Orta Düzey Yöneticilerin Stratejilerin Uygulanmasındaki Rolü: Bilişsel, Sosyal ve Duygusal Öncüller

Amaç – Bir strateji ne kadar iyi tasarlanmış olursa olsun, etkin bir şekilde uygulanmazsa kurumun performansına olumlu bir katkıda bulunmaz. Orta düzey yöneticilerin kurumsal stratejilerin uygulanmasında aldıkları rol, stratejilerin başarılı bir şekilde hayata geçirilmesi açısından hayati öneme sahiptir. Bu araştırmada, orta düzey yöneticilerin strateji uygulama rolünün bilişsel, sosyal ve duygusal öncülleri incelenmektedir. Yöntem – Küresel alanda faaliyet gösteren uluslararası bir firmanın orta düzey yöneticilerinden bir anket çalışması ile veri toplanmıştır. Firmanın 232 orta düzey yöneticisinin 168’iniden elde edilen veriler, çalışmada geliştirilen teorik modelin ampirik olarak sınanmasında kullanılmıştır. Hipotezler, R-4.0.2 programında hiyerarşik regresyon analizi yöntemi ile test edilmiştir. Değişkenler arasındaki üçlü etkileşim basit eğimler sınaması ile görselleştirilmiştir. Bulgular – Çalışma kapsamında incelenen bilişsel, sosyal ve duygusal etmenler sırasıyla yöneticinin üst yönetim takımıyla stratejik hizalanması (uyumu), sosyal ağındaki stratejik konsensüs ve kurumsal aidiyetidir. Araştırmanın bulguları tüm bu etmenlerin teker teker etkileri ötesinde, birbirleriyle olan üçlü etkileşimlerinin orta düzey yöneticilerin strateji uygulama rolünü açıkladığı göstermektedir. Tartışma – Çalışma, stratejilerin başarılı bir biçimde uygulanabilmesi için bilişsel, duygusal ve sosyal etmenlerin bir arada düşünülmesi gerektiğini ortaya koyarak davranışsal strateji literatürüne katkıda bulunmaktadır

Do Group and Organizational Identification Help or Hurt Intergroup Strategic Consensus?

Implementing strategy demands an organizationwide effort, where teams should not operate in isolation. A challenge many organizations face in implementing their strategy is eradicating silo thinking and creating shared understanding of strategy between interdependent teams—that is, intergroup strategic consensus. However, strategy process research is silent on how such intergroup strategic consensus can emerge. Drawing on social identity theory, we offer a lens to understand what influences the degree of intergroup strategic consensus. We unveil a tension between organizational and group identification such that organizational identification enhances intergroup strategic consensus, whereas group identification reduces it. Moreover, we hypothesize that high group identification crowds out positive effects of organizational identification on intergroup strategic consensus. Data from 451 intergroup relationships between 92 teams within a service organization support these hypotheses. We replicate our results using 191 intergroup relationships between 37 teams from another organization. These results allow us to develop an understanding of intergroup strategic consensus, expand the conversation in strategy process research to between-team interdependencies, and challenge the assumption in management literature and practice that higher identification is always desirable

The Dark Side of Visionary Leadership in Strategy Implementation:Strategic Alignment, Strategic Consensus, and Commitment

Drawing from visionary leadership and strategy process research, we theorize and test the mechanism through which middle and lower-level managers’ visionary leadership affects their teams’ strategic commitment. The management literature extols the virtues of visionary leadership. In contrast to this positive stance, we reveal a dark side to visionary leadership. Our theoretical framework suggests that team manager visionary leadership harms team strategic consensus when the manager is not strategically aligned with the CEO, which in turn diminishes team commitment to the strategy. In contrast, when a team manager is strategically aligned with the CEO, team manager visionary leadership is positively related to team strategic consensus and subsequently to team strategic commitment. Data from 136 teams from two organizations support our moderated mediation model. A supplemental analysis of the content of strategic consensus and additional qualitative interviews with managers and employees in one of these organizations provide additional insights concerning the meaning of the theorized relations in practice

Orta düzey yöneticilerin stratejilerin uygulanmasındaki rolü: bilişsel, sosyal ve duygusal öncüller

Amaç –Bir strateji ne kadar iyi tasarlanmış olursa olsun, etkin bir şekilde uygulanmazsa kurumun performansına olumlu bir katkıda bulunmaz. Orta düzey yöneticilerin kurumsal stratejilerin uygulanmasında aldıkları rol, stratejilerin başarılı bir şekilde hayata geçirilmesi açısından hayati öneme sahiptir. Bu araştırmada, orta düzey yöneticilerin strateji uygulama rolünün bilişsel, sosyal ve duygusal öncülleri incelenmektedir.Yöntem –Küresel alanda faaliyet gösteren uluslararası bir firmanın orta düzey yöneticilerinden bir anket çalışması ile veri toplanmıştır. Firmanın 232 orta düzey yöneticisinin 168’iniden elde edilen veriler, çalışmada geliştirilen teorik modelin ampirik olarak sınanmasında kullanılmıştır. Hipotezler, R-4.0.2 programında hiyerarşik regresyon analizi yöntemi ile test edilmiştir. Değişkenler arasındaki üçlü etkileşim basit eğimler sınaması ile görselleştirilmiştir. Bulgular –Çalışma kapsamında incelenen bilişsel, sosyal ve duygusal etmenler sırasıyla yöneticinin üst yönetim takımıyla stratejik hizalanması (uyumu), sosyal ağındaki stratejik konsensüs ve kurumsal aidiyetidir. Araştırmanın bulguları tüm bu etmenlerin teker teker etkileri ötesinde, birbirleriyle olan üçlü etkileşimlerinin orta düzey yöneticilerin strateji uygulama rolünü açıkladığı göstermektedir.Tartışma –Çalışma, stratejilerin başarılı bir biçimde uygulanabilmesi için bilişsel, duygusal ve sosyal etmenlerin bir arada düşünülmesi gerektiğini ortaya koyarak davranışsal strateji literatürüne katkıda bulunmaktadır

Strategic alignment of purchasing for sustainability: a multi-level framework

Purchasing can play a multitude of roles in contributing to successful implementation of business sustainability strategies, such as finding sustainable suppliers, identifying supplier sustainability risks, and engaging in sustainable supplier development. However, a precondition for achieving such benefits is the alignment of the purchasing function with corporate goals and other business functions. In this chapter, we investigate purchasing alignment for sustainability by adopting a multi-level framework, and distinguishing between (i) vertical alignment (between the top management team and the purchasing function), (ii) horizontal alignment (between the purchasing function and other functions), and (iii) internal alignment (between the individual members of the purchasing function). We provide an integrative review of the literature, and introduce a tool from the strategy literature to assess and visualise purchasing alignment for sustainability at multiple levels. We illustrate the use of this tool via a single case study. The implications for theory and practice are discussed

Strategic alignment of purchasing for sustainability: a multi-level framework

Purchasing can play a multitude of roles in contributing to successful implementation of business sustainability strategies, such as finding sustainable suppliers, identifying supplier sustainability risks, and engaging in sustainable supplier development. However, a precondition for achieving such benefits is the alignment of the purchasing function with corporate goals and other business functions. In this chapter, we investigate purchasing alignment for sustainability by adopting a multi-level framework, and distinguishing between (i) vertical alignment (between the top management team and the purchasing function), (ii) horizontal alignment (between the purchasing function and other functions), and (iii) internal alignment (between the individual members of the purchasing function). We provide an integrative review of the literature, and introduce a tool from the strategy literature to assess and visualise purchasing alignment for sustainability at multiple levels. We illustrate the use of this tool via a single case study. The implications for theory and practice are discussed

Arguing to defeat: eristic argumentation and irrationality in resolving moral concerns

By synthesizing the argumentation theory of new rhetoric with research on heuristics and motivated reasoning, we develop a conceptual view of argumentation based on reasoning motivations that sheds new light on the morality of decision-making. Accordingly, we propose that reasoning in eristic argumentation is motivated by psychological (e.g., anxiety reduction) or material (e.g., vested interests) gains that do not depend on resolving the problem in question truthfully. Contrary to heuristic argumentation, in which disputants genuinely argue to reach a practically rational solution, eristic argumentation aims to defeat the counterparty rather than seeking a reasonable solution. Eristic argumentation is susceptible to arbitrariness and power abuses; therefore, it is inappropriate for making moral judgments with the exception of judgments concerning moral taboos, which are closed to argumentation by their nature. Eristic argumentation is also problematic for strategic and entrepreneurial decision-making because it impedes the search for the right heuristic under uncertainty as an ecologically rational choice. However, our theoretical view emphasizes that under extreme uncertainty, where heuristic solutions are as fallible as any guesses, pretense reasoning by eristic argumentation may be instrumental for its adaptive benefits. Expanding the concept of eristic argumentation based on reasoning motivations opens a new path for studying the psychology of reasoning in connection to morality and decision-making under uncertainty. We discuss the implications of our theoretical view to relevant research streams, including ethical, strategic and entrepreneurial decision-making