Surgical Outcomes in Radiation-induced Cataracts After External-beam Radiotherapy in Retinoblastoma

Objectives: To investigate visual outcomes, surgical complications and tumor recurrence among children with retinoblastoma undergoing phacoemulsification and posterior chamber intraocular lens (PCIOL) implantation for radiation-induced cataract secondary to external beam radiotherapy. Materials and Methods: The medical records of all patients treated by phacoemulsification and PCIOL implantation for radiation-induced cataract after external beam radiotherapy for retinoblastoma at a single institution between 1980 and 2014 were reviewed retrospectively. The study included 6 eyes of 6 children (4 girls, 2 boys). Results: Four patients had bilateral and two patients had unilateral retinoblastoma. The median age at diagnosis of retinoblastoma was 28.3 months (range, 12-96 months). All patients received chemoreduction (OPEC protocol) and external beam radiotherapy with or without local ophthalmic therapies and developed radiation-induced cataracts. The median interval from retinoblastoma diagnosis to cataract surgery was 96.3 months (range, 73-122 months). Time interval between surgery and last retinoblastoma treatment was 67.2 months. Postoperative complications included iridocyclitis in 2 eyes and posterior capsule opacification in all eyes. The mean follow-up after surgery was 105.8 months (range, 59-120 months). Final visual acuity was better in all eyes than preoperative visual acuities. Conclusion: Phacoemulsification and PCIOL implantation is an effective method of managing radiation-induced cataracts in eyes with previously treated retinoblastoma. However, visual acuity was limited by the presence of primary macular tumor

Geriatrik Ve Non-Geriatrik Yoğun Bakım Hastalarında Kolistin İlişkili Nefrotoksisite: Retrospektif Kohort Çalışması

Amaç: Kolistin (kolistimetat sodyum) son yıllarda çoklu ilaç direnci gösteren gram negatif bakterilerin oluşturduğu nozokomiyal enfeksiyonlarıntedavisinde kullanılmaktadır. Kolistin kullanımı sonucu gelişen ciddi advers etkiler arasında nefrotoksisite önemli bir yer tutar. Geriatrikhastalarda kolistin ve nefrotoksisite ilişkisine yönelik çalışmalar kısıtlıdır. Amacımız Yoğun Bakım Ünitesinde Acinetobacter baumanniienfeksiyonu nedeniyle kolistin tedavisi alan geriatrik (65 yaş) ve nongeriatrik (65yaş) hastalar arasında akut böbrek yetmezliği (ABY)gelişimi ile demografik veriler, laboratuvar ve klinik fizyolojik parametreler açısından farklılıkları değerlendirmekti.Gereç ve Yöntem: Hastaların akut fizyoloji ve kronik sağlık değerlendirmesi (APACHE II) skorları, diyabetes mellitus, vücut kitle indeksi(VKİ), yatış süresi ve nedenleri kaydedildi. Başlangıç ve tedavi sırasındaki en yüksek üre, kreatinin, albümin değerleri ile glomerüler filtrasyonhızları (GFR) değerlendirmeye alındı. Nefrotoksisite riski taşıyan ek ajan alıp almadığı da araştırıldı. Akut böbrek yetmezliği kriteri olarakrenal replasman ihtiyacı alındı. Renal replasman tedavisi, vazopresör ilaç kullanımı ve mortalite sıklığı da kaydedildi. Gruplar arasındakiklinik ve laboratuvar verilere ilişkin farklılıklar istatistiksel olarak değerlendirildi. p0,05 anlamlı kabul edildi.Bulgular: Geriatrik hastalarda ABY görülme sıklığı, diyabetes mellitus tanısı, APACHE II skoru, VKİ, başlangıç GFR değerleri ve kolistin sonrasıen düşük GFR değerleri ile en düşük albümin değerleri nongeriatrik hastalara göre anlamlıydı. Gruplar arasında mortalite, hipertansiyon,septik şok, vazopresör kullanımı ve potasyum seviyelerinde fark yoktu.Sonuç: Acinetobacter baumannii enfeksiyonunda kolistin kullanılan geriatrik yoğun bakım hastalarında ABY sık gelişmektedir. Geriatrikhastalarda APACHE II skorlarının, VKİ’lerinin, diyabet, ABY ve renal replasman sıklığının nongeriatrik hastalara oranla daha yüksek olmasınakarşın yaş grupları arasında mortalite farkı yoktur.Objective: In recent years colistin (colistimethat sodium) is used to treat nosocomial infections caused by Gram-negative bacteria showingmulti-drug resistance. Nephrotoxicity is an important adverse effect resulting from the use of colistin. Studies on colistine and nephrotoxicityin geriatric patients are limited. Our aim was to evaluate the development of acute renal failure (ARF) and demographic data in terms oflaboratory and clinical parameters in geriatric (65 years) and nongeriatric (65 years) patients who received colistin therapy due to Acinetobacterbaumannii infection in the Intensive Care Unit.Material and Methods: The results of the patients acute physiology and chronic health assessment (APACHE II) scores, diabetes mellitus,body mass index (BMI), reasons and duration of hospitalization were recorded. The initial and highest urea, creatinine, albumin values andglomerular filtration rates (GFR) were evaluated. The use of additional agents with risk of nephrotoxicity was also investigated. Need forrenal replacement was considered as criteria for acute renal failure. Renal replacement therapy, vasopressor drug use and mortality were alsorecorded. Differences in clinical and laboratory data between the groups were statistically evaluated. p0.05 was considered as significant.Results: The prevalence of ARF in geriatric patients, diagnosis of diabetes mellitus, APACHE II scores, BMI, initial GFR values, the lowestGFR values after colistin and the lowest albumin values were significant in geratirik patients. There was no difference between the groups interms of mortality, hypertension, septic shock, vasopressor use and potassium levels.Conclusion: Geriatric critical care patients who use colistin for Acinetobacter baumannii infection frequently develop ARF. AlthoughAPACHE II scores, BMI, diabetes, ABY and renal replacement frequency were higher in geriatric patients compared to non-geriatric patients, there was no difference in mortality between age groups

Woody plant composition and diversity of urban green spaces in Istanbul, Turkey

The high urbanization rate of Istanbul in response to rapid population decreased the size and amount of green spaces. Thereby, every green space types are of vital importance in terms of conservation of urban biodiversity. In this study, it was aimed to compare woody species composition of main green space types consist of artificial and natural sites. Botanical gardens had the highest diversity followed by gardens. Residential areas showed to be important in terms of shrub (52%) and evergreen species (58%), which are mostly exotics (71%). The ratio of the invasive plants in the composition was higher in parks, which contain highway greenings and public gardens. Since the most tree species used in public green areas of Istanbul were mostly same with the species used in European cities, all of the green space categories having varied composition must be considered as interconnected habitat patches in urban planning

Mikrosferofakili bir olguda laser iridotomi sonuçları

[PS-891]Mikrosferofakili bir olguda laser iridotomi sonuçlarıMehmet Bedii Oğurel, Şerife Bayraktar, Emre Altınkurt, Belgin İzgiİstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul8 yaşında kadın hasta az görme şikâyetiyle tarafımıza başvurmuştu. Dış merkezde 6 ay önce glokom tanısı almış, medikal tedavi başlanmış fakat 1 ay kullanıp ilaçlarını bırakmıştı. Özgeçmişinde herhangi bir özelliği olmayan hastanın soy geçmişinde ise dedede glokom öyküsü mevcuttu. Hastanın yapılan otorefraktometre ölçümünde sağ gözde -13.00(155 ̊ -2.75) sol gözde ise -15.00(40 ̊-1.50) refraksiyon kusuru vardı. Hastanın yapılan oftalmolojik muayenesinde tashihle en iyi düzeltilmiş görme keskinliği sağ ve sol gözde 0.4 seviyesindeydi. Biomikroskobik muayenesinde sağ/sol kornea saydam, ön kamara sığ, iris normal, pupilla yuvarlak, PR+/+ ve lensi saydam ve lensinin normalden daha kalın olduğu öne doğru pupilin içine doğru girdiği görüldü.Hastanın gözü fundus muayenesi için dilate edildiğinde lensinin mikrosferofakik olduğu tespit edildi. Gonyoskopik muayenesinde açının tamama yakın kapalı olduğu ve indentasyon ile ön sineşi bulunmadığı görüldü. Aksiyel uzunluk, lentiküler miyopiyi düşündürecek şekilde sağ gözde 20.91mm, sol gözde 20.94 mm olarak ölçüldü.Hastanın tonopen ile ölçülen göz içi basıncı sağda 40 mm Hg, solda ise 38 mm Hg bulundu. Fundus muayenesinde ise sağ/sol retina normal olup sağ da c/d oranı 0.7,solda ise c/d oranı 0.6 idi.Hastanın santral kornea kalınlığı sağ ve sol gözde 483µ bulundu.Hastanın her iki gözüne periferik laser iridotomi yapılması planlarak yapıldı ve sonrasında sağ GİB 19 mmHg’ya, sol GİB 18 mmHg’te düştü. Hastanın çekilen ön segment OCT’sinde de ön kamara derinliğinin arttığı ve açının rahatladığı görüldü.Anahtar Kelimeler:glokom, lentiküler miyopi, laser iridotomi,mikrosferofak

Peripapiller retinoskizis olgusunun değerlendirilmesi.

GİRİŞ VE AMAÇ:Farklı klinik ön tanılara neden olabilen peripapiller retinoskizis olgusunun değerlendirilmesi ve takibi YÖNTEM:Hastaya tam oftalmolojik muayene, spektral domain optik kohorens tomografi (SD OKT), fundus floresein anjiografi (FFA), 30/2 görme alanı, fundus otofloresansı (FOF), retinal nerve fiber length (RNFL) tetkikleri yapıldı. BULGULAR:18 yaşında bilinen sistemik hastalığı olmayan erkek hasta sağ gözünde 7-8 yıldır az görme şikayeti ile başvurdu. Başvurusundan 3 ay önce dış merkezde sağ gözünün arkasında ödem olduğu söylenip bevacizumab enjeksiyonu yapılmıştı. Aile hikayesi, rutin kullandığı ilaç ve operasyon öyküsü yoktu. Otorefraktometre ölçümü sağ: -2.25 (165* -1,25) sol: -1.50 (40* -0,75) saptandı. Vizyonları sağ: 0,1/ -2,00 (165* -1,00) ile 0,4 sol: 0,5/ -1,50 ile 1,0 idi. Biyomikroskopik muayenesi her iki gözde doğal, göz içi basınçları her iki gözde 12 mm Hg idi. Fundoskopik muayenesinde sağda optik disk etrafında sıvı görünümü mevcuttu, makulada pigment değişikliği vardı. Sol fundus doğaldı. SD OKT tetkikinde sağda peripapiller retinoskizis mevcut olup makulaya kadar uzanmaktaydı. Solda normal fundus bulguları mevcuttu. RNFL: 156/106 mikron idi. FFA'da sağda optik disk temporali ve alt kısmında pigment epitel pencere defektiyle uyumlu hiperfloresans, FOF'ta sağda makula alt nazalinde ve optik disk üst nazalinde hiperotofloresans saptandı, sol normaldi. 30/2 görme alanında sağda kör noktada genişleme mevcuttu, solda patoloji yoktu. Hastaya peripapiller retinoskizis ön tanısı ile sağ göze göz içi basıncını azaltmak ve nöroproteksiyon amaçlı brimonidin tartarat 2x1 başlandı. Hastanın takipli olduğu Nisan 2016- Haziran 2020 tarihleri arasında görme alanı ve RNFL tetkiklerinde progresyon izlenmedi. TARTIŞMA VE SONUÇ:Peripapiller retinoskizis vizyonda azalmaya yol açabilen bir klinik antitedir. Multimodal görüntüleme yöntemleri ile tanının konması gereksiz veya yanlış tedavinin önüne geçebilir. Brimonidin tartarat göz içi basıncını düşürmek ve nöroproteksiyon amaçlı kullanılabilir

Maternal hydronephrosis in pregnant women without ureteral stones and characteristics of symptomatic cases who need treatment: A single-center prospective study with 1026 pregnant women

PURPOSE: The aim of this study is to determine the proportion of maternal hydronephrosis and symptomatic cases requiring treatment in pregnant women without ureteral stones and the characteristics of these cases. MATERIALS AND METHODS: Between February 2018 and April 2019, all pregnant women followed for pregnancy in obstetrics and outpatient policlinic were evaluated prospectively. Maternal hydronephrosis rate, degree of hydronephrosis and side, symptomatic hydronephrosis rate, maximum renal anteroposterior diameter of renal pelvis and visual analogue scale were detected. Symptomatic patients were treated conservatively or surgically. Findings in both treatment groups were analyzed by t-test or Chi-squared test. Pearson or Spermean's tests were used for correlation analyzes. RESULTS: A total of 1026 pregnant women aged 18-45 (27.7 ± 5.2 years) were followed prospectively. The rate of maternal hydronephrosis was 28.7% and the rate of symptomatic hydronephrosis was 4.7%. Of the patients with symptomatic hydronephrosis, 73.4% (3.5% of total) were treated conservatively and 26.5% (1.3% of total) were treated surgically. There was a positive correlation between hydronephrosis and gestational week (p < 0.001), visual analogue scale (p < 0.001) and hematuria (p < 0.05). There was a negative correlation between hydronephrosis and maternal age (p < 0.05) and number of pregnancies (p < 0,001). The anteroposterior diameter of renal pelvis (p < 0.001), visual analogue scale (p < 0.05) and fetal body weight values (p < 0.05) on the right side were higher in the surgical treatment group than the conservative group. CONCLUSIONS: The majority of cases with maternal hydronephrosis in pregnant women without ureteral stones are asymptomatic. Most symptomatic cases can also be treated conservatively. In cases requiring surgical treatment (1.3%), fetal body weight, visual analogue scale and anteroposterior renal pelvis diameter are higher