Changes in textural and geo-chemical features of alluvia in the western part of the Lublin Upland over the past 1000 years

In the study the authors analysed the diversity of the textural indices and selected geo-chemical features of sediments that accumulated in the bottoms of valleys in the western part of the Lublin Upland over the past 1000 years. Detailed studies were performed for six profiles with known stratigraphy. The sediments studied varied little in terms of textural features, with a general trend for particle diameters to increase as the depth increased. The characteristics of the sediments indicate a significant role of material supply from the slope systems (mainly gullies) to the bottoms of river valleys. The heavy metal content was characterised by greater vertical variation. In most of the profiles, the youngest deposits were characterised by greater levels of Cd, Cu, Pb and Zn, with enrichment indexes at an average of 1.5–2.5. The observed diversity of the features of sediments, particularly the geo-chemical features, should be attributed to the effect of human activity in the area studied

How Can Litter Modify the Fluxes of CO2 and CH4 from Forest Soils? A Mini-Review

Forests contribute strongly to global carbon (C) sequestration and the exchange of greenhouse gases (GHG) between the soil and the atmosphere. Whilst the microbial activity of forest soils is a major determinant of net GHG exchange, this may be modified by the presence of litter through a range of mechanisms. Litter may act as a physical barrier modifying gas exchange, water movement/retention and temperature/irradiance fluctuations; provide a source of nutrients for microbes; enhance any priming effects, and facilitate macro-aggregate formation. Moreover, any effects are influenced by litter quality and regulated by tree species, climatic conditions (rainfall, temperature), and forest management (clear-cutting, fertilization, extensive deforestation). Based on climate change projections, the importance of the litter layer is likely to increase due to an litter increase and changes in quality. Future studies will therefore have to take into account the effects of litter on soil CO2 and CH4 fluxes for various types of forests globally, including the impact of climate change, insect infestation, and shifts in tree species composition, as well as a better understanding of its role in monoterpene production, which requires the integration of microbiological studies conducted on soils in different climatic zones.Polish National Centre for Research and Developmen

Czy redukcja przerostu lewej komory po korekcji chirurgicznej zwężenia zastawki aortalnej jest związana z rozmiarem wszczepionej zastawki?

Wstęp: Jednym z oczekiwanych skutków korekcji chirurgicznej zwężenia zastawki aortalnej jest redukcja zwiększonej masy mięśnia lewej komory. Celem pracy była ocena redukcji przerostu lewej komory serca po operacji wszczepienia sztucznej zastawki w ujście aortalne (AVR) z powodu jego zwężenia w zależności od rozmiaru implantowanej zastawki. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 191 pacjentów zakwalifikowanych w latach 1997-1999 do AVR z powodu izolowanego zwężenia zastawki aortalnej. W badanej grupie było 116 mężczyzn (59%) i 75 kobiet (41%) w średnim wieku 61,5 &plusmn; 10 lat (32&#8211;82 lat). Stopień przerostu lewej komory serca przedstawiono jako sumę grubości ścian tylnej i przegrody międzykomorowej (LVWT) oraz masy lewej komory serca (LVM) i jej wskaźnika (LVMI). Porównano wyniki badań echokardiograficznych, wykonanych przed operacją i po średnio 18 miesiącach po AVR. Redukcję przerostu lewej komory serca oceniano jako zmniejszenie LVM, LVMI oraz LVWT. Wyniki: Redukcja LVMI wynosiła 18% u kobiet i 22% u mężczyzn; LVWT zmniejszył się w obu grupach o 16%. Wartości LVMI wróciły do normy u 13 kobiet (17%) i 28 mężczyzn (24%). U 18 kobiet (24%) i 20 mężczyzn (17%) nie stwierdzono redukcji LVMI. Wykazano dodatnią korelację (r = 0,27; p = 0,004) redukcji LVMI z efektywną powierzchnią przepływu przez zastawkę, natomiast redukcja przerostu lewej komory serca w grupach z implantowaną zastawką o średnicy < 23 mm i ł 23 mm była podobna. Wnioski: Redukcja przerostu lewej komory serca po operacji wszczepienia sztucznej mechanicznej zastawki aortalnej z powodu zwężenia ujścia nie zależy od rozmiaru wszczepionej zastawki, pod warunkiem, że efektywna powierzchnia przepływu przez zastawkę jest prawidłowa. Stopień redukcji przerostu lewej komory serca po 18 miesiącach od wymiany zastawki aortalnej jest podobny w grupie kobiet i mężczyzn. (Folia Cardiol. 2003; 10: 111-118

Czy redukcja przerostu lewej komory po korekcji chirurgicznej zwężenia zastawki aortalnej jest związana z rozmiarem wszczepionej zastawki?

Wstęp: Jednym z oczekiwanych skutków korekcji chirurgicznej zwężenia zastawki aortalnej jest redukcja zwiększonej masy mięśnia lewej komory. Celem pracy była ocena redukcji przerostu lewej komory serca po operacji wszczepienia sztucznej zastawki w ujście aortalne (AVR) z powodu jego zwężenia w zależności od rozmiaru implantowanej zastawki. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 191 pacjentów zakwalifikowanych w latach 1997-1999 do AVR z powodu izolowanego zwężenia zastawki aortalnej. W badanej grupie było 116 mężczyzn (59%) i 75 kobiet (41%) w średnim wieku 61,5 &plusmn; 10 lat (32&#8211;82 lat). Stopień przerostu lewej komory serca przedstawiono jako sumę grubości ścian tylnej i przegrody międzykomorowej (LVWT) oraz masy lewej komory serca (LVM) i jej wskaźnika (LVMI). Porównano wyniki badań echokardiograficznych, wykonanych przed operacją i po średnio 18 miesiącach po AVR. Redukcję przerostu lewej komory serca oceniano jako zmniejszenie LVM, LVMI oraz LVWT. Wyniki: Redukcja LVMI wynosiła 18% u kobiet i 22% u mężczyzn; LVWT zmniejszył się w obu grupach o 16%. Wartości LVMI wróciły do normy u 13 kobiet (17%) i 28 mężczyzn (24%). U 18 kobiet (24%) i 20 mężczyzn (17%) nie stwierdzono redukcji LVMI. Wykazano dodatnią korelację (r = 0,27; p = 0,004) redukcji LVMI z efektywną powierzchnią przepływu przez zastawkę, natomiast redukcja przerostu lewej komory serca w grupach z implantowaną zastawką o średnicy < 23 mm i ł 23 mm była podobna. Wnioski: Redukcja przerostu lewej komory serca po operacji wszczepienia sztucznej mechanicznej zastawki aortalnej z powodu zwężenia ujścia nie zależy od rozmiaru wszczepionej zastawki, pod warunkiem, że efektywna powierzchnia przepływu przez zastawkę jest prawidłowa. Stopień redukcji przerostu lewej komory serca po 18 miesiącach od wymiany zastawki aortalnej jest podobny w grupie kobiet i mężczyzn. (Folia Cardiol. 2003; 10: 111-118

Związek między polimorfizmem insercyjno-delecyjnym genu enzymu konwertazy angiotensyny I i obecnością zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej

Wstęp: Celem pracy była ocena zależności między polimorfizmem insercyjno-delecyjnym genu konwertazy angiotensyny (ACE) a częstością występowania istotnych zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych u pacjentów z istotnym zwężeniem zastawki aortalnej. Materiał i metody: Badano 392 pacjentów (159 kobiet i 233 mężczyzn) w średnim wieku 61 &plusmn; 10 lat z izolowanym zwężeniem zastawki aortalnej. U wszystkich pacjentów przed operacją wymiany zastawki aortalnej wykonano koronarografię oraz oznaczono warianty polimorfizmu genu ACE. Za istotne przyjęto zwężenie tętnicy wieńcowej > 70% (lub > 50-procentową zmianę w pniu lewej tętnicy wieńcowej). Wyniki: Istotne zmiany miażdżycowe w tętnicach wieńcowych stwierdzono u 95 badanych - u 30 kobiet (19%) i 65 mężczyzn (28%). Istotne zwężenia odnotowano u 14% kobiet z genotypem II, u 20% z genotypem DI i u 21% pacjentek z genotypem DD. U mężczyzn istotne zwężenia obserwowano u 38% pacjentów z genotypem II, u 25% z genotypem DI i u 22% badanych z genotypem DD. Znamiennie częstsze istotne zwężenia stwierdzono wśród mężczyzn z genotypem II (p < 0,05). W grupie kobiet różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski: U pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej zależność między polimorfizmem I/D genu ACE a występowaniem istotnych zmian miażdżycowych tętnic wieńcowych jest różna u kobiet i mężczyzn. U kobiet zaobserwowano tendencję do częstszego występowania istotnych zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych u pacjentek z allelem D, natomiast u mężczyzn zmiany takie zanotowano istotnie częściej u homozygot II. (Folia Cardiol. 2003; 10: 161&#8211;168

Związek między polimorfizmem insercyjno-delecyjnym genu enzymu konwertazy angiotensyny I i obecnością zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej

Wstęp: Celem pracy była ocena zależności między polimorfizmem insercyjno-delecyjnym genu konwertazy angiotensyny (ACE) a częstością występowania istotnych zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych u pacjentów z istotnym zwężeniem zastawki aortalnej. Materiał i metody: Badano 392 pacjentów (159 kobiet i 233 mężczyzn) w średnim wieku 61 &plusmn; 10 lat z izolowanym zwężeniem zastawki aortalnej. U wszystkich pacjentów przed operacją wymiany zastawki aortalnej wykonano koronarografię oraz oznaczono warianty polimorfizmu genu ACE. Za istotne przyjęto zwężenie tętnicy wieńcowej > 70% (lub > 50-procentową zmianę w pniu lewej tętnicy wieńcowej). Wyniki: Istotne zmiany miażdżycowe w tętnicach wieńcowych stwierdzono u 95 badanych - u 30 kobiet (19%) i 65 mężczyzn (28%). Istotne zwężenia odnotowano u 14% kobiet z genotypem II, u 20% z genotypem DI i u 21% pacjentek z genotypem DD. U mężczyzn istotne zwężenia obserwowano u 38% pacjentów z genotypem II, u 25% z genotypem DI i u 22% badanych z genotypem DD. Znamiennie częstsze istotne zwężenia stwierdzono wśród mężczyzn z genotypem II (p < 0,05). W grupie kobiet różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski: U pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej zależność między polimorfizmem I/D genu ACE a występowaniem istotnych zmian miażdżycowych tętnic wieńcowych jest różna u kobiet i mężczyzn. U kobiet zaobserwowano tendencję do częstszego występowania istotnych zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych u pacjentek z allelem D, natomiast u mężczyzn zmiany takie zanotowano istotnie częściej u homozygot II. (Folia Cardiol. 2003; 10: 161&#8211;168

Evaluation of Hydrocarbon Soil Pollution Using E-Nose

The possibility of detecting low levels of soil pollution by petroleum fuel using an electronic nose (e-nose) was studied. An attempt to distinguish between pollution caused by petrol and diesel oil, and its relation to the time elapsed since the pollution event was simultaneously performed. Ten arable soils, belonging to various soil groups from the World Reference Base (WRB), were investigated. The measurements were performed on soils that were moistened to field capacity, polluted separately with both hydrocarbons, and then allowed to dry slowly over a period of 180 days. The volatile fingerprints differed throughout the course of the experiment, and, by its end, they were similar to those of the unpolluted soils. Principal component analysis (PCA) and artificial neural network (ANN) analysis showed that the e-nose results could be used to detect soil contamination and distinguish between pollutants and contamination levels

Numerical Simulation and Experimental Study of the Drop Impact for a Multiphase System Formed by Two Immiscible Fluids

The multiphase splash phenomenon is especially interesting in the context of environmental protection, as it could be a mechanism for transporting various types of pollution. A numerical 3D multiphase transport model was applied to a splash that occurred under the impact of a petrol drop on the water surface. The splash phenomenon in immiscible liquids was simulated using the multiphaseInterFoam solver, i.e., a part of the OpenFOAM computational fluid dynamics software implementing the finite volume method (FVM) for space discretization. Thirteen variants with a variable drop size (3.00&ndash;3.60 mm) or drop velocity (3.29&ndash;3.44 m/s) were conducted and validated experimentally based on splash images taken by a high-speed camera (2800 fps). Based on the numerical simulation, it was possible to analyse aspects that were difficult or impossible to achieve experimentally due to the limitations of the image analysis method. The aspects included the cavity spread, the jet forming moment, and, notably, the scale of the petroleum contamination spread in the splash effect. The simulations showed that droplets detaching from the crown did not consist of pure water but were mostly a &ldquo;mixture&rdquo; of water and petrol or petrol alone. The applied modelling workflow is an efficient way to simulate three-phase splash phenomena

An Interaction of Rhamnolipids with Cu2+ Ions

This study was focused on the description of interaction between Cu2+ ions and the 1:1 mono- and dirhamnolipid mixtures in the premicellar and aggregated state in water and 20 mM KCl solution at pH 5.5 and 6.0. The critical micelle concentration of biosurfactants was determined conductometrically and by the pH measurements. Hydrodynamic diameter and electrophoretic mobility were determined in micellar solutions using dynamic light scattering and laser Doppler electrophoresis, respectively. The copper immobilization by rhamnolipids, methylglycinediacetic acid (MGDA), and ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) was estimated potentiometrically for the Cu2+ to chelating agent molar ratio from 16:100 to 200:100. The degree of ion binding and the complex stability constant were calculated at a 1:1 metal to chelant molar ratio. The aggregates of rhamnolipids (diameter of 43–89 nm) were negatively charged. Biosurfactants revealed the best chelating activities in premicellar solutions. For all chelants studied the degree of metal binding decreased with the increasing concentration of the systems. The presence of K+ lowered Cu2+ binding by rhamnolipids, but did not modify the complex stability significantly. Immobilization of Cu2+ by biosurfactants did not cause such an increase of acidification as that observed in MGDA and EDTA solutions. Rhamnolipids, even in the aggregated form, can be an alternative for the classic chelating agents