Prostat Kanserli Hastalarda Tedavi Sonuçlarımızın Değerlendirilmesi

We performed a retrospectively analyses of 690 curative prostate cancer (PCa) patients that are treated at the Univercity of Hacettepe between March 1998-May 2012. In patient groups, 108 men were treated as a salvage radiotherapy (RT) after radical prostatectomy and 482 men were treated with definitive RT with or without neoadjuvan or adjuvant androgen deprivation therapy (ADT). The targets were prostate and seminal vesicules with the help of three dimensional conformal RT at definitive group. Salvage RT was applied 50 Gy with priorly pelvis box technic and boost to prostatic bed. We analysed overall survival (OS), PSA relapse free survival (bRFS) and freedom from metastasis (FFM) according to the treatment and D’Amico risk groups, Gleason score (GS), initial PSA, T and N stages, perineural invasion (PNI) at biopsy, percent of positive cores (PPC) and total percentage of carcinoma (TPC). Average follow-up time was 4.7 years. Out of 690 men, there were 136 (%19.7) PSA relapses, 45 (%6.5) distant metastasis,15 (% 2) local relapses and 469 men had never relapsed (%68). OS at 5 and 10 years were % 95 and % 86.5 and bRFS were %73.5 and %56.6 respectively. On univariate analysis initial PSA (P<0.001),GS (P=0.002), lymph node (P<0.001) and seminal vesicule (P=0.009) involvement, PNI and TPC (≥%50) were significant while multivariate analysis showed that PSA and nodal invasion for OS; T, N stage, PSA and GS for bRFS; GS and nodal invasion for FFM were independent prognostic factors. Also ≥ 1 year ADT (1-2 years) didn’t gain an advantage over 9 monthly TAB at GS-8-10 and D’Amico high risk groups. For risk stratification in addition to GS, PSA, T and N stage we can also use PNİ, PPC and TPC. Because of poor outcomes of PNI (+) and ≥%50 TPC patients, we may apply dose escalation and/or ADT.Bu çalışmanın amacı Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’ nda 1998 - 2011 tarihleri arasında, tanı anında uzak organ metastazı olmayan ve prostat kanseri tanısı ile kliniğimize başvuran ve tedavi edilen hastaların retrospektif olarak değerlendirmesidir. Polikliniğimize başvuran 690 küratif tedavi görmüş hastanın dosya kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Hasta grupları radikal prostatektomi (RP) sonrası Prostat Spesifik Antijen (PSA) relapsı olan ve kurtarma radyoterapisi (RT) uygulanan 108 (%15.6) hasta ve baştan radikal RT ve hormonal tedavi (HT) uygulanan 482 (%84.4) hastalar şeklindedir. RT, prostat ve seminal veziküllere üç boyutlu konformal RT (3BKRT) şeklinde, kurtarma RT kolunda ise önce pelvik RT şeklinde uygulanmıştır. Hastalarda risk gruplarına göre, tanı anı PSA değeri, gleason skoru (GS), T evresi, N evresi, perinöral invazyon (PNİ) durumu, kor biyopsideki tümör yüzdesine(KTY) göre genel sağkalım, PSA relapssız sağkalım ve metastazsız sağkalımlara bakılmıştır. Bulgular: Ortalama izlem süresi 4.7 yıldır. Hastalardan 136 (% 19.7)’sında PSA relapsı, 45 (%6.5)’inde uzak metastaz, 15 (% 2.1)’de ise lokal relaps gelişmiştir. Hastaların 5 ve 10 yıllık genel sağkalımları % 95 ve % 86.5 iken PSA relapssız sağkalımlar sırasıyla %73.5 ve % 56.6’dır.Tek değişkenli analizlerde GS 8-10 hastalık, LN pozitifliği, PNİ varlığı, KTY’nin % 50 üzerinde olması hem genel sağkalımı hem de PSA relapssız sağkalımı kötü etkileşmiştir. Çok değişkenli analizlerde genel sağkalım açısından GS anlamlı bulunmazken PSA ve N evresi anlamlı bulunmuştur. PSA relapssız sağkalım açısından çok değişkenli analizlerde T evresi, N evresi, PSA ve Gleason skor incelendiğinde PSA ve N evresinin anlamlı çıktığı görülmüştür. Sonuç: Risk sınıflamasında kullanılan PSA, GS ve T evresine ek olarak biyopsideki PNİ durumu ve kor biyopsilerdeki toplam tümör yüzdeleri de risk değerlendirmesinde göz önünde bulundurulmalıdır. PNİ pozitif ve TKY % 50 üzerindeki hastalarda sonuçlar daha kötü olduğu için bu hastalarda daha yüksek doz RT ve/veya hormonal blokaj gibi ek tedaviler düşünülebilir