a) leczenie pierwszoplanowe — pulsy MP (3 × 1 g); b) leczenie drugoplanowe — endoskopowa wewnątrznosowa dekompresja ściany przyśrodkowej oczodołu; c) leczenie dodatkowe — podanie dodatkowych pulsów MP i/lub chirurgiczna dekompresja. Wyniki: Znaczącą poprawę VA uzyskano u większości pacjentów. Pełną poprawę stwierdzono w 22,2%, 33,3% i 66,7% gałek ocznych odpowiednio po leczeniu: pierwszoplanowym, drugoplanowym i dodatkowym. Czynnikami pozytywnie korelującymi z osiągnięciem pełnej poprawy były: młodszy wiek (p = 0,049), krótszy czas trwania DON (p = 0,035), wyższa aktywność kliniczna orbitopatii Gravesa (p = 0,035). Wnioski: Zastosowanie złożonej terapii (pulsy MP i chirurgiczna dekompresja) umożliwia osiągnięcie pełnej poprawy u większości pacjentów z DON. (Endokrynol Pol 2016; 67 (2): 166–173)

Dorosła z Tetralogią Fallota, anomalią odejścia tętnicy wieńcowej, niescaleniem lewej komory, ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej i nawracającym zwężeniem w drodze odpływu prawej komory

Advances in therapeutical possibilities for patients with complex congenital heart defects are unquestionable. Nonetheless, it is still probable to encounter unique challenges. The study presents a case of a symptomatic 25-year-old female patient with uncorrected Tetralogy of Fallot who has never been qualified for surgery due to an unusual constellation of cardiac congenital comorbidities: anomalous coronary artery origin and non-compaction of the left ventricle.Postępy w możliwościach terapeutycznych dla pacjentów ze złożonymi wrodzonymi wadami serca są nie do zakwestionowania. Jednakże wciąż istnieje prawdopodobieństwo napotkania wyjątkowych wyzwań. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek objawowej 25-letniej pacjentki z nieskorygowaną Tetralogią Fallota, która nigdy nie była zakwalifikowana do operacji z powodu unikatowej konstelacji wrodzonych schorzeń serca: anomalii odejścia tętnicy wieńcowej i kardiomiopatii z niescalenia lewej komory

Dorosły z rzadkim schorzeniem genetycznym - diagnostyka i terapia zespołu Cornelii de Lange

Zespół Cornelii de Lange (CdLS, OMIM 122470) jest rzadkim genetycznie uwarunkowanym schorzeniem. Do podstawowych cech klinicznych tego zespołu należą: charakterystyczna dysmorfia twarzy, pre- i postnatalne zaburzenie wzrostu, opóźnienie rozwoju psychomotorycznego znacznego stopnia, wady rozwojowe kończyn, serca, narządu wzroku, układu moczowo-płciowego oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Charakterystyczny fenotyp obecny w dzieciństwie zmienia się z wiekiem, co utrudnia rozpoznanie tego zespołu u osób dorosłych, zwłaszcza w przypadku braku wad rozwojowych kończyn. U większości chorych stwierdza się także zaburzenia funkcji przewodu pokarmowego - przede wszystkim refluks żołądkowo-przełykowy. Część chorych wymaga chirurgicznych zabiegów antyrefluksowych mimo stosowanego od wczesnego dzieciństwa leczenia zachowawczego. Poza tym większość chorych wykazuje umiarkowany lub głęboki stopień upośledzenia umysłowego, a objawy nadpobudliwości, autoagresji, zachowania autystyczne nasilają się z wiekiem. Obserwowany brak lub ubogi zakres mowy nie zawsze mają związek z niedosłuchem. Obserwuje się wyraźnie przedwczesne starzenie się osób z CdLS. W Gdańskim Uniwersytecie Medycznym działa system wielospecjalistycznej opieki nad pacjentami z CdLS. Wielonarządowy charakter zaburzeń nakazuje bowiem objęcie dorosłych z CdLS wielospecjalistyczną opieką, co pozwoli nie tylko przedłużyć życie pacjentów, ale zapewnić im większy jego komfort. Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 4, 273-28