13 research outputs found

    Manejo da podridão-de-Sclerotium em pimentão em um argisolo no Amazonas

    Get PDF
    A podridão-de-Sclerotium é uma doença comum em plantas da família Solanaceae na Amazônia. Visando avaliar estratégias de manejo para esta doença em pimentão (Capsicum annuum, L. Solanaceae), foi conduzido experimento em campo em blocos casualizados com parcelas subdivididas e seis repetições, em Argissolo Vermelho-Amarelo artificialmente infestado com Sclerotium rolfsii. O tratamento principal foi a cobertura do solo (cobertura do solo com serragem ou solo nu). Os tratamentos secundários consistiram na adição ao solo de: 1) composto vegetal (3 L por cova), 2) arroz colonizado com Trichoderma harzianum (90 g por cova contendo ≈ 1,4 x 10(9) conídios g-1), 3) composto vegetal e T. harzianum nas mesmas proporções descritas anteriormente e 4) testemunha. Todas as plantas receberam apenas adubação orgânica com composto vegetal na proporção de 1,5 L por cova, exceto as dos tratamentos com 3 L de composto por cova. A parcela principal foi constituída de três fileiras com dez plantas de pimentão (0,50 x 1,0 m) e cada subparcela continha três fileiras com cinco plantas. A incidência da podridão-de-Sclerotium foi avaliada duas vezes por semana. A cobertura morta favoreceu significativamente a ocorrência da doença. Nas parcelas com esse tratamento o aumento da intensidade da doença, expressa em área abaixo da curva de progresso da doença (AACPD), foi 35,5% maior, em comparação com as parcelas sem cobertura morta. A aplicação de T. harzianum ou o incremento na quantidade de composto (de 1,5 para 3 L por cova) reduziu a AACPD em 38,1% e 37,5%, respectivamente. A aplicação de T. harzianum ou o incremento na quantidade de composto, mesmo nos tratamentos com cobertura morta, reduziu significativamente a AACPD em 52,8% e em 55,1%, respectivamente, em comparação com o tratamento apenas com cobertura morta. Esses resultados sugerem que a utilização de T. harzianum e o aumento na quantidade de composto por cova são estratégias eficientes de manejo da podridão-de-Sclerotium em pimentão. A cobertura morta com serragem não deve ser utilizada em áreas infestadas com S. rolfsii

    Transient induction of vinculin gene expression in 3T3 fibroblasts stimulated by serum-growth factors.

    No full text
    When stimulated with serum, quiescent Balb/C-3T3 fibroblasts were found to induce vinculin transcription transiently within 30 min, followed by accumulation of vinculin mRNA and protein synthesis between 2 and 4 h after stimulation and a decrease to the basal level by 6-8 h. Platelet-derived growth factor (PDGF), fibroblast growth factor (FGF), and 12-O-tetradecanoylphorbol-13-acetate (TPA) each could elicit a similar response, albeit to a lesser extent, whereas epidermal growth factor (EGF) was inefficient in inducing vinculin expression. In cells stimulated with serum and cycloheximide, vinculin expression was superinduced and vinculin mRNA levels persisted longer than in cells stimulated with serum alone. Cells arrested in the presence of serum by anchorage denial in methyl cellulose suspension culture also induced vinculin expression and formed large vinculin positive plaques when reattaching and spreading on the substrate in the presence of serum. Cells replated from suspension culture in the absence of serum on either plastic or extracellular matrix (ECM) components were capable of extensive spreading, but failed to elevate vinculin expression and displayed diffuse vinculin staining. The results indicate that the changes in vinculin organization and expression in response to growth factor stimulation may reflect either a necessary step in the progression through the cell cycle or a response related to complex cellular processes such as wound repair and embryogenesis. </jats:p

    Лингвистические задачи

    No full text
    Książka zawiera zbiór ok. 150 zadań z językoznawstwa. W większości są one tłumaczeniami i przeróbkami (czasem bardzo daleko idącymi) zadań z książki "Lingwisticzeskije zadaczi" wydanej w Moskwie. Zadania są środkiem nauczania lingwistyki, a zwłaszcza metodologii strukturalizmu w językoznawstwie. Cechują się tym, że są "samowystarczalne", tzn. warunki podane w treści każdego z nich umożliwiają jego rozwiązanie. Rozwiązanie możliwe jest dzięki szczegółowej analizie i odpowiedniej organizacji danych, logicznemu rozumowaniu językowej intuicji, którą w mniejszym lub większym stopniu dysponuje każdy człowiek. W zadaniach wykorzystany jest materiał różnych języków naturalnych i - rzadziej - sztucznych; ogółem z 45 języków. Książka skłąda się z dwóch części: w pierwszej zawarte są zadania, w drugiej rozwiązania i komentarze do nich.Włodzimierz Gruszczyńsk
    corecore