Contribution of perfusion-weighted magnetic resonance imaging in the differentiation of meningiomas and other extra-axial tumors: case reports and literature review

We present six cases of extra-axial lesions: three meningiomas [including one intraventricular and one cerebellopontine angle (CPA) meningioma], one dural metastasis, one CPA schwannoma and one choroid plexus papilloma which were chosen from a larger cohort of extra-axial tumors evaluated in our institution. Apart from conventional MR examinations, all the patients also underwent perfusion-weighted imaging (PWI) using dynamic susceptibility contrast method on a 1.5 T MR unit (contrast: 0.3 mmol/kg, rate 5 ml/s). Though the presented tumors showed very similar appearance on conventional MR images, they differed significantly in perfusion examinations. The article draws special attention to the usefulness of PWI in the differentiation of various extra-axial tumors and its contribution in reaching final correct diagnoses. Finding a dural lesion with low perfusion parameters strongly argues against the diagnosis of meningioma and should raise a suspicion of a dural metastasis. In cases of CPA tumors, a lesion with low relative cerebral blood volume values should be suspected to be schwannoma, allowing exclusion of meningioma to be made. In intraventricular tumors arising from choroid plexus, low perfusion parameters can exclude a diagnosis of meningioma. In our opinion, PWI as an easy and quick to perform functional technique should be incorporated into the MR protocol of all intracranial tumors including extra-axial neoplasms

CT angiography for the detection of cerebral aneurysms : an analysis of 436 verified cases

Background: The aim of the study was to evaluate the clinical value of computed tomography angiography (CTA) in patients suspected of cerebral aneurysms based on 436 verified cases, which is the largest CTA series in the world literature apart from multicenter studies. Material/Methods: The authors analyzed retrospectively the results of CTA performed with the use of a single-slice CT unit in 436 consecutive patients with suspicion of cerebral aneurysms during five years and compared them with cerebral angiography and/or surgical findings. Results: CTA revealed 369 cerebral aneurysms in 309 patients. There were 21 (4.8%) false negative and 14 (3.2%) false positive results. The false positives involved unclear cases (small aneurysms vs. vascular loop) and the false negatives concerned small aneurysms (£3 mm), mostly on the internal carotid artery and multiple aneurysms. The overall efficiency results were: sensitivity 94.4%, specificity 97.3%, accuracy 96.1%, positive predictive value 96.2%, and negative predictive value 96.0%. The highest accuracy was found for middle cerebral artery aneurysms (97.6%), followed by the vertebro-basilar system (96.6%), anterior communicating artery complex (96.5%), and internal carotid artery (93.6%) aneurysms. The sensitivity was 100% for aneurysms >5 mm, 96.7% for aneurysms 3-5 mm, and 77.8% for aneurysms £3 mm. Among 316 patients who were treated surgically, an operation was performed only on the basis of CTA in 264 cases (83.5%). Conclusions: CTA is a minimally invasive neuroimaging method of high diagnostic efficiency and should be a primary vascular examination in patients with suspicion of aneurysm allowing, in most cases, avoidance of invasive cerebral angiography

Zaawansowane techniki rezonansu magnetycznego w diagnostyce guzów wewnątrzczaszkowych

Nowoczesne techniki rezonansu magnetycznego (MR, magnetic resonance) mogą uwidocznić mikroperfuzję ocenianej zmiany (perfuzja MR), jej skład biochemiczny (spektroskopia MR), komórkowość (dyfuzja MR), położenie względem włókien istoty białej (tensor dyfuzji MR) oraz ośrodków korowych (czynnościowy MR). Każde z tych badań pozwala na charakterystykę zmiany chorobowej pod innym względem; ma zalety, ale także pewne ograniczenia. Możliwość precyzyjnej diagnostyki obrazowej (z zastosowaniem wyżej wymienionych technik), która uwzględnia zarówno ocenę strukturalną, jak i funkcjonalną, w znacznym stopniu decyduje o wczesnym rozpoznaniu i efektach planowanego leczenia. W artykule omówiono nowoczesne metody obrazowania MR oraz ich znaczenie w diagnostyce guzów wewnątrzczaszkowych. Polski Przegląd Neurologiczny 2010; 6 (1): 27–3

Quantitative magnetic resonance assessment of brain atrophy related to selected aspects of disability in patients with multiple sclerosis : preliminary results

Purpose: The aim of this volumetric study was to evaluate the relationship between brain atrophy quantification in multiple sclerosis (MS) patients and the progression of disability measured by neurological standardised tests. Material and methods: Seventeen patients (mean age 40.89 years) with clinically definite MS and 24 control subjects (mean age 38.45 years) were enrolled in the study. Brain examinations were performed on a 1.5T MR scanner. Automatic brain segmentation was done using FreeSurfer. Neurological disability was assessed in all patients in baseline and after a median follow-up of two years, using EDSS score evaluation. Results: In MS patients we found significantly (p < 0.05) higher atrophy rates in many brain areas compared with the control group. The white matter did not show any significant rate of volume loss in MS patients compared to healthy controls. Significant changes were found only in grey matter volume in MS subjects. At the follow-up evaluation after two years MS patients with deterioration in disability revealed significantly decreased cerebral volume in 14 grey matter areas at baseline magnetic resonance imaging (MRI) compared to MS subjects without disability progression. Conclusions: Grey matter atrophy is associated with the degree of disability in MS patients. Our results suggest that morphometric measurements of brain volume could be a promising non-invasive biomarker in assessing the volumetric changes in MS patients as related to disability progression in the course of the disease

Visual and somatosensory phenomena following cerebral venous infarction

Background The most frequent clinical presentation of occipital or visual tract lesion is hemianopsia or quadrantanopsia. However, damage to the primary or secondary visual cortex can also manifest as visual hallucinations (photopsiae or complex phenomena). We report visual and somatosensory phenomena following cerebral venous infarction based on a study of a patient with a history of recent head injury. Case presentation We report a 61-year-old man with a history of recent head injury presented with a headache of two weeks duration. He was complaining of transient visual abnormalities, which he described as impaired ability to recognize faces, dark spots moving in the visual field and distorted contours of an objects. Clinical examination showed a balance disorder with no evidence of visual deficit. During further observation the patient started to experience more complex visual and sensory phenomena of: waving of the ceiling, clouds that he could form and feel, he had an impression of incorrect sizes of given objects, he could see a nonexistent pack of cigarettes and the character from the arcade game Pac-Man “eating” an existing drip stand. Conclusions The patient mentioned above possessing simple and complex visual and somatosensory hallucinations and illusions in the course of venous stroke. A possible mechanism involves irritation of cortical centers responsible for visual processing

Zanik wieloukładowy — algorytm diagnostyczny i możliwości leczenia

Zanik wieloukładowy jest schorzeniem samoistnym, występującym sporadycznie. Charakteryzuje się szybkim postępem objawów klinicznych i niekorzystnym rokowaniem. Należy do schorzeńzwyrodnieniowych układu nerwowego z grupy a-synukleinopatii. Obraz kliniczny cechuje występowanie objawów zespołu parkinsonowskiego, móżdżkowego oraz zaburzeń układu autonomicznego o różnym stopniu nasilenia. W diagnostyce, poza stanem klinicznym, ważną rolę odgrywają badania neuroobrazowe oraz ocena czynności układu autonomicznego. Leczenie objawowe jest mało skuteczne. W leczeniu zaleca się podawanie lewodopy, która u ponad 50% pacjentów w początkowym okresie choroby powoduje przemijającą poprawę kliniczną. Obecnie prowadzone są badania nad nowymi sposobami leczenia tego schorzenia

Nowotworowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych — opis dwóch przypadków

Do zajęcia opon mózgowo-rdzeniowych, określanego również jako meningoza lub karcynomatoza opon, dochodzi u 5–8% pacjentów z chorobami nowotworowymi. Przerzuty do opon miękkich występują w przebiegu złośliwych nowotworów układu krwiotwórczego,raka sutka, raka płuca, czerniaka i gruczolakoraków przewodu pokarmowego. Meningoza przebiega pod postacią rakowatości opon i rdzenia kręgowego lub nowotworowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, które różnią się przebiegiem klinicznymi rokowaniem. Charakterystyczną cechą nowotworowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest jednoczesne, wielopoziomowe występowanie objawów klinicznych wynikających z zajęcia kilku obszarów układu nerwowego. Średni czas przeżycia pacjentów z nowotworowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wynosi 4–11 tygodni. Mimo postępu diagnostyki i leczenia onkologicznego w ostatnich kilkudziesięciu latach czas ten nie uległ wydłużeniu. Autorzy przedstawili opisy dwóch pacjentów z nowotworowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych (w przebiegu czerniaka i raka płuca)

Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe u młodej kobiety bez nadwagi

Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe to stan charakteryzującysię wzmożonym ciśnieniem prawidłowego płynu mózgowo-rdzeniowego(&gt; 250 mm H2O), któremu nie towarzyszy inny procespatologiczny toczący się w układzie nerwowym lub poza nim.W rozważaniach nad patogenezą schorzenia bierze się pod uwagęmiędzy innymi rolę żeńskich hormonów płciowych, otyłości,nadkrzepliwości krwi oraz zaburzeń krążenia płynu mózgowo--rdzeniowego. Większość chorych z idiopatycznym nadciśnieniemśródczaszkowym skarży się na obustronny ból głowy. Podstawowym,obiektywnym objawem schorzenia jest obrzęk tarcz nerwówwzrokowych, który w przypadku długotrwałego utrzymywaniasię prowadzi do uszkodzenia nerwów wzrokowych i zaburzeńwidzenia. Dlatego konieczna jest regularna kontrola okulistycznaz oceną dna oka, badaniem ostrości wzroku, pola widzeniai rozróżniania barw. Leczenie idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowegoobejmuje redukcję masy ciała, stosowanie lekówzmniejszających wytwarzanie płynu mózgowo-rdzeniowego orazpostępowanie neurochirurgiczne. Autorzy przedstawiają młodąchorą bez nadwagi z przygodnie rozpoznanym idiopatycznymnadciśnieniem śródczaszkowym