A new variational method for finding Einstein metrics on compact Kähler manifolds, I

AbstractLet X be a compact Kähler manifold of complex dimension m. One knows that the determination of Einstein-Kähler metrics on X can be reduced to the solution of complex Monge-Ampère equations, depending on the sign of the first Chern class of X. Here, one studies a unified variational principle in the Sobolev space W2,m(X), whose Euler-Lagrange equations are the p.d.e. in question. The resulting variational problem results in a limit case for the associated Sobolev inequalities

On Poincaré's isoperimetric problem for simple closed geodesics

AbstractWe show in the context of integral currents that Poincaré's isoperimetric variational problem for simple closed geodesics on ovaloids has a smooth extremal C without self-intersection. Provided the smooth Riemannian metric on the ovaloid M in question does not deviate too far from constant curvature, we further show that (i) this extremal C is connected and so is the desired non-trivial geodesic of shortest length on M and (ii) C is close (in the sense of Hausdorff distance) to a great circle

Islam, Europa en de joods-christelijke beschaving

De term ‘joods-christelijke beschaving’ dateert van de tweede helft van de twintigste eeuw, maar wordt sinds kort steeds vaker gebruikt door politici en beleidsmakers. Het lijkt geen toeval te zijn dat dit direct samenhangt met de discussie over de positie van de islam in Europa. Dit artikel is een kritische beschouwing van de betekenissen van de diverse onderdelen van deze term: wat is zo christelijk aan de Europese beschaving, wat is het joodse aandeel daarin, en wat is de rol van de islam? Opvallend is dat ‘joods-christelijke’ cultuur of beschaving vaak wordt bezien als een historisch ononderbroken proces, terwijl juist de tweede helft van de twintigste eeuw een duidelijke breuklijn vertoont met de daaraan voorafgaande geschiedenis als het gaat om waarden en religiebeleving. Evenzeer opvallend is dat het onderscheid tussen religie als godsdienst en als cultuurdrager vaak niet wordt gemaakt, en evenmin tussen de beginselen en de praktijk van een godsdienst. Met als gevolg dat de term ‘joods-christelijke beschaving’ op zeer slordige of selectieve wijze wordt gebruikt, waarbij die term vooral tot doel lijkt te hebben de islam uit te sluiten

Islam, Europa en de joods-christelijke beschaving

De term ‘joods-christelijke beschaving’ dateert van de tweede helft van de twintigste eeuw, maar wordt sinds kort steeds vaker gebruikt door politici en beleidsmakers. Het lijkt geen toeval te zijn dat dit direct samenhangt met de discussie over de positie van de islam in Europa. Dit artikel is een kritische beschouwing van de betekenissen van de diverse onderdelen van deze term: wat is zo christelijk aan de Europese beschaving, wat is het joodse aandeel daarin, en wat is de rol van de islam? Opvallend is dat ‘joods-christelijke’ cultuur of beschaving vaak wordt bezien als een historisch ononderbroken proces, terwijl juist de tweede helft van de twintigste eeuw een duidelijke breuklijn vertoont met de daaraan voorafgaande geschiedenis als het gaat om waarden en religiebeleving. Evenzeer opvallend is dat het onderscheid tussen religie als godsdienst en als cultuurdrager vaak niet wordt gemaakt, en evenmin tussen de beginselen en de praktijk van een godsdienst. Met als gevolg dat de term ‘joods-christelijke beschaving’ op zeer slordige of selectieve wijze wordt gebruikt, waarbij die term vooral tot doel lijkt te hebben de islam uit te sluiten

Islam en mensenrechten: gaat dat nog lukken?

The question central to this article is whether ‘Islam’ and human rights are compatible and, if not, whether there might be room to come to a minimum standard of human rights that can be shared globally. This article will demonstrate that, from the perspective of Islamic orthodoxy, principles that are fundamental to human rights, like equality and freedom of religion, pose unsurmountable problems, and the adjustment of these principles is theologically nearly impossible. However, a growing number of Muslim intellectuals holds the opposite view, using new theological methods to argue that these Islamic principles and human rights are compatible. Although they are warmly welcomed by human rights lawyers and activists, their methods are not uncontroversial, and they are still very small in number.Religious Studie

Sharia in het Westen (II)

In dit artikel onderneem ik de poging om een samenvattend model te ontwikkelen van het begrip ‘sharia in het Westen’. Dit model is opgebouwd uit drie onderdelen. Het eerste onderdeel betreft de vraag ‘wat is sharia?’ en bespreekt de manieren waarop sharia wordt toegepast door Westerse moslims en de domeinen waarin ze dit doen. Dit onderdeel is vorig jaar in nummer3 van dit tijdschrift besproken. Het tweede onderdeel van het model betreft de vraag ‘wat is het Westen?’ en bespreekt de Westerse omgeving waarin de ‘sharia’ actief is en de Westerse reacties op deze sharia. Het eerste en tweede deel van het model kunnen we beschouwen als actie en reactie, en het derde deel vormt de synthese daarvan: wat is de respons van de mos‐ lims? Het tweede deel (‘Het Westen’) en het derde deel (‘Reacties van moslims’) zijn het onderwerp van het onderhavige artikel.Religious Studie

Islam, Europa en de joods-christelijke beschaving

De term ‘joods-christelijke beschaving’ dateert van de tweede helft van de twintigste eeuw, maar wordt sinds kort steeds vaker gebruikt door politici en beleidsmakers. Het lijkt geen toeval te zijn dat dit direct samenhangt met de discussie over de positie van de islam in Europa. Dit artikel is een kritische beschouwing van de betekenissen van de diverse onderdelen van deze term: wat is zo christelijk aan de Europese beschaving, wat is het joodse aandeel daarin, en wat is de rol van de islam? Opvallend is dat ‘joods-christelijke’ cultuur of beschaving vaak wordt bezien als een historisch ononderbroken proces, terwijl juist de tweede helft van de twintigste eeuw een duidelijke breuklijn vertoont met de daaraan voorafgaande geschiedenis als het gaat om waarden en religiebeleving. Evenzeer opvallend is dat het onderscheid tussen religie als godsdienst en als cultuurdrager vaak niet wordt gemaakt, en evenmin tussen de beginselen en de praktijk van een godsdienst. Met als gevolg dat de term ‘joods-christelijke beschaving’ op zeer slordige of selectieve wijze wordt gebruikt, waarbij die term vooral tot doel lijkt te hebben de islam uit te sluiten

Islam, Europa en de joods-christelijke beschaving

De term ‘joods-christelijke beschaving’ dateert van de tweede helft van de twintigste eeuw, maar wordt sinds kort steeds vaker gebruikt door politici en beleidsmakers. Het lijkt geen toeval te zijn dat dit direct samenhangt met de discussie over de positie van de islam in Europa. Dit artikel is een kritische beschouwing van de betekenissen van de diverse onderdelen van deze term: wat is zo christelijk aan de Europese beschaving, wat is het joodse aandeel daarin, en wat is de rol van de islam? Opvallend is dat ‘joods-christelijke’ cultuur of beschaving vaak wordt bezien als een historisch ononderbroken proces, terwijl juist de tweede helft van de twintigste eeuw een duidelijke breuklijn vertoont met de daaraan voorafgaande geschiedenis als het gaat om waarden en religiebeleving. Evenzeer opvallend is dat het onderscheid tussen religie als godsdienst en als cultuurdrager vaak niet wordt gemaakt, en evenmin tussen de beginselen en de praktijk van een godsdienst. Met als gevolg dat de term ‘joods-christelijke beschaving’ op zeer slordige of selectieve wijze wordt gebruikt, waarbij die term vooral tot doel lijkt te hebben de islam uit te sluiten

Islam, Europa en de joods-christelijke beschaving

De term ‘joods-christelijke beschaving’ dateert van de tweede helft van de twintigste eeuw, maar wordt sinds kort steeds vaker gebruikt door politici en beleidsmakers. Het lijkt geen toeval te zijn dat dit direct samenhangt met de discussie over de positie van de islam in Europa. Dit artikel is een kritische beschouwing van de betekenissen van de diverse onderdelen van deze term: wat is zo christelijk aan de Europese beschaving, wat is het joodse aandeel daarin, en wat is de rol van de islam? Opvallend is dat ‘joods-christelijke’ cultuur of beschaving vaak wordt bezien als een historisch ononderbroken proces, terwijl juist de tweede helft van de twintigste eeuw een duidelijke breuklijn vertoont met de daaraan voorafgaande geschiedenis als het gaat om waarden en religiebeleving. Evenzeer opvallend is dat het onderscheid tussen religie als godsdienst en als cultuurdrager vaak niet wordt gemaakt, en evenmin tussen de beginselen en de praktijk van een godsdienst. Met als gevolg dat de term ‘joods-christelijke beschaving’ op zeer slordige of selectieve wijze wordt gebruikt, waarbij die term vooral tot doel lijkt te hebben de islam uit te sluiten

Islam, Europa en de joods-christelijke beschaving

De term ‘joods-christelijke beschaving’ dateert van de tweede helft van de twintigste eeuw, maar wordt sinds kort steeds vaker gebruikt door politici en beleidsmakers. Het lijkt geen toeval te zijn dat dit direct samenhangt met de discussie over de positie van de islam in Europa. Dit artikel is een kritische beschouwing van de betekenissen van de diverse onderdelen van deze term: wat is zo christelijk aan de Europese beschaving, wat is het joodse aandeel daarin, en wat is de rol van de islam? Opvallend is dat ‘joods-christelijke’ cultuur of beschaving vaak wordt bezien als een historisch ononderbroken proces, terwijl juist de tweede helft van de twintigste eeuw een duidelijke breuklijn vertoont met de daaraan voorafgaande geschiedenis als het gaat om waarden en religiebeleving. Evenzeer opvallend is dat het onderscheid tussen religie als godsdienst en als cultuurdrager vaak niet wordt gemaakt, en evenmin tussen de beginselen en de praktijk van een godsdienst. Met als gevolg dat de term ‘joods-christelijke beschaving’ op zeer slordige of selectieve wijze wordt gebruikt, waarbij die term vooral tot doel lijkt te hebben de islam uit te sluiten