Self-organized Network Management Model For Next Generation Wireless Heterogeneous Systems

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2014Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Instıtute of Science and Technology, 2014Son yıllarda artan mobil cihaz kullanımı ve beraberinde getirdiği yüksek ağ trafiği, iş çıkarımı ve gecikme problemlerini gündeme getirmiştir. Kullanıcı paketleri giderek artan bir gecikme ve seğirme ile karşılaşmaya başlamış ve bunun neticesinde iş çıkarımı aşırı düzeyde düşmüştür. LTE sistemlerinin geliştirilmesi ve uygulamaya alınmasıyla birlikte frekansların tekrardan kullanımı ve taşıyıcı birleştirme fikirleri gündeme gelmiştir. Ancak taşıyıcı birleştirme ağ kapasitesinde aktif bir uygulama olmakla birlikte güç tüketimi konusunda kayda değer bir gelişme sunamamıştır. Güç tüketimi bakımından frekansların tekrar kullanılabilirliği ve beraberinde getirdiği küçük ağ yapıları fikri nispeten daha parlak sonuçlar yaratmıştır. Temel olarak, daha sınırlı alanlarda daha düşük güçte baz istasyonları kurularak aynı frekansların kullanılması fikrine dayanan bu yöntem, kullanıcıyla olan mesafenin az olmasından dolayı güç tüketiminde azalma getirmiştir. Ancak küçük ağ sistemlerinin kullanımlarının yaygınlaşmasıyla birlikte, farklı ağların birbirine yaptığı girişim giderek artmıştır. Artan girişim problemi netice itibariyle güç tüketiminde azımsanmayacak bir artışa neden olmuştur. Aynı zamanda, ağ yapısının heterojen özellik kazanmasıyla birlikte kaynak atama da giderek zorlaşan bir alan olmuş ve netice itibariyle hem sermaye harcamalarını hem de işletim masraflarını arttırmıştır. Bu süreçte, kapasite artışını kontrol etmek için uygulanan bir diğer yöntem ise ağ içerisindeki baz istasyonunun yayın gücünü arttırmaktır. Felsefe olarak, baz istasyonunun yayın gücünün artması beraberinde ağın iş çıkarımının artmasını tetiklemektedir. Bu felsefeye dayanarak daha yüksek kapasiteye sahip, çok daha yüksek güç tüketimi olan kablosuz ağ bağlantı noktaları geliştirilmiştir. Ancak güç tüketimindeki aşırı artış, artan girişim problemi nedeniyle iş çıkarımında kısıtlı miktarda bir artış sağlarken, hem işletim maliyetlerinin hem de elektronik yaşlanmanın artmasına neden olmuştur. Bu yaşlanma problemiyle cihazların kullanım ömürleri ciddi miktarda azalırken sermaye masrafları da üssel olarak artmıştır. Uygulanan bu yöntemler ağ performansı ile güç tüketimi arasındaki ödünleşimi keskin bir şekilde ortaya koymuştur. Bu nedenle performans bakımından üstün olan ağ yönetim sistemlerinde, güç tüketimini iyileştirmek için ilave yöntemler araştırılmaya başlanmıştır. Bu araştırmalar göstermiştir ki güç tüketimindeki problemlerin başlıca nedeni yönetim sisteminin gün içinde sıklıkla değişen trafik akışını takip edememesidir. Bu nedenle ağ sistemleri genellikle ağa fazlaca kaynak sunmakta bu da güç tüketiminde ciddi artışa neden olmaktadır. Kendini düzenleyen ağ yönetim mekanizması gün içerisinde aktif olarak değişmekte olan trafik ve ağ koşullarının yönetim mekanizmasınca etkin bir şekilde kontrol edilerek, ağ yapısının en verimli yapıya getirilmesini sağlamaktadır. Bu en iyileme işlemi kendini düzenleyen ağ yönetim sistemlerinde tanımlanmış olan üç adet temel yapıya dayanmaktadır. Bu yapılar kendini ayarlama, kendini en iyileme ve kendini iyileştirmedir. Ağ yapısındaki bu ödünleşimin görünürlüğü, kendini düzenleyen ağ yapısının geliştirilmesiyle birlikte azalmıştır. Ancak bu ödünleşim, yeni bir kullanıcı yapısının geliştirilmesiyle birlikte yeniden görünür hale gelmiştir. Tümdevre tasarımında ve gerçeklenmesinde ortaya çıkan ilerlemeler çok daha gelişmiş ve verimli sistemlerin hem daha ucuza hem de daha küçük boyutlarda yapılmasını sağlamıştır. Bu durum ise günlük hayatta sıkça kullanılmakta olan kullanıcı cihazlarına RF alıcı ve vericilerinin eklenmesine olanak sağlamıştır. Bu cihazlar gün içerisinde oldukça fazla miktarda veri oluşturmakta ve bu verileri kendi iş tanımlarına göre belli birimlere iletmektedirler. Bu cihazların RF yapıları taşımasıyla birlikte, bu veri akışını sağlamak için birbirlerine bağlanması fikri ortaya çıkmıştır. Bu şekilde, cihazların ağı (CA) fikri ilk defa ortaya atılmıştır. Bu yeni ağ yapısının geliştirilmesiyle birlikte ortaya daha önceden var olmayan yeni bir kullanıcı tipi çıkmıştır. Klasik mobil kullanıcıdan farklı olarak, gecikme ya da seğirme konusunda herhangi bir performans beklentisi olmayan bu cihazlar açısından, en önemli kriter güç tüketimidir. Bu bakımdan geliştirilmiş olan bu yeni kullanıcı türü mobil kullanıcılarla duyarga cihazlarının arasında bir yapıya sahiptir. Ancak var olan kendini düzenleyen ağ yönetim modelleri önceliği ağın servis kalitesini en iyilemeye ayırdıklarından, yeni gelişmiş olan cihazlar açısından yetersiz kalmışlardır. Şu anda günlük cihaz yönetiminde genellikle doğaçlama yöntemler ve duyarga ağlarında kullanılmakta olan algoritmalar kullanılmaktadır. Ancak günlük cihaz ağıyla mobil kullanıcı ağlarının arasındaki etkileşimlerin artması beraberinde her iki kullanıcıyı birlikte kontrol edebilen sistemlerin geliştirilmesi ihtiyacını doğurmuştur. Bu tez kapsamında her iki kullanıcı modelini de etkin bir şekilde yönetebilecek kendini düzenleyebilen ağ yapısı önerilemektedir. Bu amaçla iki farklı kullanıcı için ayrı ayrı performans beklentilerini karşılayabilen birer ağ kontrol sistemi geliştirilmiş olup, arkasından bu iki model birleştirerek, her iki kullanıcı modeline de yüksek performansla hizmet sunabilen bir yapı geliştirilmiştir.  Bu amaçla öncelikle doğadan esinlenilerek, kendini düzenleyen ağ yapısı geliştirilmiştir. Bu yapıda basitlik ve etkin olma özelliklerinin yanı sıra güçlü bir bellek yönetimi özelliğine sahip olmasından dolayı bağışıklık sistemi model alınmıştır. Tasarım süresinde bağışıklık sistemindeki B-hücresi, T-hücresi, Timüs organı ve antijen yapılarından esinlenilerek önerdiğimiz kendini düzenleyen yapının kendini ayarlama, kendini en iyileme, kendini iyileştirme ve problem tespiti kısımları tasarlanmıştır. Önermekte olduğumuz yapı, pek çok küçük ağ taşıyan bir ağı yönetmekte olan ana baz istasyonları için tasarlanmıştır. Küçük ağ baz istasyonları, haberleşme için kullanmakta oldukları gücü ve kullanıcı sayısını ana baz istasyonuna yollamaktadırlar. Verilen bu değerlere göre ana baz istasyonu, küçük ağ baz istasyonunun enerji verimini incelemekte ve verimsiz olduğuna karar vermesi durumunda daha önceden tanımlanmış olan üç farklı yöntemden birini olasılıksal olarak seçmektedir. Uygulanan yöntemin uygunluğu, T-hücresinden esinlenilmiş olan kendini en iyileme birimi tarafından incelenmekte ve bunun geçerli bir yöntem olup olmadığına karar verilmektedir. Verimin uygun olduğuna karar verilmesi halinde, karşılaşılan ağ sorunuyla uygulanan yöntem birbiriyle eşleştirilerek saklanmaktadır. Eğer uygun olmadığına karar verilirse, bu eşleştirme kaldırılmakta ve böylece etkin olmayan yöntem elenmektedir. Bu yöntem neticesinde en uygun çözümleri taşıyan yapıların oluşması sağlanacaktır ki; bu da bir sonraki hedefimiz olan hizmet alanındaki iyileşmeyi önümüze getirmektedir. Timüs organından esinlenilmiş olan kendini iyileştirme yapısı ağ yönetiminin politikasına karar vermekte ve bu politikaya göre sorunlu durumları belirlemektedir. Tez kapsamında aynı zamanda Markov yapısı sunulmuş olup kararlı bir yapıda baz istasyonlarının hangi metotları aktif bir şekilde kullanacakları incelenmiştir. Benzetim sonuçları ortaya koymaktadır ki; önerilmiş olan yapı enerji tüketimini düzenleyip ağdaki yük dağılımını iyileştirirken, ağa kabul oranında %26 bir iyileşme sunmaktadır. İkinci olarak, günlük ağ cihazları için kendini düzenleyebilen bir sistem önerilmiştir. Bu yapıda ağın güç tüketiminin daha verimli bir hale getirilmesi hedeflenmiş olup bu amaçla kullanılmayan cihazların uykuya yatırılması esasına dayanan bir en iyileme tekniği geliştirilmiştir. Bu yapı içerisinde öncelikle gözlenilmesi beklenen olay yoğunluğu kullanılarak, aktif olması gereken cihaz sayısına karar verilmiştir. Hesaplanan bu cihaz sayısı hedeflenen olay yoğunluğunu gözlemlemek için kullanılması gereken cihaz yoğunluğudur. Bu yoğunluğun hesaplanması sırasında aktif kapsama alanı denilen bir katsayı tasarlanmış ve böylece aynı alanı kapsayan cihazların bu hesaplamada hata oluşturması engellenmiştir. Cihazların açık ve kapalı olacakları aralıkların belirlenmesi sırasında, çakışma katsayısı ve uzaysal bağıntıların yerel bilgisi kullanılmıştır. Çakışma katsayısı cihazın başka cihazlar tarafından kapsanmayan bölgeleri ne kadar kapsadığına göre hesaplanmakta ve bu şekilde bir liste yapılmaktadır. Öncelikle, en yüksek çakışma katsayısına sahip cihazlar aktif hale getirilirler. Yeterli cihaz sayısına ulaşılamaması durumundaysa uzaysal bağıntıların yerel bilgisi kullanılır. Uzaysal bağıntıların yerel bilgisi ile cihazların geriye kalan cihazlara olan uzaklıkları temel alınarak bir sıralama yapılır ve diger aktif cihazlara en uzak olan cihazlar aktif hale getirilerek, gerekli olan diğer cihazlar çalıştırılırlar. Yapılmış olan benzetimler süresince toplamda yetmiş adet cihaz için ağ yapısı incelenmiş olup, neticede hem cihazların ömürleri hem de sürdürülebilirlikleri gözlemlenmiştir. Cihazların ömürleri güçlerinin bittiği zaman olarak belirlenmiş olmakla birlikte, sürdürülebilirlik sınırı, cihazların toplam kapsama alanının %30 oranında düştüğü nokta olarak belirlenmiştir. Netice itibariyle sürdürülebilirlik anlamında %150 gibi bir artış gözlenirken, cihaz ömrü anlamında %220 lik bir artış sağlanmıştır. Daha önceden de anlatıldığı gibi, bu tezin kapsamındaki en temel amaç farklı kullanıcı tiplerinin haberleşmelerini yani hem günlük cihaz haberleşmesini hem de klasik mobil kullanıcı haberleşmesini kontrol edebilen bir ağ yönetim yapısının gerçeklenmesidir. Bu amaçla, daha önceden tanımlamış olduğumuz bağışıklık sisteminden esinlenilmiş kendini düzenleyebilen ağ yapısı ile kendini düzenleyebilen cihazlar yapısını birleştirmiş bulunmaktayız. Bu çalışmada daha önceki çalışmalara ek olarak üç farklı ağ politikası tanımlanmıştır. Bunlar en yüksek performans politikası, en enerji verimli çalışma politikası ve dengeli çalışma politikası olarak gruplandırılabilirler. Bu politikalar yardımıyla gün içerisinde özellikle mobil kullanıcıların beklentisinde ortaya çıkan değişiklikleri takip edebilen bir ağ yapısı tasarlanmıştır. Bunun yanı sıra olay yoğunluğu hesaplanırken, ağırlıklı olasılık fonksiyonu kullanılarak daha fazla olay görülen bölgelerde daha fazla cihazın çalıştırılması sağlanmıştır. Bu ağırlıklı çalışma yönteminin işler hale gelebilmesi için, ağ yapısı temel olarak üç ana kısma bölünmüş ve cihaz yaşam süresindeki incelemeler bu üç ana bölgede farklı olay sıklıklarıyla gerçeklenmiştir. Gerçekleme sonuçları göstermektedir ki, önermekte olduğumuz yöntem karışık kullanıcı çeşitlerini başarılı bir şekilde kontrol edebilmektedir. Tasarımımızın direkt olarak baz istasyonlarını hedef alması, hem kurulum hem de işletim alanlarında ekonomik kazançlar sağlaması ve performanslarda ilerleme oluşturması nedenleriyle özellikle telekomünikasyon şirketleri tarafından kullanılacağı düşünülmektedir. Öte yandan daha gelişmiş haberleşme sistemleri ile hem kullanıcılara sunulan hizmet kalitesi arttırılacak hem de enerji tüketimini ve böylece CO2 salınımını azaltarak çevreye verilen zarar önlenecektir.Increase in mobile devices and RF applications, triggered a bottleneck in the throughput and coverage. Even though the carrier aggregation solved the capacity problems, the quality of service (QoS) decreased tremendously in terms of peak data rates and latency. Providing an effective solution, LTE-A, which integrates the full-frequency reusing scenarios, is proposed. By this way, the idea of micro and femto cells is developed. These small cells are relatively low powered, capable of handling lower number of users and have smaller coverage areas. However, the heterogeneity of networks increased the interference problems interference and eventually resulted in resource allocation problems. Another applied solution to this capacity need is to increase the transmission power of the main base stations. As a general knowledge, it is known that increasing transmission power always increases the throughput. Based on this fact, higher capacity wireless links that consumes higher energy are designed. Both the small cell solution and the higher powered wireless link solution increase the energy consumption of the network. This high power dissipation pointed the tradeoff between energy efficiency and spectral efficiency. The higher power dissipation causes higher operational costs and electronic aging problem, which eventually increases the CAPEX. Due to this, energy optimization algorithms, which can decrease energy consumption while maintaining performance of the network, are investigated. The researches showed that the most of the energy consumption is due to the dynamic nature of the daily traffic. Over providing the network, which eventually causes resource mismanagement, solves the wireless links lack of ability of adaptation to the network's dynamic nature. Self-organizing networks are capable of following the dynamic nature of the network. Using its three predefined bloc, i.e. self-configuration, self-optimization and self-healing, it can adapt itself to the traffic changes and also needs more human intervention.  Even though, the development of self-organizing network structure decrease the visibility of the trade off between spectral energy and energy efficiency, the deployment of a new user type bring out the previous problems. The developments in very and ultra large-scale integration and the decrease in the integrated circuit prices caused the spread of consumer electronics that contains RF modules, namely “things”. These thing devices (TD) produce large amount of data that are gathered from their environment based on their work definitions. The idea of connecting these TDs created the concept of Internet of Things (IoT). However, these new type of users are different from the existing mobile users. They have different QoS requirements and performance metrics. For most of the devices, the latency and jitter are not a realistic problem and they have no throughput concerns. However, they try to optimize their energy consumption over a large period. Due to this reason, they can be classified as a hybrid structure that exists between mobile devices and sensor nodes. The existing self-organizing network deployments are incapable of handling these devices as the existing network management topologies give particular importance to the optimization of the network QoS, which is not valid for TDs. For most of the network management deployments, the applied most optimal network deployment is the worst network topology for IoT networks. The Ad-Hoc algorithms and scheduling algorithms are maintaining the topology management frameworks so far. However, the increasing interactions between these two different user types, i.e. TDs and mobile users, brought the necessity of a complete architecture that can handle both of the users. In this study, a self-organized network management framework that can handle the hybrid user types is proposed. During the development phase of this management framework, we have designed two different network management frameworks for two different homogenous networks.  First, we have developed an immune inspired green self-organizing network (I2-gSON) controller that handles the throughput-concerned mobile users. During this study, we inspired from the immune system concepts and redefined the self-organizing network blocks using immune system features. More specifically, we inspired form B-cell, T-cell, Thymus and antigen concepts and mapped them to the self-configuration, self-optimization, self-healing and low energy efficiency concepts, respectively. The considered network topology consists of small cells and the users. The proposed framework is designed for the main base station structures of the network. The proposed framework uses three actions in the self-configuration block and tries to decrease the power consumption while maintaining the acceptance ratio of the base stations. By the end of the simulations, we observed that the proposed framework stabilizes the energy consumption of the network while increasing the acceptance ratio by 26%. Our second design proposes a self-organizing framework for IoT devices. In this study, we divided the TD types into two, i.e. trigger based devices (TBD) and periodic signaling devices (PSD). The proposed framework looks into the problems of coverage, energy efficiency for IoT. The self-organizing framework of this study decreases the human intervention. We explore first a tradeoff between the coverage and energy demands through simulation studies. Then, we defined two decision metrics, called as conflict and spatial parameters that are used to tune the extent of coverage and region of overlap. Both of these parameters are utilized for network management in self-optimization process. In addition, we develop a sleep mode optimization technique in order to minimize the energy consumption and stabilize the battery lifetime, which is a novel approach that considers the spatial distributions. These results showed that this technique provides 150% increase in durability with 220% increase in the overall lifetime. Finally, using these two different frameworks we proposed a novel hybrid topology management framework that can handle both IoT devices and mobile users. Developing this study, we used the strongholds of each framework and integrated them. We defined three-operation policy that effects the network deployment, i.e. high performance (HP), most energy efficient (MEE) and balanced system (BaS). The mobile user network topology is decided according to the active policy that is determined by the time of the day. IoT deployment is determined using the previously explained self-organizing framework. We used a weighted approach to determine the event probability and to maintain a higher event observation rate. In order to integrate this weighted approach, the network is divided into three subgroups. The simulation results proved that the proposed network could handle both IoT devices and mobile users and maintain high performance with a high-energy efficiency.Yüksek LisansM.Sc

Sağlıklı boer x kıl keçisi melez ırklarında cinsiyetin bazı hematolojik ve biyokimyasal parametreler üzerine etkisi

The aim of this study was to determine some hematological and biochemical parameters in male and female Boer x hair goat crossbreed (n=34). Blood samples were collected from the jugular vein in sample tubes with and without anticoagulants. A Mindray BC2800 fully-automated device was used to measure the WBC, RBC, Hgb, Hct, MCV, and MCH values and ADVIA 1800 brand auto-analyzer was used to obtain Na, K, Cl, Mg, Ca, Crea, Tp, Alb, Gluo, Chol, Trig, AST, ALT, and ALP values. WBC (p<0.01), RBC (p<0.05), HCT (p<0.01) and MCV (p<0.05) levels were found to be statistically higher in female specimens, while HGB and MCH levels were found to be statistically identical for both sexes. Meanwhile, males had statistically higher levels of K (p <0.001) and Mg (p<0.01) levels compared to females. Crea (p<0.001), Tp (p <0.05), Alb (p<0.05), Gluo (p<0.001) levels were also statistically higher in males, while Chol level was statistically higher in females (p<0.001). No statistically significant variation was detected between the Trig values of the sexes. ALT, ALP activities of males were found to be statistically higher in males than in females (p<0.05). The results of the study revealed that some hematological and biochemical parameters of Boer x hair goat crossbreeds are affected by sex.Bu çalışmada, erkek ve dişi Boer x Kıl keçisi melezlerinde bazı hematolojik ve biyokimyasal parametrelerin belirlenmesi amaçlandı. Hayvanların vena jugularisinden antikoagulanlı ve antikoagulansız tüplere kan örnekleri alındı. WBC, RBC, Hgb, Hct, MCV, MCH değerleri Mindray BC2800 tam otomatik kan sayım cihazında, Na, K, CI, Mg, Ca, Crea,Tp, Alb, Gluo, Chol, Trig, AST, ALT ve ALP analizleri ADVIA 1800 marka otoanalizörde yapıldı. WBC (p<0.01), RBC (p<0.05), HCT (p<0.01) ve MCV (p<0.05) düzeylerinin dişilerde erkeklere göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu, HGB, MCH düzeyleri karşılaştırıldığında ise istatistiksel olarak iki cinsiyet arasında fark olmadığı belirlendi. K (p <0.001) ve Mg (p <0.01) seviyeleri erkeklerde dişilere göre daha yüksek tespit edildi. Erkeklerde Crea (p <0.001), Tp (p <0.05), Alb (p <0.05), Gluo (P<0.001), düzeyleri dişilere göre yüksek, Chol seviyesi ise dişilerde erkeklerden istatistiksel olarak yüksek bulundu (p <0.001). Cinsiyetler arasında Trig değerleri bakımından fark tespit edilmedi. ALT (p <0.05), ALP (p <0.05) aktiviteleri karşılaştırıldığında erkek hayvanların dişilere göre daha yüksek değerlere sahip olduğu belirlendi. Sonuç olarak, Boer x Kıl keçisi melezlerine ait bazı hematolojik ve biyokimyasal parametrelerin cinsiyetten etkilendiği, bazılarında ise cinsiyet faktörünün etkili olmadığı belirlendi

The Relationship Between Vitamin D Gene Polymorphisms and the Diagnosis of Prostate Cancer in Patients with High Prostate-Specific Antigen Value

Objective: To investigate the effects of vitamin D levels and vitamin D receptor (VDR) BsmI, FokI, TaqI, and ApaI gene polymorphisms on prostate cancer (PCa)diagnosis in Turkish men with high prostate-specific antigen (PSA) levels during screening.Materials and Methods: Patients who were admitted to the outpatient clinic with elevated PSA levels and were scheduled for transrectal prostate biopsy wereincluded. Patients diagnosed with PCa were divided into two groups of either localized disease (low/intermediate/high risk) or metastatic disease for subgroupanalysis. The control group comprised patients whose biopsies revealed benign pathologies. Blood samples were collected from each patient after 12 hours offasting before the prostate biopsy. Vitamin D levels and VDR gene polymorphisms were determined by ECLIA method and restriction fragment length polymorphismanalysis, respectively.Results: A total of 77 patients (PCa, 39; benign, 38) were included in the study. The frequencies of BsmI, FokI, TaqI, and ApaI genotypes for PCa and benigngroups were evaluated. Vitamin D deficiency was detected in 88.6% and 94.9% of the benign and PCa groups, respectively (p=0.176). The FokI Ff and BsmI bbgenotypes, and FokI FF and BsmI Bb genotypes were found to be more common in the PCa and benign groups, respectively. ApaI Aa and TaqI Tt were found tobe more frequent in both groups. In patients with metastatic PCa; Bsml Bb genotype, Apal Aa genotype, and Taql Tt genotypes were found to be more common.Conclusion: Although Bsml Bb genotype, Apal Aa genotype, and Taql Tt genotypes were more commonly found in patients with metastatic PCa, further studieswith increased sample sizes are needed to support this relationship in the Turkish PCa population

Dynamic resource allocation and pricing for shared radio access infrastructure

Flexible resource sharing at short time scales in multi-tenant shared radio access networks has proven to be quite a challenge. In this study, we develop a techno-economic model that enables dynamic short-term resource sharing as well as resource pricing, while simultaneously collecting revenue for network expansion. In order to regulate the resource costs and to prevent monopolization of resources, we define a unit cost of resources which can be scaled dynamically. The proposed framework allows operators to meet their individual utility targets while optimizing their expenditures based on their respective budgets. This work demonstrates that dynamic short timescale resource sharing can help network operators achieve their utility targets while minimizing their total expenditure

Assessment of the association between the presence of fragmented QRS and the predicted risk score of sudden cardiac death at 5 years in patients with hypertrophic cardiomyopathy

Objective: It has been shown that the presence of fragmented QRS (fQRS) is associated with poor prognosis in many cardiovascular diseases and in patients with hypertrophic cardiomyopathy (HCM). However, no study has shown an association with the absolute risk score of sudden cardiac death. The aim of this study was to determine the relationship between QRS and the predicted risk score of sudden cardiac death at 5 years (HCM Risk-SCD) in HCM patients.Methods: In total, 115 consecutive HCM patients were included in this prospective observational study. The patients were divided into two groups according to the presence [fQRS(+) group (n=65)] or absence [fQRS(–) group (n=50)] of fQRS on a 12-lead electrocardiogram (ECG).Results: The HCM Risk-SCD (%) HCM Risk-SCD (>6%) values and some echocardiographic parameters, including ventricular extrasystole, ventricular tachycardia, cardiopulmonary resuscitation, implantable cardioverter defibrillator implantation, appropriate shock, and heart failure at the time of admission, were significantly higher in the fQRS(+) group than in the fQRS(–) group (all p4 was identified as an effective cut-off point in fQRS for HCM. An HCM Risk-SCD value of >4 yielded a sensitivity of 77% and a specificity of 76%.Conclusion: fQRS is determined to be an independent high-risk indicator of HCM Risk-SCD. It seems to be associated with increased ventricular arrhythmias and some echocardiographic parameter

Perspectives of Young Otolaryngologists on Pediatric ENT and the Future of the Field in Turkey

Objective: The purpose of this study was to examine the current status and the future of pediatric otolaryngology in Turkey by evaluating the opinions of young otolaryngologists on pediatric otolaryngology.Methods: The study included 224 otolaryngology physicians who were senior residents registered with the Turkish Otolaryngology and Head-Neck Surgery Association (TORL-HNS). The physicians were in their last two years of otolaryngology training (154 physicians) or had completed their residency training and were in their first year of otolaryngology practice (70 physicians). They were approached via e-mail and Short Message Service (SMS) in October through December 2019 with a descriptive letter and asked to voluntarily complete an online questionnaire consisting of total 25 questions in five sections.Results: The online questionnaire was sent to 224 physicians, and 109 (49%) participated in the survey. All 109 participants answered all the questions. Overall, 71 participants (65.1%) were in training for residency and 38 (34.9%) were in their first year of expertise. According to their professional interests, the participants listed rhinology (45 participants, 41.3%), head and neck surgery (27 participants, 24.8%), facial plastic surgery (19 participants, 17%), otology-neurotology (16 participants, 14.7%), and laryngology-phoniatry (2 participants, 1.8%) as their first preference for subspecialty. Pediatric otolaryngology was never a first choice among the participants, although four (3.7%) listed pediatric otolaryngology as their second preference.Conclusion: The aim of this study was to shed light on the current and future status of pediatric otolaryngology in Turkey. We believe the establishment of exclusive pediatric otolaryngology clinics under the umbrella of general ear, nose and throat (ENT) clinics and the foundation of officially approved fellowship programs would bring this subspecialty field to its deserved and desired level in our country

Transcanal Endoscopic Type 1 Cartilage Tympanoplasty in Children

Objective:Transcanal endoscopic type 1 tympanoplasty is a minimally invasive procedure that enables better visualization of deep and narrow spaces compared to conventional microscopic methods. In our study, we aimed to evaluate air-bone gap difference, graft success, and hearing gain according to the perforation size and location in pediatric patients who underwent transcanal endoscopic type 1 cartilage tympanoplasty.Methods:Fifty pediatric patients who underwent transcanal endoscopic type 1 cartilage tympanoplasty for chronic otitis media were included in the study. Tragal cartilage grafts were used in all patients. Air conduction pure tone audiometry hearing results (500, 1000, 2000, and 4000 Hz), mean air-bone gap levels, operating times, postoperative gap closure, and graft success rates were evaluated.Results:Mean operating time was 43.34±8.56 minutes. Overall graft success was 94% (47/50). Mean hearing levels at all frequencies (500, 1000, 2000, and 4000 Hz) were found to have significantly improved after the operation (p<0.001). Mean preoperative air conduction pure tone threshold and mean air–bone gap had statistically significantly improved by the 6th postoperative month (p<0.001).Conclusion:Transcanal endoscopic type 1 cartilage tympanoplasty was found to be a minimally traumatic, easy and safe method with a low complication rate. In pediatric patients, this method allows for high rates of anatomic and functional recovery with optimal surgery time regardless of the location and the size of the perforation

Demographic and clinical characteristics of patients with sustained and switching treatments using biological and targeted synthetic disease-modifying antirheumatic drugs: A multicenter, observational cross-sectional study for rheumatoid arthritis

Introduction Rheumatoid arthritis is a chronic inflammatory disease with different disease activity grades. Several registries have been designed to determine the appropriate regimens of disease-modifying antirheumatic drugs to obtain sustained clinical remission. We examined epidemiological and clinical characteristics of rheumatoid arthritis patients using a clinical registry database (BioSTaR) and analyzed the differences in patients with sustained and switched therapies. Methods A multicenter, observational cross-sectional study for rheumatoid arthritis was performed between February 2019 and September 2020 using the BioStaR-RA registry. Demographic and clinical characteristics were prospectively recorded into a specifically designed electronic database. The patients were divided into three groups due to the heterogeneity of the study cohort. Patients were grouped as Group I (Initial; within the first 6 months of treatment with biological/targeted synthetic drugs), Group ST (Sustained Treatment; any first drug lasting for at least 6 months without any change), and Group S (Switch; any switching to another drug). Comparative analysis was performed between sustained treatment (Group ST) and drug switching (Group S) groups. Results The study included a total of 565 patients. The mean age was 53.7 +/- 12.8 years, and the majority were female (80.4%). There were 104, 267, and 194 patients in Groups I, ST, and S, respectively. Erosive arthritis and hematological extra-articular involvement were more frequently detected in Group S than Group ST (p = 0.009 and p = 0.001). The patients in Group S had significantly higher disease activity scores (DAS28-CRP, CDAI, and SDAI) (p = 0.025, p = 0.010, and p = 0.003). There were significantly more patients with moderate disease activity in Group S (p < 0.05). Conclusions The groups with sustained treatment and switching included patients with different disease activity status, although higher disease activity was determined in switchers. Overall, moderate disease activity and remission were the most common disease activity levels. Lower disease activity scores, lower hematologic manifestations, better functional status, and lesser radiographic damage are associated with sustained treatment.Turkish Medicine and Medical Devices Agency ; Ankara Numune Egitim ve Arastirma Hastanes