Correlation of serum visfatin levels with cardiovascular disease and serum biochemical parameters in hemodialysis patients

Kronik Böbrek Hastalığı ( KBH ), tüm ülkelerde giderek artan sıklıkta görülen bir sağlık sorunudur. KBH'ının en önemli morbidite ve mortalite nedeni kardiovasküler hastalıklardır. Geleneksel kardiovasküler ( KV ) risk faktörleri KBH'da görülen artmış riski tek başına açıklayamamaktadır. Üremi ile ilişkili, geleneksel olmayan, bazı risk faktörlerinin de bu artıştan sorumlu olması olasıdır. KBH'da yağ dokusundan salınan çeşitli adipokinlerin beslenme, obezite, endotelyal disfonksiyon, kardiyovasküler hastalık, glukoz metabolizması üzerine etkileri gösterilmiştir Çalışmamızda bir adipokin olan visfatinin, son dönem böbrek yetmezliğindeki ( SDBY ) yeri ve rolünü araştırdık, ayrıca kardiyovasküler hastalıklar ve risk faktörleri ile ilişkisini inceledik.Çalışmada diyabet varlığı dışlanmış 40 sağlıklı kontrol ( SK ) grubu, 28 renal fonksiyonları normal, koroner arter hastalığı mevcut olan kontrol ( KK ) grubu olmak üzere iki kontrol grubu oluşturduk. Çalışma grubu ise gene diyabet varlığı dışlanmış hemodiyaliz tedavisi alan hastalardan oluşuyordu, bu hastaların 30'unda herhangi bir koroner arter hastalığı hikayesi yokken ( HD grubu ), diğer 32 hastada kanıtlanmış koroner arter hastalığı mevcuttu ( HDK grubu ). Katılımcılardan anamnestik bilgiler alındı. Tam bir fizik muayene ve antropometrik ölçümler yapıldı. Laboratuvar tetkikleri için kan alınarak serumları ayrıldıktan sonra uygun saklama koşullarında saklandı.Yaş ortalamaları SK grubunda 47,5 (31-79), KK grubunda 58 (47-88), HD grubunda 59,5 (35-79), HDK grubunda ise 62,5 (44-79) yıl idi. SK grubunda kadın cinsiyet diğer gruplardan daha ağırlıklı olarak saptandı. Diğer gruplar arasında cinsiyet dağılımı benzerdi. Boy, diastolik kan basıncı, bel ve kalça ölçümleri gruplar arası benzer olmasına rağmen, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi, vücut yağ oranı, yönünden gruplar arası farklılık mevcuttu. Vücut ağırlığı ve VKI yönünden SK grubu ile hemodiyaliz hastalarını içeren her iki çalışma grubunda da anlamlı farklılık varken, kontrol grupları arasında böyle bir fark gözlenmedi. Vücut yağ oranı ise SK grubu ile diğer tüm gruplar arasında farklı olarak tespit edildi. Açlık glukozu, insülin ve HOMA-IR kontrol grubu ile HDK arasında anlamlı derecede farklı olarak tespit edildi. Serum üre, kreatinin, ürik asit, kalsiyum (Ca), fosfor (P), albümin, alkalen fosfataz (ALP), total kolesterol, low density lipoprotein (LDL), high density lipoprotein (HDL), trigliserid (TG), hemoglobin(Hb), hematokrit (Htc) değerlerinin gruplar arası farklı oldukları gözlendi. CRP düzeyleri SK-HD grubu dışında benzer özelliklerdeydi ve PTH düzeyleri ise beklendiği şekilde kontrol ve çalışma grupları arasında farklı olarak gözlendi.Serum visfatin düzeyi ortalamaları öncelikle, SK ve KK gruplarından oluşan kontrol grubu ile HD ve HDK grubundan oluşan çalışma grubu arasında karşılaştırıldı. Serum visfatin düzeyi kontrol grubunda 30,51 ng/ml ( 9,1- 55,3 ), çalışma grubunda 35,745 ng/ml ( 9,21- 61,64 ) olarak tespit edildi, gruplar arasında istatistiki anlamlı farklılık mevcuttu ( P:0,014 ). Korelasyon analizinde kontrol grubunda serum visfatin düzeyinin üre ( r:0,275 p:0,023 ), kreatinin ( r:0,285 p:0,018 ), ürik asit ( r:0,250 p:0,040 ), total kolesterol ( r:-0,246 p:0,043 ), TG( r:-0,259 p:0,033 ) ve PTH ( r:0,262 p:0,031 ) ile korele olduğu gözlenirken, çalışma grubunda ise serum visfatin düzeyinin insülin ( r:0,269 p:0,039 ), HOMA-IR ( r:0,277 p:0,033 ), ürik asit ( r:0,263 p:0,039 ) ile korele olduğu gözlendi.Çalışmayı oluşturan tüm 4 grubun serum visfatin düzeyi ortalamaları SK grubunda 26,52 ng/ml (9,10-7,18), KK grubunda 33,68 ng/ml (13,25-55,3), HD grubunda 35,96 ng/ml (11,62-6,61), HDK grubunda 35,74 ng/ml (9,21-61,64) şeklinde tespit edildi. Serum visfatin düzeyine göre SK grubu ile diğer tüm gruplar arasında istatistiki farklılık varken, diğer gruplar arasında anlamlı düzeyde herhangi bir farklılık bulunmadı. Korelasyon analizinde serum visfatin düzeyinin SK grubunda serum TG düzeyi ile ( r:-0,359 r:0,023 ), KK grubunda sistolik kan basıncı ( r:0,496 p:0,007 ), üre ( r:0,469 p:0,012 ), kreatinin ( r:0,381 p:0,045 ), HD grubunda ürik asit ( r:0,394 p:0,031 ) düzeyleri ile korele iken HDK grubunda ise herhangi bir parametre ile korelasyon tespit edilmedi.Serum visfatin düzeyine göre oluşturulan gruplarda ( serum visfatin düzeyi 40 ng/ml altında olan grup ve serum visfatin düzeyi 40 ng/ml üzerinde olan grup ) çalışma kapsamında değerlendirilen parametrelerin tümünde gruplar arasında herhangi bir farklılık gözlenmedi.Hemodiyaliz hastalarında serum visfatin düzeyinin kardiyovasküler hastalık ve risk faktörleri ile ilişkisini araştırdığımız çalışmamızın bulguları ışığında visfatinin kardiyovasküler hastalık üzerine olan etkilerinin olabileceğini, ancak bu etkilerin SDBY'de daha az net olduğunu gözlemlendi. Çalışmanın sonucu olarak genel popülasyonda serum visfatin düzeyinin kardiyovasküler bir belirteç olabileceği ancak hemodiyaliz hastalarında kontrol grubuna göre daha yüksek düzeyde saptanmakla birlikte kardiyovasküler hastalık göstergesi olarak kullanılamayacağı düşünülmüştür. KV hastalık fizyopatolojisinde önemli yeri olan geleneksel olmayan risk faktörlerinin geniş hasta ve sağlıklı kontroller arasında karşılaştırılması altta yatan iltihabi sürecin anlaşılmasını sağlayarak sağkalım süresinin artışına katkıda bulunabilir.Chronic kidney disease (CKD) is a health issue that is seen increasingly in all of the countries. Cardiovascular (KV) diseases cause substantial morbidity and mortality in CKD. Traditional KV risk factors alone can not explain the increased risk that is seen in CKD. It is possible that some of the risk factors that are related to uremia and are not traditional can be responsible for the increase. In CKD the effect of several adipokins secreted from the fat tissue on feeding, obesity, endothelial dysfunction, cardiovascular disease and glucose metabolism has been shown. In our study we evaluated the role of visfatinin; an adipokin, on end stage renal disease (ESRD), apart from that we also investigated its relation with KV diseases and risk factors.In the study two control groups were formed. One of them included 40 healthy people without diabetes mellitus diagnosis and the other included 28 patients with normal renal functions who had coronary artery disease. The study group consisted of patients undergoing hemodialysis without diabetes mellitus diagnosis. Thirty of these patients had no coronary artery disease history. The other 32 patients had established coronary artery disease. A complete physical examination and anthropometric measurements were done in all the study patients. The serum samples from the study group were stored according to the manufacturer's guidelines.The average of ages were 47.5 (31-79) in the SK group, 58 (47-88) in the KK group, 59.5 (35-79) in the HD group and 62.5 (44-79) years in the HDK group. It was found that most of the patients in the SK group were female. The gender diversity was similar in other groups. Although height, diastolic blood pressure, waist and thigh measurements were similar between groups, weight, body mass index, body fat ratio were different between groups. In case of weight, VKI there was difference in SK group and the group with hemodialysis patients however there was no difference between control groups. Body fat ratio was found different in SK-KK, SK-HD, SK-HDK groups. Starvation glucose, insülin, and HOMA-IR levels were different between control and HDK groups. It was found that serum urea, creatinine, uric acid, calcium (Ca), phosphor (P), albumin, alkaline phosphatase (ALP), total cholesterol, low density lipoprotein (LDL), high density lipoprotein (HDL), triglycerides (TG), hemoglobin (Hb), hematocrit (Htc) values differed between groups. CRP levels were similarexcept for the SK-HD groups and PTH levels were different between control and study groups as expected.The mean levels of serum visfatin were compared between control group (including SK and KK groups) and study group (including HD and HDK groups). The average level of visfatin were 30,51 ng/ml ( 9,1- 55,3 ) in control group and 35,745 ng/ml ( 9,21- 61,64 ) in study group, this was statistically significant (p :0,014). In correlation analysis in control group serum visfatin level correlated with urea (r:0,275 p:0,023), creatinine (r:0,285 p:0,018 ), uric acid ( r:0,250 p:0,040), total cholesterol (r:-0,246 p:0,043), TG (r:-0,259 p: 0,033) and PTH (r:0,262 p:0,039). In study group it was correlated with serum insülin ( r:0,269 p:0,039 ), HOMA-IR ( r:0,277 p:0,033 ), uric acid ( r:0,263 p:0,039 ) levels.The average level of serum visfatin was 26,52 ng/ml (9,10-7,18) in SK group, 33,68 ng/ml (13,25-55,3) in KK group, 35,96 ng/ml (11,62-6,61) in HD group, 35,74 ng/ml (9,21-61,64) in HDK group. Whereas there was statisticaly significant difference between SK and other groups in case of serum visfatin levels, no significant difference was found between other groups. In correlation analysis serum visfatin levels were correlated with triglyceride in SK group (r:-0,359 r:0,023 ), with systolic blood pressure (r:0,496 p:0,007), urea( r:0,469 p:0,012 ), creatinin ( r:0,381 p:0,045 ) in KK and with uric acid (r:0,394 p:0,031 ) in HD group. In HDK group no correlation was found with any parameter.When the groups were analysed according to the serum visfatin levels (the group with serum visfatin level under 40 ng/ml and the other group with serum visfatin level above 40 ng/ml) the parameters investigated in the study did not differ between groups.It is likely that visfatin has effects on cardiovascular disease however this effect is somewhat less in SDBY. As a result visfatin can be a marker in cardiovascular disease in normal population however although the level was higher in hemodialysis patients than control patients we think that it can not be used as a marker for cardiovascular disease. Evaluating non-traditional factors that takes role in phsyopathology of kv disease in patient and healthy populations may contribute to understanding of inflammatory process underlying disease and this can improve survival

Clinicopathological correlation analysis of 44 systemic lupus erythematosus cases undergoing renal biopsy

Bu çalışmada ortalama yaşları 27±8 olan, 40'ı kadın, 4'ü erkek toplam 44 renal biopsi uygulanmış SLE vakası çalışmaya dahil edilmiş, vakalar retrospektif olarak değerlendirilmişlerdir. Lupus nefritinde prognozu tahmin ettirmede önemli olduğu ileri sürülen SLE'un aktif dönemindeki klinik ve laboratııvar bulgular ile renal histopatoloji arasındaki ilşkiyi kendi serimizdeki lupus nefritli vakalarda ortaya koymayı ve bunların renal tutulumun derecesini saptamadaki değerlerini araştırmayı hedefledik. Vakalarımız değerlendirildiğinde 2 amiloidoz vakamız mevcuttu, 1 vakamızda renal biopsi normaldi. % 11.62 oranında mezengial proliferatif tip, %20.93 oranında fokal proliferatif tip, %51.19 oranında diffıiz proliferatif tip ve %1 1.62 oranında membranöz tip lupus nefriti gözlendi. Vakaların %13.6'sında sessiz lupus nefriti mevcuttu. Bu olgulardan birinin diffıiz proliferatif tipte olduğunun gözlenmesi SLE'lu olgularda renal biopsinin önemini bir kez daha ortaya koymaktaydı. Histopatolojik tipler arasında yaş, cinsiyet açısından herhangi bir farklılık gözlenmedi. Renal histopatolojik tutulumun derecesi ile nefrotik düzeyde proteinini, hematüri ve hipertansiyon arasında vakalarımızda anlamlı farklılıklar saptanmadı. Burada bazı histopatolojik evrelerdeki vaka sayılarının arttırılması ile anlamlı sonuçlar alınabileceğini düşümnekteyiz. 52Laboratuvar parametrelerinden C3 C4 ve anti n DNA düzeylerinin diftuz proliferatif tip lupus nefritli olguları tahmin ettirmede yararlı olabileceği gözlendi. Hipertansiyon ve total patolojik indeksleri 12 ve üzerinde olan vakalarda kreatinin klirenslerinde belirgin azalma gözlendi.bu bulgular öncelikle diffüz proliferatif tipte gözlendi.Bu vakaların renal yetmezliğe gidişte artmış risk altında bulundukları saptandı

EĞİTSEL BİR ARAÇ VE ORTAM OLARAK SANAT SERGİLERİ

Exhibiting artworks is one of the main aims of artistic production process and to be an artist.Therefore; each student who is a visual arts preservice teacher must be educated by acquiring skillsto organize solo and group exhibitions and Exhibitions must be trained in a way that has the ability tofunction art exhihibitions with the educative goals. There is no class about preparing an exhibitionand organizing exhibition in the teaching curriculum of the fine arts education departments. The aimof this research is to investigate if the components of an art exhibition can turn the exhibition into aneducational medium and to determine if it offer a rich art education experience to exhibition visitors.This research planned with several students of a fine art education department of a university. In thisstudy, participant students had an opportunity to support their own skills on planning an exhibitionwhich also had an educational function where the artist was able to present the artistic productionprocess and artistic concerns. The questionnaire survey that desingned to determine the educationalsuccess of the exhibition also showed that the exhibition turned into a kind of educational medium forvisitors of the exhibition.Sanatsal üretimin sergilenmesi sanatsal üretim sürecinin, sanatçı olmanın temel amaçlarından biridir.Dolayısıyla; görsel sanatlar öğretmeni adayı olan her öğrencinin kişisel ya da grup olarak bir sergitasarlayabilme ve sergiyi eğitimle işlevlendirebilme kapasitesine sahip olacak şekilde yetişmesigerekir. Güzel sanatlar eğitimi bölümlerinin öğretim müfredatında, bir sergi hazırlama ve sergininişlevinin planlanmasına ilişkin bir ders yer almamaktadır. Bu eksiklikten hareketle, bir üniversiteninResim-iş Öğretmenliği Anabilim Dalı öğrencilerinin katılımcı olduğu bu araştırmanın amacı, bir sanatsergisindeki bileşenlerin, sergiyi eğitim ortamına dönüştürüp dönüştüremeyeceğini; izleyicilere zenginbir sanat eğitimi deneyimi sunup sunmayacağını saptamaktır. Bu araştırmada katılımcı öğrencilerplanlama, üretme ve sergi için gerekli tüm süreçlerde aktif rol oynamış ve sanatçının sanatsal üretimsürecini, sanatsal endişelerini de sunabilecekleri eğitsel işlevi de olan bir sergi planlayarak hem kendibecerilerini destekleme olanağı kazanmış hem de izleyiciler için daha fazla bilgilenme olanağısunmuştur. Yapılan anket çalışması da söz konusu serginin ziyaretçiler açısından bir tür eğitselortama dönüştüğünü göstermiştir

Investigation of Susceptibility of Mycobacterium tuberculosis Complex Strains Isolated from Clinical Samples Against the First and Second-Line Anti-tuberculosis Drugs by the Sensititre MycoTB Plate Method

Introduction: Phenotypic methods for drug susceptibility testing of Mycobacterium tuberculosis complex (MTC) to second-line drugs are not yet standardized. The Sensititre MycoTB Plate is a microtiter plate containing lyophilized antibiotics and configured for determination of MIC to first and second-line anti-tuberculosis drugs. The purpose of this study is to detect the susceptibility rates of MTC strains isolated from patients’ specimens for first and second-line anti-tuberculosis drugs. Materials and Methods: This study included 50 MTC strains isolated from various clinical specimens. Out of the 50 strains, 38 were isolated from sputum, three from cerebrospinal fluid, three from bronchoalveolar lavage, and six from other samples in this study. The susceptibility of strains to anti-tuberculosis drugs were determined by the Sensititre MycoTB Plate Method. Thawed isolates were subcultured, and dilutions were inoculated into MycoTB wells. The results were read at days 7, 14 and 21. Results: At the end of study, out of 50 MTC isolates, 7 (14%) showed resistance to Isoniazid (INH), 5 (10%) to streptomycin (SM), 4 (8%) to ethambutol (EMB), 4 (8%) to ethionamide (ETH), 3 (6%) to rifampicin (RIF), 3 (6%) to rifabutin (RFB), 2 (4%) to kanamycin (KAN), 2 (4%) to ofloxacin (OFL), 2 (4%) to P-aminosalicyclic acid (PAS), 1 (2%) to moxiflocacin (MOX), and 1 (2%) to cycloserine (CYC). All strains were found sensitive to amikacin while 2 strains (4%) were identified as multidrug-resistant tuberculosis (MDR-TB). Thirty-five strains (70%) were sensitive to all drugs. Extensively drug resistant tuberculosis (XDR-TB) was not determined in this study. Conclusion: This is the first study that tests second line anti-tuberculosis drugs in our location and provides us valuable data regarding MDR-TB and XDR-TB rates. The Sensititre MycoTB Plate Method is a fast, reliable and practical method and can be used to determine the susceptibility of first and second-line anti-tuberculosis drugs

Membranous nephropathy in Turkey: Turkish society of nephrology glomeruler diseases (TSN-Gold) database results

...ERA EDT

Clinical and pathologic features of primary membranous nephropathy in Turkey: A multicenter study by the Turkish Society of Nephrology Glomerular Diseases Working Group

Background: We aimed to evaluate the features of primary membranous nephropathy (MNP) in Turkish people. Methods: This is a retrospective analysis of patients with biopsy-proven primary MNP. We obtained the data collected between 2009 and 2019 in the primary glomerulonephritis registry of the Turkish Society of Nephrology Glomerular Diseases Study Group (TSN-GOLD). Patients with a secondary cause for MNP were excluded. Clinical, demographic, laboratory, and histopathological findings were analyzed. Results: A total of 995 patients with primary MNP were included in the analyses. Males constituted the majority (58.8%). The mean age was 48.4 ± 13.9 years. The most common presentation was the presence of nephrotic syndrome (81.7%) and sub nephrotic proteinuria (10.3%). Microscopic hematuria was detected in one-third of patients. The median estimated glomerular filtration rate (eGFR) was 100.6 mL/min/1.73 m2 (IQR, 75.4–116.3), and median proteinuria was 6000 mg/d (IQR, 3656–9457). Serum C3 and C4 complement levels were decreased in 3.7 and 1.7% of patients, respectively. Twenty-four (2.4%) patients had glomerular crescents in their kidney biopsy samples. Basal membrane thickening was detected in 93.8% of cases under light microscopy. Mesangial proliferation and interstitial inflammation were evident in 32.8 and 55.9% of the patients, respectively. The most commonly detected depositions were IgG (93%), C3 complement (68.8%), and kappa and lambda immunoglobulin light chains (70%). Although renal functions were normal at presentation, vascular, interstitial, and glomerular findings were more prominent on biopsy in hypertensive patients. No significant effect of BMI on biopsy findings was observed. Conclusions: Despite some atypical findings, the main features of primary MNP in Turkey were similar to the published literature. This is the largest MNP study to date conducted in Turkish people