Mechanism of Fiscal in Great Britain and Poland in 2001–2013

Wadliwe mechanizmy funkcji przedstawionych w artykule, bez wątpienia, są bardzo ważne, szczególnie w warunkach kryzysu. Recesja nie tylko pokazała dysfunkcyjność tych działań, ale wykazała także niewłaściwe funkcjonowanie głównych instytucji, przede wszystkim Banku Centralnego Wielkiej Brytanii. Zastrzeżenia dotyczące BC dotyczą dwóch obszarów działalności. To opóźnienia przy standardowej akcji w polityce pieniężnej, które nawiązują przede wszystkim do polityki stóp procentowych w obliczu kryzysu gospodarczego, a także zwlekanie w wykorzystaniu niestandardowych mechanizmów, które składały się na nowe doświadczenia ilościowe polityki pieniężnej w obliczu kryzysu finansowego.Defective mechanisms of function presented in the article, without a doubt are a very important cause of its weaknesses, especially in the crisis conditions. Recession not only showed dysfunctional of these mechanisms, but also improper function of main institutions, primarily the Central Bank in Great Britain. Objections regarding this institution concern two areas of action. That is, delays in taking standard action in the monetary policy, concerning above all politics of interest rates in face of an economic crisis, as well as delays in taking custom action that consisted on quantitative relive of monetary policy in face of the financial crisis

Vocational chaplaincy as the vocation of today’s pastoral work

Bp Wiesław Lechowicz, Tarnów‘Vocation‘ and ‘pastoral work‘ are the two key terms that determine the character and activity of the Church. Vocational chaplaincy belongs to the nature of the Church and should be one of its main aspects. It illustrates the idea of the Church as a Mother, constantly opening itself to God’s intention to give birth to new life within it. The vocational character of the Church is expressed in the very etymology of the word ‘Ecclesia‘, which means ‘the congregation of the chosen‘ (by Jesus). John Paul II called the Church mysterium vocationis. The mystery of ecclesiastical vocation is being revealed and fulfilled in pastoral work, which is an organized activity. Its main aspects are preaching the Word of God, administering of the sacraments, living in a religious community and being witnesses of Christian life. Thus the very idea of pastoral work is defined by its vocational character

Households as a Source of Real Estate Financing in Great Britain in 2001–2013 Years

Na gospodarstwach domowych odcisnęły swoje piętno problemy, które pojawiły się na rynkach finansowych i rynkach akcji. Konsekwencją kryzysu finansowego dla gospodarstw domowych były ograniczenia w udzielaniu kredytów przez banki oraz nagły wzrost cen nowych kredytów. Recesja, która powstała na rynkach akcji, zmniejszyła możliwości osiągnięcia dochodów inwestycyjnych. Szybkie załamanie rynku obligacji i akcji spowodowało ogromne straty dla osób inwestujących. Gospodarstwa domowe stanowią jedną z grup aktywnych inwestorów indywidualnych, ale z drugiej strony są uczestnikami funduszy inwestycyjnych. Oszczędności gospodarstw domowych były zdeponowane na giełdzie, więc w recesji straciły pieniądze – bezpośrednio lub za pośrednictwem funduszy inwestycyjnych.Households had to deal with problems that arise from the financial institutions and stock markets problems. A consequence of financial crisis on households was restriction in granting credits by the banks as well as sudden rise in prices of new credits. Another visible by households a consequence of recession was the collapse of stock market and institutions operating on this market. Recession destabilized the stock markets, thus reduced possibilities to achieve investment incomes. Quick collapse of the bond and shares market resulted in a huge losses to investors. Households form one of active groups of individual investors, however from the other side they are participants in investment funds. Household savings were deposited on the stock market, and at the time of stock market collapse the households lost money which were directed to stock market directly or through investment funds

Evaluation of deformation and strength parameters of organic soils for the design of geotechnical structures

The evaluation of deformation and strength parameters of Holocene organic soils obtained from DMT dilatometer tests based on empirical relationships and ANN Artificial Neural Networks is presented. The evaluation of undrained shear strength τfu, deformation modulus E0.1% and initial shear modulus G0 of Eemian organic soils obtained from DMT dilatometer tests and SDMT seismic dilatometer tests is given, and then its comparison with the values obtained from triaxial tests for the design of underground structures supported by diaphragm walls of the stations of the underground line II in Warsaw, is shown

Quantitative and qualitative effects of a severe ice storm on an old-growth beech-maple forest

ArticleCANADIAN JOURNAL OF FOREST RESEARCH-REVUE CANADIENNE DE RECHERCHE FORESTIERE. 37(3):598-606(2007)journal articl

Sedierung mit Propofol während der Endoskopie bei Patienten mit Leberzirrhose zur Vermeidung der vorübergehenden Exazerbation einer minimalen hepatischen Enzephalopathie

Hintergrund und Fragestellung: Die Studie untersucht den Einfluss von Propofol im Vergleich zu Midazolam als Sedativum bei der Ösophagogastroduodenoskopie (ÖGD) im Hinblick auf die psychomotorischen Funktionen von Patienten mit Leberzirrhose und einer minimalen hepatischen Enzephalopathie (HE). Patienten und Methoden: Patienten mit einer Leberzirrhose ohne Zeichen einer klinisch manifesten HE wurden einer ÖGD in therapeutischer Absicht (Ösophagusvarizenligatur) unterzogen. Insgesamt 60 Patienten wurden randomisiert, entweder um Propofol (n = 40) oder Midazolam (n = 20) als Sedativum für die Endoskopie zu erhalten. Die beiden Gruppen waren hinsichtlich ihres Alters, Geschlechts und des Child-Stadiums der Leberzirrhose vergleichbar. Alle Patienten absolvierten zweifach eine psychometrische Testung, den sog. PSE-Syndrom-Test (der u.a. einen Zahlenverbindungstests (ZVT) beinhaltet), einmal vor und 2 Stunden nach Beendigung der Endoskopie. Die Art (diagnostisch/therapeutisch) und Dauer der Endoskopie waren ebenfalls in beiden Gruppen vergleichbar. Die zur Durchführung der Testbatterie benötigten Zeiten als auch der ermittelte PSE-Score wurden dokumentiert. Die Basisdaten vor Endoskopie wurden mit den nach der Endoskopie erzielten Ergebnissen verglichen. Die Aufwachzeit und -qualität nach der Sedierung wurden mit dem sog. Post-Anesthesia Recovery Score (PARS) ermittelt und dokumentiert. Zum Vergleich wurden die psychometrischen Tests auch bei einer „Kontroll-Gruppe“ von 20 lebergesunden Patienten erhoben, welche ebenfalls im Abstand von 2 Stunden evaluiert wurden, ohne sich jedoch einer Endoskopie oder Sedierung zu unterziehen. Ergebnisse: Sowohl die Unterschiede der Zeiten der Durchfürhung des ZVT-A vor und nach Sedierung (mediane delta-Zeit Propofol-Gruppe, -9,5 sec [95 % KI, -15,7 bis -4,6 sec] und Midazolam-Gruppe, 11 sec [95 % KI, -1,2 bis 16,1 sec], p = 0,0021), und auch der mediane delta-PSE-Score (Propofol-Gruppe, 1 [95% KI, 0,5 bis 1,5] und Midazolam-Gruppe, -1 [95 % KI, -1,5 bis 0,2], p = 0,0009) waren in der Propofol-Gruppe signifikant besser. Darüber hinaus war die Aufwachzeit und -qualität bei der Propofol-Gruppe im Vergleich zur Midazolam-Gruppe signifikant günstiger (7,8 ± 2,9 min, vs. 18,4 ± 6,7 min; PARS 6,1 ± 1,1 vs. 8,2 ± 1,3; beide p < 0,001). Folgerungen: Der Gebrauch von Propofol im Rahmen der endoskopischen Sedierung ist mit gewissen Gefahren, wie z.B. kardio-respiratorischen Nebenwirkungen, assoziiert und macht ein intensives Monitoring erforderlich. Allerdings verursacht Propofol keine akute Verschlechterung der psychomotorischen Funktionen bei Patienten mit Leberzirrhose und minimaler hepatischer Enzephalopathie. Darüber hinaus ist die Aufwachzeit verkürzt und die Qualität des Aufwachens bzw. der Erholung nach der Sedierung signifikant verbessert. Bei Patienten mit Leberzirrhose sollte Propofol daher bevorzugt gegenüber Midazolam zur Sedierung verwendet werden.Objective: The study assesses the use of short acting propofol as sedative for gastrointestinal endoscopy to avoid the exacerbation of minimal hepatic encephalopathy (mHE) in patients with liver cirrhosis. Patients and Methods: Patients with liver cirrhosis without clinical overt HE underwent upper gastrointestinal endoscopy for therapeutic purposes (intended variceal band ligation). 60 patients were randomly assigned into two groups to receive propofol (n = 40) and midazolam (n = 20) as sedative for the endoscopy. The groups matched with respect to age, gender and Child Pugh’s score. Al patients completed psychometric testing with the portosystemic encephalopathy (PSE) - syndrome test (including a number connection test, NCT) before and two hours after the endoscopic procedure. Time needed to fulfil the tests was documented, as well as the PSE-Score. Baseline results of the psychomotor test batteries were compared with the post-interventional evaluation. Recovery time and quality (using the Post-Anesthesia Recovery Score, PARS) were evaluated. Data of the psychomotor test battery were also compared with the results of a healthy control group (n = 20) who did not undergo endoscopy or sedation. Results: The differences of the NCT-times before and after sedation (median delta NCT, propfol group, -9,5 sec [95 % confidence interval (CI), -15,7 to 4,6 sec] vs. midazolam group, 11 sec [95% CI, -1,2 to 16,1], p = 0,0021) and of the PSE scores (median delta PSE, propofol group, 1 [95 % CI, 0,5 to 1,5] vs. midazolam group, -1 [95 % CI -1,5 to 0,2], p = 0,0009) significantly improved in the propofol group. In addition, the recovery time and quality in patients sedated with propofol were significantly better compared to the midazolam group (7,8 ± 2,9 min, vs. 18,4 ± 6,7 min; PARS 6,1 ± 1,1 vs. 8,2 ± 1,3; both p < 0,001). Conclusion: The use of propofol for endoscopic sedation is associated with cardiorespiratory depressive side effects, therefore an intensive monitoring is needed. However propofol sedation for upper gastrointestinal endoscopy does not cause acute deterioration of minimal hepatic encephalopathy and is associated with an improved recovery in patients with liver cirrhosis. Sedation with propofol should be the first choice during endoscopy in these patients

Capellam Sancte Crucis in ipsa Luchicia Kaplica Św. Krzyża w średniowiecznej Łęczycy. Stan badań archeologicznych i perspektywy poznawcze

Celem artykułu jest usytuowanie w przestrzeni aglomeracji tumsko-łęczyckiej znanych od dawna i badanych ostatnimi laty stanowisk na zachodnim brzegu Bzury. Stanowiska Łęczyca–Emaus i Kępa Łęczyca–Dzierzbiętów badane były przez ekipę IHKM Łódź w połowie ubiegłego wieku. W XXI w. przeprowadzono kolejne badania wykopaliskowe na tych stanowiskach. Ich wyniki starano się przedstawić w szerszym kontekście osadniczym oraz ocenić aktualny stan badań. Podstawowe problemy to ustalenie liczby funkcjonujących osad otwartych i miejsc, w jakich były zlokalizowane, a także roli składników sakralnych – świątyń i cmentarzysk w zdeterminowanej przyrodniczo i politycznie topografii wczesnośredniowiecznej aglomeracji. Kaplica p.w. Św. Krzyża na Starym Mieście pojawia się w źródłach pisanych w 1235 r., wzmiankowana jest w dokumentach z lat 1299, 1323, 1345 oraz 1396 r., pojawia się w źródłach pisanych w 1550 r. Jako opuszczony (deserta) kościół pomocniczy wymieniony został w wizytacji archidiakonatu łęczyckiego w 1759 r. W latach trzydziestych XIX w. wzniesiono kaplicę. W XX w. był tu już tylko krzyż, zlokalizowany w miejscu dawnego kościoła i w sąsiedztwie sadzawki lub źródła. Stanowił on cel ostatnich „emausowych” spacerów i przetrwał do II wojny światowej. W 1235 r. krakowski archidiakon Gumpert przekazał klasztorowi cystersów w Wąchocku wieś Błonie leżącą „za Łęczycą” oraz kaplicę Św. Krzyża leżącą w „samej Łęczycy” ze wszystkim, co do niej należało. Darowizna ta uzyskała zgodę komesa Mściwoja, kasztelana oświęcimskiego, brata archidiakona. Sądząc po tym, że prawem własności dysponowali dwaj bracia, było ono efektem dziedziczenia po ojcu lub matce. Pozwala to łączyć fundację kaplicy z wiekiem XII. Badania w 2014 r. potwierdziły, że tzw. cmentarzysko Emaus jest cmentarzem przykościelnym staromiejskiej kaplicy Św. Krzyża. Zastosowane metody nieinwazyjne przed weryfikacją wykopaliskową dały obiecujące wyniki. Uzyskany obraz graficzny był bardzo sugestywny, ale po inwazyjnej eksploracji okazał się niewiarygodny. Zaburzony został przez nawieziony gruz, ferromagnetyczne odpady, które spowodowały, że jakość uzyskanych danych nie była wystarczająca dla architektonicznych rekonstrukcji przestrzennych. W badanym wykopaliskowo obszarze nie udało się połączyć znalezisk kamieni w przekonujący rzut fundamentowy bryły. Nie znajdowały się w miejscach pierwotnych, były rozwleczone przez wieloletnią orkę. Wydaje się pewnym, że kaplica we wszystkich fazach była wzniesiona z drewna. Elementem analizy przestrzennej do lokalizacji kaplicy jest układ, zagęszczenie i datowanie pochówków. Sądząc po wyposażeniu, najstarsze pochówki występujące w regularnym układzie znajdowały się w wykopach A. Abramowicza i wykopie 1 T. Poklewskiego. Na północ od nich należy domyślać się lokalizacji kaplicy. Taką lokalizację potwierdza odnaleziony w 2014 r. ślad po krzyżu oraz koncentracja dużych głazów. Zadokumentowane ossuaria i ślady po punktowych, nieciągłych fundamentach przecinających pochówki szkieletowe to zapewne pozostałości kilku nowożytnych kaplic bądź kapliczek cmentarnych. Istnieje szansa uściślenia rzutów kolejnych budowli przy dostępie do archiwalnej dokumentacji, choć bardziej wiarygodnym rozwiązaniem byłyby szerokopłaszczyznowe eksploracje

Enzymy zaangażowane w dojrzewanie 3’ końca tRNA u mykobakterii

Ponad połowa tRNA Mycobacterium tuberculosis wymaga dodania terminalnej sekwencji cytozyna-cytozyna-adenina. Proteom mykobakterii musi zatem posiadać enzym o aktywności nukleotydylotransferazy tRNA (dodający CCA). Dojrzewanie 3’ końca tRNA u bakterii odbywa się miedzy innymi przy udziale egzonukleaz z nadrodziny DnaQ. Celem pracy była identyfikacja oraz charakterystyka enzymów uczestniczących w procesie dojrzewania 3’ końca cząsteczek tRNA u mykobakterii. Pierwszy etap pracy obejmował identyfikację enzymu o aktywności nukleotydyloytransferazy tRNA w proteomie mykobakterii. Skonstruowano rekombinowane szczepy M. smegmatis oraz M. tuberculosis charakteryzujące się obniżonym poziomem potencjalnych enzymów CCAMtb oraz CCAMsm. Analiza RNA Seq wykazała akumulację 18 (z 45) rodzajów tRNA. Niedojrzałe cząsteczki tRNA, były silnie poliadenylowane. W celu zbadania czy za zjawisko poliadenylacji transkryptów przy niedoborach enzymu CCAMtb u mykobakterii odpowiada PNPaza, przygotowano szczep o obniżonej ekspresji dwóch genów, ccaMtbCas9 oraz gps1MtbCas9. Analizy RNAseq, wykazały, że zjawisko poliadenylacji transkryptów obserwowane jest wyłącznie dla szczepu o obniżonym poziomie enzymu CCAMtb, w obecności niezaburzonej ekspresji genu gps1. Kolejnym etapem pracy było poznanie funkcji egzonukleaz zaangażowanych w dojrzewanie 3’ końca tRNA u mykobakterii. W tym celu skonstruowano szereg mutantów M. smegmatis pozbawionych funkcjonalnych genów kodujących rnPH, rnT, rnZ1, rnZ2, rnD, oraz oczyszczono rekombinowane białka. Analiza transkryptomiczna wykazała, że w przypadku deplecji RNaz PH i T dochodzi do nadprodukcji wielu rodzajów tRNA w komórkach prątków. Wyniki dowodzą, że Rv3907c pełni u mykobakterii niezbędną funkcję nukleotydylotransferazy tRNA i może być rozpatrywany jako atrakcyjne miejsce docelowe dla nowych tuberkulostatyków. Wykazano, że PNPaza jest odpowiedzialna za poliadenylację transkryptów. Analiza mutantów pozbawionych egzonukleaz wskazała na istotną rolę RNazy T w procesie dojrzewania tRNA.Grant NCN: Enzymy metabolizmu RNA, PAP I i PNPaza, jako miejsca docelowe dla nowych leków przeciwprątkowych i ich funkcjonalna charakterystyka. 2017/25/B/NZ7/0129