Ev/ اَوْ Bağlacının İfadeye Kattığı Farklı Anlamların Türkçe Meâllere Aktarımı Sorunu

Dilde kullanılan kelimelerin genel olarak bir asıl/temel manası bulunmasının yanı sıra, bu kelimeler zamanla temel anlamının dışında yeni ve özel anlamlar kazanır. Ortaya çıkan bu anlamlar temel anlamdan bütünüyle bağımsız olmaz. Zira yeni ve özel anlamlar temel anlam ekseninde ortaya çıkar. Kur’ân’da da tabii olarak pek çok kelime kendi asıl anlamının dışında yan anlamlarda da kullanılmıştır. Bu nedenle âyetlere doğru anlam verebilmek için öncelikle âyetlerde geçen kelimelerin bağlamdaki anlamının doğru tespit edilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada âyetlerde geçen ev bağlacının Türkçe’ye doğru çevrilip çevrilmediği araştırılmıştır. Bu amaçla ilk önce, ele alınan âyetlerde geçen ev bağlacının en doğru anlamları vücûh-nezair eserlerinden ve tefsir kitaplarından tespit edilmeye çalışılmış, ardından bu anlamlar farklı meâllere göre mukayese edilerek çeviri hatalarına dikkat çekilmiştir. İsabetli çevirilere vurgu yapılarak gerektiği durumlarda alternatif çeviriler de sunulmuştur. Arapçada temel anlamındaki ev bağlacı, yargı cümlelerinde konuşanın şüphe ve tereddütte olduğuna; talep/emir cümlelerinde ise muhatabın seçenekler arasında tercihte bulunma imkânının olduğuna delalet etmektedir. Ancak bu bağlaç bazen temel anlamından uzaklaşarak ve bel/hatta, ilâ/-e kadar, illâ/ancak ve hettâ/-e kadar gibi edat ve bağlaçlar yerine de kullanılmaktadır. Kur’ân sözlüğü olarak kabul edilen vücûh ve nezâir kitaplarında Kur’ân’da ev bağlacının ve ile bel bağlacı yerine kullanıldığı hususunda ittifak sağlanmıştır. Dilbilimsel izahların yer aldığı birçok tefsirde ise ev bağlacına çok daha geniş anlamlar takdir edilmiş ve bu bağlacın ilâ, hettâ ve illâ gibi bağlaçlar yerine de kullanılmasının yanı sıra ifadeye tafsil, çeşitlilik, taksim ve ibhâm gibi çeşitli manalar kattığı da belirtilmiştir. Ev bağlacının temel anlamında kullanıldığı yerlerde çok nadir durumlar dışında meâllerin ekseriyetinde çeviri hatası yapılmamıştır. Ev bağlacı ile ilgili çeviri hataları ekseriyetle bu bağlacın kendi anlamı dışında kullanıldığı durumlarda meydana gelmiştir. Bu hataların büyük bir kısmı da Yüce Allah’a izafe edilen ihbârî âyetler ile ilgilidir. Zira ihbârî cümlelerde kullanılan ev bağlacı konuşanın şüphe ve tereddüt içerisinde olduğuna delalet etmektedir. Ancak yüce Allah için böyle bir durum söz konusu olamaz. Zira Yüce Allah, haber verdiği konulardan asla şüphe etmez. Dolayısıyla bu gibi âyetlerde ev bağlacının temel anlamda kullanılmadığı açık ve kesindir. İncelediğimiz meâllerde ekseriyetle bu ayrıntıya dikkat edilmediği saptanmıştır. Yüce Allah’ın ihbârî bir beyanında ev bağlacının temel anlamda olmadığı kesin olmakla beraber, hangi anlamda kullanıldığı bağlamdan her zaman açık ve net olarak anlaşılamaz. Dolayısıyla bu konuda kaynaklarda farklı görüşler ileri sürülmüştür. Bu çerçevede ihbârî formda gelen herhangi bir âyetteki ev bağlacını bir âlim ve, biri bel, daha başkası da ibhâm anlamına almıştır. Meâl yazarı bu manalar arasından tercih ettiğini ya da bu manaların dışında karineden yola çıkarak tespit ettiği manayı meâle aktarır. Ancak tercih/takdir edilen mananın meâle aktarılması her zaman mümkün olmayabilir. Örneğin ev bağlacının ve ile bel anlamının Türkçe meâllere yansıtılması mümkün iken, ibhâm anlamının yansıtılması mümkün görünmemektedir. Dolayısıyla ibhâm anlamını tercih eden bir meâl yazarının bu âyeti lafza bağlı kalarak çevirip kastedileni ilave açıklama kısmında izah etmesi gerekir. Zira böylesi bir durumda salt çeviri yoluyla mananın Türkçe’ye aktarılması mümkün görünmemektedir. Ev bağlacının kullanıldığı bazı âyetlerin Türkçe’ye yanlış çevrilmesinin bir nedeni de Arapçaya özgü bazı ifade tarzlarının lafza bağlı kalınarak aktarılmaya çalışılmasıdır. Böylesi durumlarda öncelikle mana doğru tespit edilmeye çalışılmalı, ardından lafza bütünüyle bağlı kalınmadan en doğru ve düzgün ifadelerle çeviri yapılmalıdır. Çünkü çeviride maksat lafızları değil manayı aktarmaktır. Bu çalışma, meâl yazarının kaynak ve hedef dilin inceliklerine vakıf olması, vücûh/nezâire dair yazılan eserlerden ve tefsir kaynaklarından azami ölçüde yararlanması gerektiğini teyid etmiştir. Ancak bu eserlerde yer alan her bilginin eleştiriye tabi tutulmadan esas kabul edilmemesi gerektiğini de vurgulamıştır

Leiomyoma in a female urethral diverticulum

Neoplasms arising within urethral diverticula are rare. It is important to know if a diverticulum is fi lled by tumor, but traditional diagnostic methods, such as voiding cystourethrography, cannot detect a tumor or diverticulum, as in our case. We report an unusual case of leiomyoma developing in a female urethra diverticulum and review the literature

Non-opioid Analgesics and the Endocannabinoid System

Non-steroidal anti-inflammatory drugs produce antinociceptive effects mainly through peripheral cyclooxygenase inhibition. In opposition to the classical non-steroidal anti-inflammatory drugs, paracetamol and dipyrone exert weak anti-inflammatory activity, their antinociceptive effects appearing to be mostly due to mechanisms other than peripheral cyclooxygenase inhibition. In this review, we classify classical non-steroidal anti-inflammatory drugs, paracetamol and dipyrone as “non-opioid analgesics” and discuss the mechanisms mediating participation of the endocannabinoid system in their antinociceptive effects. Non-opioid analgesics and their metabolites may activate cannabinoid receptors, as well as elevate endocannabinoid levels through different mechanisms: reduction of endocannabinoid degradation via fatty acid amide hydrolase and/or cyclooxygenase-2 inhibition, mobilization of arachidonic acid for the biosynthesis of endocannabinoids due to cyclooxygenase inhibition, inhibition of endocannabinoid cellular uptake directly or through the inhibition of nitric oxide synthase production, and induction of endocannabinoid release

Non-farmakolojik Kombine Tedavi Yöntemlerinin Fibromiyaljili Hastalarda Serum Beta-Endorfin Düzeyi, Ağrı, Depresyon, Uyku Kalitesi ve Fonksiyonel Durum Üzerine Etkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı FMS tedavisinde kullanılan non-farmakolojik kombine tedavi metodlarının etkinliğini serum β–Endorfin, ağrı, depresyon, uyku kalitesi ve fonksiyonel durumu değerlendirerek karşılaştırmaktır. Yöntemler: Çalışmaya FMS tanısı almış 60 kadın hasta ve 30 sağlıklı kadın gönüllü dahil edildi. FMS'li hastalar rastgele 30 kişiden oluşan iki eşit gruba ayrıldı. İlk hasta grubuna fizik tedavi ve balneoterapi uygulanırken, ikinci gruba fizik tedavi, balneoterapi ve aerobik egzersiz programı uygulandı. FMS hastaları tedavi öncesi ve sonrası, ağrı için Görsel Analog Skala (GAS), Fibromiyalji Etki Anketi (FEA), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ) anketleriyle değerlendirildi. Serum β-Endorfin seviyeleri, sağlıklı kontrol grubunda bir kez, FMS hastalarında tedavi öncesi ve sonrası iki kez ölçüldü. Bulgular: FMS’li hasta gruplarında β-Endorfin düzeyi sağlıklı kontrol grubuna göre daha düşüktü ve bu istatistiksel olarak anlamlıydı (

Effect of the COVID-19 Pandemic on Radical Prostatectomy: A Turkish Multicenter Study

Objective: The present study examines the effects of the coronavirus disease 2019 pandemic on radical prostatectomy performed as part of localized prostate cancer treatment in Turkey. Material and methods: A retrospective analysis was made of the data of 176 patients from 8 centers in Turkey who underwent radical prostatectomy due to localized prostate cancer over the 2 years spanning March 1, 2019, to February 28, 2021. Within this timeframe, March 1, 2019, to February 28, 2020, was denoted the 1-year pre-coronavirus disease 2019 period, while March 1, 2020, to February 28, 2021, was denoted the 1-year coronavirus disease 2019 period. An analysis was made of whether there was a difference in the number of radical prostatectomies performed for prostate cancer, the time from biopsy to operation, and the biopsy and radical prostatectomy pathology between the 2 periods. Results: It was found that the number of radical prostatectomies performed for localized prostate cancer during the coronavirus disease 2019 pandemic was statistically and highly significantly fewer than in the pre-coronavirus disease 2019 period (P < .001). The patients diagnosed with Gleason 3 + 3 (low risk) prostate cancer were statistically significantly fewer in number in the coronavirus disease 2019 period (P < .001). The pathological Gleason score was upgrading than the biopsy Gleason score in all patients who underwent in both periods (P < .001). When the periods were compared, the pathological involvement determined by lymph node dissection performed during radical prostatectomy was found to be decreased in the coronavirus disease 2019 period, although the difference was not statistically significant (P = .051). Conclusion: As with many diseases, the diagnosis and treatment of prostate cancer have been adversely affected by the coronavirus disease 2019 pandemic. © 2022, AVES. All rights reserved

Depressive symptomatology among university students in Denizli, Turkey: Prevalence and sociodemographic correlates

Aim: To determine overall and subgroup prevalence of depressive symptomatology among university students in Denizli, Turkey during the 1999-2000 academic year, and to investigate whether sociodemographic factors were associated with depressive symptoms in university students. Methods: A stratified probability sample of 504 Turkish university students (296 male, 208 female) was used in a cross-sectional study. Data were obtained by self-administered questionnaire, including questions on sociodemographic characteristics and problem areas. The revised Beck Depression Inventory (BDI) was used to determine depressive symptoms of the participants. BDI scores 17 or higher were categorized as depressive for logistic regression analysis. Student t-test and linear regression were used for continuous data analysis. Results: Out of all participants, 26.2% had a BDI score 17 or higher. The prevalence of depressive symptoms increased to 32.1% among older students, 34.7% among students with low socioeconomic status, 31.2% among seniors, and 62.9% among students with poor school performance. The odds ratio of depressive symptoms was 1.84 (95% confidence interval [CI], 1.03-3.28) in students with low socioeconomic status and 7.34 (95% CI, 3.36-16.1) in students with poor school performance in the multivariate logistic model. The participants identified several problem areas: lack of social activities and shortage of facilities on the campus (69.0%), poor quality of the educational system (54.8%), economic problems (49.3%), disappointment with the university (43.2%), and friendship problems (25.9%). Conclusions: Considering the high frequency of depressive symptoms among Turkish university students, a student counseling service offering mental health assistance is necessary. This service should especially find the way to reach out to poor students and students with poor school performance

The Use of Human Epididymis 4 and Cancer Antigen 125 Tumor Markers in the Benign or Malignant Differential Diagnosis of Pelvic or Adnexal Masses

Background: Ovarian cancer is one of the highest mortality cancers in gynaecology. Discrimination of benign masses from malignant ones may sometimes become a challenge for the clinician since there is not a reliable tumour marker, thus some unnecessary, highly morbid operations can be performed. Aims: To explore the efficacy of human epididymis 4 (HE 4) and cancer antigen 125 (CA 125) markers in differentiating malignant and benign pelvic masses of ovarian origin and to identify the cut-off points for those markers. Study Design: Prospective study. Methods: Fifty-one patients who were diagnosed and planned to undergo surgery for ovarian mass between June 2008 and December 2008 were enrolled into this study. Preoperative venous blood samples were taken and frozen for marker investigation and final diagnoses were concluded by histopathological examination. After recruitment of all cases CA 125 and HE 4 levels were evaluated. Results: The statistical analysis did not indicate any statistically significant difference between the CA 125 levels of the patients with malignant and benign adnexal masses (p=0.105). The HE 4 levels of the patients with malignant adnexal masses were higher at a statistically significant level compared to the patients with benign adnexal masses (p=0.002). For HE 4 tumour marker and at the cut-off point of >25 pM, sensitivity was 1, specificity 0.40, positive cut-off value 0.19, negative cut-off value 1, accuracy 0.47 and positive likelihood ratio 1.65. Conclusion: Human epididymis 4 is a better diagnostic tool than CA 125 in benign-malignant discrimination of adnexal masses. The cut-off value of 25 pmol/L for human epididymis 4 will contribute to providing proper guidance to patients with adnexal masses and applying the proper treatment method

Investigation of the Effects of Ghrelin and Kisspeptin Levels in Liver Tissue of Rats Fed with High Fructose Diet -A Histological Study

Purpose: High fructose corn syrup (HFCS) is used commonly in the food industry and has been associated with various diseases including obesity, diabetes and fatty liver. Ghrelin, an orexigenic hormone with widespread receptors in many tissues, exerts various central and peripheral effects. Food intake may reduce its synthesis. Kisspeptin plays a major role in reproductive hormones and its receptors are expressed in tissues with high metabolic activity, such as the liver. This study aims to investigate the effects of HFCS consumption on liver tissue and its relationship with Kisspeptin and Ghrelin levels. Materials and Methods: Fourteen adult male Wistar albino rats, aged eight to ten weeks, were used in this study and divided into two groups; Control and HFCS (n=7). Tumor Necrosis Factor-alpha (TNF-α), Ghrelin, and Kisspeptin levels in the liver tissues of the rats were measured using an immunohistochemical method and subsequently analyzed through histoscoring. Results: Our data revealed a significant increase in Kisspeptin, Caspase 3, and TNF-α levels and a decrease in Ghrelin levels in the HFCS group compared to the Control group. Conclusion: In conclusion, our study demonstrates, for the first time, changes in liver Kisspeptin levels induced by a high fructose diet. Furthermore, the consumption of HFCS in food led to inflammatory activation, tissue damage, and reduced Ghrelin levels