Characterization of mAb6-9-1 monoclonal antibody against hemagglutinin of avian influenza virus H5N1 and its engineered derivative, single-chain variable fragment antibody

Hemagglutinin (HA), as a major surface antigen of influenza virus, is widely used as a target for production of neutralizing antibodies. Monoclonal antibody, mAb6-9-1, directed against HA of highly pathogenic avian influenza virus A/swan/Poland/305-135V08/2006(H5N1) was purified from mouse hybridoma cells culture and characterized. The antigenic specificity of mAb6-9-1 was verified by testing its cross-reactivity with several variants of HA. The mimotopes recognized by mAb6-9-1 were selected from two types of phage display peptide libraries. The comparative structural model of the HA variant used for antibody generation was developed to further facilitate epitope mapping. Based on the sequences of the affinity- selected polypeptides and the structural model of HA the epitope was located to the region near the receptor binding site (RBS). Such localization of the epitope recognized by mAb6-9-1 is in concordance with its moderate hemagglutination inhibiting activity and its antigenic specificity. Additionally, total RNA isolated from the hybridoma cell line secreting mAb6-9-1 was used for obtaining two variants of cDNA encoding recombinant single-chain variable fragment (scFv) antibody. To ensure high production level and solubility in bacterial expression system, the scFv fragments were produced as chimeric proteins in fusion with thioredoxin or displayed on a phage surface after cloning into the phagemid vector. Specificity and affinity of the recombinant soluble and phage-bound scFv were assayed by suitable variants of ELISA test. The observed differences in specificity were discussed

Recommendations of the Group of Experts of the Polish Society of Gynecologists and Obstetricians in the field of gynecological and obstetric care of young women with physical and intellectual disabilities

The recommendations present the current knowledge andprocedures, which can be modified and changed in some cases,after careful analysis of a given clinical situation, which inthe future may become the basis for their modification andupdating

Intestinal microbiota transplant -current state of knowledge

Abstract Faecal microbiota transplantation (FMT) has induced a lot scientific interest and hopes for the last couple of years. FMT has been approved as a treatment of recurrent Clostridium difficile colitis. Highly sophisticated molecular DNA identification methods have been used to assess the healthy human microbiome as well as its disturbances in several diseases. The metabolic and immunologic functions of the microbiome have become more clear and understandable. A lot of pathological changes, such as production of short-chain fatty acids or components of the inflammatory cascade, caused by changes in microbiome diversity, variability and richness have been observed among patients suffering from inflammatory bowel diseases, irritable bowel syndrome, type 2 diabetes or rheumatoid arthritis. The published clinical results are encouraging, but still there is huge demand for FMT controlled clinical trials

Analysis of the relationship between the inner structure and the magnitude of atherosclerotic plaques

The aim of this study was ultrasound evaluation of atherosclerotic plaque morphology in relation to the degree of coronary artery lumen narrowing in patients with ischaemic heart disease. Intravascular ultrasound was performed on 38 patients (30 men and 8 women) aged 35 to 77 (average age 60 &plusmn; 11 years old) with symptoms of ischaemic heart disease. The structure of atherosclerotic plaques with a degree of lumen narrowing of < 50% (1st group) was distinctly different from the structure of plaques with a degree of lumen narrowing of 50&#8211;75% (2nd group, p = 0.0045) and the structure of plaques with a degree of lumen narrowing of &#8805; 75% (3rd group, p < 0.001). The incidence of soft plaques decreased, whereas the percentage of mixed and hard plaques increased gradually with the increase in the degree of artery lumen narrowing. Significant differences in the incidence of plaque calcification were observed between the groups evaluated with crosssections of different degrees of lumen narrowing (p = 0.0032). The smallest number of calcifications was discovered in the 1st group as compared to the 2nd (p = 0.0027) and the 3rd group (p = 0.0026). With a higher degree of lumen narrowing, a lower percentage of eccentric plaques and a higher percentage of concentric plaques were observed. There were more eccentric plaques and fewer concentric plaques in cross-sections of the 1 st group as compared to the 2nd group (p = 0.0056) and the 3rd group (p = 0.0018). A comparison between the 2nd and 3rd groups showed no significant difference in the incidence of eccentric or concentric plaques (p = 0.5). In conclusion, intravascular ultrasound evaluation revealed significant relationships between the structure, presence of calcifications and location of atherosclerotic plaques and the degree of artery lumen narrowing. The incidence of mixed, hard, calcified and concentric plaques increased, whereas the percentage of soft, non-calcified and eccentric plaques decreased gradually with the increase in the degree of artery lumen narrowing

Novel Coumarin-Thiadiazole Hybrids and Their Cu(II) and Zn(II) Complexes as Potential Antimicrobial Agents and Acetylcholinesterase Inhibitors

A series of coumarin-thiadiazole hybrids and their corresponding Cu(II) and Zn(II) complexes were synthesized and characterized with the use of spectroscopic techniques. The results obtained indicate that all the coumarin-thiadiazole hybrids act as bidentate chelators of Cu(II) and Zn(II) ions. The complexes isolated differ in their ligand:metal ratio depending on the central metal. In most cases, the Zn(II) complexes are characteristic of a 1:1 ligand:metal ratio, while in the Cu(II) complexes the ligand:metal ratio is 2:1. All compounds were tested as potential antibacterial agents against Gram-positive (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis) and Gram-negative (Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa) bacterial strains demonstrating activities notably lower than commercially available antibiotics. The more promising results were obtained from the assessment of antineurodegenerative potency as all compounds showed moderate acetylcholinesterase (AChE) inhibition activity

Percutaneous coronary angioplasty in elderly patients: Assessment of in-hospital outcomes

Background: We aimed to assess in-hospital outcomes of percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) in elderly subjects. Methods: A total of 1000 consecutive patients, who had all been admitted for interventional treatment of symptomatic coronary artery disease, were retrospectively analysed. Results: Elderly patients (&#8805; 70 years of age) were more likely to be diabetic, hypertensive and of female gender. They more frequently were diagnosed with chronic heart failure as well as prior stroke. Significantly higher proportions of the elderly population presented with cardiogenic shock and underwent PTCA as a result of acute coronary syndromes. Multivessel coronary disease affected a large majority of senior patients. Although stenting dominated in both age groups, balloon angioplasty was relatively more frequently applied in the elderly. Coronary angioplasty in elderly patients was associated with fewer direct stenting procedures, longer exposure to X-rays and a higher volume of the contrast medium. The efficacy of intervention, assessed according to clinical and angiographic criteria, was high in both groups, although revascularisation was significantly less complete while crude in-hospital mortality higher in the elderly group. Advanced age remained an independent predictor of both increased in-hospital mortality and longer exposure to X-rays after an adjustment for the baseline characteristics in multivariable analyses. Conclusions: Despite frequent comorbidities and more extensive coronary athersoclerosis, a high rate of procedural success was achieved in the elderly population who underwent PTCA. However, after an adjustment for the baseline characteristics advanced age was still associated with a less favourable in-hospital outcome and a higher degree of procedural complexity. (Cardiol J 2007; 14: 143-154

Rocznik Lubuski (t.32, cz.2): Seksualność człowieka obszary zainteresowań teoretyków i praktyków

Pod redakcją: Zbigniewa Izdebskiego

Atherosclerotic Plaque Morphology in Patients with Hypertension

Wstęp Celem pracy była ocena zależności morfologii blaszek miażdżycowych od występowania nadciśnienia tętniczego u pacjentów z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca. Materiał i metody U 30 mężczyzn i 8 kobiet w wieku 35-75 lat, średnio 60 lat, oceniano morfologię zmian miażdżycowych na podstawie obrazów ultrasonografii wewnątrzwieńcowej (IVUS). U wszystkich chorych zebrano dane demograficzne oraz dotyczące obecności wybranych czynników ryzyka miażdżycy: hipercholesterolemii, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy typu 2, palenia tytoniu. Morfologię i wielkość blaszek miażdżycowych analizowano w przekrojach poprzecznych tętnic wieńcowych. Przedmiotem analizy były 63 blaszki miażdżycowe u chorych z nadciśnieniem tętniczym oraz 96 blaszek pacjentów z prawidłowymi wartościami ciśnienia. Blaszki klasyfikowano jako: miękkie, twarde i mieszane, opierając się na pomiarze echogeniczności; ze zwapnieniami i bez zwapnień; koncentryczne i ekscentryczne. Przekroje poprzeczne podzielono na 3 grupy w zależności od stopnia zwężenia ich światła: < 50% (I grupa), 50-75% (II grupa) i &#8805; 75% (III grupa). Wyniki U chorych z nadciśnieniem tętniczym istotnie częściej stwierdzano blaszki mieszane i twarde, które wynosiły 70% (blaszki mieszane - 57%, blaszki twarde - 13%) w porównaniu z 45% u chorych bez nadciśnienia (blaszki mieszane - 38%, blaszki twarde - 7%) (p = 0,002). Porównując strukturę blaszek w 3 grupach przekrojów o różnym nasileniu zwężenia światła stwierdzono, że w grupie I (< 50%) blaszki miękkie występowały rzadziej u chorych z nadciśnieniem tętniczym niż u pacjentów bez nadciśnienia (p = 0,0018). W grupie II i III obserwowane różnice nie były znamienne. Nie wykazano istotnych różnic w częstości zwapnień w blaszkach miażdżycowych ani w rozkładzie przestrzennym blaszek w grupie chorych z nadciśnieniem tętniczym w porównaniu z chorymi z prawidłowymi wartościami ciśnienia. Wnioski Blaszki mieszane i twarde znamiennie częściej występowały u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym niż u osób bez nadciśnienia, co wskazuje na inny przebieg procesu miażdżycowego w tej grupie chorych.Background The aim of the study was to determine the influence of hypertension on atherosclerotic plaque morphology in patients with coronary heart disease. Material and methods The study was performed on 30 men and 8 women aged from 35 to 75 years (mean age 60 years). Plaque morphology was evaluated by means of intracoronary ultrasound. For all the patients, demographic data and data concerning selected risk factors of arteriosclerotic disease: hypercholesterolemia, hypertension, diabetes mellitus type 2 and smoking had been collected. Morphology and size of plaques were analyzed in cross-sections of coronary arteries. 63 atherosclerotic plaques in hypertensive patients and 96 plaques in normotensive patients were analyzed. Plaques were classified as: soft, mixed and hard - based on echointensity, with or without calcification, concentric and eccentric. The cross-sections were divided into 3 groups according to severity of lumen reduction: < 50% (I group), 50&#8211;75% (II group) and &#8805; 75% (III group). Results Mixed and hard plaques were observed significantly more frequently in hypertensive patients (70%, including mixed plaques - 57%, hard plaques - 13%) than in normotensive patients (45%, including mixed plaques - 38%, hard plaques - 7%) (p = 0.002). Comparing plaque structure in 3 groups of the cross-sections with different severity of lumen reduction, only in group I (< 50%) soft plaques occurred more rarely in hypertensive than normotensive patients (p = 0.0018). There were no significant differences in group II and III. No statistical differences were obtained for the occurrence of calcification and plaque distribution in hypertensive patients compared to normotensive patients. Conclusions Hard and mixed plaques occurred more frequently in hypertensive in comparison to normotensive patients. These data suggest that hypertension may be a factor that combined with other risk factors, influences other course of atherosclerosis in coronary arteries

Wartość diagnostyczna czynnego testu pochyleniowego z zastosowaniem nitrogliceryny

Wstęp: Omdlenia wazowagalne (VVS) stanowią około 30% wszystkich omdleń. Uznaną metodą w diagnostyce tych utrat przytomności jest test pochyleniowy (HUTT), którego czułość waha się od 32% do 74%. Aby ją zwiększyć, stosuje się prowokację farmakologiczną. Do najczęściej stosowanych leków należą izoprenalina i nitrogliceryna. Materiał i metody: Badaniem objęto 157 chorych (99 kobiet i 58 mężczyzn w wieku 13-70 lat) z omdleniami o nieustalonej etiologii oraz 15 zdrowych ochotników. Pionizację pacjenta poprzedzal 30-minutowy okres odpoczynku, po którym następowała pionizacja do kąta 60°. Test bierny (bez obciążenia farmakologicznego) trwał 60 min (40 pts.) lub 45 min (117 pts.). W wypadku braku przedomdlenia lub omdlenia podawano podjęzykowo 0,25 mg nitrogliceryny i kontynuowano badanie przez kolejnych 20 min. Typ omdlenia rozpoznawano na podstawie klasyfikacji VASIS z 1992 roku (z uwzględnieniem poprawek VASIS z 1999 roku). Wyniki: Na podstawie wyników grupy badanej i kontrolnej oceniono czułość i swoistość HUTT z zastosowaniem nitrogliceryny na 59% i 87%. Odpowiedź fałszywie dodatnia po nitroglicerynie wystąpiła w 8 (5%) przypadkach w grupie badanej i u 1 (7%) chorego z grupy kontrolnej. Ciśnienie tętnicze < 95/65 mm Hg bezpośrednio przed podaniem nitrogliceryny może zwiększać prawdopodobieństwo odpowiedzi fałszywie dodatniej. W grupie pacjentów diagnozowanych za pomocą biernego i czynnego HUTT występowały kolejno poszczególne typy omdleń wazowagalnych: typ 1 - 58% i 60%, 2A -18% i 19%, 2B -11 % i 2%, typ 3 - 13% i 19%. U 7 (6%) chorych po zastosowaniu nitrogliceryny wystąpiły bóle głowy, a u 2 osób (2%) pojawiły się ogniskowe objawy neurologiczne. Wnioski: Zastosowanie nitrogliceryny podanej podjęzykowo w czasie HUTT pozwala zwiększyć czułość badania, przy umiarkowanym zmniejszeniu jego swoistości. W czasie kwalifikacji pacjentów do czynnego testu z użyciem nitrogliceryny należy zachować szczególną ostrożność

Wartość diagnostyczna czynnego testu pochyleniowego z zastosowaniem nitrogliceryny

Wstęp: Omdlenia wazowagalne (VVS) stanowią około 30% wszystkich omdleń. Uznaną metodą w diagnostyce tych utrat przytomności jest test pochyleniowy (HUTT), którego czułość waha się od 32% do 74%. Aby ją zwiększyć, stosuje się prowokację farmakologiczną. Do najczęściej stosowanych leków należą izoprenalina i nitrogliceryna. Materiał i metody: Badaniem objęto 157 chorych (99 kobiet i 58 mężczyzn w wieku 13-70 lat) z omdleniami o nieustalonej etiologii oraz 15 zdrowych ochotników. Pionizację pacjenta poprzedzal 30-minutowy okres odpoczynku, po którym następowała pionizacja do kąta 60°. Test bierny (bez obciążenia farmakologicznego) trwał 60 min (40 pts.) lub 45 min (117 pts.). W wypadku braku przedomdlenia lub omdlenia podawano podjęzykowo 0,25 mg nitrogliceryny i kontynuowano badanie przez kolejnych 20 min. Typ omdlenia rozpoznawano na podstawie klasyfikacji VASIS z 1992 roku (z uwzględnieniem poprawek VASIS z 1999 roku). Wyniki: Na podstawie wyników grupy badanej i kontrolnej oceniono czułość i swoistość HUTT z zastosowaniem nitrogliceryny na 59% i 87%. Odpowiedź fałszywie dodatnia po nitroglicerynie wystąpiła w 8 (5%) przypadkach w grupie badanej i u 1 (7%) chorego z grupy kontrolnej. Ciśnienie tętnicze < 95/65 mm Hg bezpośrednio przed podaniem nitrogliceryny może zwiększać prawdopodobieństwo odpowiedzi fałszywie dodatniej. W grupie pacjentów diagnozowanych za pomocą biernego i czynnego HUTT występowały kolejno poszczególne typy omdleń wazowagalnych: typ 1 - 58% i 60%, 2A -18% i 19%, 2B -11 % i 2%, typ 3 - 13% i 19%. U 7 (6%) chorych po zastosowaniu nitrogliceryny wystąpiły bóle głowy, a u 2 osób (2%) pojawiły się ogniskowe objawy neurologiczne. Wnioski: Zastosowanie nitrogliceryny podanej podjęzykowo w czasie HUTT pozwala zwiększyć czułość badania, przy umiarkowanym zmniejszeniu jego swoistości. W czasie kwalifikacji pacjentów do czynnego testu z użyciem nitrogliceryny należy zachować szczególną ostrożność