Karbon Nanotüplerle Güçlendirilmiş Fonksiyonel Derecelendirilmiş (Kngfd) Kirişlerin Statik Analizi

Konferans Bildirisi -- Teorik ve Uygulamalı Mekanik Türk Milli Komitesi, 2015Conference Paper -- Theoretical and Applied Mechanical Turkish National Committee, 2015Bu çalışmada farklı sınır şartlarına sahip, karbon nanotüplerle (KN) güçlendirilmiş fonksiyonel derecelendirilmiş (FD) kirişlerin statik davranışı Timoshenko ve Euler-Bernoulli kiriş teorilerine göre incelenmiştir. Çalışmada ele alınan kirişin FD tipi literatürde de yer alan düzgün dağılım, X dağılımı, O dağılımı ve V dağılımı olarak dört farklı şekilde seçilmiştir. Kirişin malzeme özellikleri kalınlık boyunca klasik karışım kurallarına göre değişmektedir. Düzgün yayılı yük etkisindeki kirişin statik analizi, toplam potansiyel enerjinin denge halinde minimum olması prensibinden hareketle direkt varyasyon yöntemlerinden olan Ritz yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Çalışmada, karbon nanotüplerin farklı dağılımları ve hacim oranları ile mesnet koşullarının yer değiştirmeler ve gerilmeler üzerindeki etkisi araştırılmıştır.In this study, the static behavior of a functionally graded (FG) carbon nanotube reinforced beams having various boundary conditions are investigated using Timoshenko and Euler-Bernoulli beam theories. The considered beams have the uniform, X, O and V distribution of carbon nanotube. The material properties vary in the thickness direction according to the classical rule of the mixture. The static analysis of the beam under uniformly distributed load is performed via Ritz method. In this study, the effects of various types of carbon nanotube distributions, the volume fraction and boundary on the deflection and axial normal stress are examined

Caries Risk Assessment in Children with Different Rates of Vitamin D Deficiency, Using Cariogram Model

Objective: Vitamin D plays a very important role in improving oral and dental health as well as general health. The present study aims to evaluate the risk of caries development risk of children with and without vitamin D deficiency using the Cariogram model. Methods: This study included a total of 75 healthy children aged 6-12 years, of which 50 (35 girls and 15 boys) had different levels of vitamin D deficiency, and 25 (12 girls and 13 boys) had none. Their risk of developing new dental caries was assessed with Cariogram. SPSS v21.0 (IBM, USA) was used for analyzing the study data. In the statistical tests, a p-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: Mean chronological and dental ages of the participants were obtained as 9±2.32 and 8±2.36, respectively. The distribution of salivary flow rate, buffering capacities, and distributions of Lactobacilli and S. mutans counts between the groups were found to be similar. There was a significant difference between Group I and Group II and between Group I and Group III in regard to the Cariogram green percentage (percentage of chances to avoid caries), p=0.002 and p<0.001, respectively. Conclusion: In the present study, we observed a decrease in the Cariogram green sector percentage with low levels of vitamin D and an increase with normal vitamin D levels. Therefore, chances to avoid new dental caries were increased in sufficient levels of vitamin D

Analysis approach to finite monoids

In a previous paper by the authors, a new approach between algebra and analysis has been recently developed. In detail, it has been generally described how one can express some algebraic properties in terms of special generating functions. To continue the study of this approach, in here, we state and prove that the presentation which has the minimal number of generators of the split extension of two finite monogenic monoids has different sets of generating functions (such that the number of these functions is equal to the number of generators) that represent the exponent sums of the generating pictures of this presentation. This study can be thought of as a mixture of pure analysis, topology and geometry within the purposes of this journal.Selçuk ÜniversitesiAkdeniz Üniversites

Diagnosis, treatment and prevention of infective endocarditis: Turkish consensus report-2019 [İnfektif endokarditin tanısı, tedavisi ve önlenmesi: Ulusal uzlaşı raporu-2019]

Infective endocarditis (IE) is a rare but still important as an infectious disease due to high rate of morbidity and substantial mortality. Although IE is not a notifiable disease in Turkey, and an incidence study has not been performed, the incidence may be higher than that in the developed countries due to frequent predisposing cardiac conditions and higher rates of nosocomial bacteremia, which may lead to IE in risk groups. IE generally affects the elderly in developed countries but it is frequently encountered among young individuals in Turkey. In order to reduce mortality and morbidity, it is critical to diagnose IE, to determine the causative agent, and to start treatment rapidly. Most patients cannot be diagnosed at the first visit, about half can be diagnosed after 3 months, and the disease often goes unnoticed. In patients diagnosed with IE, the rate of the identification of a causative organism is significantly lower in Turkey than that in developed countries. Some important microbiological diagnostic tests are not performed in most centers and several antimicrobials that are recommended as the first option for the treatment particularly antistaphylococcal penicillins, are unavailable in Turkey. These problems necessitate reviewing the epidemiological, laboratory, and clinical characteristics of IE in our country, as well as the current information about its diagnosis, treatment, and prevention together with local data. The diagnosis and treatment processes of IE should be standardized at every stage so that the management can be conducted in a setting in which physicians of various specialties are involved and is consistent with the current recommendations. The Study Group for Infective Endocarditis and Other Cardiovascular Infections of the Turkish Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases called for the collaboration of the relevant specialist organizations to establish a consensus report on the diagnosis, treatment, and prevention of IE in the context of current information and local data in Turkey. © 2020 Turkish Society of Cardiology

İleri Evre Gastrointestinal Kanserli Hastalarda Fibrin ile İlişkili Yeni Bir Biyobelirteç Olan Serum DR-70 Düzeyinin Prognostik ve Prediktif Değeri

Amaç: DR-70, kandaki fibrin yıkım ürünlerini tespit eden yeni geliştirilmiş bir testtir. Bu çalışmada ileri evre gastrointestinal (GI) kanserlerde DR- 70’in tedavi yanıtını izlemedeki etkinliğini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya farklı serilerdeki sistemik tedaviler ile tedavi edilen ileri evre GI kanserli hastalar dahil edildi. Görüntüleme çalışmaları, DR-70 ve geleneksel tümör belirteçleri [karsinoembriyonik antijen (CEA), karbonhidrat antijeni (CA) 19-9] başlangıçta ve tedavinin üçüncü ayında tekrarlandı. Bulgular: Çalışmaya kolorektal (%52,1), özofagogastrik (%32,4) ve pankreatikobiliyer kanser (%15,5) tanısı konan toplam 142 hasta alındı. Hastaların çoğu birinci basamak tedavi alıyordu (%56,3). Hastaların %57’sinde ikinci kan örneği alındı. Özofagogastrik kanseri olan hastalarda, DR-70 yanıtı tedavi yanıtı ile iyi korelasyon gösterdi (p=0,007) ve başlangıçta düşük serum DR-70 düzeyi, daha uzun genel sağkalım ile anlamlı şekilde ilişkiliydi (p=0,02). Kolorektal kanserli hastalarda tedavi öncesi DR-70 ile CEA düzeyleri arasında pozitif fakat zayıf bir korelasyon (p=0,03, r=0,244) varken, tedavi öncesi DR-70 ile CA 19-9 arasında özofagogastrik ve pankreatikobilier kanserlerde orta düzeyde pozitif bir korelasyon vardı (sırasıyla p=0,01, r=0,402 ve p=0,04, r=0,515). DR-70 konsantrasyonunda %25’ten fazla azalma, daha iyi genel ve progresyonsuz sağkalım ile ilişkiliydi. Sonuç: DR-70, özellikle özofagogastrik kanserde tedaviye yanıtı ve sağkalımı ön gören güçlü bir belirteçtir

A Novel Label-Free Optical Biosensor Using Synthetic Oligonucleotides from E. coli O157:H7: Elementary Sensitivity Tests

SiO2-TiO2 thin films for use as fiber optic guiding layers of optical DNA biosensors were fabricated by the sol-gel dip coating technique. The chemical structure and the surface morphology of the films were characterized before immobilization. Single probe DNA strands were immobilized on the surface and the porosity of the films before the hybridization process was measured. Refractive index values of the films were measured using a Metricon 2010 prism coupler. On the surface of each film, 12 different spots were taken for measurement and calculation of the mean refractive index values with their standard deviations. The increased refractive index values after the immobilization of single DNA strands indicated that immobilization was successfully achieved. A further refractive index increase after the hybridization with target single DNA strands showed the possibility of detection of the E. coli O157:H7 EDL933 species using strands of 20-mers (5′-TAATATCGGTTGCGGAGGTG -3′) sequence

Recent Advances in Health Biotechnology During Pandemic

The outbreak of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2), which emerged in 2019, cut the epoch that will make profound fluctuates in the history of the world in social, economic, and scientific fields. Urgent needs in public health have brought with them innovative approaches, including diagnosis, prevention, and treatment. To exceed the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic, various scientific authorities in the world have procreated advances in real time polymerase chain reaction (RT-PCR) based diagnostic tests, rapid diagnostic kits, the development of vaccines for immunization, and the purposing pharmaceuticals for treatment. Diagnosis, treatment, and immunization approaches put for- ward by scientific communities are cross-fed from the accrued knowledge of multidisciplinary sciences in health biotechnology. So much so that the pandemic, urgently prioritized in the world, is not only viral infections but also has been the pulsion in the development of novel approaches in many fields such as diagnosis, treatment, translational medicine, virology, mi- crobiology, immunology, functional nano- and bio-materials, bioinformatics, molecular biol- ogy, genetics, tissue engineering, biomedical devices, and artificial intelligence technologies. In this review, the effects of the COVID-19 pandemic on the development of various scientific areas of health biotechnology are discussed

Fotovoltaik Sistemlerde Verimliliği Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi

Investments to renewable energy systems increase in recent years due to depletion threat of conventional resources. In this point, one of the developed energy systems technology is photovoltaic systems. By the help of decreasing in solar panel cost and providing high acceptable standards around the World, photovoltaic systems become to be considered as an investment tool. Short term electricity forecasting can be done with margin of error by photovoltaic simulation programs. However, it does not mean that everything is done for obtaining high performance after construction process. Performance anaylsis and investigation of efficiency factors are crucial elements for reaching high efficiency in photovoltaic systems. In operation and maintainance process of most of Solar Power Plants in Turkey are faced with significant problems because of misimplemantaions in constructions processes and this leads to production losses. In this study, initially, the methods to be used for the calculation of radiation and performance parameters in Theoretical Section are given. After giving general information about Solar Power Plants located in Gölbaşı and Torbalı Districts in the Investigation of Site Data, the performance parameters of the plants and the factors affecting the efficiency are given by the methods given in Theoretical Section; while the radiation parameters are calculated by monthly Global Horiztontal and Diffuse Horizontal Radiation values from the NASA's database. In next section, the PVsyst program was used to model and simulate Solar Power Plants. When examined annually, it is seen that the production values obtained by simulation are close to those obtained from solar inverters. In the evaluation section field results and simulation results are compared and it is concluded that the difference between the system performance ratios calculated from the simulations and field data of two plants is less than 1%. Among the efficiency loss factors in Gölbaşı GES and Torbalı GES facilities, temperature loss was found to be the most effective factor causing the loss. Loss of temperature is followed by soiling loss, IAM loss, and mismatch loss. In addition, in this section, the effect of annual energy production on the decrease of temperature loss and soiling loss, which are the most influential factors of power plants, has been evaluated. In the case of Torbalı GES, the increase in the duration of contact with the wind surface of the solar panel back surface will decrease the temperature loss and increase by 3,5% in annual production. Gölbaşı GES has the result that this increase can be 1,2%. If the dust generated in the solar panels is periodically cleaned and the soiling loss is kept at 1% level, the result is that Gölbaşı GES will increase 5% in annual production and 3% in Torbalı GES.ÖZET i ABSTRACT iii TEŞEKKÜR v İÇİNDEKİLER vi ŞEKİLLER vii ÇİZELGELER xi SİMGELER VE KISALTMALAR xii 1. GİRİŞ 1 2. KURAMSAL KESİM 9 3. SAHA VERİLERİNİN İNCELENMESİ 23 3.1 Torbalı Ges Tesisi Verilerinin İncelenmesi 23 3.2 Gölbaşı Ges Tesisi Verilerinin İncelenmesi 38 4. PVSYST İLE SANTRALLERİN MODELLENMESİ 58 4.1 Torbalı Ges Tesisinin Modellenmesi 58 4.2 Gölbaşı Ges Tesisinin Modellenmesi 70 5. DEĞERLENDİRME 88 6. SONUÇLAR ve ÖNERİLER 97 6.1 Sonuçlar 97 6.2 Öneriler 98 7. KAYNAKÇA 100 EK-1 104 EK-2 104 EK-3 105 EK-4 109 EK-5 110 EK-6 112 EK-7 113 EK-8 116 EK-9 124 ÖZGEÇMİŞ 126Yenilenebilir enerji kaynaklı enerji sistemlerine yapılan yatırımlar, konvansiyonel enerji kaynaklarının tükenme tehditi altında olması sebebiyle son yıllarda önemli ölçüde artış göstermiştir. Bu sistemlerden en çok gelişme katedilenlerden biri fotovoltaik sistemlerdir. Yapılan AR-GE çalışmalarında kaydedilen başarılar ile birlikte FV modüllerinin fiyatları düşmüş ve dünya çapında kabul gören standartların sağlanması ile birlikte fotovoltaik sistemler yatırımcılar için bir yatırım aracı haline gelmiştir. Simülasyon programlarında yapılan kısa süreli enerji tahminleri oldukça az bir hata payı ile yapılmaktadır. Ancak kısa vadeli tahminlere bakılarak fotovoltaik sistemler devreye alındıktan sonra kendi başına bırakılmamalıdır. Sistemlerin performans analizi ve verimliliği etkileyen faktörlerin incelenmesi, sistemlerin uzun vadede yüksek performans göstermesi için takip edilmesi gereken konulardır. Türkiye’de kurulan fotovoltaik sistemlerin birçoğunda kurulum esnasında yapılan yanlış uygulamalar sebebiyle sistemlerin işletme süreci sırasında önemli problemler ile karşılaşılmakta, bu durum üretim kayıplarına sebep olmakta ve problemin tespiti yapılamamaktadır. Fotovoltaik sistemlerden yüksek performans elde etmek için performans analizi ve verimliliği etkileyen faktörlerin periyodik olarak takibi yapılmalıdır. Bu çalışmada, ilk olarak Kuramsal Kesim bölümünde ışınım ve performans parametrelerinin, verimliliği etkileyen faktörlerin hesaplanması için kullanılacak metotlara yer verilmiştir. Saha Verilerinin İncelenmesi bölümünde Gölbaşı ve Torbalı İlçeleri’nde bulunan Güneş Enerji Santralleri ile ilgili genel bilgiler verildikten sonra, tesislerin performans parametreleri ve verimliliği etkileyen faktörler Kuramsal Kesim bölümünde yer verilen metotlar ile; ışınım parametreleri ise NASA’nın veritabından alınan aylık ortalama Küresel Yatay Işınım ve Dağınık Yatay Işınım Değerleri ile hesaplanmıştır. Bir sonraki bölümde ise PVsyst programı ile santrallerin modellemesi ve simülasyonu yapılmıştır. Yıllık olarak incelendiğinde simülasyonla elde edilen üretim değerleri evircilerden elde edilenlere yakın olduğu görülmüştür. Değerlendirme bölümünde saha verileri ve simülasyon sonuçları karşılaştırılmış, iki tesisin simülasyon ve saha verilerinden hesaplanan Sistem Performans Oranları arasındaki farkın %1’den az olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Kayıp parametreleri arasında Gölbaşı GES ve Torbalı GES tesislerinde en fazla kayba neden olan faktörün ısıl kayıp olduğu görülmüştür. Sıcaklık kaybını tozlanma kaybı, yansıma kaybı ve dizi uyuşmazlığı kaybı izlemiştir. Ayrıca bu bölümde, santrallerin verimine en çok etki eden faktörler olan sıcaklık ve tozlanma kaybının daha az olması durumununun yıllık enerji üretimine etkisi değerlendirilmiştir. Torbalı GES’te FV modül arka yüzeylerinin rüzgar ile temas süresinin artması durumunda ısıl kaybın azalacağı ve yıllık üretimde %3,5 artış olacağı, Gölbaşı GES’te ise bu artışın %1,2 olabileceği sonucu ortaya çıkmıştır. FV modüllerinde oluşan tozların periyodik olarak temizlenerek tozlanma kaybının %1 seviyesinde tutulması halinde Gölbaşı GES’in yıllık üretiminde %5’lik, Torbalı GES’inkinde ise %3’lük bir artış olacağı sonucu ortaya çıkmıştır