Factors affecting prognosis and survival in primary chest wall tumors

Kemik ve yumuşak dokusundan köken alan primer göğüs duvarı tümörleri tüm malignitelerin de %1-1.5’ini oluşturur. 01.03.2007 ile 01.04.2016 tarihleri arasında primer göğüs duvarı tümörü nedeniyle opere edilen ortalama yaşları 50,7 (14-86) olan 10 erkek, 9 kadın olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Semptomlar, 10 olguda (%52,6) şişlik, beş (%26,3) olguda ağrı, 3 olguda (%15,8) ağrı ve şişlik iken bir olgu asemptomatikti. Tümör 3 olguda (%15,7) kemik, 16 (%84,3) olguda yumuşak doku kaynaklıydı. Tüm olgulara makroskopik cerrahi sınır tümör negatif olacak şekilde geniş rezeksiyon uygulandı. Histopatolojik inceleme sonunda 6 (% 32) olguda benign ve 13 (%68) olguda malign göğüs duvarı neoplazmı olduğu raporlandı. Hastanede kalış süresi ortalama 11,4 (5-30) gündü. Dört olguda yelken göğüs, 1 olguda yara yeri enfeksiyonu ve bir olguda plörezi şeklinde toplam altı (%32) olguda postoperatif morbidite gelişti. Rezeksiyonda yapılan 10 (%52) olguda rekonstrüksiyon uygulandı. Bunların beşinde otolog greftler kullanılırken; 5’inde sentetik greftler kullanıldı. Malign olgularda ortalama sağ kalım 47 ay (3-107 ay), benign olgularda 57 ay (6-144 ay) olarak hesaplandı. Takipler esnasında 5 olguda (%26,3) nüks gelişti. Primer göğüs duvarı tümörlerinde lokal kontrol ve uzun süreli sağ kalımın geniş rezeksiyon ile sağlanabilineceği, ancak nüks açısından yakın takip edilmesi ve cerrahi sınırlarda şüphe olması durumunda cerrahi veya adjuvan tedavilerin tümör tipine ve olgunun fonksiyonel performansına göre yeniden değerlendirilmesinin fayda sağlayacağı görüşündeyiz.AbstractPrimary chest wall tumors are originating from bone and soft tissue, consist 1-1.5% of all malignant tumors. We evaluated 10 male and 9 female patients with ages ranging from 14 to 86 years (mean 50,7), who had primary chest wall tumor and underwent surgery between 01.03.2007 and 01.04.2016, retrospectively. Symptoms were swelling in 10 (52,6%), thoracic pain in 5 (26,3%), both pain and swelling in 3 (15,8%) patients. There was no symptom in a patient. Tumors were originating from bone in 3 patients (15,7%) and soft tissue in 16 patients (84,3%). All tumors were widely resected with malignancy free margine. Histopathological outcomes were malign in 6 cases (32%) and benign in 13 cases (68%). There were six morbidities(32%) which is 4 flail chests, a wound infection and a pleural efussion. Ten patients underwent reconstruction: 5 autologous grafts, 5 synthetic grafts. The mean survival were 47 months (range: 3-107 months) in malignant cases and 57 month (range: 6-144 months) in bening cases. Recurrent tumor developed in 5 patients (26,3%). We concluded that wide resection of chest wall tumors is essential to adequate local control and survival

Elastofibroma Dorsi ile Dominant El Kullanımının ilişkisi var mı? Araştırma Makalesi

Introduction: Elastofibroma Dorsi (ED) are benign tumors arising from the chest wall. Microtraumas caused by the scapula margo inferior due to arm use are blamed for its etiology. Objectives: In our study, we aimed to evaluate the dimensional progression of the Elastofibroma Dorsi cases we operated  and its relationship with dominant hand use. Method: Patients who were diagnosed as ED between January 2018 and January 2023 were retrospectively evaluated in terms of age, gender, symptoms, side, job, recurrence, comorbidities, lesion sizes and complications. All patients were diagnosed radiologically by Magnetic Resonance imaging before the operation, and then a posterior thoracotomy incision was made in the suscapular area under general anesthesia at the prone position. Tight dressings were applied daily to prevent seroma and hematoma. If the drainage was below 25 mL/d, drains were removed. Results: 31(83.2%) female and 6(16.2%) male patients with an average age of 57.81±7.50 were included in the study. 30 (81.1%) patients were housewives, 6 (16.2%) were manual workers and 1 (2.7%) was a teacher. 31 (83.8%) of the lesions were bilateral, 5 (13.5%) were right-sided, and 1 (2.7%) was left-sided. The dominant hand was right in 33 (89.2%) of the patients and left in 4 (10.8%). Symptoms were pain in 27 (73.0%) patients, swelling in 17 (45.9%) patients, and limitation of movement in 5 (13.5%) patients. 3 (8.1%) patients were re-operated due to recurrence. The median volume of right-sided masses was calculated as 171.5 cc (91.5-252.9) and the median volume of left-sided masses was 150.0 cc (55.8-229.3). No statistically significant difference was detected in the comparison between right and left dominant hand and mass volumes (p=0.942, p=0.361, respectively). Conclusion: In our study, no relationship was found between ED size and dominant hand use. However, statistically significant majority of our patients with ED were workers using their hands. Different results can be obtained with studies with more cases.Giriş: Elastofibroma Dorsi göğüs duvarından kaynaklanan benign tümörlerdir. Etyolojisinde kol kullanımına bağlı olarak skapula margo inferiorunun yarattığı mikrotravmalar suçlanmaktadır. Amaç: Çalışmamızda opere ettiğimiz Elastofibroma Dorsi vakalarınının boyutsal progresyonu ve dominant el kullanımıyla ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık Yöntem: Kliniğimizde Ocak 2018 ve Ocak 2023 tarihleri ED nedeniyle opere olan hastalar yaş, cinsiyet, semptom, yön, meslek, nüks, komorbiditeler, lezyon boyutları ve gelişen komplikasyonlar retrospektif olarak incelendi. Tüm hastalara operasyon öncesi Manyetik Rezonans görüntüleme yapılarak radyolojik tanı konuldu ve sonra prone pozisyonunda genel anestezi altında supscapuler alanda yapılan posterior torakotomi insizyonu opere edildi. Seroma ve hematomu önlemek amacıyla günlük sıkı pansumanları yapıldı. Drenaj 25 mL/d altında drenler alındı. Bulgular: Yaş ortalaması 57,81±7,50 olan 31(83.2%) kadın, 6(16.2%) erkek hasta çalışmaya alındı. 30 (%81,1) hasta ev hanımı, 6 (%16,2) el işi ile çalışan ve 1 (%2,7) kişi de öğretmendi. Kitlelerin 31 (%83,8)’i bilateral, 5 (%13,5)’i sağ taraflı, 1 (%2,7)’i sol taraflıydı. Hastaların 33 (%89,2)sinde dominant el sağ, 4 (%10,8)’ünde sol idi. Semptom olarak 27 (%73,0) hastada ağrı, 17 (%45,9) hastada şişlik, 5 (%13,5) hastada hareket kısıtlılığı saptandı. 3 (%8,1) hasta nüks nedeniyle tekrar opere edildi. Sağ taraflı kitlelerin ortanca hacmi 171,5(91,5-252,9) ve sol taraflı kitlelerin ortanca hacmi 150,0 (55,8-229,3) olarak hesaplandı. Sağ - sol baskın el ve kitle hacimleri arasındaki karşılaştırmada ise istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı (sırasıyla p=0,942, p=0,361). Sonuç: Çalışmamızda ED boyutu ve dominant el kullanımı arasında bir ilişki saptanamamıştır. Fakat ED’li hastalarımızın çoğu istatiksel anlamlı olarak ellerini kullanarak çalışan işçilerdi. Olgu sayısı daha fazla çalışmalar ile daha farklı sonuçlar elde edilebilinecektir

Elastofibroma Dorsi ile Dominant El Kullanımının ilişkisi var mı?

Özet Giriş: Elastofibroma Dorsi göğüs duvarından kaynaklanan benign tümörlerdir. Etyolojisinde kol kullanımına bağlı olarak skapula margo inferiorunun yarattığı mikrotravmalar suçlanmaktadır. Amaç: Çalışmamızda opere ettiğimiz Elastofibroma Dorsi vakalarınının boyutsal progresyonu ve dominant el kullanımıyla ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Kliniğimizde Ocak 2018 ve Ocak 2023 tarihleri ED nedeniyle opere olan hastalar yaş, cinsiyet, semptom, yön, meslek, nüks, komorbiditeler, lezyon boyutları ve gelişen komplikasyonlar retrospektif olarak incelendi. Tüm hastalara operasyon öncesi Manyetik Rezonans görüntüleme yapılarak radyolojik tanı konuldu ve sonra prone pozisyonunda genel anestezi altında supscapuler alanda yapılan posterior torakotomi insizyonuyla opere edildi. Seroma ve hematomu önlemek amacıyla günlük sıkı pansumanları yapıldı. Drenaj 25 mL/d altında drenler alındı. Bulgular: Yaş ortalaması 57,81±7,50 olan 31(83.2%) kadın, 6(16.2%) erkek hasta çalışmaya alındı. 30 (%81,1) hasta ev hanımı, 6 (%16,2) el işi ile çalışan ve 1 (%2,7) kişi de öğretmendi. Kitlelerin 31 (%83,8)’i bilateral, 5 (%13,5)’i sağ taraflı, 1 (%2,7)’i sol taraflıydı. Hastaların 33 (%89,2)sinde dominant el sağ, 4 (%10,8)’ünde sol idi. Semptom olarak 27 (%73,0) hastada ağrı, 17 (%45,9) hastada şişlik, 5 (%13,5) hastada hareket kısıtlılığı saptandı. 3 (%8,1) hasta nüks nedeniyle tekrar opere edildi. Sağ taraflı kitlelerin ortanca hacmi 171,5(91,5-252,9) ve sol taraflı kitlelerin ortanca hacmi 150,0 (55,8-229,3) olarak hesaplandı. Sağ - sol baskın el ve kitle hacimleri arasındaki karşılaştırmada ise istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı (sırasıyla p=0,942, p=0,361). Sonuç: Çalışmamızda ED boyutu ve dominant el kullanımı arasında bir ilişki saptanamamıştır. Fakat ED’li hastalarımızın çoğu istatistiksel anlamlı olarak ellerini kullanarak çalışan işçilerdi. Olgu sayısı daha fazla çalışmalar ile daha farklı sonuçlar elde edilebilinecektir

Evaluation of the efficacy of several sclerosing agents for pleurodesis in rats

© 2022 Marmara University Press, All Rights Reserved.Objective: This study aims to evaluate the efficiencies and effects of different sclerosing agents. Materials and Methods: Thirty-five female Wistar-albino rats were included in this study and divided into five groups randomly. Isotonic saline (group 1), iodopovidone (group 2), rifamycin (group 3), autologous blood (group 4), talc (group 5) were given into intrapleural space. On postoperative 28th day, ipsilateral and contralateral pleural and parenchymal fibrosis and inflammation were evaluated. Results: There were statistically differences between control and other groups on macroscopically pleural fibrosis examination (p=0.004, p=0.001, p=0.001, p=0.000, respectively). Microscopically pleural fibrosis were determined in all groups when compared to control group (p=0.023, p=0.023, p=0.035, p=0.001, respectively). There were no significant differences between sclerosing agent groups (p>0.05). Significant differences were observed according to microscopic pleural inflammation evaluation between talc group and other groups. There was superiority in talc group according to intraparenchymal inflammation grade compared to other groups (p=0.010, p=0.042, p=0.030, respectively). Macroscopically, fibrosis and microscopically, inflammation were significantly observed between talc and other groups in the contralateral pleura (p = 0.037and p=0.009, respectively). Conclusion: Iodopovidone, autologous blood, talc, and rifamycin can be used as effective pleurodesis agents. However, we found that rifamycin and autologous blood are safer as effective pleurodesis agents. We think that these two agents can be used in patients with secondary lung diseases due to their less intraparenchymal inflammation rates. It may be advantageous to prefer other sclerosing agents which has lower costs and less side effects comparing to talc