The effects of postural control to gender differences in children

Abstract The aim of this study was to compare the effects of gender differences on children’s static balance parameters. A total number of 60 children (girls group N=30, boys group N=30) aged 9-11 who had been never involved in any sport activities before, took part in this study voluntarily. Anthropometric measurements (height, weight) and bilateral, unilateral static balance tests were conducted on the both groups. For statistical comparison of the students, t test was used. When bilateral (EO, EC) and unilateral (left leg) static balance parameters of boys were compared to the balance parameters of girls, it was found statisticaly significant (p<0.05). No statistical differences were found for Romberg test (perimeter ratio, area ratio) and unilateral (right leg) static balance of the subjects between genders. (p>0.05). It was stated that 1) boys spend more time outside than the girls and that’s why their physical suitability was higher than the girls, 2) although they aren’t involved in any sport professionally, they play team games like soccer, basketball more than girls. It can be concluded that physical activity increases muscle strength of boys and affect their balance performance positively

8-10 yaş grubu çocukların fiziksel aktivite düzeyleri ile fiziksel uygunluklarının belirlenmesi ve beslenme profili ile ilişkisinin incelenmesi

Doktora Tezi Yazarı: Asiye Filiz ÇAMLIGÜNEYDoktora Tezi Başlığı: 8-10 Yaş Grubu Kız Çocukların Fiziksel Aktivite Düzeyleri ile Fiziksel Uygunluklarının Belirlenmesi ve Beslenme Profili ile İlişkisinin İncelenmesiBu çalışmanın amacı, spor yapan (fiziksel olarak aktif oldukları öngörülen) ve yapmayan 8-10 yaş grubu kız çocuklarının fiziksel aktivite düzeylerinin (FAD), fiziksel uygunluklarının belirlenmesi ve beslenme profili ile ilişkisinin incelenmesidir. Çalışma grubu; spor yapan (n=18 voleybol antrenmanlarına 2 ay süresince, haftada 3 gün, 1,5 saat katılan) ve spor yapmayan (n=19) kız çocuklarından oluşturuldu. Çalışma gruplarında sağlık problemi olmayan ve menstrüasyona girmeyen, BKİ 22 kg/m2 den az olan toplam 37 kız çocuk yer aldı. FAD ölçümleri; Polar marka kalp atım monitörü, Actical marka akselerometre, Yamax SW-701 marka adım sayar, FAD anketleri (PAQ-C) olmak üzere 4 farklı yöntemle uygulandı ve beslenme durumu kayıtları 7 gün süre ile alındı. Fiziksel uygunluğun belirlenmesinde Fitnessgram (BKİ, kassal esneklik, kassal kuvvet ve kardiovasküler dayanıklılık) testlerinin yanı sıra 30 sn. mekik, bacak dinamometresi testleri uygulandı; vücut kompozisyonları (Yuhaz ve Slaughter formülleri, somototip) değerlendirildi. Gruplararası karşılaştırmalar için bağımsız örneklem t testi ve parametrelerin birbirleriyle ilişkileri için pearson korelasyonu kullanıldı (p0,05). Spor yapan kız çocuklarının, akselerometre ve adım sayarlarla belirlenen FAD leri spor yapmayanlara oranla daha yüksek bulundu (p0,05). PAL’s which were obtained by accelerometers and pedometers showed higher results for physically active girls compared to those who did not participate in sports (p<0,05). Number of 30-second sit ups, push-ups, standing long jumps (p<0,01), and Pacer Test lab numbers, were higher for the physically active girls compared to who did not participate in girls sports (p<0,05). Significant differences have been found between the two groups concerning body compositions and somatotype parameters (p<0,05). Using accelerometer and pedometer measurements was found convenient in order to determine the differences between two groups concerning the PAL’s for physically active girls and who did not participate in sports. Key Words: BMI, Children, Nutritional Habits, Physical Activity Level, Physical Fitnes

Down sendromlu çocukların gelişiminde yüzme sporu ile beden eğitimi uygulamalarının karşılaştırılması

Sporun sağlıklı bireyler üzerindeki olumlu etkisi, toplumda yer alan engelli bireyleri de içine almaktadır. Spor eğitimi ile kişinin bedensel ve ruhsal olarak iyileşmesi toplumda yer edinmesi, yaşam kalitesini arttırması ve daha iyi sosyal ilişkiler kurması hedeflenmektedir. Yapılan araştırmalar egzersiz ve sporun sağlık ve engelli insan sağlığı üzerine olumlu katkılarını tartışmasız olarak göstermektedir. Bu nedenle biz çalışmamızda her hangi bir sporu yapan ve yapmayan iki grubu karşılaştırmak yerine her yerde ve her şartta rahatça yapılabilen beden eğitimi ve aktiviteleri ile özel yer ve gereç gerektiren yüzme sporunun Down Sendromlu çocukların gelişimine katkılarını ve birbirlerine üstünlüklerini araştırmak amacıyla bu çalışmayı planladık. Araştırmanın örneklemini, ilköğretime bağlı özel alt sınıflarda eğitim gören ve eğitilebilir sınıflamanın içinde yer alan 9-15 yaş aralığında olan, 20 Down Sendromlu çocuk oluşturmaktadır. Down Sendromlu çocuklar iki gruba ayrılarak 10 tanesine yüzme, 10 tanesine beden eğitimi faaliyetleri çerçevesinde antrenmanlar yaptırılmıştır. Her İki gruptaki Down Sendromlu çocukların yaş ortalamaları 12,65 (yıl), boy ortalamaları 141,36 cm, kilo ortalamaları 47,84 kg, vücut kitle indeks ortalamaları 34,60, zekâ seviyeleri ise ortalama 56,95'tir. Antrenmanlar üç ay süresince, haftada üç gün, günde 1 saat olmak üzere uygulanmıştır. Uygulamanın başında ve sonunda engelliler için geliştirilmiş Brockport Testleri uygulanmıştır. Brockport Test bataryası dahilinde; · Vücut kompozisyonunu belirlemek için; boy, kilo, vücut yağ ve vücut kitle indeksi ölçümleri, · Aerobik kapasiteyi ölçmek için; 16 m mekik koşusu, hedef aerobik kapasite testi (TAMT) ölçümleri, · Kuvveti ölçmek için; kolla ağırlık kaldırıp indirme (bench press), el kavrama, düz kol asılı kalma, bükülü kol asılı kalma, izometrik şınav ve modifiye mekik testi ölçümleri; · Esnekliği ölçmek için; çeneyi bel esnekliği ile yukarı kaldırma, uzan-eriş ve omuz esnekliği testleri uygulanmıştır. Yüzme grubu öğrencilerine 10 dk. kadar karada ısınma yaptırıldıktan sonra 10 dk.da su içinde suya alışmaları için çalışma yaptırılmıştır. Daha sonrasında 30 dk.lık esas devre ve son 10 dk. soğuma şeklinde antrenmanlar uygulanmıştır. Beden eğitimi grubuna her antrenman öncesinde tüm kas gruplarını çalıştıran 10 dk.lık ısınma yaptırıldıktan sonra, kasların harekete uygun çalışması için 10 dk. da taklidi hareketler yaptırılmıştır. Daha sonrasında 30 dk.lık esas devre çalışması ve son 10 dk. soğuma şeklinde antrenmanlar tamamlanmıştır. Her iki grupta da karın, kalça, kol ve bacak kaslarının çalıştırılmasına yönelik antrenman programları uygulanmıştır. 3 ay sonunda yapılan ölçümlerde, yüzme ve beden eğitim faaliyetleri çerçevesinde antrenman yapan Down Sendromlu çocukların fiziksel performanslarında önemli bir gelişme gözlenmiştir. Çalışma grubumuzda yüzme antrenmanlarına katılan Down Sendromlu çocukların fiziksel kapasitelerinde daha fazla artış olduğu bulunmuştur. 1. SUMMARY The positive effects of the sports for healthy people include disabled people of the society. By using sports education disabled person is being able to find an identity in the society, improve his/ her life quality and have better social relations. In this respect, the children wiht Down Syndrome who are in the mental defficiency class, sports education can be used as an instrument to rehabilitate them. Therefore, the main purpose of this research was to improve physical abilities of children with Down Syndrome that using sports education. So that, the effects of motor development on physical appropriateness and the comparison of swimming training and physical education training were researched. The subject of this research was the children with Down Syndrome who were between 9-15 years old and educetable and were being classes of educated in the special the primary school. The average age of the chilren in both groups was 12,65, average height was 141,36 cm and the average weight was 47,84 kg and their body mass indexs was 34,60 and their IQ level was 56,95. 10 of the children with Down Syndrome were taken swimming training and 10 of them were taken physical education training. Trainings were applied for three months along, three days a week and 1 hour in a day. The Brocport Test which was formed mental disabilities was used in the beginning and at the end of the applications. According to Brockport Test; · The measurement of the height, weight, skinfold and body mass ındexs for the identify of the body composition, · 16 m pacer for the measurement of the target aerobic movement test, · Musculoskeletal functioning bench press, dominant grip strength, extended-arm hang, flexed arm-hang, isometric push-up and modified curl-up is being used for musculoskeletal strength and endurance, · Trunk lift, back-saver sit, reach and modified apply test is being used for flexibility, These swimming groups before each training program warming up that works muscles groups was done in 10 minutes, and after that just to make them get used to water, exercise in water were done, for 10 minutes this training program was finished after doing 30 minutes basic training and 10 minutes cool down activities. These physical education groups before each training program warming up that works muscles groups was done in 10 minutes, and after that just to make them get used to imitation movements, for 10 minutes this training program was finished after doing 30 minutes basic training and 10 minutes cool down activities. With these trainings abdominal, hips, arms and legs muscules groups were worked. According to the results of data, there was a significant dvelopment was seen on the physical performance of the children who were trained to swimming and physical education performances. As a conclusion, there was significant development of physical capacities of the children who were trained swimming compared with the children who were trained physical education activities

Down sendromlu çocukların gelişiminde yüzme sporu ile beden eğitimi uygulamalarının karşılaştırılması

ÖZETSporun sağlıklı bireyler üzerindeki olumlu etkisi, toplumda yer alan engelli bireyleri de içine almaktadır. Spor eğitimi ile kişinin bedensel ve ruhsal olarak iyileşmesi toplumda yer edinmesi, yaşam kalitesini arttırması ve daha iyi sosyal ilişkiler kurması hedeflenmektedir. Yapılan araştırmalar egzersiz ve sporun sağlık ve engelli insan sağlığı üzerine olumlu katkılarını tartışmasız olarak göstermektedir. Bu nedenle biz çalışmamızda her hangi bir sporu yapan ve yapmayan iki grubu karşılaştırmak yerine her yerde ve her şartta rahatça yapılabilen beden eğitimi ve aktiviteleri ile özel yer ve gereç gerektiren yüzme sporunun Down Sendromlu çocukların gelişimine katkılarını ve birbirlerine üstünlüklerini araştırmak amacıyla bu çalışmayı planladık. Araştırmanın örneklemini, ilköğretime bağlı özel alt sınıflarda eğitim gören ve eğitilebilir sınıflamanın içinde yer alan 9-15 yaş aralığında olan, 20 Down Sendromlu çocuk oluşturmaktadır. Down Sendromlu çocuklar iki gruba ayrılarak 10 tanesine yüzme, 10 tanesine beden eğitimi faaliyetleri çerçevesinde antrenmanlar yaptırılmıştır. Her İki gruptaki Down Sendromlu çocukların yaş ortalamaları 12,65 (yıl), boy ortalamaları 141,36 cm, kilo ortalamaları 47,84 kg, vücut kitle indeks ortalamaları 34,60, zekâ seviyeleri ise ortalama 56,95'tir. Antrenmanlar üç ay süresince, haftada üç gün, günde 1 saat olmak üzere uygulanmıştır. Uygulamanın başında ve sonunda engelliler için geliştirilmiş Brockport Testleri uygulanmıştır. Brockport Test bataryası dahilinde; · Vücut kompozisyonunu belirlemek için; boy, kilo, vücut yağ ve vücut kitle indeksi ölçümleri, · Aerobik kapasiteyi ölçmek için; 16 m mekik koşusu, hedef aerobik kapasite testi (TAMT) ölçümleri, · Kuvveti ölçmek için; kolla ağırlık kaldırıp indirme (bench press), el kavrama, düz kol asılı kalma, bükülü kol asılı kalma, izometrik şınav ve modifiye mekik testi ölçümleri; · Esnekliği ölçmek için; çeneyi bel esnekliği ile yukarı kaldırma, uzan-eriş ve omuz esnekliği testleri uygulanmıştır. Yüzme grubu öğrencilerine 10 dk. kadar karada ısınma yaptırıldıktan sonra 10 dk.da su içinde suya alışmaları için çalışma yaptırılmıştır. Daha sonrasında 30 dk.lık esas devre ve son 10 dk. soğuma şeklinde antrenmanlar uygulanmıştır. Beden eğitimi grubuna her antrenman öncesinde tüm kas gruplarını çalıştıran 10 dk.lık ısınma yaptırıldıktan sonra, kasların harekete uygun çalışması için 10 dk. da taklidi hareketler yaptırılmıştır. Daha sonrasında 30 dk.lık esas devre çalışması ve son 10 dk. soğuma şeklinde antrenmanlar tamamlanmıştır. Her iki grupta da karın, kalça, kol ve bacak kaslarının çalıştırılmasına yönelik antrenman programları uygulanmıştır.3 ay sonunda yapılan ölçümlerde, yüzme ve beden eğitim faaliyetleri çerçevesinde antrenman yapan Down Sendromlu çocukların fiziksel performanslarında önemli bir gelişme gözlenmiştir. Çalışma grubumuzda yüzme antrenmanlarına katılan Down Sendromlu çocukların fiziksel kapasitelerinde daha fazla artış olduğu bulunmuştur. 1. SUMMARYThe positive effects of the sports for healthy people include disabled people of the society. By using sports education disabled person is being able to find an identity in the society, improve his/ her life quality and have better social relations. In this respect, the children wiht Down Syndrome who are in the mental defficiency class, sports education can be used as an instrument to rehabilitate them. Therefore, the main purpose of this research was to improve physical abilities of children with Down Syndrome that using sports education. So that, the effects of motor development on physical appropriateness and the comparison of swimming training and physical education training were researched. The subject of this research was the children with Down Syndrome who were between 9-15 years old and educetable and were being classes of educated in the special the primary school.The average age of the chilren in both groups was 12,65, average height was 141,36 cm and the average weight was 47,84 kg and their body mass indexs was 34,60 and their IQ level was 56,95. 10 of the children with Down Syndrome were taken swimming training and 10 of them were taken physical education training. Trainings were applied for three months along, three days a week and 1 hour in a day. The Brocport Test which was formed mental disabilities was used in the beginning and at the end of the applications.According to Brockport Test;· The measurement of the height, weight, skinfold and body mass ındexs for the identify of the body composition,· 16 m pacer for the measurement of the target aerobic movement test, · Musculoskeletal functioning bench press, dominant grip strength, extended-arm hang, flexed arm-hang, isometric push-up and modified curl-up is being used for musculoskeletal strength and endurance,· Trunk lift, back-saver sit, reach and modified apply test is being used for flexibility,These swimming groups before each training program warming up that works muscles groups was done in 10 minutes, and after that just to make them get used to water, exercise in water were done, for 10 minutes this training program was finished after doing 30 minutes basic training and 10 minutes cool down activities. These physical education groups before each training program warming up that works muscles groups was done in 10 minutes, and after that just to make them get used to imitation movements, for 10 minutes this training program was finished after doing 30 minutes basic training and 10 minutes cool down activities. With these trainings abdominal, hips, arms and legs muscules groups were worked.According to the results of data, there was a significant dvelopment was seen on the physical performance of the children who were trained to swimming and physical education performances.As a conclusion, there was significant development of physical capacities of the children who were trained swimming compared with the children who were trained physical education activities

8-10 yaş grubu çocukların fiziksel aktivite düzeyleri ile fiziksel uygunluklarının belirlenmesi ve beslenme profili ile ilişkisinin incelenmesi

Doktora Tezi Yazarı: Asiye Filiz ÇAMLIGÜNEY Doktora Tezi Başlığı: 8-10 Yaş Grubu Kız Çocukların Fiziksel Aktivite Düzeyleri ile Fiziksel Uygunluklarının Belirlenmesi ve Beslenme Profili ile İlişkisinin İncelenmesi Bu çalışmanın amacı, spor yapan (fiziksel olarak aktif oldukları öngörülen) ve yapmayan 8-10 yaş grubu kız çocuklarının fiziksel aktivite düzeylerinin (FAD), fiziksel uygunluklarının belirlenmesi ve beslenme profili ile ilişkisinin incelenmesidir. Çalışma grubu; spor yapan (n=18 voleybol antrenmanlarına 2 ay süresince, haftada 3 gün, 1,5 saat katılan) ve spor yapmayan (n=19) kız çocuklarından oluşturuldu. Çalışma gruplarında sağlık problemi olmayan ve menstrüasyona girmeyen, BKİ 22 kg/m2 den az olan toplam 37 kız çocuk yer aldı. FAD ölçümleri; Polar marka kalp atım monitörü, Actical marka akselerometre, Yamax SW-701 marka adım sayar, FAD anketleri (PAQ-C) olmak üzere 4 farklı yöntemle uygulandı ve beslenme durumu kayıtları 7 gün süre ile alındı. Fiziksel uygunluğun belirlenmesinde Fitnessgram (BKİ, kassal esneklik, kassal kuvvet ve kardiovasküler dayanıklılık) testlerinin yanı sıra 30 sn. mekik, bacak dinamometresi testleri uygulandı; vücut kompozisyonları (Yuhaz ve Slaughter formülleri, somototip) değerlendirildi. Gruplararası karşılaştırmalar için bağımsız örneklem t testi ve parametrelerin birbirleriyle ilişkileri için pearson korelasyonu kullanıldı (p0,05). Spor yapan kız çocuklarının, akselerometre ve adım sayarlarla belirlenen FAD leri spor yapmayanlara oranla daha yüksek bulundu (p<0,05). Spor yapan kız çocukların 30 sn mekik, durarak uzun atlama (p<0,01), PACER test lab sayısı, şınav sayısı spor yapmayanlara göre daha yüksekti (p<0,05). İki grup arasında vücut kompozisyonları ve somototip parametreleri arasında anlamlı farklılıklar bulundu (p<0,05). Grupların sadece günlük alınan protein miktarı ortalama değerleri daha yüksek ve fark anlamlıdır (p<0,05). Spor yapan-yapmayan kız çocuklarının FAD’ları farkını belirlemek için akselerometre ve adım sayar ölçümlerinin kullanılmasının uygun olduğu tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Beslenme Durumu, BKİ, Çocuklar, Fiziksel Aktivite Düzeyi, Fiziksel Uygunluk Student of PhD: Asiye Filiz ÇAMLIGÜNEY Title of the Thesis: Determining the Physical Activity and Physical Fitness Levels of Girls at Ages 8-10 and Examining Their Relations to the Nutrition Profile The aim of this study is to examine the relationship between the physical activity levels (PAL) of the girls who are 8 to 10 years of age who perform physical exercises (deemed to be physically active) and who do not participate in sports, in terms of determining their physical fitness levels and nutritional profiles. The study group consisted of girls who did physically active (n=18 playing volleyball 3 days a week for 1.5 hours a day for a period of 2 months) and who did not participate in sports (n=19). 37 girls, who did not participate in sports, were healthy, and have not started menstruation period. This group had BMI’s lower than 22 kg/m2 . PAL measurements were performed by 4 different methods including a Polar heart-rate monitor, an Actical accelerometer, a Yamax SW-701 pedometer, and PAL questionnaires (PAQ-C). The nutritional status records were taken for 7 days. Besides Fitnessgram (BMI, muscular flexibility, muscular force and cardiovascular endurance) tests, body composition (Yuhaz and Slaughter formulas, somatotype) tests, 30-second sit-up tests, and leg dynamometer tests were done in order to determine the levels of physical fitness. Independent samples t-test was used for the inter-group comparisons and Pearson’s correlation test was used for the interrelation of parameters (p0,05). PAL’s which were obtained by accelerometers and pedometers showed higher results for physically active girls compared to those who did not participate in sports (p<0,05). Number of 30-second sit ups, push-ups, standing long jumps (p<0,01), and Pacer Test lab numbers, were higher for the physically active girls compared to who did not participate in girls sports (p<0,05). Significant differences have been found between the two groups concerning body compositions and somatotype parameters (p<0,05). Using accelerometer and pedometer measurements was found convenient in order to determine the differences between two groups concerning the PAL’s for physically active girls and who did not participate in sports. Key Words: BMI, Children, Nutritional Habits, Physical Activity Level, Physical Fitnes