Complex disease genetics: present and future translational applications

A report on the British Atherosclerosis Society autumn meeting 'Genetics of Complex Diseases', Cambridge, UK, 17-18 September 2009

Genome-wide association analysis of susceptibility and clinical phenotype in multiple sclerosis

Multiple sclerosis (MS), a chronic disorder of the central nervous system and common cause of neurological disability in young adults, is characterized by moderate but complex risk heritability. Here we report the results of a genome-wide association study performed in a 1000 prospective case series of well-characterized individuals with MS and group-matched controls using the Sentrix® HumanHap550 BeadChip platform from Illumina. After stringent quality control data filtering, we compared allele frequencies for 551 642 SNPs in 978 cases and 883 controls and assessed genotypic influences on susceptibility, age of onset, disease severity, as well as brain lesion load and normalized brain volume from magnetic resonance imaging exams. A multi-analytical strategy identified 242 susceptibility SNPs exceeding established thresholds of significance, including 65 within the MHC locus in chromosome 6p21.3. Independent replication confirms a role for GPC5, a heparan sulfate proteoglycan, in disease risk. Gene ontology-based analysis shows a functional dichotomy between genes involved in the susceptibility pathway and those affecting the clinical phenotyp

Comparative analysis of genome-wide association studies signals for lipids, diabetes, and coronary heart disease: Cardiovascular Biomarker Genetics Collaboration

To evaluate the associations of emergent genome-wide-association study-derived coronary heart disease (CHD)-associated single nucleotide polymorphisms (SNPs) with established and emerging risk factors, and the association of genome-wide-association study-derived lipid-associated SNPs with other risk factors and CHD events

Eosinophilic esophagitis in children

Εosinophilic esophagitis in children Background: ΕοΕ is a disease with increasing incidence during the last decades, mainly affecting atopic individuals. Despite the current knowledge that it is an immune reaction to food or aeroallergens, still there are controversies regarding its pathogenicity. Limited previous data suggest that the expression of filaggrin (FLG) and periostin (POSTN) proteins may be dysregulated in the mucosa of patients with eosinophilic esophagitis (EoE), but the exact role of these candidate biomarkers remains poorly investigated. The aim was to study of clinical, endoscopic and histological findings in children with EoE and in those with gastroesophageal reflux (GER), as well as the expression of filaggrin and periostin on oesophageal tissue and their comparison between those two groups and controls (with normal oesophageal biopsy). Methods: A total of 61 prospectively collected cases, including 40 children with EoE and 21 children with gastroesophageal reflux disease (GERD), as well as a control group of 14 sex and age-matched healthy children, were enrolled. Patients with EoE were treated with skin testing-driven elimination diet and/or corticosteroids. The immunohisto-chemical expression of FLG and POSTN was evaluated in esophageal biopsies obtained from patients and controls. The immunohistochemistry results were correlated with EoE-related clinicopathological parameters, including severity of symptoms, maximum number of eosinophils (EOS) / high power microscopic field (HPF) and treatment data. Results: Clinical and endoscopic findings were more severe in EoE patients, as well as the number of eosinophils significantly increased. EoE patients were sensitized to food allergens in 90% of the cases, compared to 38.1% of those with GER. Sensitization to cow’s milk was more common in both groups, while in a high percentage were sensitized to 3 or more food allergens. Positive FLG and negative POSTN staining were observed in all esophageal biopsies from normal controls. In contrast, FLG and POSTN stained negative and positive, respectively, in all pretreatment biopsies obtained from patients with EoE, while FLG and POSTN stained positive in 57.1% and 95.2% of GER cases, respectively (p<0.001). A statistically significant decrease of the proportion of cases with negative FLG and positive POSTN staining was observed from the first (pre-treatment) to the second (post-treatment) biopsy in the subgroup of patients with EoE (p<0.001 in both correlations). Conclusions: Clinical and endoscopic findings were more severe in EoE patients compared to those of GER, as well as the number of eosinophils significantly increased. EoE patients were highly sensitized to food allergens. FLG and POSTN expression may be downregulated and upregulated, respectively, in the esophageal mucosa of patients with active EoE, and these changes may be restored with treatment in a significant percentage of patients. Confirmation of these findings in future prospective immunohistochemical and molecular studies is nevertheless warranted.Μελέτη της ηωσινοφιλικής οισοφαγίτιδας στα παιδιά Εισαγωγή: Η ΕοΕ αποτελεί σπάνιο νόσημα, αλλά με συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα σε όλες τις ηλικίες. Παρά το γεγονός ότι παρατηρείται κατ’ εξοχήν σε άτομα με ατοπική προδιάθεση, εντούτοις, η ακριβής παθογένεια της νόσου παραμένει εν πολλοίς αδιευκρίνιστη, ενώ οι μελέτες στα παιδιά είναι περιορισμένες. Ο ακριβής ρόλος των δομικών πρωτεϊνών φιλαγκρίνης και περιοστίνης στην παθοφυσιολογία και εξέλιξη της νόσου καθώς και στην ανταπόκριση στη θεραπεία παραμένει όμως ασαφής. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η διερεύνηση των κλινικών, ενδοσκοπικών και ιστολογικών ευρημάτων σε παιδιά με ΕοΕ και η σύγκρισή τους με τα αντίστοιχα παιδιών με ΓΟΠ που συχνά οι δύο νόσοι, έχουν παρόμοια κλινική εικόνα. Παράλληλα, μελετήθηκε η έκφραση της φιλαγκρίνης και περιοστίνης σε οισοφαγικές βιοψίες των δύο ομάδων και έγινε σύγκριση μεταξύ τους και με αυτή παιδιών με φυσιολογική βιοψία οισοφάγου που είχαν γαστροσκοπηθεί για τον έλεγχο κοιλιακών αλγών. Ασθενείς και μέθοδοι: Στην παρούσα προοπτική μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 61 παιδιατρικοί ασθενείς (40 ασθενείς με ΕοΕ και 21 με ΓΟΠ/ΓΟΠΝ) και μια ομάδα ελέγχου με 14 υγιείς μάρτυρες. Έγινε αλλεργιολογικός έλεγχος μόνο στα παιδιά με ΕοΕ και ΓΟΠ. Οι ασθενείς με ΕοΕ αντιμετωπίσθηκαν θεραπευτικά με στοχευμένη δίαιτα αποφυγής (βασιζόμενη σε δερματικές δοκιμασίες έναντι τροφικών αλλεργιογόνων) και/ή κορτικοστεροειδή. Η έκφραση της φιλαγκρίνης και περιοστίνης μελετήθηκε με ανοσοϊστοχημικές μεθόδους σε οισοφαγικές βιοψίες ασθενών και μαρτύρων. Ακολούθησε συσχέτιση των αποτελεσμάτων της ανοσοϊστοχημείας με κλινικοπαθολογοανατομικές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας των συμπτωμάτων, του μέγιστου αριθμού ηωσινοφίλων κατά οπτικό πεδίο υψηλής μεγέθυνσης και τη θεραπεία. Αποτελέσματα: Κύριο σύμπτωμα των παιδιών με ΕοΕ ήταν η δυσφαγία, η απώλεια ή στασιμότητα βάρους και η ενσφήνωση τροφής, ενώ στα παιδιά με ΓΟΠ επικρατούσαν οι έμετοι. Η τραχειοποίηση του οισοφάγου και οι επιμήκεις ραβδώσεις – διαβρώσεις ήταν χακτηριστικά ενδοσκοπικά ευρήματα των παιδιών με ΕοΕ. Διαπιστώθηκε υψηλό ποσοστό ευαισθητοποίησης σε τροφικά αντιγόνα στα παιδιά με ΕοΕ, σαφώς υψηλότερο συγκριτικά με το αντίστοιχο παιδιών με ΓΟΠ (περίπου 2,5 φορές περισσότερο). Και στις δύο ομάδες η συχνότερη ευαισθητοποίηση ήταν στο γάλα αγελάδος, ενώ περίπου 3 στα 4 παιδιά ήταν ευαισθητοποιημένα σε 3 ή περισσότερα τροφικά αντιγόνα. Ο μέσος αριθμός ηωσινοφίλων ήταν υψηλότερος στην ομάδα ασθενών με ΕoE στην πρώτη (πριν τη θεραπεία) βιοψία οισοφάγου σε σύγκριση με αυτόν στην ομάδα με ΓΟΠ, ενώ δεν ανευρέθησαν ηωσινόφιλα στις βιοψίες του οισοφαγικού βλεννογόνου των μαρτύρων. Στατιστικά σημαντική μείωση του μέσου αριθμού των ηωσινοφίλων από την πρώτη στη 2η βιοψία παρατηρήθηκε στο συνολικό δείγμα των ασθενών με ΕοΕ, καθώς επίσης και σε όλες τις υποομάδες, ανεξάρτητα από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τη λήψη κορτικοειδών Η έκφραση της φιλαγκρίνης ήταν θετική και της περιοστίνης αρνητική σε όλες τις βιοψίες των υγιών μαρτύρων. Αντιθέτως, αρνητική και θετική χρώση φιλαγκρίνης και περιοστίνης, αντιστοίχως, παρατηρήθηκε σε όλες τις βιοψίες των ασθενών με ΕοΕ που ελήφθησαν προ θεραπείας, ενώ στην ομάδα ασθενών με ΓΟΠ θετική έκφραση φιλαγκρίνης και περιοστίνης παρατηρήθηκε στο 57.1% και 95.2% των περιπτώσεων, αντιστοίχως (p<0.001). Επιπρόσθετα, στην ομάδα των ασθενών με ΕοΕ παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική μείωση του ποσοστού των περιπτώσεων με αρνητική έκφραση φιλαγκρίνης και θετική έκφραση περιοστίνης, από την πρώτη (προ-θεραπείας) στη δεύτερη (μετά θεραπείας) βιοψία (p<0.001).Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν βαρύτερη κλινική και ενδοσκοπική εικόνα στα παιδιά με ΕοΕ και στατιστικά μεγαλύτερο αριθμό ηωσινοφίλων συγκριτικά με τη ΓΟΠ, καθώς επίσης, μειωμένη και αυξημένη έκφραση φιλαγκρίνης και περιοστίνης, αντιστοίχως, στον οισοφαγικό βλεννογόνο ασθενών με ενεργό ΕοΕ, και αποκατάσταση των μεταβολών αυτών, σε στατιστικά σημαντικό ποσοστό, μετά τη θεραπεία. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει βεβαίως να επιβεβαιωθούν σε μελλοντικές προοπτικές ανοσοϊστοχημικές και μοριακές μελέτες

Water resources of the Anavyssos basin with emphasis to ground water

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων”H παρούσα μεταπτυχιακή εργασία με υπεύθυνο τον Oμότιμο Kαθηγητή κ. Ιωάννη Κουμαντάκη, έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση του υδατικού καθεστώτος της περιοχής της λεκάνης Αναβύσσου, με έμφαση στα υπόγεια νερά. Στόχος της εργασίας είναι η ποσοτική και ποιοτική διερεύνηση των υδατικών πόρων της λεκάνης Αναβύσου , ο προσδιορισμός των μεταβολών τους μέσα στην τελευταία δεκαετία και η αποτίμηση αυτών. Τέλος, παρουσιάζονται προτάσεις, σχετικά με την ορθολογική διαχείρισή των υδάτων της περιοχής και την προστασία ή βελτίωση της ποιότητάς τους. Η λεκάνη της Αναβύσσου βρίσκεται Νότια του Νομού Αττικής και το νότιο- δυτικό τμήμα της βρέχεται από τον κόλπο Σαρωνικού. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο τμήμα του νεοσύστατου Δήμου Σαρωνικού, με σημαντικότερους τους οικισμούς της Αναβύσσου και Παλαιάς Φώκαιας. Η έκταση της υπό μελέτης περιοχής είναι 110,91 km2 και η περίμετρός της είναι 60 km. Οι ανάγκες ύδρευσης της περιοχής καλύπτονται σήμερα με το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ και η άρδευση επιτυγχάνεται με ιδιωτικά υδροληπτικά έργα, γεωτρήσεις και πηγάδια. Η λεκάνη της Αναβύσσου αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας, λόγω του ότι στο παρελθόν είχε εντοπισθεί πρόβλημα υφαλμύρωσης του υπόγειου υδροφόρου και ποιοτική υποβάθμιση των υπόγειων νερών. Η υφαλμύρωση έχει προχωρήσει σε ένα μέτωπο μακρύτερα από την ακτή, προς την ενδοχώρα, έχοντας υποβαθμίσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα των υπόγειων νερών, περιορίζοντας τις χρήσεις τους ή καθιστώντας τα μη χρησιμοποιήσιμα. Προφανής αιτία του προβλήματος, είναι η υπεράντληση των υπόγειων νερών με αποτέλεσμα την πτώση της στάθμης τους, τη μείωση των υδραυλικών τους φορτίων και συνεπώς τη διείσδυση της θάλασσας. Για την ποιοτική υποβάθμιση των υπόγειων νερών, σημαντική είναι και η ευθύνη της οικιστικής έκρηξης, της ανυπαρξίας αποχετευτικού δικτύου, η ύπαρξη πολυάριθμων απορροφητικών βόθρων και η μη ύπαρξη βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων.The present thesis, with supervisor Professor Emeritus Mr. John Koumantakis, has to do with the water resources of the Anavissos basin, emphasizing on ground water. The purpose of this thesis, is to approach the quality and quantity of the water resources of the Anavissos basin and to determine their changes during the last ten years. Finally, prepositions are presented regarding the sustainable management of the area’s water resources, and the protection or improvement of their quality. The Anavissos basin is located in the southern part of Attica and its south and west side is watered by the Saronikos Bay. A big part of the new Saronikos municipality is included in the area, with the most important villages being Anavissos and Palaia Fokea. The total area is 110, 91 km2 and the perimeter is 60 km. Drinkable water necessities of the area are covered by EYDAP. As for the irrigation water necessities, they area covered by private drillings and wells. The Anavissos basin was the object of enquiry due to the problem of salinization of the ground water and that of the degradation of its quality that had been detected in the past. The problem of salinization has moved further from the sea side area, having degraded a lot the ground’s water quality, restricting or prohibiting its utility. The probable cause of the problem is the ground’s water over-pumping. As a result, the water level is lower, the hydraulic load is diminished and the sea water is penetrating the ground water. Responsible for the quality degradation of the ground water are the intense residential developments, the lack of a sewer system, the existing of numerous absorbable wells and the lack of wastewater treatment.Παρασκευή Ν. Αγγελακοπούλο

Μελέτη της ηωσινοφιλικής οισοφαγίτιδας στα παιδιά

Μελέτη της ηωσινοφιλικής οισοφαγίτιδας στα παιδιά Εισαγωγή: Η ΕοΕ αποτελεί σπάνιο νόσημα, αλλά με συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα σε όλες τις ηλικίες. Παρά το γεγονός ότι παρατηρείται κατ’ εξοχήν σε άτομα με ατοπική προδιάθεση, εντούτοις, η ακριβής παθογένεια της νόσου παραμένει εν πολλοίς αδιευκρίνιστη, ενώ οι μελέτες στα παιδιά είναι περιορισμένες. Ο ακριβής ρόλος των δομικών πρωτεϊνών φιλαγκρίνης και περιοστίνης στην παθοφυσιολογία και εξέλιξη της νόσου καθώς και στην ανταπόκριση στη θεραπεία παραμένει όμως ασαφής. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η διερεύνηση των κλινικών, ενδοσκοπικών και ιστολογικών ευρημάτων σε παιδιά με ΕοΕ και η σύγκρισή τους με τα αντίστοιχα παιδιών με ΓΟΠ που συχνά οι δύο νόσοι, έχουν παρόμοια κλινική εικόνα. Παράλληλα, μελετήθηκε η έκφραση της φιλαγκρίνης και περιοστίνης σε οισοφαγικές βιοψίες των δύο ομάδων και έγινε σύγκριση μεταξύ τους και με αυτή παιδιών με φυσιολογική βιοψία οισοφάγου που είχαν γαστροσκοπηθεί για τον έλεγχο κοιλιακών αλγών. Ασθενείς και μέθοδοι: Στην παρούσα προοπτική μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 61 παιδιατρικοί ασθενείς (40 ασθενείς με ΕοΕ και 21 με ΓΟΠ/ΓΟΠΝ) και μια ομάδα ελέγχου με 14 υγιείς μάρτυρες. Έγινε αλλεργιολογικός έλεγχος μόνο στα παιδιά με ΕοΕ και ΓΟΠ. Οι ασθενείς με ΕοΕ αντιμετωπίσθηκαν θεραπευτικά με στοχευμένη δίαιτα αποφυγής (βασιζόμενη σε δερματικές δοκιμασίες έναντι τροφικών αλλεργιογόνων) και/ή κορτικοστεροειδή. Η έκφραση της φιλαγκρίνης και περιοστίνης μελετήθηκε με ανοσοϊστοχημικές μεθόδους σε οισοφαγικές βιοψίες ασθενών και μαρτύρων. Ακολούθησε συσχέτιση των αποτελεσμάτων της ανοσοϊστοχημείας με κλινικοπαθολογοανατομικές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας των συμπτωμάτων, του μέγιστου αριθμού ηωσινοφίλων κατά οπτικό πεδίο υψηλής μεγέθυνσης και τη θεραπεία. Αποτελέσματα: Κύριο σύμπτωμα των παιδιών με ΕοΕ ήταν η δυσφαγία, η απώλεια ή στασιμότητα βάρους και η ενσφήνωση τροφής, ενώ στα παιδιά με ΓΟΠ επικρατούσαν οι έμετοι. Η τραχειοποίηση του οισοφάγου και οι επιμήκεις ραβδώσεις – διαβρώσεις ήταν χακτηριστικά ενδοσκοπικά ευρήματα των παιδιών με ΕοΕ. Διαπιστώθηκε υψηλό ποσοστό ευαισθητοποίησης σε τροφικά αντιγόνα στα παιδιά με ΕοΕ, σαφώς υψηλότερο συγκριτικά με το αντίστοιχο παιδιών με ΓΟΠ (περίπου 2,5 φορές περισσότερο). Και στις δύο ομάδες η συχνότερη ευαισθητοποίηση ήταν στο γάλα αγελάδος, ενώ περίπου 3 στα 4 παιδιά ήταν ευαισθητοποιημένα σε 3 ή περισσότερα τροφικά αντιγόνα. Ο μέσος αριθμός ηωσινοφίλων ήταν υψηλότερος στην ομάδα ασθενών με ΕoE στην πρώτη (πριν τη θεραπεία) βιοψία οισοφάγου σε σύγκριση με αυτόν στην ομάδα με ΓΟΠ, ενώ δεν ανευρέθησαν ηωσινόφιλα στις βιοψίες του οισοφαγικού βλεννογόνου των μαρτύρων. Στατιστικά σημαντική μείωση του μέσου αριθμού των ηωσινοφίλων από την πρώτη στη 2η βιοψία παρατηρήθηκε στο συνολικό δείγμα των ασθενών με ΕοΕ, καθώς επίσης και σε όλες τις υποομάδες, ανεξάρτητα από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τη λήψη κορτικοειδών Η έκφραση της φιλαγκρίνης ήταν θετική και της περιοστίνης αρνητική σε όλες τις βιοψίες των υγιών μαρτύρων. Αντιθέτως, αρνητική και θετική χρώση φιλαγκρίνης και περιοστίνης, αντιστοίχως, παρατηρήθηκε σε όλες τις βιοψίες των ασθενών με ΕοΕ που ελήφθησαν προ θεραπείας, ενώ στην ομάδα ασθενών με ΓΟΠ θετική έκφραση φιλαγκρίνης και περιοστίνης παρατηρήθηκε στο 57.1% και 95.2% των περιπτώσεων, αντιστοίχως (p&lt;0.001). Επιπρόσθετα, στην ομάδα των ασθενών με ΕοΕ παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική μείωση του ποσοστού των περιπτώσεων με αρνητική έκφραση φιλαγκρίνης και θετική έκφραση περιοστίνης, από την πρώτη (προ-θεραπείας) στη δεύτερη (μετά θεραπείας) βιοψία (p&lt;0.001). Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν βαρύτερη κλινική και ενδοσκοπική εικόνα στα παιδιά με ΕοΕ και στατιστικά μεγαλύτερο αριθμό ηωσινοφίλων συγκριτικά με τη ΓΟΠ, καθώς επίσης, μειωμένη και αυξημένη έκφραση φιλαγκρίνης και περιοστίνης, αντιστοίχως, στον οισοφαγικό βλεννογόνο ασθενών με ενεργό ΕοΕ, και αποκατάσταση των μεταβολών αυτών, σε στατιστικά σημαντικό ποσοστό, μετά τη θεραπεία. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει βεβαίως να επιβεβαιωθούν σε μελλοντικές προοπτικές ανοσοϊστοχημικές και μοριακές μελέτες,Εosinophilic esophagitis in children Background: ΕοΕ is a disease with increasing incidence during the last decades, mainly affecting atopic individuals. Despite the current knowledge that it is an immune reaction to food or aeroallergens, still there are controversies regarding its pathogenicity. Limited previous data suggest that the expression of filaggrin (FLG) and periostin (POSTN) proteins may be dysregulated in the mucosa of patients with eosinophilic esophagitis (EoE), but the exact role of these candidate biomarkers remains poorly investigated. The aim was to study of clinical, endoscopic and histological findings in children with EoE and in those with gastroesophageal reflux (GER), as well as the expression of filaggrin and periostin on oesophageal tissue and their comparison between those two groups and controls (with normal oesophageal biopsy). Methods: A total of 61 prospectively collected cases, including 40 children with EoE and 21 children with gastroesophageal reflux disease (GERD), as well as a control group of 14 sex and age-matched healthy children, were enrolled. Patients with EoE were treated with skin testing-driven elimination diet and/or corticosteroids. The immunohisto¬chemical expression of FLG and POSTN was evaluated in esophageal biopsies obtained from patients and controls. The immunohistochemistry results were correlated with EoE-related clinicopathological parameters, including severity of symptoms, maximum number of eosinophils (EOS) / high power microscopic field (HPF) and treatment data. Results: Clinical and endoscopic findings were more severe in EoE patients, as well as the number of eosinophils significantly increased. EoE patients were sensitized to food allergens in 90% of the cases, compared to 38.1% of those with GER. Sensitization to cow’s milk was more common in both groups, while in a high percentage were sensitized to 3 or more food allergens. Positive FLG and negative POSTN staining were observed in all esophageal biopsies from normal controls. In contrast, FLG and POSTN stained negative and positive, respectively, in all pretreatment biopsies obtained from patients with EoE, while FLG and POSTN stained positive in 57.1% and 95.2% of GER cases, respectively (p&lt;0.001). A statistically significant decrease of the proportion of cases with negative FLG and positive POSTN staining was observed from the first (pre-treatment) to the second (post-treatment) biopsy in the subgroup of patients with EoE (p&lt;0.001 in both correlations). Conclusions: Clinical and endoscopic findings were more severe in EoE patients compared to those of GER, as well as the number of eosinophils significantly increased. EoE patients were highly sensitized to food allergens. FLG and POSTN expression may be downregulated and upregulated, respectively, in the esophageal mucosa of patients with active EoE, and these changes may be restored with treatment in a significant percentage of patients. Confirmation of these findings in future prospective immunohistochemical and molecular studies is nevertheless warranted

Allergy-test-driven elimination diet is useful in children with eosinophilic esophagitis, regardless of the severity of symptoms

Background: A combination of PPIs and corticosteroids is the pharmacotherapy mostly used to treat eosinophilic esophagitis (EoE), while dietetic manipulations consist also an efficient option. The aim of this study was to compare the efficacy of allergy-test-driven elimination diet in children with mild symptoms of EoE to a group of children with moderate/severe symptoms. Methods: Thirty-five children, aged 7 months to 12 yr, with EoE were enrolled in the study. They had a clinical history of GERD-like (21 children, Group A) or more severe symptoms (14 children, Group B). The diagnosis had been confirmed after two preliminary months of therapy with PPIs and an esophagogastroduodenoscopy. Soon after diagnosis, they were allergy-tested, using IgE detection (SPT and serum-specific IgE) and atopy patch tests (APTs). A 12-month tailor-made diet was prescribed according to the tests. Patients of Group B continued PPIs for two more months, while swallowed topical steroids were also prescribed to them for the first 5 months after diagnosis, followed by an &apos;as-needed&apos; use of them for the rest of the study. Endoscopy was repeated at the end of the study. Results: Milk and egg were the most common APT-positive allergens. Thirty-two patients were instructed to follow an elimination diet, which was completed by 15/18 of Group A and 12/14 of Group B. An improvement of symptoms was reported by 26/27 patients that completed the study. The use of swallowed corticosteroids was noticeably decreased during the as-needed period, in Group B. A remarkable reduce of eosinophils was noticed in biopsies; from 42.84 ± 18.08, they decreased to 6.41 ± 3.20, a year after. Conclusion: All children with EoE and mild symptoms had resolution of symptoms and normal eosinophils in the esophageal mucosa a year after an allergy-driven elimination diet. Patients with moderate/severe EoE symptoms had the same improvement, indicating that an elimination diet is an efficient complementary treatment to corticosteroids. © 2015 John Wiley &amp; Sons A/S. Published by John Wiley &amp; Sons Ltd