Renovascular hypertension masquerading as nephrotic proteinuria in an 10-month-old girl — analysis of errors in diagnostic approach

A 10-month-old girl with nephrotic proteinuria, hypercholesterolaemia, hypoalbuminaemia, hyponatraemia, hypokalaemia, hypocalcaemia, metabolic alkalosis, normal auscultatory blood pressure on multiple occasions, and an enlarged left kidney on ultrasound, was referred to hospital. A left-kidney biopsy showed normal glomeruli with mild mesangial proliferation and the thickening of arteriolar walls. Glucocorticoid therapy was started. A further course was complicated by vomiting, irritation, pulsatile fontanel, and an enlarged ventricular system on ultrasound. A ventriculoperitoneal shunt was inserted but, during anaesthesia, repeated automated, oscillometric measurements revealed blood pressure of 220/120 mmHg. Intravenous antihypertensive treatment lowered the blood pressure to 110–120/70 mmHg, with a decrease in proteinuria. A CT abdominal angiography revealed left-renal-artery stenosis, a reduced right kidney and an enlarged left kidney, with foci of a post-infarct area in the lower pole. The patient was referred to a tertiary-care hospital. Renal scintigraphy showed that the right-kidney function had decreased to 6%. A right nephrectomy was performed but, due to persistent arterial hypertension, oral antihypertensive treatment was intensified. Microscopic analysis of the removed right kidney revealed relatively normal glomeruli and fibromuscular dysplasia in the right-renal-artery specimen. Oral antihypertensive therapy based on an angiotensin-converting enzyme inhibitor and a calcium-channel blocker continued after surgery allowed the attaining of normotension, the gradual normalisation of proteinuria and metabolic abnormalities, and an improvement in the left-kidney function. This case shows that auscultatory blood-pressure measurements in small children and incorrect interpretation of the obtained test results can lead to the erroneous misdiagnosis of hypertensive crisis, with dramatic consequences.A 10-month-old girl with nephrotic proteinuria, hypercholesterolaemia, hypoalbuminaemia, hyponatraemia, hypokalaemia, hypocalcaemia, metabolic alkalosis, normal auscultatory blood pressure on multiple occasions, and an enlarged left kidney on ultrasound, was referred to hospital. A left-kidney biopsy showed normal glomeruli with mild mesangial proliferation and the thickening of arteriolar walls. Glucocorticoid therapy was started. A further course was complicated by vomiting, irritation, pulsatile fontanel, and an enlarged ventricular system on ultrasound. A ventriculoperitoneal shunt was inserted but, during anaesthesia, repeated automated, oscillometric measurements revealed blood pressure of 220/120 mmHg. Intravenous antihypertensive treatment lowered the blood pressure to 110-120/70 mmHg, with a decrease in proteinuria. A CT abdominal angiography revealed left-renal-artery stenosis, a reduced right kidney and an enlarged left kidney, with foci of a post-infarct area in the lower pole. The patient was referred to a tertiary-care hospital. Renal scintigraphy showed that the right-kidney function had decreased to 6%. A right nephrectomy was performed but, due to persistent arterial hypertension, oral antihypertensive treatment was intensified. Microscopic analysis of the removed right kidney revealed relatively normal glomeruli and fibromuscular dysplasia in the right-renal-artery specimen. Oral antihypertensive therapy based on an angiotensin-converting enzyme inhibitor and a calcium-channel blocker continued after surgery allowed the attaining of normotension, the gradual normalisation of proteinuria and metabolic abnormalities, and an improvement in the left-kidney function. This case shows that auscultatory blood-pressure measurements in small children and incorrect interpretation of the obtained test results can lead to the erroneous misdiagnosis of hypertensive crisis, with dramatic consequences

Utility of pulse wave velocity and pulse wave analysis in assessment of hypertensive target organ damage in children with primary hypertension

Wstęp Sztywność ścian naczyń, określana pomiarem prędkości fali tętna (PWV), jest uważana za marker uszkodzenia narządowego u dorosłych z nadciśnieniem tętniczym. Analiza fali tętna (PWA) umożliwia ocenę centralnego ciśnienia tętniczego, wstecznej fali tętna, rzutu serca oraz całkowitego oporu obwodowego. Brak jednak danych dotyczących przydatności wyżej wymienionych pomiarów w ocenie ryzyka powikłań narządowych u dzieci z nadciśnieniem tętniczym. Celem badania było określenie związku między PWV i PWA a ustalonymi markerami uszkodzenia narządowego (wskaźnikiem masy lewej komory serca — LVMI, grubością kompleksu błona środkowa–błona wewnętrzna tętnicy szyjnej wspólnej — cIMT, polem przekroju tętnicy szyjnej — WCSA) u dzieci z nieleczonym nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 95 pacjentów (14,9 ± 2,5 roku; 23 dziewczynki), skierowanych z podejrzeniem nadciśnienia tętniczego pierwotnego, u których wykluczono wtórne postaci nadciśnienia tętniczego. Prędkość fali tętna i analiza fali tętna były mierzone przy użyciu funkcji oscylometrycznej aparatu Vicorder. PWV i cIMT były wyrażane w wartościach absolutnych oraz w formie odchylenia standardowego (SDS) — uwzględniając niedawno opublikowane wartości referencyjne. Wyniki Spośród 95 pacjentów skierowanych z podwyższonym ciśnieniem tętniczym i poddanych pełnemu procesowi diagnostycznemu u 32 stwierdzono prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego, u 12 stan przednadciśnieniowy, u 7 ambulatoryjne nadciśnienie tętnicze, u 44 ciężkie ambulatoryjne nadciśnienie tętnicze. Pacjenci z przerostem lewej komory serca (LVH) mieli znacząco większe skurczowe ciśnienie tętnicze w ciągu doby, jak również ciśnienie tętna, cIMT i WCSA w porównaniu z pacjentami bez LVH. Nie obserwowano różnic w PWV, wskaźniku augmentacji (AugIndex), ciśnieniu augmentacji (AugPress) oraz CBP między pacjentami z LVH i/lub z cIMT > 2SDS, a pacjentami z cIMT < 2SDS i prawidłowym LVMI. Porównanie między grupami, określonymi na podstawie wartości ciśnienia tętniczego, wykazało znacząco większe AugPree i AugIndex w grupie z ciężkim ambulatoryjnym nadciśnieniem tętniczym w porównaniu z pozostałymi trzema grupami. Grupy te nie różniły się pod względem PWV. Wartość prędkości fali tętna była skorelowana ze stężeniem kwasu moczowego (p = 0,001; r = 0,357) oraz stężeniem cholesterolu LDL (p = 0,01; r = 0,242), jednak nie z TOD. AugPress i AugIndex korelowały ze stężeniem trójglicerydow (odpowiednio p = 0,003; r = 0,307 i p = 0,002; r = 0,319) i LVMI (odpowiednio p = 0,03; r = 0,206 i p = 0,03; r = 0,242. Na podstawie regresji krokowej wykazano, że jedynymi predyktorami LVMI są wartość wskaźnika augmentacji oraz ciśnienie skurczowe w ciągu doby (R2 = 0,095; B = 0,308; p = 0,006 i R2 = 0,142; AugIndex: B = 0,280; p = 0,011; ABPM SBP: B = 0,218; p = 0,047). Wnioski U dzieci z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym wykazano zależność między kategorią nadciśnienia tętniczego, centralnym ciśnieniem tętniczym, wskaźnikiem augmentacji oraz ciśnieniem augmentacji a przerostem lewej komory serca. Ustalono, iż prędkość fali tętna nie koreluje z LVH, ma natomiast związek z biochemicznymi czynnikami ryzyka uszkodzenia narządowego. Brak bezpośredniego związku między wartościami PWV a uszkodzeniem narządowym może być spowodowany stosunkowo niewielkim zwiększeniem wartości ciśnienia tętniczego oraz krótkim czas jego trwania u dzieci z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Background Arterial stiffness measured as pulse wave velocity is regarded as one of the markers of target organ damage in hypertensive adults. Pulse wave analysis adds the information about central blood pressure, backward pulse wave, cardiac output and total peripheral resistance. However, there are no data regarding the usefulness of measurements of pulse wave velocity, central blood pressure, augmentation pressure and augmentation index in assessment of risk of target organ damage in hypertensive children. The aim of the study was to estimate the relationship of pulse wave velocity and pulse wave analysis with established markers of target organ damage (left ventricular mass index, carotid intimamedia thickness, carotid wall cross sectional area) in children with untreated primary hypertension. Material and methods Ninety-five patients (14.9 ± 2.5 years; 23 girls) referred as newly diagnosed primary hypertension were included in the study. Pulse wave velocity and pulse wave analysis were measured by oscillometric method using Vicorder device. Pulse wave velocity and carotid intima-media thickness were expressed as absolute and SDS values regarding recently published normative values. Results In 95 patients referred with elevated blood pressure and who underwent full diagnostic process, normotension was diagnosed in 32, prehypertension in 12, ambulatory hypertension in 7 and severe ambulatory hypertension in 44 patients. Patients with left ventricular hypertrophy had significantly greater 24h systolic, diastolic and mean blood pressure and tendency to the greater augmentation pressure than patients without left ventricular hypertrophy. There were no differences in pulse wave velocity and central blood pressure between patients with left ventricular hypertrophy and/or carotid intima-media thickness > 2SDS and patients without target organ damage. The comparison of patients divided into four groups according to blood pressure status revealed that only patients with severe ambulatory hypertension had significantly greater augmentation pressure and central blood pressure compared with other groups. However, groups did not differ regarding pulse wave velocity. Pulse wave velocity correlated with uric acid (p = 0.001; r = 0.357) and LDL-cholesterol (p = 0.01; r = 0.242), but not with target organ damage. Augmentation pressure and augmentation index correlated with triglycerides (p = 0.003; r = 0.307; p = 0.002; r = 0.319). The stepwise regression analysis revealed that only augmentation index and 24h systolic blood pressure predicted left ventricular mass index (R2 = 0.095; B = 0.308; p = 0.006 and R2 = 0,142; Augmentation Index: B = 0.280; p = 0.011; ABPM SBP: B = 0.218; p = 0.047 respectively). Conclusions In children with primary hypertension, blood pressure status, central blood pressure, augmentation pressure and augmentation index, but not pulse wave velocity, correlate with left ventricular hypertrophy. However, pulse wave velocity correlates with biochemical risk factors of target organ damage. The lack of direct association between pulse wave velocity and target organ damage may be due relatively modest elevation of blood pressure and short duration of hypertensive disease in children with primary hypertension

Haemodynamic patterns in children with primary hypertension — preliminary brief report

Wstęp Zakłada się, że początkowy okres nadciśnienia tętniczego pierwotnego (NTP) charakteryzuje się występowaniem krążenia hiperkinetycznego. Nie udowodniono jednak związku między wartościami ciśnienia tętniczego (począwszy od normotensji, aż do ciężkiego ambulatoryjnego nadciśnienia tętniczego) a zaburzeniami hemodynamicznymi u dzieci z NTP. Celem badania było scharakteryzowanie takich parametrów hemodynamicznych, jak wskaźnik sercowy (CI) i całkowity opor obwodowy (TPR) u dzieci z NTP w zależności od stadium nadciśnienia tętniczego. Materiał i metody Do badania włączono 95 pacjentów (15,3 ± 2 lata; 27 dziewczynek) skierowanych z powodu podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego, u których wykluczono wtórne przyczyny nadciśnienia tętniczego. Prędkość fali tętna (PWV), CI i TPR były mierzone przy użyciu funkcji oscylometrycznej analizy fali tętna aparatu Vicorder. Klasyfikacja ciśnienia tętniczego była określana zgodnie z obecnymi wytycznymi na podstawie całodobowego ambulatoryjnego pomiaru ciśnienia tętniczego (ABPM). Wyniki Pełnemu procesowi diagnostycznemu zostało poddanych 95 pacjentów z podwyższonym ciśnieniem tętniczym. W jego wyniku u 31 pacjentów stwierdzono normotensję, u 14 stan przednadciśnieniowy, u 7 ambulatoryjne nadciśnienie tętnicze, u 43 ciężkie ambulatoryjne nadciśnienie tętnicze. Porównanie średnich wartości CI dla poszczególnych grup wykazało znaczący wzrost CI powiązany z kategorią nadciśnienia tętniczego. Wzrostowi CI towarzyszył nieistotny statystycznie spadek TPR. Wartości CI korelowały ze średnim ciśnieniem tętniczym, częstością rytmu serca, szybkością fali tętna i ładunkiem ciśnienia skurczowego. Wartości TPR korelowały z parametrami antropometrycznymi, w tym ujemnie z obwodem talii, średnim ciśnieniem tętniczym i szybkością fali tętna. Analiza regresji krokowej nie wykazała predyktorów CI, natomiast dla TPR predyktorem okazał się obwód talii (Beta –0,310; p = 0,021). Wnioski U dzieci z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym stwierdzono zaburzenia hemodynamiczne o cechach krążenia hiperkinetycznego narastające wraz ze wzrostem stadium nadciśnienia tętniczego. Wzrostowi CI towarzyszył jednak jedynie statystycznie nieistotny spadek TPRI. Ten rodzaj zaburzeń hemodynamicznych tłumaczy mechanizm wzrostu ciśnienia tętniczego u dzieci z NTP. Otyłość trzewna wyrażona jako obwód talii ma znaczenie w mechanizmie rozwoju krążenia hiperkinetycznego.Background It is assumed that the initial phase of primary hypertension (PH) is characterized by the presence of hyperkinetic circulation. However, the relationship between blood pressure status (from normal blood pressure to severe ambulatory hypertension) and haemodynamic patterns in children with PH were not described. The objective of this study was to characterize the haemodynamic parameters such as cardiac index (CI) and a total peripheral resistance index (TPR) in children with PH depending on the stage of hypertension. Materials and methods The study included 95 patients (15.3 ± 2.0 years; 27 girls) referred due to the elevated blood pressure, in whom secondary hypertension was excluded. Pulse wave velocity (PWV), CI and TPRI were assessed indirectly using Vicorder device. PH was diagnosed according to the European Society of Hypertension paediatric guidelines and confirmed by 24-hour ambulatory BP monitoring (ABPM). Results Of 95 patients, 31 had normal blood pressure, 14 prehypertension, 7 ambulatory hypertension and 43 severe ambulatory hypertension. Comparison of the mean values of cardiac index (CI) for each group showed significant increase in CI linked to the category of hypertension. CI increase was accompanied by a non-significant decrease of TPR. Mean CI values correlated with 24-hour mean arterial pressure, 24-hour heart rate, PWV-SDS and systolic blood pressure load. Mean TPR values correlated with anthropometrical parameters, including negative correlation with waist circumference and positive with 24- hour mean arterial pressure and negative with pulse wave velocity. Stepwise regression analysis showed no predictors for CI, but for TPR the only predictor was waist circumference Conclusions Children with PH are characterized by haemodynamic patterns typical of hyperkinetic circulation increasing with increasing stage of hypertension. Non-significant decrease in TPR in children with increased CI explains haemodynamic basis of elevation of blood pressure. Visceral Obesity expressed as a waist circumference seems to play role in the mechanism of the development of hyperkinetic circulation

Primary hypertension and metabolic disorders in children and adolescents

Istnieje coraz więcej danych, że nadciśnienie tętnicze pierwotne u dzieci i młodzieży nie jest izolowanym zaburzeniem hemodynamicznym, ale złożonym zespołem immunometabolicznym, a podwyższone ciśnienie tętnicze jest tylko jednym z elementów tego procesu. Istotne znaczenie w patogenezie tych zaburzeń mają otyłość trzewna i nieprawidłowe relacje między podskórną i trzewną tkanką tłuszczową. Wczesne, subkliniczne uszkodzenie narządowe stwierdza się już u około 40% nastolatków z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym, a ryzyko wystąpienia uszkodzenia narządowego jest związane z narażeniem na towarzyszące zaburzenia metaboliczne i immunologiczne oraz ilością trzewnej tkanki tłuszczowej. Leczenie hipotensyjne oparte na lekach blokujących układ renina-angiotensyna (RA, renin- -angiotensin) i równolegle prowadzonym leczeniu niefarmakologicznym zapewnia osiągnięcie normotensji u 70% młodych osób z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym i normalizację zaburzeń metabolicznych. Jednak głównym predyktorem regresji uszkodzenia narządowego jest nie tyle obniżenie ciśnienia tętniczego, ale zmniejszenie ilości tłuszczu trzewnego, względne zwiększenie ilości tłuszczu podskórnego i normalizacja zaburzeń immunologicznych. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 2, 124–131)It is well known that primary hypertension is not isolated disorder but complex immunometabolic syndrome. Visceral obesity and disturbed relationship between subcutaneous and visceral fat depot, together with elevated blood pressure are regarded as the main cardiovascular risk factors. 40% of children and adolescents with newly diagnosed primary hypertension are at risk of target organ damage at the start of diagnosis what is enhanced by metabolic and immunological abnormalities related to visceral obesity. Compilation of standard pharmacological therapy based on ACE inhibitors with non-pharmacological treatment leads to normalization of blood pressure and metabolic profile in 70% of hypertensive children and is potentially beneficial in preventing long-term complications. But instead of blood pressure lowering, decrease of the ratio between visceral and subcutaneous fat depot is considered to be the main predictor of regression of target organ damage. (Forum Zaburzen Metabolicznych 2011, vol. 2, no 2, 124–131

Discontinuation of RAAS Inhibition in Children with Advanced CKD

Background and objectives Although renin-angiotensin-aldosterone system inhibition (RAASi) is a cornerstone in the treatment of children with CKD, it is sometimes discontinued when kidney function declines. We studied the reasons of RAASi discontinuation and associations between RAASi discontinuation and important risk markers of CKD progression and on eGFR decline in the Cardiovascular Comorbidity in Children with CKD study. Design, setting, participants,& measurements In this study, 69 children with CKD(67% male, mean age 13.7 years, mean eGFR 27 ml/min per 1.73m(2)) who discontinued RAASi during prospective follow-up were included. Initial change in BP, albuminuria, and potassium after discontinuation were assessed (median time 6 months). Rate of eGFR decline (eGFR slope) during a median of 1.9 years before and 1.2 years after discontinuation were estimated using linear mixed effects modeling. Results Physician-reported reasons for RAASi discontinuation were increase in serum creatinine, hyperkalemia, and symptomatic hypotension. After discontinuation of RAASi, BP and albuminuria increased, whereas potassium decreased. eGFR declined more rapidly after discontinuation of RAASi (23.9 ml/min per 1.73m2 per year; 95% confidence interval, 25.1 to 22.6) compared with the slope during RAASi treatment (21.5 ml/min per 1.73 m(2) per year; 95% confidence interval, 22.4 to 20.6; P=0.005). In contrast, no change in eGFR slope was observed in a matched control cohort of patients in whom RAASi was continued. Conclusions Discontinuation of RAASi in children with CKD is associated with an acceleration of kidney function decline, even in advanced CKD

Regression of target organ damage in children and adolescents with primary hypertension

We assessed the effects of 12 months of non-pharmacological and pharmacological therapy on 24-h ambulatory blood pressure, regression of target organ damage (TOD) and metabolic abnormalities in 86 children (14.1 ± 2.4 years) with primary hypertension. Twenty-four hour systolic and diastolic blood pressure (BP) decreased (130 ± 8 vs 126 ± 8, 73 ± 7 vs 70 ± 7, p = 0.0001 and 0.004 respectively). Body mass index (BMI) did not change, but waist-to-hip (0.85 ± 0.07 vs 0.83 ± 0.05, p = 0.01) and waist-to-height ratio (WHtR; 0.49 ± 0.07 vs 0.48 ± 0.05, p = 0.008) decreased. Left ventricular mass index (LVMi; 38.5 ± 10.7 vs 35.2 ± 7.5 g/m2.7, p = 0.0001), prevalence of left ventricular hypertrophy (46.5% vs 31.4%; p = 0.0001), carotid intima-media thickness (cIMT; 0.44 ± 0.05 vs 0.42 ± 0.04 mm, p = 0.0001), wall cross sectional area (WCSA; 7.5 ± 1.3 vs 6.9 ± 1.2 mm2, p = 0.002), hsCRP (1.1 ± 1.0 vs 0.7 ± 0.7 mg/l, p = 0.002), and LDL-cholesterol (115 ± 33 vs 107 ± 26 mg/dl, p = 0.001) decreased. Patients who had lowered BP had a lower cIMT at the second examination (0.41 ± 0.04 vs 0.43 ± 0.04 mm, p = 0.04) and lower initial hsCRP values (0.9 ± 0.7 vs 1.5 ± 1.3 mg/l, p = 0.04) in comparison to non-responders. Regression analysis revealed that the main predictor of LVMi decrease was a decrease in abdominal fat expressed as a decrease in waist circumference (WC) (R2 = 0.280, β = 0.558, p = 0.005), for WCSA-SDS a decrease in WC (R2 = 0.332, β = 0.611, p = 0.009) and for a cIMT-SDS decrease the main predictor was a decrease in hsCRP concentrations (R2 = 0.137, β = 0.412, p = 0.03). Standard antihypertensive treatment lowered BP and led to regression of TOD in hypertensive children. Lean body mass increase and decrease in abdominal obesity correlated with TOD regression

Change in left ventricular geometry during antihypertensive treatment in children with primary hypertension

The pattern of the left ventricle (LV) has important significance in adults with hypertension. The aim of the present study was to analyze changes and determinants of LV geometry after 1 year of antihypertensive treatment in children with primary hypertension (PH) in relation to metabolic abnormalities and anthropometrical parameters. In 86 children (14.1 ± 2.4 years) with newly diagnosed PH, LV geometry and biochemical parameters before and after 12 months of standard antihypertensive therapy were assessed. At baseline, normal LV geometry (NG) was found in 42 (48.9%), concentric remodeling (CR) in 4 (4.6%), concentric hypertrophy (CH) in 8 (9.3%), and eccentric hypertrophy (EH) in 32 (37.2%) patients. The prevalence of NG in patients with severe hypertension was significantly lower than in patients with ambulatory hypertension. There were no differences in dipping status in relation to LV geometry. Patients with CH and EH were more viscerally obese than patients with NG. Patients with CH had higher diastolic blood pressure in comparison with EH patients (p < 0.05). The main predictor of relative wall thickness (RWT) was the triglycerides to high density lipoprotein cholesterol (TG/HDL) ratio (R2 = 0.319, β = 0.246, p = 0.004). Patients received 12 months of antihypertensive treatment, either lifestyle modification only (n = 37) or lifestyle modification plus antihypertensive medications (n = 49) if severe ambulatory hypertension or target organ damage were present. After 12 months of treatment the prevalence of EH (37.2% vs 18.6%, p = 0.003) decreased but prevalence of CH did not change. Patients in whom RWT decreased also decreased waist circumference and TG/HDL; the main predictor of RWT decrease was a decrease of the TG/HDL ratio (β = 0.496, R2 = 0.329, p = 0.002). In adolescents with PH, LV geometry is related to central obesity and insulin resistance. Decrease of abdominal obesity and insulin resistance are the most important predictors of normalization of LV geometry, however CH has lower potential to normalize LV geometry

Leczenie renoprotekcyjne u dzieci

Pomimo różnic w etiologii CKD u dzieci i dorosłych, czynniki ryzyka postępu choroby są podobne &#8212; należą do nich białkomocz i nadciśnienie tętnicze. Przeprowadzenie dużych, prospektywnych i randomizowanych badań oceniających wpływ interwencji leczniczych na postęp CKD u dzieci pozwoliło na sprecyzowanie zasad leczenia renoprotekcyjnego oraz poznanie jego ograniczeń. Wyniki badania ESCAPE wskazują, że leczenie renoprotekcyjne oparte na ACEI powinno być stosowane u dzieci z CKD i nadciśnieniem tętniczym i/lub białkomoczem przekraczającym 0,5 g/dobę. U dzieci bez białkomoczu ciśnienie tętnicze powinno być obniżone do co najmniej 90. centyla, a u dzieci z białkomoczem przekraczającym 0,5 g/dobę poniżej 50. centyla. Jednym z ograniczeń skuteczności renoprotekcji opartej na ACEI jest stopniowe narastanie białkomoczu, pomimo utrzymywania docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Istnieją dane wskazujące, że leczenie AT1RB lub leczenie skojarzone z ACEI zapewnia dłuższy efekt renoprotekcyjny. Epidemia otyłości oraz wzrastająca częstość zespołu metabolicznego u dzieci i młodzieży stanowią nowe wyzwanie dotyczące opracowania wczesnych zasad prewencji nefropatii nadciśnieniowej i cukrzycowej. Forum Nefrologiczne 2011, tom 4, nr 2, 161&#8211;17

Ambulatoryjny całodobowy pomiar ciśnienia tętniczego u dzieci

Pomimo tego, że od czasu opracowania metody całodobowego pomiaru ciśnienia tętniczego (ABPM) minęło 50 lat, dopiero w ostatnich latach doszło do rozpowszechnienia aparatury i wykorzystania jej w diagnostyce, terapii i rokowaniu. Wprowadzenie ABPM jako metody diagnostycznej umożliwiło nie tylko lepsze monitorowanie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, ale spowodowało również istotną zmianę poglądów na temat jego klasyfikacji, zasad jego monitorowania, a także umożliwiło wprowadzenie nowych kryteriów opisujących wzór zaburzeń hemodynamicznych.Chociaż rozpoznanie nadciśnienia tętniczegoi prowadzenie skutecznej terapii hipotensyjnej jest możliwe na podstawie pomiarów ciśnienia metodą tradycyjną, to aktualne zalecenia postępowania rekomendują wykonanie ABPM jako badania potwierdzającego rozpoznanie nadciśnienia tętniczego jeszcze przed rozpoczęciem leczenia. Zarówno pediatryczne zalecenia European Society of Hypertension z 2009 roku, jak i rekomendacje American Heart Association zdefiniowały stany, w których ABPM jest podstawowym badaniem diagnostycznym i monitorującym leczenie. W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące zasad pomiaru ciśnienia tętniczego metodą ABPM, norm ciśnienia tętniczego w pomiarze ABPM, klasyfikacji ciśnienia tętniczego na podstawie ABPM, związku między wynikami ABPM a powikłaniami narządowymi nadciśnienia tętniczego oraz różnych możliwości wykorzystania danych z ABPM.Despite the fact that 50 years passed since the first ambulatory blood pressure monitoring (ABPM), only in recent years ABPM became routine diagnostic and prognostic method in management of arterial hypertension in children. Introducing ABPM as a diagnostic method not only allowed better monitoring of patients with hypertension, but also resulted in a significant change of opinions on the classification of hypertension, principles of monitoring, and also allowed the introduction of new criteria describing the hemodynamic disorders. Although the diagnosis of hypertension and effective antihypertensive therapy is possible using the traditional method of blood pressure measurement, the current recommendations of treatment recommend ABPM as the confirming diagnosis of hypertension before the start of treatment. Both pediatric recommendations of the European Society of Hypertension and American Heart Association, defined the conditions where ABPM is the basic diagnostic and monitoring method. The article discusses the principles of the measurement of blood pressure by ABPM, referential ABPM values, classification of blood pressure status based on the ABPM, the relationship between ABPM results and complications of hypertension and the different uses of ABPM data