Ioannis N. Grigoriadis, Instilling Religion in Greek and Turkish Nationalism: A”Sacred Synthesis”

Book Revie

Urticarial Vasculitis

Urticarial vasculitis (UV) is a small vessel vasculitis and an immune-complex mediated disease like other leukocytoclastic vasculitis. UV seems similar to common urticaria clinically. Major difference between urticarial vasculitis and urticaria is the duration of lesions. Urticarial lesions regress in 24 hours, but UV lesions persist longer than 24 hours. Residual hyperpigmentation, constitutional symptoms like fever, arthralgia, and abdominal pain are other main clinical differences between these disorders. Upon confirmation of diagnosis, patients are divided into two major categories on the basis of serum complement levels: normocomplementemic UV (NUV) and hypocomplementemic UV (HUV). Consensus meeting in 1996 stated that long lasting (at least 24 hour–5 days) indurated wheals, which may be itchy, painful or tender, be associated with purpura and presence of associated extracutaneous findings, and cutaneous vasculitis confirmed by histopathological examination are defined as UV

Topikal lidokainin bilateral otoplasti sütür alınması klinik modelinde ağrıyı azaltmada etkinliğinin değerlendirilmesi

Amaç: Topikal anestezik maddelerin küçük kutanöz cerrahi girişimler öncesi invazif olmayan yöntemle analjezi sağlamada etkili oldukları gösterilmiştir. Sunulan bu pilot gözlemsel çalışmada topikal lidokain uygulamasının bilateral otoplasti modelinde sütürlerin alınması sırasında hasta ağrısını gidermedeki etkisi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Bilateral otoplasti operasyonu yapılan hastaların sütür alınması öncesinde bir kulağa topikal lidokain diğer kulağa saf vazelin uygulanmıştır. Sütür alınması sırasında oluşan ağrıyı karşılaştırmaları istenmiştir.Bulgular: Tüm otoplasti hastaları topikal lidokain uygulamasının saf vazelin ile karşılaştırıldığında sütür alınması sırasında oluşan ağrı hissini azalttığını belirtmişlerdir. Herhangi bir yan etki gelişimi gözlenmemiştir. Sonuç: Erişkin otoplasti sütür alınması modelinin topikal anestezik etkinliğini değerlendirmede etkili bir klinik model olduğu gözlenmiştir. Ayrıca, topikal lidokain pomad kutanöz cerrahi sütür alınması sırasında düşük ağrı eşiği olan hastalarda kullanılmaya uygundu

Salbutamol Ameliorates the Phenotype of the Skin Inflammatory Disease Psoriasis According to Skin Spheroid Models

DergiPark: 878417trkjnatSedef hastalığı; genetik, bağışıklık sistemi ve çevrenin karşılıklı etkileşiminden kaynaklanan, çok faktörlü kronik inflamatuar bir hastalıktır. Epitel hücrelerinin hiperproliferasyonu ile karakterizedir ve hastaların yaşamında büyük olumsuz etkileri olan kırmızı, pullu psoriatik plaklar oluşturur. Kortikosteroidler veya D vitamini analogları iyileşmeye bir dereceye kadar yardımcı olabilse de hastalığın henüz tam bir tedavisi yoktur. Bu çalışmada, ?2-adrenerjik reseptör agonisti salbutamol'ün potansiyel etkinliğinin taranması için üç boyutlu (3D) stresle ilişkili psoriatik deri sferoidleri oluşturulması amaçlanmıştır. İnsan dermal fibroblast (HDF), İnsan epidermal keratinosit (HEK) ve İnsan monosit hücreleri (THP-1) ile 3D kültür modelleri oluşturulmuş ve buna göre stres kökenli psoriatik model protokolü uygulanmıştır. İlacın etkinliği, gen ve protein ekspresyon seviyelerindeki değişiklikler ve çeşitli metabolik deneylerle değerlendirilmiştir. Sedef hastalığının sferoid modellerini in vitro olarak büyütebilmek için optimize bir yöntem geliştirilmiştir. Salbutamol'ün sedef sferoidleri üzerindeki potansiyel terapatik etkileri test edilmiştir. Salbutamol ile tedavi edilen sferoidler, tedavinin etkinliğini kanıtlayan literatürle paralel sonuçlar göstermiştir. 3D sferoroid sistemimiz, in vitro olarak sedef hastalığının fizyolojik özelliklerini taklit etmede kısmen etkili bulunmuştur. Çalışmamız, stresle ilişkili bir psoriatik model oluşturduğu ve potansiyel bir tedavi seçeneği olarak bir ?2 agonistini deneyen ilk çalışma olduğu için bir başlangıç noktası olabilir. Salbutamol'ün etkileri ve uygunluğu göz önünde bulundurulduğunda etkinliği küçümsenmemeli ve gelecekte klinikte kullanım potansiyeli göz önünde bulundurulmalıdır. Psoriasis is a multifactorial chronic inflammatory disorder resulting by the interplay of genetics, the immune system and the environment. It is characterized by the hyperproliferation of epithelial cells, generating red, itchy psoriatic plaques which have no cure but have great negative impact in patients’ life. Although corticosteroids or vitamin D analogs might help recovery to some extent, there is yet no total cure for the disease. In this study, we sought to generate three-dimensional (3D) stress-related psoriatic skin spheroids with the screening of the potential efficacy of a ?2-adrenergic receptor agonist, salbutamol. 3D Culture spheroids with human dermal fibroblasts (HDF), human epithelial keratinocytes (HEK) and human monocytic cell line (THP-1) were generated as a representative model of skin and the protocol of stress-related modelling was conducted. The efficacy of the drug salbutamol was evaluated by the changes in mRNA and protein expression levels of selected genes, as well as by several metabolic assays. We developed a method for culturing spherical organoid models of psoriasis in vitro. We tested the potential theurapetic effects of salbutamol on psoriasis spheroids. Spheroids treated with salbutamol indicated the effictiveness of the treatment. 3D spheroid system was found partially efficient for mimicking the physiological features of psoriasis in vitro. This present work may be a starting point for future investigation as it is the first to generate a stress-related psoriatic model and first to try a ?2 agonist as a potential treatment option. Considering the effects and suitability of topical application of salbutamol, its efficacy should not be underestimated and should be investigated further for translating this knowledge into clinics

A novel approach for cardiotocography paper digitization and classification for abnormality detection

Cardiotocography (CTG) is a clinical procedure that is used to track and gauge the severity of fetal distress. Although CTG is the most often used equipment to monitor and assess the health of the fetus, the high rate of false positive results due to visual interpretation significantly contributes to needless surgical delivery or delayed intervention. In this study, a novel approach is introduced where both printing CTG paper is digitized and a machine learning approach is employed to detect the abnormality in the digitized CTG signal. Image processing-based preprocessing steps are employed to make the printing of CTG paper more convenient to extract the CTG signal. Various signal-processing techniques are used to calibrate the extracted CTG signal. Then, Empirical Mode Decomposition (EMD) is used to decompose the CTG signal into its frequency components and instantaneous frequency and spectral entropy features are extracted. After feature normalization and feature selection with ReliefF algorithm, support vector machines (SVM) is used for the classification of the normal and abnormal classes. A novel dataset is used in the experimental works and various performance evaluation metrics are used for the evaluation of the achievement of the proposed method. 10-fold cross-validation-based experiments show that the proposed method is quite efficient in abnormality detection in printing CTG papers where an average accuracy score of around 90.0% is produced

The occupational risk perceptıon of nursing students: The study which a devoloping scale

Araştırma öğrencilerin mesleki risk algılarını belirlemeye yönelik olarak “Hemşirelik Öğrencilerinde Mesleki Risk Algısı Ölçeği”nin geliştirilmesi amacıyla metodolojik ve tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırma, 5 Ekim 2015 – 13 Mayıs 2016 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümünde eğitim gören ve hastanede klinik uygulamalara katılan 2., 3. ve 4. sınıf hemşirelik öğrencileri ile gerçekleştirildi (n= 423). Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu ve Hemşirelik Öğrencilerinde Mesleki Risk Algısı Ölçeği kullanılarak toplandı. Ölçeğin geliştirilme aşamasında kapsam geçerliliği yapı geçerliliği, Cronbach alfa katsayısı (0,826), Gutman (G= 0,777), Spearman Brown (S= 0,730) güvenilirlik katsayısı, madde analizleri (p< 0,001) ve test – tekrar test yöntemleri kullanılarak 17 maddeden oluşan ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu belirlendi. Yapılan doğrulayıcı faktör analizinde ölçeğin iyi bir uyuma sahip olduğu bulundu. Öğrencilerin sosyo – demografik ve mesleki risklere ilişkin özellikleri ve ölçekten aldıkları puanlar; yüzdelik ve ortalamalar, bağımsız grup t-testi ve Anova varyans analizi ile değerlendirildi. Araştırmaya katılan öğrencilerin Hemşirelik Öğrencilerinde Mesleki Risk Algısı Ölçeği puan ortalamasının 71,68±6,91; psikolojik ve ergonomik riskler alt boyut puan ortalamasının 31,63±3,32; kişi ve kurum kaynaklı riskler alt boyut puan ortalamasının 21,44±2,75 ve fiziksel mekana ilişkin riskler alt boyut puan ortalamasının 18,60±3,35 puan olduğu belirlendi. Araştırmaya katılan hemşirelik öğrencilerinin ölçeğin genel ve alt boyutlarından aldıkları puanların cinsiyet, sınıf, mesleki riskler ile ilgili bilgilendirilme düzeyi, uygulamalar sırasında kişisel koruyucu donanım sağlanma ve kaza riski ile karşılaşma durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği bulundu (p< 0,05). Bu araştırma öğrencilerin çalışma ortamına ilişkin mesleki risk algılarının ve farkındalıklarının yüksek olduğunu gösterdi.abstractThis research were carried out methodologically and descriptively with aim of development of “Scale for the Occupational Risk Perception of Nursing Students” intended to identify the occupational risk perception of students. The study was accomplish with a total of 423 nursing students who studied at 2nd, 3rd and 4th grades at Faculty of Health Sciences in Trakya University, and participated in the clinical practice in hospitals, between 5 October 2015 and 13 May 2016. Data were collected by using a descriptive form for students and the Scale for the Occupational Risk Perception of Nursing Students. This scale consisted 17 substances, which were determined as reliable and valid method by utilizing analysis of materials (p< 0.001), test repeat test methods, validity of scope, validity of structure, coefficient of Cronbach alpha (0.826), Gutman (G= 0.777) , Spearman-Brown (S= 0.730), coefficient of reliability in the development process of scale. In Confirmatory Factor Analysis studies, it was discovered that the scale had a good conformity. Data were analysed by percentages, averages, independent t – test, one way ANOVA in student’s social-demographic properties, occupational risk and Scale for The Occupational Risk Perception. Average of Scale for the Occupational Risk Perception of Nursing Students points of students participated to research was 71,68±6,91, average of subdimension point of psychological and ergonomically risk was 31,63±3,32; average of subdimension point of risk founded from person and institution. There were statistically significant differences between gender, education year, information level of occupational risks, exposure to the risk of accidents, the provision of personal protective in practical and the scores’ the scale for the occupational risk perception of nursing students. (p< 0.05). The research result showed that the students’ perceptions and awareness of occupational risks at working places were high level

Systemic retinoids and scar dehiscence

Systemic retinoids such as isotretinoin and acitretin are associated with numerous side effects but are therapeutically valuable in dermatological practice. Several studies have reported the wound-healing effects of treatment with concurrent systemic retinoids in addition to surgical treatments. Herein, we describe two patients with scar dehiscence that developed after initiation of systemic retinoid treatment following cutaneous surgery. In Case 1, isotretinoin was thought to decrease collagen production to a greater degree than did degradation during the wound remodeling phase, which resulted in wound dehiscence. In Case 2, acitretin was thought to decrease fibroblast proliferation and collagen production during the proliferation phase of wound healing, which resulted in wound dehiscence. Based on the two presented cases, it is advisable to postpone systemic retinoid treatment for 6 months to 1 year following cutaneous surgery, located especially in cosmetically important sites