DESIGNING A NEW ENVIRONMENT AND A NEW TECHNIQUE SUBSTANTIATED WITH AUTHENTIC AND VISUAL MATERIALS IN TEACHING ENGLISH VOCABULARY TO CHILDREN WITH AUTISM

Communication and learning problems occurs very early in development and serves many functions for the young autistic child. It has been implicated in the development of social, cognitive, and language skills. Processing information that is presented via the visual modality reinforces learning (Courchesne et al. 1994; Dubois & Vail, 2001). A substantial number of children with autism fail to develop these important skill and therefore experimenters with both developmental and behavior analytic perspectives have researched methods to teach with the help of visuals, videos and authentic materials in learning environment. It has been used and suggested by many research that visually presented material be used for educating children with autism (Schopler, Mesibov, & Hearsey, 1995). The purpose of this case study was to extend the analysis of typical development of social and communicative skills to the teaching of English with the help of visual, authentic materials and videos to the children with autism. Data from case study of four children with autism are provided

Aggression levels of hearing impaired athletes: A comparison on individual and team sportsİşitme engelli sporcuların saldırganlık düzeyleri: Bireysel ve takım sporu üzerine bir karşılaştırma

In hearing-impaired children, the opportunities for sportive activities from early chıldhood period are important for the development of physical and social skills. The purpose of this study was to determine the level of aggressiveness in hearing impaired athletes who perform individual and team sports. The sample of the research was consisted 109 hearing-impaired athletes participating in Hearing Impaired Basketball (n= 64) and Taekwondo (n=45) players Turkey Championship in 2016. A five-point Likert type Buss-Perry aggression scale was used as the data collection technique in the study. In the analysis of the data obtained in the study, descriptive statistics as well as independent t test and pearson correlation analysis were used. According to the results of this research; It was found that the level of aggression of hearing-impaired basketball players is higher than taekwondo players. It was also found that there was a negative correlation between age and aggression levels. As a result; It has been found that the levels of hostility subscales and general aggression levels of hearing impaired team sports athletes are higher than individual sports athletes.Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. Özetİşitme engelli çocuklarda, erken dönemden itibaren süren sportif etkinlik olanakları fiziksel ve sosyal becerilerin gelişmesi açısından önemli görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, bireysel ve takım sporu yapan işitme engelli sporcuların, saldırganlık düzeylerinin belirlenmesidir. Araştırmanın örneklemini, 2016 yılında İşitme Engelliler Basketbol (n= 64) ve Taekwondo (n= 45) Türkiye Şampiyonasına katılan toplam 109 işitme engelli sporcu oluşturmaktadır.  Araştırmada veri toplama tekniği olarak, 5’li likert tipi Buss-Perry saldırganlık ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra, independent t testi ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Bu araştırmanın sonuçlarına göre; işitme engelli basketbol oynayanların saldırganlık düzeyinin taekwondo sporu yapanlardan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yaş ile saldırganlık düzeyi arasında negatif yönlü anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak; işitme engelli basketbolcuların düşmanlık alt ölçek ortalamaları ile genel saldırganlık düzeylerinin taekwondoculara nazaran daha yüksek olduğu tespit edilmiştir

Ömrünü tamamlamış mobil araçların yeniden işlevlendirilmesinde kullanıcı tercihlerinin belirlenmesi

İnsanın var olduğu ve yaşamın sürdüğü her alanda hareket vardır. Mobil araçlar, şehir ölçeğinde hareketi sağlayan önemli toplu taşıma araçlarındandır. Sürekli bir döngü halinde olan bu araçlar zamanla ihtiyaçlara cevap verememekte ve gelişen teknolojiye bağlı olarak yenileri ile değiştirilmektedir. Atıl kalan ve artık kullanılmayan mobil araçlar ise çürümeye terkedilmektedir. Kullanılmayan mobil araçların dönüşümü ve yeniden kullanımı mümkündür. Araştırma kapsamında dünya üzerinde yeniden işlevlendirilen tramvay örnekleri incelenmiş, Konya eski tramvay vagonlarının tarihi ve teknik özelliklerine yer verilmiştir. Bu çalışmada Konya ilinde atıl vaziyette bulunan tramvay vagonlarının dönüştürülerek yeni bir işlev kazandırılmasına yönelik kullanıcıların lokasyona bağlı olarak fonksiyon tercihlerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma yönteminde mekânsal algı çalışmalarında geçerli ve güvenilir bulunan anlamsal farklılaşma ölçeklerinden yararlanılmıştır. Tramvay vagonlarının dönüşebileceği 5 farklı işlev grubu belirlenmiş olup Konya’da ikamet eden 77 kişiden çevrimiçi bir anket ile bu işlev önerilerini değerlendirmeleri istenmiştir. Çalışma sonucunda tramvay kafe-restoran, tramvay sınıf-atölye-kütüphane ve tramvay büfe-manav-market olumlu karşılanırken; tramvay otel-yurt-pansiyon ve tramvay konut daha olumsuz değerlendirilmiştir. Ayrıca olası kullanıcıların şehir merkezinde en çok tramvay kafe-restoran, kampüs içerisinde ise en çok tramvay sınıf-atölye-kütüphane olmasını tercih ettikleri görülmüştür

Evaluation of the Relationship Between Age-related Macular Degeneration and Refractive Error, Socio-demographic Features, and Biochemical Variables in a Turkish Population

Objectives: To investigate the relationship between age-related macular degeneration (AMD) and refractive error and axial length, as well as the socio-demographic characteristics and biochemical variables that may affect this relationship. Materials and Methods: A total of 196 eyes of 98 patients over 50 years of age who were diagnosed with AMD at our clinic were included in this cross-sectional study. Early and late AMD findings were categorized according to the age-related eye disease study grading scale. Objective refractive error was measured by autorefractometer, confirmed by subjective examination, and spherical equivalent was calculated. Refractive errors of -0.50 D to 0.50 D were classified as emmetropia, 0.50 D as hyperopia. Axial length was measured by ultrasonic biometry and values ≤23.00 mm were classified as short, >23.00 and <24.00 mm as normal, and ≥24.00 mm as long axial length. Demographic, systemic, and biochemical parameters of all patients were also investigated. Results: Hypermetropic refractive error and shorter axial length were significantly more common than the other groups (p<0.01). No differences were observed between early and late stage groups in terms of refractive error and axial length. Patients with myopia had significantly lower values for total cholesterol, triglyceride, fasting blood glucose, and proportion of smokers. Rates of oral nutritional supplement use and fish consumption were significantly higher in the early AMD group. The most common comorbidity among the AMD patients in our study was essential hypertension. Conclusion: Hyperopic refractive error and shorter axial length were found to be associated with AMD. Longitudinal studies including larger patient numbers are needed to elucidate the causal and temporal relationship between hyperopic refractive error and AMD

Tıp fakültesi öğrencilerinin kraniofasiyal ölçümlerinin antropometrik değerlendirmesi

Amaç: Çalışmada Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi 1 ve 2. sınıf öğrencilerinin kraniyal ve fasiyal bölgesinde yapılacak antropometrik ölçümler ile normal değerlerini belirlemeyi ve cinsiyetler arasındaki olası farklılıkları araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışma, yaşları 18-24 arasında değişen toplam 200 sağlıklı birey 107 erkek, 93 kadın üzerinde yapıldı. Tıp Fakültesi 1 ve 2. sınıf öğrencilerinden oluşan gönüllüler üzerinde baş ve yüz ölçümleri, göz ölçümleri, burun ölçümleri ve ağız çevresindeki ölçümler olmak üzere 4 ana gruptan oluşan ölçümler alındı. Yapılan morfolojik değerlendirme sonucunda elde edilen veriler bilgisayar ortamına aktarılarak tanımlayıcı istatistikler yapıldı. Bulgular ve Sonuç: Çalışma sonucunda baş genişliği, filtrum uzunluğu ve ağız genişliği haricindeki tüm parametrelerin ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı ölçüde erkek bireylerde daha yüksek olduğu tespit edildi. Elde ettiğimiz veriler, diğer ülkelerde yapılan araştırma sonuçları ile farklılıklar göstermektedir. Bu da bize standart ölçümlerin ülkeden ülkeye farklılıklar gösterebileceğini ve kendi standartlarımızı belirleyerek kullanmamız gerektiğini göstermektedi

The evaluation of Turkey's drg application among other applications and from the point of local healthcare managers

Teşhis İlişkili Gruplar (TİG), 1970'lerden itibaren hem hastaneler tarafından maliyet hesaplamalarında; hem de ödeyici kurumlar tarafından bir geri ödeme modeli olarak yaygın şekilde kullanılmaktadır. Ülkemizde ise 2005 yılından itibaren TİG ile ilgili çeşitli çalışmalar yürütülmüş, 2010 yılından itibaren ise Sağlık Bakanlığı tarafından bir geri ödeme modeli olarak benimsenip yaygınlaştırılmıştır. Başarılı bir TİG çalışmasın için, dünyadaki diğer çalışmaların detaylı şekilde incelenmesi, teşhise dayalı grupların ve bağıl değerlerin ülke şartlarına uygun olarak belirlenmesi ve sürekli izleme ve değerlendirme yapılması oldukça önemlidir. Çalışmamızın iki temel amacı vardır: Birincisi, 1970'lerden itibaren yaygın kullanımı olan TİG yaklaşımının, dünyadaki ve özellikle Avrupa bölgesindeki uygulamalarını detaylı şekilde incelemektir. İkinci amaç ise, ülkemizde 2005 yılından itibaren kamu hastanelerinde kullanılmaya başlanan TİG uygulamasının, sağlık yöneticileri tarafından nasıl değerlendirildiğinin tespit edilmesidir. Bu çalışmada, TİG ile ilgili detaylı bir literatür taraması yapılmış ve dünyadaki uygulamalar, amacı, uygulayıcısı, uygulama süreleri, vb. kriterlere göre tasnif edilmiştir. Buna ek olarak Türkiye'deki TİG uygulamasını hastane yöneticileri açısından değerlendirmek üzere, 15 Şubat–1 Nisan 2017 tarihleri arasında İstanbul Anadolu Kuzey Bölgesi Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreterliğine bağlı hastanelerde çalışan 72 hastane yöneticisi ile anket yapılmıştır. Elde edilen veriler analiz edilmiştir. Yapılan bu çalışmada, yöneticilerin büyük çoğunluğunun TİG Geri Ödeme Sistemi hakkındaki düşüncelerinin olumlu olduğu gözlenmiştir.Diagnosis Related Groups (DRG) has a variety of usage in the World since 1970s, not only for hospital cost management issues; but also as a payment model by social security institutions. Turkey has been working on DRG since 2005 and MoH decided to apply it as a payment model in 2010. For a successful nation-wide DRG application, it is highly important to investigate the previous studies by other countries and decide on a proper set of diagnosis related groups and relevant mutual values, and off-course to apply a continuous monitoring and evaluation process. We have two targets in this study. The first is to investigate the previous DRG studies and applications in other countries, especially in Europe. The second is to measure the satisfaction of the DRG application in Turkey from the point of healthcare managers. In this study, we made a literature review to investigate the previous DRG applications and classified them with respect to the responsible institution, the aim of the usage, the period of application, etc. Additionally, we conducted a survey with 71 hospital managers working in the North Anatolia Public Hospital Unit region of Istanbul between 15th of February and 1st of April in 2017. Then the gathered data has been evaluated. The result of the survey shows that the hospital managers are mostly agreed on the benefits of DRG application in Turkey

The relation of 2D: 4D ratio with aerobic capacity in sportsmen and sedentary living individuals

Bu çalışmada, sporcu ve sedanter bireylerde 2. (işaret parmağı) ve 4. (yüzük parmağı) parmak uzunluklarının ölçümü yapılarak, oranları tespit edilmiş ve 2D, 4D parmak oranlarının performans verileri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, 18-38 yaş aralığında tekvando ve kıck box sporu yapan 51 kişi ve spor yapmayan 51 kişi toplamda 102 erkek gönüllü olarak katıldı. Katılımcıların, yaş, boy, kilo, vücut kütle indeksi, vücut yağ yüzdesi, sağ ve sol el 2. ve 4. parmak uzunluğu, aerobik ve anaerobik güç test ölçümleri yapıldı. Elde edilen verilerin analizi için SPSS 22.0 programı kullanıldı. Öncelikle verilerin normallik testleri yapıldı. Veriler normal dağılım gösterdiği için parametrik testlerle analiz edildi. Anlamlılık seviyesi 0,05 olarak kabul edildi. Çalışmaya katılan sporcuların ve sedanterlerin işaret ve yüzük parmak uzunlukları oranları (2D:4D) arasında istatistiki olarak anlamlı farklılıklar vardır (p0,05). Sonuç olarak aerobik kapasite ile 2D:4D parmak oranları arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir.In this study, we measured the lengths of the 2 nd (index finger) and 4 th (ring finger) fingers in athletes and sedentary individuals and determined their ratios and aimed to compare 2D, 4D finger ratios with performance data. A total of 102 male volunteers participated in the study, 51 people who played taekwondo and kick box sports in the 18-38 age range and 51 people who did not play the sport. Age, height, weight, body mass index, body fat percentage, right and left hand 2nd and 4th finger length, aerobic and anaerobic power test measurements were performed. SPSS 22.0 program was used for the analysis of the obtained data. First of all, normality tests of the data were performed. Data were analyzed normally by parametric tests. Significance level was accepted as 0.05. There were statistically significant differences between the sign and ring finger length ratios (2D: 4D) of the athletes and sedentaries participating in the study (p 0.05). As a result, no significant relationship was found between aerobic capacity and 2D: 4D finger ratios

The relation of 2D: 4D ratio with aerobic capacity in sportsmen and sedentary living individuals

Bu çalışmada, sporcu ve sedanter bireylerde 2. (işaret parmağı) ve 4. (yüzük parmağı) parmak uzunluklarının ölçümü yapılarak, oranları tespit edilmiş ve 2D, 4D parmak oranlarının performans verileri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, 18-38 yaş aralığında tekvando ve kıck box sporu yapan 51 kişi ve spor yapmayan 51 kişi toplamda 102 erkek gönüllü olarak katıldı. Katılımcıların, yaş, boy, kilo, vücut kütle indeksi, vücut yağ yüzdesi, sağ ve sol el 2. ve 4. parmak uzunluğu, aerobik ve anaerobik güç test ölçümleri yapıldı. Elde edilen verilerin analizi için SPSS 22.0 programı kullanıldı. Öncelikle verilerin normallik testleri yapıldı. Veriler normal dağılım gösterdiği için parametrik testlerle analiz edildi. Anlamlılık seviyesi 0,05 olarak kabul edildi. Çalışmaya katılan sporcuların ve sedanterlerin işaret ve yüzük parmak uzunlukları oranları (2D:4D) arasında istatistiki olarak anlamlı farklılıklar vardır (p0,05). Sonuç olarak aerobik kapasite ile 2D:4D parmak oranları arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir.In this study, we measured the lengths of the 2 nd (index finger) and 4 th (ring finger) fingers in athletes and sedentary individuals and determined their ratios and aimed to compare 2D, 4D finger ratios with performance data. A total of 102 male volunteers participated in the study, 51 people who played taekwondo and kick box sports in the 18-38 age range and 51 people who did not play the sport. Age, height, weight, body mass index, body fat percentage, right and left hand 2nd and 4th finger length, aerobic and anaerobic power test measurements were performed. SPSS 22.0 program was used for the analysis of the obtained data. First of all, normality tests of the data were performed. Data were analyzed normally by parametric tests. Significance level was accepted as 0.05. There were statistically significant differences between the sign and ring finger length ratios (2D: 4D) of the athletes and sedentaries participating in the study (p 0.05). As a result, no significant relationship was found between aerobic capacity and 2D: 4D finger ratios.KABUL VE ONAY i İÇİNDEKİLER ii ÖNSÖZ iv SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ v ŞEKİLLER DİZİNİ vi TABLOLAR vii 1.GİRİŞ 1 1.1. Tekvando 4 1.2. Kick Boks 5 1.3. Testosteron 6 1.4. El İskeletinin Embriyolojik Gelişimi 7 1.5. El Anatomisi 9 1.6. El Bileği Kemikleri 11 1.7. El Tarağı Kemikleri 11 1.8. El Parmak kemikleri 12 1.9. İşaret Parmağı (2D) ve Yüzük Parmağı (4D) Uzunluğu 13 1.10. Aerobik Kapasite ve Aerobik Güç 14 1.11. Anaerobik Kapasite ve Anaerobik Güç 15 1.12. Maksimum Oksijen Tüketimi (MaksVO2) 15 1.13. Araştırmanın Önemi 16 1.14. Araştırmanın Amacı 16 1.15. Problem Cümlesi 16 1.16. Alt Problemler 16 1.17. Hipotezler 17 1.18. Araştırma Varsayımları 17 1.19. Araştırma Sınırlılıkları 18 2.GEREÇ ve YÖNTEM 19 2.1. Araştırmanın Yöntemi 19 2.2. Örneklem Grubu 19 2.3. Verilerin Toplanması 20 2.3.1. Yaş tespiti 20 2.3.2. Vücut ağırlığı ölçümü (kg) 20 2.3.3. Boy uzunluğu ölçümü (cm) 20 2.3.4. Vücut kütle indeksi hesaplanması (kg/m2) 20 2.3.5. 2. ve 4. Parmak uzunluğu ölçümü ve oranı (cm) 20 2.3.6. Aerobik Bisiklet Testi 21 2.4. İstatistiksel Analiz 23 3. BULGULAR 24 4.TARTIŞMA 32 5.SONUÇ VE ÖNERİLER 40 5.1.Sonuç 40 5.2.Öneriler 40 ÖZET 41 SUMMARY 42 KAYNAKLAR 43 EKLER 49 ÖZGEÇMİŞ 5

Examination of Children's Cognitive Tempo and Social ProblemSolving Skills Regarding Some Demographic Characteristics (A Sample Study of Kirklareli City Centre)

Araştırmada, okul öncesi eğitime devam eden beş-altı yaş çocukların bilişsel tempolarına göre sosyal problem çözme becerileri incelenmiştir. Ayrıca, çocukların bilişsel tempoları ve sosyal problem çözme becerilerinin kültürel-toplumsal özellikleri, kardeş sayısı, okul öncesi eğitim kurumuna devam etme süresi ve annelerinin öğrenim durumuna göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini Kırklareli il Merkez'inde okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden beş-altı yaş grubu 49'u roman 126'sı roman olmayan toplam 175 çocuk oluşturmuştur. Bu araştırmada verileri toplamak için Kansas Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklar İçin Düşünsellik-İçtepisellik Ölçeği (KRISP) A formu (Kansas Reflection- Impulsivity Scale for Preschool KRISP) ve Wally Sosyal Problem Çözme Testi (Wally Social Problem Solving Test) kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Çocukların sosyal problem çözme beceri puanlarının bilişsel tempolarına göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi için öncelikle varyansların homojenliği Levene ile test edilmiştir. Karşılaştırma tek yönlü varyans analizi, farklılığın testi için de çoklu karşılaştırma LSD testi ile hesaplanmıştır. Araştırmanın sonucunda, hızlı ve doğru yapan ile reflektif bilişsel tempoya sahip çocukların yavaş ve yanlış yapan ile impulsif olan çocuklara göre sosyal problem çözme beceri puanlarının farklılık gösterdiği belirlenmiştir.The present study examined 5-6 year-old preschool children's social problem-solving skills with regard to their cognitive tempo. We also investigated the association of children's cognitive tempo and social problem-solving skills with their cultural-social characteristics, the number of siblings, duration of preschool attendance, and mothers' level of education. The study sample included a total of 175 children aged five-six years (49 Roma-126 non-Roma), who attended preschool institutions located in Kırklareli City Centre. In this research, Kansas Reflection-Impulsivity Scale for Preschoolers Form A (KRISP) and Wally Social Problem-Solving Test were used to collect the data. Collected data were analyzed using SPSS 20 program. The homogeneity of variances was evaluated using Levene's test to determine whether children's social problem-solving scores showed a significant difference regarding their cognitive styles. One-way variance analysis was used for the comparison and LSD multiple comparison test was used to assess the differences. According to the results, social problem-solving scores of the children with reflective cognitive tempo, producing fast-accurate responses, were found to show a significant difference compared to the children with impulsive cognitive tempo, producing slow-inaccurate responses

Anthropometric measurements and food consumption analysis of older people according to place of residence and gender: A cross-sectional study

Background & aims: The older population across the world is rapidly increasing, raising the importance of a healthy and independent aging process and the factors affecting it. This study aimed to examine the food consumption habits and anthropometric measurements of older people according to their gender and the place of residence. Methods: A total of 121 healthy participants aged over 80 years who lived in rural (n:70) and urban (n:51) areas in the Aegean Region of Turkey were included in the study. A questionnaire was administered to determine the demographic data and nutritional status of the participants. Three-day food consumption was recorded and then analyzed using BeBiS 8.1. The participants' adherence to the Mediterranean diet and their Healthy Eating Index-2015 values were calculated based on their food consumption. The circumferences of the waist, hip, upper-mid arm and calf of the participants were measured by the researcher using an inelastic measuring tape. Weight, fat, muscle, water and basal metabolic rate were measured using the TANITA BC730 body impedance analyzer. Results: The mean weight, body mass index, circumferences of waist, hip and upper-mid arm,fat-free mass and basal metabolic rate were higher in the rural men than the urban ones (p < 0.05). The urban women had a higher waist-to-hip ratio than the rural ones (p < 0.05). There were no significant differences in the participants' adherence to the Mediterranean diet and their Healthy Eating Index values according to gender or the region they lived in. Nutrient intake was compared with the daily recommendations in the Turkish Nutrition Guide. It was found that the urban men consumed more carbohydrates, fats, vitamins A and C, and sodium. In contrast, energy, protein, fiber, vitamins E, D, B-1, B-2, B-6 and B-12, folic acid, magnesium, calcium, iron and zinc were consumed at lower amounts than recommendations. On the other hand, the rural men consumed more carbohydrates, fats, vitamins A, C and B-2, folic acid, sodium and zinc. Similarly, the urban and rural women were found to have a higher intake of carbohydrates, fats, vitamins A and B-2 and sodium and lower intake of other nutrients than recommendations. Conclusion: Old age is one of the most sensitive periods in a person's life cycle. Place of residence during this period may physiologically affect food intake, physical activity, and therefore, anthropometric measurements. Healthcare providers should take into account that place of residence may alter older individuals' nutritional status and anthropometric measurements