Relationship between the communication skill of nurse - patient with patient safety in the critical care units

زمینه و هدف: تمرکز روی ایمنی بیمار در بخش های مراقبت ویژه موضوعی مهم است و در این بین یکی از مهم ترین عوامل مربوط به ایمنی بیمار، مهارت های ارتباطی بین پرستار و بیمار می باشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین مهارت ارتباطی پرستار - بیمار با وضعیت ایمنی بیماران در بخش های ویژه بیمارستان های شهر ارومیه از دیدگاه پرستاران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - همبستگی، 167 پرستار شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی شهر ارومیه با روش تمام سرشماری شرکت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های روا و پایا شده ی مهارت ارتباطی پرستار - بیمار و وضعیت ایمنی بیمار استفاده شد و مهارت ارتباطی پرستار - بیمار ارزیابی و ارتباط آن با وضعیت ایمنی بیماران تعیین شد. یافته ها: اکثریت پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی (به ترتیب 5/97 و 8/97 درصد) مهارت ارتباطی خود را در سطح خوب ارزیابی کردند. همچنین 6/87 درصد پرستاران بیمارستان های آموزشی و 8/84 پرستاران بیمارستان های غیر آموزشی ایمنی بیماران را در سطح خوب ارزیابی کردند. بین مهارت ارتباطی پرستاران با وضعیت ایمنی بیماران در بخش ویژه رابطه معنی دار آماری وجود داشت (001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پرستاران می توانند با بکارگیری مهارت های ارتباطی مناسب با بیماران بستری در بخش های ویژه، ایمنی آن ها را حفظ و ارتقاء بخشند

Application of Photogrammetry in Biomedical Science

Peer reviewedPostprin

Contemporaneous Perioperative Inflammatory and Angiogenic Cytokine Profiles of Surgical Breast, Colorectal, and Prostate Cancer Patients: Clinical Implications

Surgery-induced tumor growth acceleration and synchronous metastatic growth promotion have been observed for decades. Surgery-induced wound healing, orchestrated through growth factors, chemokines, and cytokines, can negatively impact patients harboring residual or metastatic disease. We provide detailed clinical evidence of this process in surgical breast, prostate, and colorectal cancer patients. Plasma samples were analyzed from 68 cancer patients who had not received treatment before surgery or adjuvant therapy until at least four weeks post-surgery. The levels of plasma cytokines, chemokines, and growth factors were simultaneously quantified and profiled using multiplexed immunoassays for eight time points sampled per patient. The immunologic processes are induced immediately after surgery in patients, characterized by a drastic short-term shift in the expression levels of pro-inflammatory and angiogenic molecules and cytokines. A rapid and significant spike in circulating plasma levels of hepatocyte growth factor (HGF), interleukin-6 (IL-6), placental growth factor (PLGF), and matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) after surgery was noted. The rise in these molecules was concomitant with a significant drop in transforming growth factor-β1 (TGF-β1), platelet-derived growth factor (PDGF-AB/BB), insulin-like growth factor-1 (IGF-1), and monocyte chemoattractant protein-2 (MCP-2). If not earlier, each plasma analyte was normalized to baseline levels within 1–2 weeks after surgery, suggesting that surgical intervention alone was responsible for these effects. The effects of surgical tumor removal on disrupting the pro-inflammatory and angiogenic plasma profiles of cancer patients provide evidence for potentiating malignant progression. Our findings indicate a narrow therapeutic window of opportunity after surgery to prevent disease recurrence