Konstytucyjne ramy kadencyjności organów władzy publicznej

Artykuł koncentruje się wokół problematyki zasady kadencyjności, uznawanej za fundament funkcjonowania organów władzy publicznej w państwie demokratycznym. Punktem wyjścia bardziej szczegółowych rozważań jest obserwacja, że na treść zasady kadencyjności składają się dwa podstawowe elementy: temporalny (polegający na wyznaczeniu maksymalnego okresu wykonywania funkcji publicznej przez piastuna lub członka organu) oraz stabilizacyjny (gwarantujący minimalną trwałość obsady personalnej w okresie trwania kadencji). Z całokształtu przepisów Konstytucji tworzących ramy organizacyjne konstytucyjnych organów władzy publicznej autor wyprowadza tezę o obligatoryjnie kadencyjnym statusie każdego organu, chyba że istnieje wyraźna podstawa prawna uzasadniająca twierdzenie przeciwne. Nie oznacza to jednak, że konstytucyjne regulacje dotyczące kadencji poszczególnych organów lub ich piastunów ukształtowane zostały według jednolitego schematu. Przeciwnie, na gruncie Konstytucji można wyróżnić różne typy kadencji. Analizując konkretne modele kadencyjności, autor podaje praktyczne przykłady konkretnych rozwiązań oraz wskazuje konsekwencje wynikające z ich zastosowania. W konkluzji prezentowany jest pogląd, że zasada kadencyjności jest konstrukcją ustrojową służącą zagwarantowaniu organom pewnej dozy swobody lub niezależności w wykonywaniu przypisanych im kompetencji

Konstytucyjne ramy kadencyjności organów władzy publicznej

The paper focuses on the issue of the term of office, recognized as the foundation of the functioning of public authorities in a democratic state. The starting point for more detailed considerations is the recognition that the content of the term of office consists of two basic elements – the temporal one, determining the maximum period during which a supervisor or a member of the body can perform a public function, and the stabilizing one, which ensures there is minimal staff turnover during the term of office. From the entirety of the provisions of the Constitution creating the organizational framework of constitutional bodies of public authority, the author derives the thesis on the obligatory nature of the term of office of each body, unless there is a clear legal basis justifying the opposite. However, this does not mean that the constitutional regulations regarding the term of office of individual bodies are shaped according to a uniform pattern. On the contrary, different types of the term of office can be distinguished on the basis of the Constitution. Analysing particular models of the term of office, the author gives practical examples of normative solutions and indicates the consequences resulting from their application. The conclusion presents the view that the term of office is a constitutional structure guaranteeing the authorities a certain latitude or independence in the process of realizing their legal competences. Artykuł koncentruje się wokół problematyki zasady kadencyjności, uznawanej za fundament funkcjonowania organów władzy publicznej w państwie demokratycznym. Punktem wyjścia bardziej szczegółowych rozważań jest obserwacja, że na treść zasady kadencyjności składają się dwa podstawowe elementy: temporalny (polegający na wyznaczeniu maksymalnego okresu wykonywania funkcji publicznej przez piastuna lub członka organu) oraz stabilizacyjny (gwarantujący minimalną trwałość obsady personalnej w okresie trwania kadencji). Z całokształtu przepisów Konstytucji tworzących ramy organizacyjne konstytucyjnych organów władzy publicznej autor wyprowadza tezę o obligatoryjnie kadencyjnym statusie każdego organu, chyba że istnieje wyraźna podstawa prawna uzasadniająca twierdzenie przeciwne. Nie oznacza to jednak, że konstytucyjne regulacje dotyczące kadencji poszczególnych organów lub ich piastunów ukształtowane zostały według jednolitego schematu. Przeciwnie, na gruncie Konstytucji można wyróżnić różne typy kadencji. Analizując konkretne modele kadencyjności, autor podaje praktyczne przykłady konkretnych rozwiązań oraz wskazuje konsekwencje wynikające z ich zastosowania. W konkluzji prezentowany jest pogląd, że zasada kadencyjności jest konstrukcją ustrojową służącą zagwarantowaniu organom pewnej dozy swobody lub niezależności w wykonywaniu przypisanych im kompetencji

Miocene sponge assemblages in the face of the Messinian Salinity Crisis—new data from the Atlanto-Mediterranean seaway

The Messinian Salinity Crisis is considered as one of the most influential Cenozoic events that impacted negatively on the benthic fauna of the Mediterranean area. Changing environmental conditions, including a sharp reduction of water exchange between the Mediterranean Sea and the Atlantic Ocean, altered the geographical ranges of many organisms, including sponges (Porifera). Here, we report a unique assemblage of isolated sponge spicules from the upper Miocene of southwestern Spain. The newly recognized sponge fauna was inhabiting the Guadalquivir Basin—the corridor between the Mediterranean and the Atlantic Ocean at that time. It represents a taxonomically rich sponge community that consisted of members of “soft” and “lithistid” demosponges and hexactinellids. Demosponges are represented by at least thirty-four taxa, while hexactinellids are significantly rarer; only six taxa have been identified. From among eighteen taxa recognized to the species level, at least eight seem to be inhabiting this area to these days; six are recorded from adjacent areas, such as the Western Mediterranean, South European Atlantic Shelf, and the Azores, and three are present in the Red Sea and/or the Northern Atlantic. Intriguingly, some taxa seem to have their closest relatives in distant areas, such as the Indo-Pacific and Japanese waters which suggests that the range of some once widely-distributed populations shrunk after the isolation of the Mediterranean and the Messinian Salinity Crisis, surviving to the present day only in refugia.This work was supported by EVAMED (PID2020-118999GB-I00) funded by the Spanish Ministry of Science and Innovation/State Research Agency of Spain (AEI)

Complicated colonic diverticulitis at 34 weeks gestation

Peritonitis is a set of symptoms of varying etiology, usually with an accompanying infection, systemic and local changes within the peritoneal cavity. Colonic diseases, especially colon perforation, are one of the most common causes of peritonitis. The course of the disease may be turbulent due to sudden perforation. In case of limited peritonitis the disease is not as acute as the perforation hole is small and it can be sealed by the omentum and internal organs. Abdominal pain is usually located around the source of infection and is less severe. A 38-year-old patient at 34 weeks gestation was hospitalized in the obstetric-gynecological ward of the Health Care Center with a diagnosis of preterm delivery, urinary infection and renal colic. Due to increasing peritoneal symptoms and deteriorating general condition of the patient, a decision to perform immediately exploratory laparotomy combined with the Cesarean section was made. The surgeon indicated a place in the left mesogastrium that could correspond with a drained interintestinal abscess and also found a large amount of fibrin in the lower floor of the peritoneal cavity. The initial point of the abscess remained unknown and the patient received total parenteral nutrition for 10 days. On 5 postoperative day the drain was removed from the peritoneal cavity and since day 10 patient health was steadily improving. Bacteriological cultures revealed abundant growth of E. coli that showed sensitivity to the used antibiotics. On 22 postoperative day the patient and her child were discharged home in good condition. Five months later, the patient was admitted to the surgical ward with acute abdominal pain with the diagnosis of an abscess in her left mesogastric and subgastric area, perforation of sigmoid diverticulum and fecal fistula. Our case illustrates great difficulties in diagnosing diseases of the abdominal cavity during pregnancy because causes and symptoms may be typical of this condition, as well as of unrelated diseases, including: kidney problems, appendicitis, cholecystitis and bowel disease. Examination of the pregnant patient presents a challenge and the symptoms are uncharacteristic. Tension of the abdominal wall, as well as the muscles of the digestive and urinary tract are reduced and the topography of the internal organs changes during pregnancy. The interpretation of laboratory tests becomes more difficult. In our case, the initial local peritonitis, caused by microperforation of the diverticulum, ran a latent course and was masked by both pregnancy and renal colic symptoms, consequently leading to diffuse peritonitis. The presented case demonstrates the importance of the problem and forces obstetricians to be more vigilant in determining the diagnosis and decision-making, because of its meaning for the health and even the life of the patient and her child

NAWOŻENIE RZĘDOWE BURAKA CUKROWEGO (BETA VULGARIS L.) WIELOSKŁADNIKOWYM NAWOZEM PŁYNNYM NA BAZIE ROZTWORU SALETRZANOMOCZNIKOWEGO JAKO CZYNNIK ZWIĘKSZAJĄCY EFEKTYWNOŚĆ AZOTU

Sugar beet is the main crop commonly cultivated for sugar production in temperate regions of the World. Actual yields in main Central Europe producing countries are much lower, due to many limiting factors. Among them, nutrients supply is of great value, especially referring to efficiency of nitrogen, which is generally low. In the conducted study two methods of nitrogen application were compared (i) broadcast of calcium saltpeter and (ii) row application of the multicomponent fertilizer based on urea-ammonium-nitrate (UAN) solution. The basic amount of the applied N was 75 kg ha-1. The highest yields of both taproots and refined sugar were harvested on the plot receiving 75 kg N-1 as UAN liquid multicomponent fertilizer and 50% of the recommended P and K rates. The positive effects of row application of liquid N fertilizer on taproot and sugar yields were also corroborated by high values of indices of agronomic efficiency for both N as well as P and K. However this method of sugar beets fertilization has some possibilities, as indicated by still high contents of melassogenic substances.Burak cukrowy jest podstawowym surowcem do produkcji cukru w strefie klimatu umiarkowanego. W krajach centralnej Europy, w których uprawia się buraki cukrowe, aktualny poziom plonowania tej rośliny znacznie odbiega od potencjalnych możliwości. Wśród różnych przyczyn takiego stanu rzeczy, koniecznie należy wymienić małą efektywność nawożenia azotem. W badaniach własnych porównano dwie metody nawożenia azotem: i) rzutowe - saletrą wapniową oraz ii) rzędowe - wieloskładnikowym nawozem otrzymanym na bazie roztworu mocznika i saletry amonowej (UAN). Podstawowa dawka azotu, niezależnie od przyjętego systemu, wynosiła 75 kg ha-1. Największy plon korzeni, i plonu cukru technologicznego, uzyskano przy jednoczesnym zastosowaniu 75 kg N kg-1 w formie wieloskładnikowego nawozu płynnego (UAN) oraz 50% rekomendowanej dawki fosforu oraz potasu. Pozytywny efekt nawożenia rzędowego na plon korzeni i cukru wynikał ze wzrostu efektywności agronomicznej zarówno azotu, jak i zastosowanego równocześnie P i K

Optical, Dielectric and Magnetic Properties of La1−xNdxFeO3 Powders and Ceramics

Nanocrystalline La1−xNdxFeO3 powders with different concentrations of Nd3+ have been synthesized using a modified Pechini method. Their structures were studied by X-ray powder diffraction (XRD). Furthermore, La1−xNdxFeO3 nanoceramics were prepared using a high pressure sintering technique. The luminescence spectra of the powders were investigated as a function of concentration of active dopant to check the possible energy transfers observed due to Nd3+ concentration changes. The electrical and magnetic properties of the powders and ceramics were investigated to determine the effect of Nd3+ doping on the dielectric permittivity and magnetization in the wide frequency range. © 2018 by the authors. Licensee MDPI, Basel, Switzerland.Funding: This project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under the Marie Skłodowska-Curie grant agreement No 778070—TransFerr—H2020-MSCA-RISE-2017. Part of the work was developed within the scope of the project CICECO-Aveiro Institute of Materials, POCI-01-0145-FEDER-007679 (FCT Ref. UID/CTM/50011/2013), financed by national funds through the FCT/MEC and when appropriate co-financed by FEDER under the PT2020 Partnership Agreement

A Novel Label-Free Optical Biosensor Using Synthetic Oligonucleotides from E. coli O157:H7: Elementary Sensitivity Tests

SiO2-TiO2 thin films for use as fiber optic guiding layers of optical DNA biosensors were fabricated by the sol-gel dip coating technique. The chemical structure and the surface morphology of the films were characterized before immobilization. Single probe DNA strands were immobilized on the surface and the porosity of the films before the hybridization process was measured. Refractive index values of the films were measured using a Metricon 2010 prism coupler. On the surface of each film, 12 different spots were taken for measurement and calculation of the mean refractive index values with their standard deviations. The increased refractive index values after the immobilization of single DNA strands indicated that immobilization was successfully achieved. A further refractive index increase after the hybridization with target single DNA strands showed the possibility of detection of the E. coli O157:H7 EDL933 species using strands of 20-mers (5′-TAATATCGGTTGCGGAGGTG -3′) sequence