Structural and stereogenic properties of spiro- and ansa-substituted 1,3-propanedioxy derivatives of a spermine-bridged cyclotriphosphazene

Reaction of 1,3-propanediol with the achiral spermine-bridged cyclophosphazene 1 at various molar ratios in THF gives a number of spiro-and ansa-derivatives that exhibit different stereogenic properties, viz. racemic, meso or achiral forms. As expected, spiro forms are preferred (giving mono-, di-, tri- and tetra-substitution), although significant amounts of mono- and di-substituted ansa derivatives also occur. A number of new structures have been characterized by NMR spectroscopy and X-ray crystallography in this work; mono-spiro 2, di-mono-ansa 6 and di-spiro/mono-ansa 8. The mono-ansa compound 3 was observed in solution by NMR spectroscopy but no evidence was found for the monospiro/monoansa 5, a necessary precursor of compound 8. The tri-spiro derivative 7 has been isolated and characterized by 31P NMR spectroscopy, whereas the structures of the di-monospiro 4 (meso) and tetra-spiro 9 have been characterized previously. The stereogenic properties of many of the products have been confirmed by X-ray crystallography and/or by 31P NMR spectroscopy on addition of the chiral solvating agent, (S)-(+)-2,2,2-trifluoro-1-(9-anthryl)ethanol. Although the starting compound 1 is achiral, it is found that unsymmetrically-substituted derivatives with 1,3-propanediol give racemic mixtures for the mono-spiro 2 and tri-spiro 7 derivatives, whereas symmetrically-substituted derivatives such as di-mono-ansa 6 and di-spiro/mono-ansa 8 are meso. It is found that care must taken in interpreting the 'splitting' of 31P NMR signals on addition of CSA in terms of 'chirality' of molecules, because some meso compounds give false positive results due to changes from A2X-like to A2B or ABX spin systems

Comparison of the real-life clinical outcomes of warfarin with effective time in therapeutic range and NOACs: Insight from AFTER-2 Trial

BACKGROUND: We aimed to compare the long-term follow-up results of patients with atrial fibrillation (AF) who use vitamin K antagonist (VKA) with effective time in therapeutic range (TTR) and non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs). METHODS: A total of 1140 patients were followed at 35 different centers for five years. During the follow-up period, the INR values were studied at least 4 times a year and the TTR values were calculated according to the Roosendaal method. The effective TTR level was accepted as >60% as recommended by the guidelines. There were 254 patients in the effective TTR group and 886 patients in the NOACs group. Ischemic cerebrovascular disease/ transient ischemic attack (CVD/TIA), hemorrhagic CVD, and mortality were considered primary endpoints based on one-year and five-year follow-ups. RESULTS: Ischemic CVD/TIA (3.9% vs. 6.2%; P = 0.17) and hemorrhagic CVD (0.4% vs. 0.5%, P = 0.69), the one-year mortality rate (7.1% vs. 8.1%; P = 0.59), five-year mortality rates (24% vs. 26.3%; P = 0.46) were not different between the effective TTR and NOACs groups during the follow-up respectively. The CHA2DS2-VASC score was similar between warfarin with the effective TTR group and NOACs group (3 [2–4] vs. 3 [2–4]; P = 0.17, respectively]. Additionally, survival free-time did not differ between the warfarin with effective TTR group and each NOAC in the Kaplan-Meier analysis (dabigatran, P = 0.59; rivaroxaban, P = 0.34; apixaban, P = 0.26; and edoxaban, P = 0.14). CONCLUSION: There was no significant difference in primary outcomes between the effective TTR and NOAC groups in AF patients

Evaluation of Right Ventricular Global Longitudinal Strain in COVID-19 Patients After Intensive Care Unit Discharge

Background and Aim:Using two-dimensional speckle tracking echocardiography (2D-STE), the ventricular functions of hospitalized coronavirus disease-2019 (COVID-19) patients were assessed. However, there is limited information about cardiac functions in the first year after recovery from the intensive care unit (ICU). This research aims to assess the right ventricular functions of COVID-19 patients and their changes within the first year after ICU discharge using 2D-STE.Materials and Methods:The study was conducted prospectively. The study included 68 consecutive patients and 70 control patients. Echocardiography was performed in the ICU and the first year after discharge from the hospital. Right ventricular global longitudinal strain (RVGLS) was measured using the 2D-STE method.Results:The mean age of the study group was 48.67±8.10 and 37 (54.4%) patients were males. There were no substantial differences across the groups, including age, gender, body mass index, heart rate, diabetes, dyslipidemia, and smoking (P > 0.05). A substantially significant positive correlation was detected between right ventricular dimension (RAD) (r = 0.644, P < 0.001), right ventricular diastolic dimension (RVDD) (r = 0.573, P < 0.001), ferritin (r = 0.454, P < 0.001), D-dimer (r = 0.305, P = 0.011) values and RVGLS in the in-hospital and after-discharge first-year groups. The RVGLS values of the control, in-hospital, and after-discharge first-year groups were -20.36±3.06, -16.98±3.78, and -17.58±6.45, indicating a statistically significant difference across the groups (P < 0.001). Tricuspid annular plane systolic excursion was higher in the control group (P < 0.05).Conclusion:RVGLS was found to be depressed during the in-hospital period and showed no improvement in the 1 year post discharge

The effects of Turkey's integrated border management process upon security of maritime domains on the road to European Union

Bu çalışma ile Avrupa Birliği (AB)'nde Schengen Anlaşması kapsamına giren alanlarda yasa dışı sınır geçişleri ve yasal olmayan her türlü uygulamalara karşı tedbirlerin alınarak güvenliğin artırılması, sınır kontrollerinin en üst noktaya çıkarılmasının yanında yasal ticaretin kolaylaştırılması ve kişilerin seyahat özgürlüğü hakkının da hukuka uygun bir şekilde kullanılması bakımından açık ve şeffaf sınırlara ulaşmayı hedefleyen Entegre Sınır Yönetimi (ESY)'nin ortaya çıkış süreci ile AB'ye adaylık süreci devam eden Türkiye'nin bu konudaki mevzuatının ve sınır güvenliği konusundaki teşkilatlanma yapısının düzenlenmesine yönelik faaliyetleri, deniz sınırlarının yönetimi ile bu süreçteki deniz alanlarının güvenliğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Türkiye'nin bu konuda geliştireceği stratejilerde ve atacağı adımlarda son derece hassas davranması gerektiği değerlendirilen ve Türkiye'nin ulusal güvenliğinin en önemli kısımlarından birini oluşturan sınır güvenliği ve bu bağlamda deniz sınırlarının güvenliği konusu Türkiye'nin ulusal menfaatlerinin yanında uluslararası platformdaki prestiji bakımından da son derece önemli görülmektedir. Türkiye'nin dış politika hedefleri kapsamında 2023 yılına gelindiğinde AB'ye tam üye olmuş bir Türkiye görmek istediği göz önüne alındığında, birçok konuda olduğu gibi Türkiye'nin sınır kontrolleri ve sınır yönetimi konusunda da AB ile uyumluluk sağlama zorunluluğu gün yüzüne çıkmaktadır. Bu çerçevede sınır yönetimi konusunda Türkiye'nin AB'ye uyumlu ve etkin bir entegre sınır yönetimi modeli oluşturma süreci başlatılmış olup çalışmalar İçişleri Bakanlığının koordinatörlüğünde devam ettirilmektedir. Araştırmada genel olarak deniz sınırlarına ve deniz yetki alanlarına ilişkin temel bilgilere değinilmiş, deniz güvenliği ve deniz güvenliğini tehdit eden başlıca unsurlara yer verilmiş, AB'de ESY'nin gelişimi ve sınır yönetimi konusunda örnek seviyede olduğu değerlendirilen bazı ülkelere ait sınır yönetimi sistemleri incelenmiş, Türkiye'nin sınır yönetimi konusundaki mevcut durumu ile deniz sınırlarında görev üstlenen kurumlara yer verilerek, AB'ye adaylık yolunda olan Türkiye'nin sınır yönetimi sisteminin AB ile uyumlu hale getirilmesine ilişkin çalışmaları ortaya konulmuştur.With this study, it is aimed to examine the emergence process of International Border Management whose purpose is to prevent illegal border crossings, to further enhance the security by taking necessary precautions against all the illegal activities in the areas which are in the scope of EU Schengen Agreement, to increase border checks as well as facilitating legal trade and to ensure right of freedom of travel for people and also to reach open and transparent borders. Apart from this, this study focuses to exam the activities of Turkey, which is still in the accession process to the EU membership, with regard to regulating legal and organizational structure of border management, and as well as the process on security of maritime areas and management of maritime borders. Turkey should be really sensitive in the strategies to be developed and for the steps to be taken. The border security which is evaluated to be one of the most important parts of national security and in this regard, the matter of security of maritime borders seem to be of primary importance in terms of both Turkey?s national interests and his prestige in the international area. Turkey is still stick to his aim of being a member of EU. In the year 2023, it is certain that Turkey, as a part of his foreign policy, will want to see himself as a full member of EU. As it is the same in many subjects, the obligation to comply with EU in border management and check will arise then. In this regard, Turkey has started a process to form a new model of border management aligned with EU standards on border management issue and the works on this process are carried out through the coordination of Ministry of Internal Affairs. In general, it has been touched upon the basic information regarding maritime borders and maritime jurisdiction areas in this research. The elements threatening the maritime safety and security as well as the border management systems of some countries which are thought to be a good example for the others in terms of the development of EU Integrated Border Management have been examined. By including the current situation of Turkey in border management and talking about institutions which take responsibility on maritime borders, the studies or efforts to make the border management system of Turkey aligned with EU standards have been presented

An investigation on the evaluation of undergraduate level of Turkish music cello education programs and trainer’s views

Bu araştırmada, Türk Müziği konservatuvarları Lisans düzeyi Türk Müziği (TM) viyolonsel eğitiminin ve eğitimci görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Konuya ilişkin literatür taraması yapılmış ve elde edilen bilgiler doğrultusunda teorik bilgiler birinci bölümde yer almıştır. Çalışmada ayrıca, TM viyolonsel öğretiminde vize ve final sınavlarında icra edilmesi düşünülen eserlerin hem sağ el hem de sol el tekniklerinin belirlenebilmesi hedeflenmektedir. Bu araştırma betimsel bir çalışma olup, tarama modeli kullanılmıştır. Konuya ilişkin değerlendirmeler, bulgular ve yorumlar bölümünde detaylı olarak ele alınmıştır. Geliştirilen anket ve görüşme formlarından elde edilen bilgiler ise bulgular bölümünde yorumlanarak önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca parmak numaraları tespit edilerek nota yazımı yapılan eserlerin alanında uzman 2 eğitimci tarafından değerlendirmesi yapılmıştır. Araştırmanın Türk Müziği Konservatuvarlarındaki TM viyolonsel eğitimine önemli katkılar sağlayacağı ve bundan sonraki çalışmalara da kaynak teşkil edeceği düşünülmektedir.In this research, it is aimed to evaluate the undergraduate Turkish music cello education and pedagogues’ views the Turkish music concervatories. The literature review was made and with the data obtained theoretical information was give in the first section. Additionally in the study, it is aimed to determine the right and left hand techniques of the pieces that are thought to be performed in the mid-term and final exams in cello education. This research is a descriptive study and survey model is used. The evaluations on subject are discussed in detail in the Findings andf Comments section. The information obtained from the questionnaire and interview forms developed were interpreted in the findings section and suggestions were made. In addition, the pieces chosen were notated and fingering assigned were evaluated by two experts in the field. It is considered that the study will make important contributions to the TM cello education in the Turkish Music Concervatories and will constitute a source for further studies

1990'lardan 2016'ya Türkiye'de Ülke İçi Yerinden Edilmeyi Deneyimlemek

Like many countries in the world, Turkey is one of the countries where armed conflicts take place within the country. One of the most important results of the nearly forty-year conflict process that has been going on since 1894 is the displacement of hundreds of thousands of people. Due to the conflict process in question, internal displacement has occurred twice. One of them is the displacement from the village, which occurred during the late 1980s and 1990s, mostly due to the evacuation of rural settlements in the eastern and southeastern parts of the country. The other is displacement from the city, which occurred as a result of violent conflicts in some cities of the regions in question in the last half of 2015 and the first half of 2016. The aim of this study is to explore how people displaced from both rural and urban areas experience displacement in two different periods of their lives (with an average of twenty-five years), the problems they face in both displacements, their needs and their coping strategies through their own narratives. The study was conducted with qualitative research methods. The field of the study is Diyarbakır-Sur, Şırnak, Cizre, Silopi, İdil, Mardin-Nusaybin and Hakkâri-Yüksekova where urban conflicts took place and displacement from the city occurred in 2015-2016. In-depth interviews were conducted with 38 people (23 men, 15 women) in the specified cities. Interviews were conducted with a semi-structured interview form. Nvivo12 package program was used to analyze the data obtained within the scope of the research. Five main themes were obtained in the analysis of the study. There were sub-themes under the main themes, and categories under the sub-themes. In the study, it has been determined that the displaced have many problems and unmet needs in economic, social and psychological dimensions within the scope of social work. In order to cope with the aforementioned problems of the displaced and to meet their needs, it has emerged that professional interventions based on the anti-oppressive practice and empowerment approach should be applied within the context of the liberating values of the social work profession.Dünyanın pek çok ülkesi gibi Türkiye de ülke içinde silahlı çatışmaların yaşandığı ülkelerden biridir. 1984’ten beridir devam eden yaklaşık kırk yıllık çatışmalı sürecin en önemli sonuçlarından birisi de yüzbinlerce insanın yerinden edilmesidir. Söz konusu çatışmalı süreç nedeniyle iki kez ülke içi yerinden edilme olgusu yaşanmıştır. Bunlardan biri 1980’lerin sonu ve 1990’lar boyunca görülen ve daha çok ülkenin Doğu ve Güneydoğu bölgelerindeki kırsal yerleşim yerlerinin boşaltılması ile meydana gelen köyden yerinden edilmedir. Diğeri ise 2015 yılının son ve 2016 yılının ilk yarısında söz konusu bölgelerin bazı kentlerinde şiddetli çatışmaların meydana gelmesi sonucu yaşanan kentten yerinden edilmedir. Bu çalışmanın amacı hem köyden hem de kentten yerinden edilen kişilerin, hayatlarının iki farklı döneminde (ortalama yirmi beş yıl arayla) yaşadıkları yerinden edilmeyi nasıl deneyimledikleri, her iki yerinden edilmede karşılaştıkları sorunları, ihtiyaçları ve baş etme stratejilerini kendi anlatıları üzerinden keşfetmektir. Çalışma nitel araştırma yöntemleri ile yapılmıştır. Çalışmanın sahası 2015-2016 yıllarında kent içi çatışmaların yaşandığı ve kentten yerinden edilmenin meydana geldiği Diyarbakır-Sur, Şırnak Merkez, Cizre, Silopi, İdil ilçeleri, Mardin-Nusaybin ve Hakkâri-Yüksekova’dır. Belirtilen kentlerde 38 kişi ile (23 erkek, 15 kadın) derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Görüşmeler yarı yapılandırılmış görüşme formu ile gerçekleşmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen verilerin çözümlenmesinde Nvivo12 paket programından yararlanılmıştır. Çalışmanın analizinde beş ana tema elde edilmiştir. Ana temaların altında alt temalar (birinci ve üçüncü), alt temaların altında ise kategoriler yer almıştır. Çalışmada, sosyal hizmet kapsamında yerinden edilenlerin ekonomik, sosyal ve psikolojik boyutta yüz yüze kaldıkları pek çok sorunlarının ve karşılanmamış ihtiyaçlarının olduğu tespit edilmiştir. Yerinden edilenlerin söz konusu sorunlarıyla baş edebilmesi ve ihtiyaçlarının karşılanması için, sosyal hizmet mesleğinin özgürleştirici değerlerinden hareketle, baskı karşıtı uygulama ve güçlendirme yaklaşımı temelli mesleki müdahalelerin yapılması gerektiği ortaya çıkmıştır

Risâle-i tegürmendçilik (değirmencilik risalesi)

15. yüzyıldan 20. yüzyıl başlarına kadar Türkistan coğrafyasının ortak yazı dili Çağatay Türkçesidir. Şincañ Uygur Özerk Bölgesi’nde yaşayan Uygur Türklerinin Çağatay Türkçesiyle divan, mesnevi, tezkire ve risale gibi türlerde çok sayıda eser verdikleri bilinmektedir. Bu eserler içinde yaygınlığı ve sayısıyla en çok dikkat çeken ise geleneksel meslekleri konu alan risalelerdir. Yüzyıllarca sözlü gelenek aracılığıyla aktarılan geleneksel mesleklere ilişkin bilgi ve tecrübeler, özellikle 18. ve 19. yüzyılda Çağatay yazı dilinde “risale” adıyla yazıya geçirilmiştir. Temelde sözlü gelenek ve kaynaklardan beslenen risale yazma geleneğinin çok yaygın olduğu Uygur Türklerinde, geleneksel mesleklerin ve bunların yasası olarak tanımlayabileceğimiz risalelerin sayısı tam olarak bilinmemektedir. Ancak yaptığımız araştırmalarda, farklı ülkelerdeki kütüphane kataloglarında 40 mesleğe ilişkin 120 civarında risale tespit etmiş bulunmaktayız. “Risale” olarak adlandırılan eserler, genellikle 13 cm uzunluğunda, 9 cm genişliğinde ve daha çok cepte taşınabilecek nitelikteki el yazmalarıdır. Bunlar çiftçilik, tüccarlık, ağaç oymacılığı, çobanlık, sepetçilik, çömlekçilik, dericilik, aşçılık gibi mesleklerin ortaya çıkışını, mesleğin pirlerini, mesleği icra edenlerin uyması gereken kuralları ve icra sırasında okunması gereken ayet ve duaları içeren eserlerdir. Çağatay Türkçesiyle Kaşgar, Hoten, Yarkent, Kumul ve Turfan gibi şehirlerde kaleme alınan el yazma eserlerin büyük bir kısmı 19.-20. yüzyılda misyoner, seyyah ve araştırıcılar tarafından toplanarak farklı ülkelere götürülmüştür. Günümüzde geleneksel meslekleri konu alan ve Çağatay Türkçesi ile yazılmış olan risaleler başta Lund Üniversitesi Kütüphanesi (İsveç) olmak üzere Rusya Bilimler Akademisi Doğu Bilimi Enstitüsü Kütüphanesi, Fransız Bilimler Akademisi Kütüphanesi, Şincañ Uygur Özerk Bölgesi Eski Eserler İşhanesi ve İktisadi Fenler Akademisi Kütüphanesi’nde bulunmaktadır. Ayrıca Japon araştırıcıların yanı sıra Kaşgar, Hoten, Yarkent, Turfan ve Ürümçi’de yaşayan kişilerin şahsi kütüphanelerinde de bu eserlerden bazıları bulunmaktadır. Uygurlara ait geleneksel meslekleri konu alan çalışmaların daha çok Çin ve Japonya’da yapıldığını görmekteyiz. Bu eserlerin Türk kültür tarihi ve Çağatay Türkçesi araştırmalarında önemli veriler sunacağını dikkate alarak “Çağatay Türkçesiyle Yazılan ve Geleneksel Meslekleri Konu Alan Risalelerin Araştırılması, İncelenmesi ve Yayımlanması” başlığını taşıyan bir proje hazırladık. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Projesi Birimi tarafından desteklenmesi kararlaştırılan projeyi (NEÜBAP 16S14 Nolu Proje) hayata geçirdik. Proje kapsamında geleneksel meslekleri konu alan risaleler, mesleğin ortaya çıkışı ve icrası, yaratım ve aktarım süreçleri, risalelerin içerik ve işlev özellikleri gibi açılardan incelenmiştir. Elinizdeki “Risāle-i Tegürmendçilik (Değirmencilik Risalesi)” adlı çalışma, söz konusu projenin ilk eseridir. Uygurlar, değirmen için “tügmen”, değirmencilik mesleği için ise “tügmençilik” ifadesini kullanmaktadır. Uygurlarda bilinen en eski değirmen, yarğunçak adı verilen el değirmenleridir. En eski dönemde kullanılan ve her ailenin evinde bulunan bu değirmenler buğday, mısır, arpa ve burçak gibi hububatları öğütmek için kullanılmıştır. Günümüzde bunların kullanım alanları azalmakla birlikte özellikle köy ve mezralarda az da olsa eski işlevini devam ettirmektedir. Bugün Uygurlar arasında elektrik ile çalışan değirmenler yaygın olmakla birilikte su ile çalışan ve geleneksel yöntemlerle un öğüten değirmenler mevcuttur. Değirmenler kurulduğu mahallerin ad almasında da etkili olmuştur. Kaşgar, Hoten, Yarkent gibi şehirlerdeki “Tügmenbaşı, Beştügmen, Yakatügmen, Tügmenarık” mahalleleri bunlardan bazılarıdır. Çalışmanın Giriş kısmında risale kavramı ve Çağatay Türkçesiyle yazılmış risalelerin genel özellikleri hakkında bilgi verilmiştir. 1.Bölüm’de gelenek, geleneksel meslek ve mesleki örgütlenme konuları üzerinde durulmuştur. 2. Bölüm’de Uygurlarda risalecilik geleneği ve risalelerin özellikleri hakkında bilgi verilmiştir. 3.Bölüm’de, Türk kültüründe değirmenciliğin yer ve önemi üzerinde durulmuştur. 4. Bölüm’de çalışmanın asıl konusunu oluşturan Risale-i Tegürmendçilik (Değirmencilik Risalesi) isimli eserin içerik ve işlev özellikleri tanıtılıp değerlendirilmiştir. 5. Bölüm’de çalışmaya konu olan eserin transkripsiyonlu metnine yer verilmiştir. Çalışma Dizin ve Sözlük, Sonuç, Kaynaklar ve Faksimile Metin ile tamamlanmıştır

Risāle-i kassāblık (kasaplık risalesi)

15. yüzyıldan 20. yüzyıl başlarına kadar Türkistan coğrafyasının ortak yazı dili Çağatay Türkçesidir. Şincañ Uygur Özerk Bölgesi’nde yaşayan Uygur Türklerinin Çağatay Türkçesiyle divan, mesnevi, tezkire ve risale gibi türlerde çok sayıda eser verdikleri bilinmektedir. Bu eserler içinde yaygınlığı ve sayısıyla en çok dikkat çeken ise geleneksel meslekleri konu alan risalelerdir. Yüzyıllarca sözlü gelenek aracılığıyla aktarılan geleneksel mesleklere ilişkin bilgi ve tecrübeler, özellikle 18. ve 19. yüzyılda Çağatay yazı dilinde “risale” adıyla yazıya geçirilmiştir. Temelde sözlü gelenek ve kaynaklardan beslenen risale yazma geleneğinin çok yaygın olduğu Uygur Türklerinde, geleneksel mesleklerin ve bunların yasası olarak tanımlayabileceğimiz risalelerin sayısı tam olarak bilinmemektedir. Ancak yaptığımız araştırmalarda, farklı ülkelerdeki kütüphane kataloglarında 40 mesleğe ilişkin 120 civarında risale tespit etmiş bulunmaktayız. “Risale” olarak adlandırılan eserler, genellikle 13 cm uzunluğunda, 9 cm genişliğinde ve daha çok cepte taşınabilecek nitelikteki el yazmalarıdır. Bunlar çiftçilik, tüccarlık, ağaç oymacılığı, çobanlık, sepetçilik, çömlekçilik, dericilik, aşçılık gibi mesleklerin ortaya çıkışını, mesleğin pirlerini, mesleği icra edenlerin uyması gereken kuralları ve icra sırasında okunması gereken ayet ve duaları içeren eserlerdir. Çağatay Türkçesiyle Kaşgar, Hoten, Yarkent, Kumul ve Turfan gibi şehirlerde kaleme alınan el yazma eserlerin büyük bir kısmı 19.-20. yüzyıllarda misyoner, seyyah ve araştırıcılar tarafından toplanarak farklı ülkelere götürülmüştür. Günümüzde geleneksel meslekleri konu alan ve Çağatay Türkçesi ile yazılmış olan risaleler başta Lund Üniversitesi Kütüphanesi (İsveç) olmak üzere Rusya Bilimler Akademisi Doğu Bilimi Enstitüsü Kütüphanesi, Fransız Bilimler Akademisi Kütüphanesi, Şincañ Uygur Özerk Bölgesi Eski Eserler İşhanesi ve İktisadi Fenler Akademisi Kütüphanesi’nde bulunmaktadır. Ayrıca Japon araştırıcıların yanı sıra Kaşgar, Hoten, Yarkent, Turfan ve Ürümçi’de yaşayan kişilerin şahsi kütüphanelerinde de bu eserlerden bazıları bulunmaktadır. Yapılan araştırmalarda, Uygurlara ait geleneksel meslekleri konu alan çalışmaların daha çok Çin ve Japonya’da yapıldığını görülmektedir. Bu eserlerin Türk kültür tarihi ve Çağatay Türkçesi araştırmalarında önemli veriler sunacağını dikkate alarak “Çağatay Türkçesiyle Yazılan ve Geleneksel Meslekleri Konu Alan Risalelerin Araştırılması, İncelenmesi ve Yayımlanması” başlığını taşıyan bir proje hazırladık. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Projesi Birimi tarafından desteklenmesi kararlaştırılan projeyi (NEÜBAP 16S14 Nolu Proje) hayata geçirdik. Proje kapsamında geleneksel meslekleri konu alan risaleler, mesleğin ortaya çıkışı ve icrası, yaratım ve aktarım süreçleri, risalelerin içerik ve işlev özellikleri gibi açılardan incelenmiştir. Elinizdeki “Risāle-i Kassāblık (Kasaplık Risalesi)” adlı çalışma, söz konusu projenin ikinci eseridir. Çalışmanın Giriş kısmında risale kavramı ve Çağatay Türkçesiyle yazılmış risalelerin genel özellikleri hakkında bilgi verilmiştir. 1.Bölüm’de gelenek, geleneksel meslek ve mesleki örgütlenme konuları üzerinde durulmuştur. 2. Bölüm’de Uygurlarda risalecilik geleneği ve risalelerin özellikleri hakkında bilgi verilmiştir. 3. Bölüm’de, Türk kültüründe kasaplığın yeri ve önemi üzerinde durulmuştur. 4. Bölüm’de çalışmanın asıl konusunu oluşturan Risāle-i Kassāblık (Kasaplık Risalesi) isimli eserin içerik ve işlev özellikleri tanıtılıp değerlendirilmiştir. 5. Bölüm’de çalışmaya konu olan eserin transkripsiyonlu metinlerine yer verilmiştir. Çalışma Dizin ve Sözlük, Sonuç, Kaynaklar ve Faksimile Metinler ile tamamlanmıştır

Crystal Structure Of 2,4,4,6,6-Pentachloro-2-(2,4,6-Trimethylphenoxy)Cyclo-2 Lambda(5),4 Lambda(5),6 Lambda(5)-Triphosphazatriene

WoSScopu