Physicians' Presenteeism and Spirituality in the COVID-19 Pandemic

<p><strong>Özet</strong></p><p>Bu çalışmada bir pandemi hastanesinde COVID-19 (<i>Coronavirus Disease 2019</i>) pandemisi ile ilgili birçok alanda görev yapmış olan aile hekimliği kliniği asistanlarının spiritualite (manevi tutumları) ile presenteizm (işinde var olamama) durumlarının ve bunları etkileyen faktörlerin belirlenmesi ile aralarındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırma gözlemsel ve kesitsel bir çalışma olup örneklemini COVID-19 pandemisinde Türkiye'nin en büyük pandemi hastanesi olarak hizmet vermiş olan Ankara Bilkent Şehir Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniğinde çalışan asistan hekimler (n=127) oluşturmuştur. Anket formunun ilk bölümünü hekimlerin sosyodemografik bilgilerinin sorgulandığı, ikinci bölümünü presenteizm durumlarını ve nedenlerini belirlemeye yönelik verilerinin alındığı ve Stanford Kendini İşe Verememe Ölçeği'nin uygulandığı kısım oluşturmuştur. Üçüncü bölümünde de Maneviyat Ölçeği'ne yer verilmiştir. Çalışmaya katılan hekimlerin presenteizm ölçeği puan ortalaması 30 puan üzerinden 18.75 puan olarak saptanmıştır. Maneviyat Ölçeği puan ortalaması ise 135 puan üzerinden 100.14 puan olarak saptanmış olup aralarındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Pandemide daha aktif görev alan hekimlerin çeşitli nedenler ile pasif görevde kalanlara göre işinde var olamama durumunun daha düşük, yani iş performansının daha yüksek olduğu görülmüştür. Hekimlerin genel sağlık durumu ile iş performansı arasında pozitif yönlü orta düzeyde korelasyon saptanmıştır. Hekimlerin pandemi döneminde birlikte yaşadığı kişiler arasında kronik hastalığı olan bir yakını var olanlarda olmayanlara göre işinde var olamama durumunun daha yüksek olduğu saptanmıştır. Pandemide kendisinin yerine bakabilecek yedek kişi var olanların olmayanlara göre işinde var olamama durumunun daha düşük olduğu saptanmıştır. COVID-19 geçiren hekimler arasında da izolasyon sonrasında istirahat raporu gerekenlerde gerekmeyenlere göre işte var olamama durumunun daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Diğer taraftan hekimlerin "manevi başa çıkma, aşkınlık, anlam arayışı, manevi hoşnutluk, bağlantı, tabiatla uyum" gibi Maneviyat Ölçeği alt boyutlarının puan ortalamaları ve toplam maneviyat skoru yüksek düzeyde saptanmıştır. Çalışmada hekimlerin presenteizmi orta düzeyde; maneviyatı ise yüksek düzeyde saptanmıştır. Hekimlerin presenteizm ve spiritualite kavramı hakkındaki farkındalığı arttırılmış, bu çalışmanın yapılması ile ilgili literatüre sağlık alanında katkıda bulunulmuş ve presenteizm sorununun çözümüne yönelik, insanın bir bütün olarak değerlendirilmesinin gerekliliğine ve manevi tutumların düzenleyici rolünün ele alınmasının önemine dair literatüre farklı bir bakış açısı sunulmuştur.</p><p><strong>Abstract</strong></p><p>The aim of this study was to determine the spirituality (spiritual ‎attitudes) and presenteeism (inability to be present at work) of ‎family medicine clinic assistants who worked in many areas ‎related to the COVID-19 (<i>Coronavirus Disease 2019</i>) pandemic ‎in a pandemic hospital and to determine the factors affecting ‎them and to investigate the relationship between them. The ‎study is an observational and cross-sectional study and the ‎sample consisted of family medicine residents (n=127) working ‎in the Family Medicine Clinic of Ankara Bilkent City Hospital, ‎which served as the largest pandemic hospital in Turkey, during ‎the COVID-19 pandemic. The first part of the questionnaire ‎form included the sociodemographic information of the ‎participants, the second part included the data to determine ‎the presenteeism status and its causes, and the Stanford ‎presenteeism scale to devote oneself to work scale was applied. ‎The third part included the spirituality scale. The presenteeism ‎scale mean score of the physicians participating in the study ‎was 18.75 points out of 30 points. The mean score of the ‎spirituality scale was found to be 100.14 points out of 135 ‎points, and the relationship between them was not found to be ‎statistically significant. It has been observed that physicians ‎who took a more active role in the pandemic had a lower level ‎of inability to be present in their work, that is, higher job ‎performance, compared to those who remained on passive duty ‎for various reasons. A positive moderate correlation was found ‎between the general health status of physicians and their job ‎performance. It was determined that among the people with ‎whom the physicians lived together during the pandemic ‎period, the situation of being absent from work was higher in ‎those who had a relative with a chronic disease compared to ‎those who did not. It has been determined that those who have ‎a spare person who can take care of themselves in the ‎pandemic are less likely to be absent from their jobs than those ‎who do not. It has been determined that among the physicians ‎who had COVID-19, the situation of being absent from work ‎was higher in those who required a rest report after isolation, ‎compared to those who did not. On the other hand, physicians' ‎mean scores of spirituality scale sub-dimensions such as ‎‎"spiritual coping, transcendence, search for meaning, spiritual ‎contentment, connection, harmony with nature" and total ‎spirituality score were found to be high. In the study, ‎physicians' presenteeism was found to be at a moderate level ‎and spirituality at a high level. The awareness of physicians ‎about the concept of presenteeism and spirituality was ‎increased, the literature related to the conduct of this study ‎was contributed in the field of health, and a different ‎perspective was presented to the literature on the necessity of ‎evaluating the human as a whole for the solution of ‎presenteeism and the importance of addressing the regulatory ‎role of spiritual attitudes.</p><p><strong>COVID-19 Pandemisinde Hekimlerin Spiritualite ve Presenteizmi</strong></p&gt

Evaluation of gamma gluthamyl transferase and uric acid levels in arsenic exposed subject

Objective: Arsenic is a metal with a widespread industrial usage and causing oxidative stress. Studies shows serum uric acid and gamma gluthamyl transferase (GGT) levels are increasing in oxidative stress. The aim of this study is to evaluate the effect of arsenic exposure on serum uric acid and GGT levels. Methods: 500 patients who refer to Ankara Occupational Disease Hospital between 2010 to 2014 for periodic examination and urinary arsenic, serum uric acid and serum GGT levels assessed are included in this study. 268 patients with urinary arsenic levels over 35μg/L are defined as exposed and below 35μg/L are controls. Results: Data of 500 patients were analysed. 268 of them had high urine arsenic levels and 232 had normal urine arsenic levels. In the high urine arsenic level group the median serum uric acid level was 5.4 (2.60-7.20) and median serum GGT level was 27 (10-51) in the other group with normal urine arsenic levels the median serum uric acid level was 4.9 (2.5-7) and median serum GGT level was 22 (10-52). The difference between two groups was statistically significant (p value: 0.002 and <0.001 respectively) Conclusion: Arsenic exposure may be associated with hyperuricemia and high levels of GGT and with prospective studies the causal relationship between arsenic exposure and hyperuricemia and GGT can be revealed

İş Sağlığı ve Güvenliği Meslek Hastalıkları

Ülkemizde iş sağlığı ve güvenliği ile meslek hastalıkları konularında, kapsamlı Türkçe kitap ihtiyacı bulunmaktadır. Bu saptamadan hareketle “İş Sağlığı ve Güvenliği Meslek Hastalıkları” kitabı iki yılı aşkın bir sürede tamamlanmıştır. Mezuniyet öncesi ve sonrası eğitimlere, sertifika eğitimlerine, çalışanların sağlıklı ve güvenlikli ortamda çalışmaları hakkına, saha uygulamalarına, araştırmalara katkı sağlaması amaçlanmıştır. Kaynak kitap ihtiyacı öncelikle, müfredatlarında konuya ilişkin başlıklar bulunan, Tıp, Mühendislik, Hemşirelik, Sağlık Bilimleri ve Fen fakülteleri, ilgili yüksek lisans ve doktora programları, ilgili yüksek okullar olmak üzere yüksek öğretim öğrencileri için geçerli iken aynı zamanda iş yeri hekimleri, iş güvenliği uzmanları, diğer sağlık personeli sertifika eğitimleri, çalışanların yasal olarak zorunlu olan eğitimleri için de söz konusudur.Kitabın, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı öğretim üyesi Prof. Dr. İsmail TOPUZOĞLU’nun 1980’li yıllarda başlattığı, Prof. Dr. Nazmi BİLİR’in emekli olana kadar 30 yılı aşkın süre ile sürdürdüğü mezuniyet öncesi ve sonrası eğitim, araştırma, uygulama ve yayın çalışmaları ile bu alanlarda öncü rolü olan Hacettepe Üniversitesi’nin yayını olması ayrı bir mutluluk kaynağıdır, kendilerine şükranlarımızı sunarız.Kitap, sayfa dağılımları farklılık gösteren, konu başlıkları itibariyle toplam 79 bölümden oluşmaktadır. Meslek hastalıklarına ilişkin bazı bölümlerde, yazarlar ikinci baskısı yapılmış olan “Yıldız, A.N., Sandal, A. (Ed.). Meslek Hastalıkları İşle İlgili Hastalıklar (Seçilmiş Başlıklarda). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayını. ISBN: 978-975-491-460-3.” kitabındaki bölümlerini güncelleyerek genişletmişlerdir.Kitabın yazarları başlıca, Hacettepe Üniversitesi öğretim elemanları, Tıp Fakültesi İş ve Meslek Hastalıkları Yan Dal Uzmanlık Eğitimi Programı eğitim kadrosu ile bu kapsamda eğitim almış veya almaya devam eden uzman hekimler, ile T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı yönetici ve uzmanlarıdır. Bütün yazarlara katkıları için teşekkür ederiz.Kitabın elektronik kitap olarak yayınlanması, ulaşılabilirliğinin artması, içerik arama ve güncelleme gibi hususlarda kolaylık sağlayacağı kanaatindeyiz. Ayrıca kaynakları metin içinde gösterilmiş olması da ileri incelemeler için katkı sağlayacaktır.Yoğun çalışma sürecinde gösterdikleri anlayış için ailelerimize, Hacettepe Üniversitesi Hastaneleri Basım Yayın ve Tanıtım Koordinatörlüğü ile Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkanlığı yetkilileri ve çalışanlarına, kitabı yayına hazırlamada katkı sağlayan Dr. A. Kadir ATLI, Dr. Buhara ÖNAL ve Özge Rojda BENZİL’e teşekkür ederiz.Saygılarımızla,Prof. Dr. Bülent ALTUN (Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanı)Prof. Dr. Ali Naci YILDIZ (Editör)Uzm. Dr. Abdulsamet SANDAL (Editör