Prinzmetal’s variant angina associated with severe heart rhythm disturbances and syncope: A therapeutic dilemma

Prinzmetal’s angina is a distinct syndrome characterized by episodes of chest pain and transient ST-segment elevation caused by coronary vasospasm. This variant form of angina is sometimes associated with complete atrioventricular block and ventricular arrhythmias. We report here a case of variant angina with documented severe heart rhythm disturbances and syncope in a 66 year-old woman. Due to recurrent episodes of high-degree atrioventricular block, a DDD pacemaker was implanted. No further symptoms of angina or cardiac arrhythmias were detected on optimal therapy

Zawał serca współistniejący z udarem mózgu po wszczepieniu protezy aorty wstępującej z powodu ostrego rozwarstwienia typu A — jakie jest źródło materiału zatorowego?

Myocardial infarction as a reflection of advanced coronary artery disease is often associated with atherosclerosis of other arteries, especially renal, peripheral and carotid, resulting in chronic renal disease, peripheral artery disease, or stroke. Nevertheless, atherosclerosis is not always the only cause of those diseases. In this article, was presented the case of a patient with myocardial infarction and concomitant stroke probably caused by percutaneous coronary intervention.Zawał serca jako odzwierciedlenie zaawansowanej miażdżycy tętnic wieńcowych często współistnieje z miażdżycą innych tętnic, zwłaszcza nerkowych, obwodowych i szyjnych, które objawia się odpowiednio przewlekłą chorobą nerek, chorobą tętnic obwodowych oraz udarem mózgu. Niemniej nie zawsze miażdżyca jest przyczyną powyższych stanów chorobowych. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym — zawałem serca i współistniejących udarem mózgu najprawdopodobniej wtórnie do interwencji w obrębie tętnic wieńcowych

Self-expanding STENTYS stents in daily routine use

Wstęp: Zabieg angioplastyki naczyń wieńcowych (PCI) jest uznaną metodą leczenia choroby wieńcowej. Jednak u niektórych pacjentów ze złożoną morfologią naczyń wieńcowych jest niezmiernie trudno oszacować referencyjną średnicę naczynia. Dlatego też wydaje się, że użycie stentów samorozprężalnych, które adaptują się do średnicy naczynia, może być korzystne. Cel: Celem pracy była ocena zabiegów PCI wykonanych z wykorzystaniem stentu samorozprężalnego STENTYS®. Metody i Wyniki: Grupę badaną stanowiło 40 pacjentów z chorobą wieńcową stabilną i z różnymi postaciami ostrych zespołów wieńcowych (ACS), u których implantowano stent STENTYS®. Stent wszczepiono wszystkim pacjentom. W trakcie obserwacji krótkoterminowej 2 osoby zmarły zaraz po wykonaniu PCI — byli to chorzy z krytycznym zwężeniem pnia lewej tętnicy wieńcowej, we wstrząsie kardiogennym i zdyskwalifikowani z zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego. Ponadto u jednego z pozostałych pacjentów rozpoznano zawał serca typu 4b, a u dwóch chorych w trakcie implantacji wystąpiła dysekcja naczynia wymagająca założenia kolejnego stentu. Pomimo opisywanych powikłań u wszystkich chorych z badanej grupy stent został zaimplantowany w miejscu wybranym przez operatora. W trakcie długoterminowej obserwacji zanotowano konieczność ponownej rewaskularyzacji u 3 (7,8%) pacjentów w stentach STENTYS BMS. Nie wystąpiła restenoza w stentach STENTYS DES, nie zaobserwowano zakrzepicy w stentach DES/BMS. Wnioski: Stent samorozprężalny STENTYS® umożliwia wykonywanie zabiegów angioplastyki u pacjentów ze złożoną morfologią zmian miażdżycowych. Charakteryzuje się niskim odsetkiem konieczności powtórnej rewaskularyzacji i dobrymi wynikami odległymi.  Background: In the era of modern interventional cardiology, implantation of a balloon expandable stent is the finishing touch of almost every coronary angioplasty. However, sometimes we face a clinical situation in which the decision regarding the stent diameter is complicated, especially in the ectatic part of arteries, in situations when the artery lumen is obscured with the thrombus, or when the reference diameter of the proximal and distal part of the lesion vary greatly. That is why the idea of a self-apposing stent similar to the one used in peripheral vascular interventions was adopted into cardiology. Aim: The aim of this study was to present a single-centre registry of STENTYS® stent implantation in 40 selected patients with acute coronary syndromes (ACS) or with stable angina (coronary artery disease [CAD]) treated with this self-expandable stent. Methods and Results: The device was successfully implanted in all patients. During in-hospital observation and 30-day follow-up there were two cases of death, but none of the patients had acute stent thrombosis or ACS ST elevation myocardial infarction. In one case ACS type 4b was diagnosed. In all patients the stent was delivered in the target lesion. In two cases the procedure was performed in patients with multivessel CAD extending into the left main stem in a state of cardiogenic shock. These patients died immediately after the procedure. There were two procedure complications: in one case dissection after post dilatation occurred distally to the stent, and in one patient the calcified proximal part of the left anterior descending artery was dissected with system passage. Thirty-eight patients survived the 12-month follow-up period, and three (7.8%) patients underwent repeated target-lesion revascularisation. Conclusions: In the presented single-centre registry the STENTYS® stent was used with a high delivery and procedural success rate. Satisfactory clinical long-term outcome both in stable patients and ACS patients with a repeated revascularisation ratio of 7.8% was observed. The stent design allowed successful treatment of bifurcation lesions.