A View of the Symbolic-experiential Family Therapy of Carl Whitaker through Movie Analysis

The movie "Ya Sonra" is evaluated in respect to the basic concepts and principles of symbolic-experiential family therapy. Carl Whitaker, who called his approach "Psychotherapy of Absurdity" mainly emphasized the concepts of absurdity, experientiality, and symbolism. Based on the hypothesis that film analysis supports and develops theoretical information, this study aims to reveal the theoretical perspective of symbolic-experiential family therapy, and through the method of film analysis, exemplify the assumptions, perspectives, and emphases of therapy. Emotional deadness, pathology as a symptom of development, the focus person of the problem in the family, marriage greater than its parts, blind marriage, flexibility of roles, the role of therapist, seeing family and client, the objectives of therapy, and the techniques used in therapy are among the theoretical concepts of symbolic-experiential family therapy. To this end, these topics were addressed in the movie "Ya Sonra," which is about a woman in her seventh year of marriage who starts to feel that she does not belong in her marriage with her spouse and that she is seen as insignificant by her spouse. Therefore, she becomes identified as the patient in the family. The sensitivity of the spouses increases as the problem becomes more serious, eventually leading her to leave the house. The breakdown of communication between the spouses during the ensuing process finally results in divorce, due to a gradual increase in misunderstandings between the two. The previously described concepts were exemplified through analysis of the film. As a conclusion, it is believed that this study can serve as a resource to specialists by supporting the theoretical information concerning symbolic-experiential family therapy and exemplifying this approach in practice through the method of movie analysis

The evaluation of risk factors related to reduced bone mineral density in young people living with HIV

Background: Low bone mineral density (BMD) is one of the comorbidities that develop in people living with HIV (PLWHIV). Objective: This study was conducted to review the frequency and risk factors of reduced BMD according to age in HIV-infected patients in Turkey. Material and Method: This retrospective cohort study included HIV-infected patients aged 18-50. Bone density was analysed using dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) according to the Z-score in three different regions including the lumbar, total-hip and femoral-neck. Results: The study included 224 PLWHIV with a mean age of 35.84-7.54, and 59.8% were ART naive. Of the patients, 40.6% had lower BMD than expected at least in one of the three examined regions including the lumbar, total hip and femoral neck. The low BMD ratios were found respectively as 11.6%, 11.6% and 28.6% in the femoral neck, total hip and lumbar regions. According to the logistic regression model, a high body mass index (p=0.003) and HIV-RNA level of ≥100.000IU/ml during the diagnosis in the ART-naive group (p=0.008) were associated with reduced bone demineralization. The low BMD frequency was high in the group that received ART for <24 months (p=0.001). Conclusion: Performing bone demineralization screening in the naive and young patient group, independently from ART status prior to making the diagnosis of HIV is important for organizing the bone health improvement methods. Keywords: HIV infection; bone density; antiretroviral therapy

ANXIETY AND DEPRESSION AMONG PEOPLE LIVING WITH HIV DURING THE COVID-19 PANDEMIC: A FACE-TO-FACE SURVEY FROM TURKEY

Background: During the COVID-19 pandemic, there have been some difficulties in the routine care of people living with HIV (PLWH). Subjects and methods: We aimed to evaluate the impact of COVID-19 on mental health of PLWH and their use of health services. This study was conducted using the face-to-face interview method in the outpatient clinic of a university hospital, between 01.09.2020 and 30.11.2020. Hospital Anxiety and Depression Scale and survey instrument designed by the researchers investigating socio-demographic data and access to health services were used. Results: The study included 217 patients, 91.7% (n=199) of whom were male. All of the patients were postponed their hospital appointments, 60.8% were concerned about not being able to contact their physician and 53% had concerned about being stigmatized if they went to the hospital. Of the participants, 27.6% had depression, 12.9% had anxiety and 8.3% had both depression and anxiety. Low income, job loss, and fear of being stigmatized were associated with depression and anxiety. Lower level of education, discontinuation of medications and lack of opportunity to work remotely were associated with depression, while history of psychiatric illness, worry about not being able to contact their physician and cessation of antiretroviral therapy were associated with higher anxiety levels. Conclusion: It is important to develop strategies ensuring the continuity of care for PWLH and identify and support those with a higher mental health impact

Use of Video Modeling in Teaching Counseling Techniques: A Pilot Study

Psikolojik danışmanların danışanlarla iyi iletişim kurmaları, güçlü ilişkiler oluşturabilmeleri için çeşitli bilgi,tutum, teknik ve becerilere sahip olmaları gereklidir. Bunlar arasında, yardım becerileri ve teknikler ön planaçıkmaktadır. Yardım becerilerinin ve tekniklerinin öğretiminde eğitim videolarının kullanılması oldukça faydalıdır.Bu kapsamda, bu video modelleme çalışmasının amacı, psikolojik danışma sürecinde yaygın olarak kullanılanteknikleri kapsayan videolar oluşturmak ve bunların psikolojik danışman eğitiminde kullanımını değerlendirmeyeyönelik bir pilot çalışma yürütmektir. Çalışmanın ilk aşamasında çeşitli psikolojik danışma tekniklerininmodellendiği kısa videolar hazırlanmıştır. İkinci aşamada, 11 psikolojik danışma ve rehberlik lisans programıöğrencisiyle bu kısa videoların gösterildiği bir eğitim ve değerlendirme toplantısı yapılmış, öğrencilerden teknikleriöğrenmelerine ve bunları kullanma konusunda kendilerini yeterli hissetmelerine videoların ne derece katkısağladığına ilişkin görüşler alınmıştır. Çalışmada “Psikolojik Danışma Tekniklerini Kullanma YeterliliğiniDeğerlendirme Formu” ile toplanan nicel verilere Wilcoxon İşaretli Sıra Testi analizi uygulanmıştır. Bulgular,videoların öğrencilerin tekniklerin kullanımına yönelik yeterlilik algılarını olumlu yönde etkilediğine işaret etmiştir.Nitel veriler içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Elde edilen nitel bulgular “videolarının psikolojik danışmaneğitiminde kullanımının getirebileceği kazanımlar” ve “videoların iyileştirilmesine yönelik öneriler” olmak üzere ikitema başlığı altında toplanmıştır. Katılımcılar, psikolojik danışma tekniklerinin sınıf ortamında öğrenilmesi amacıylavideoların kullanımını olumlu olarak değerlendirmiş, görüşlerin paylaşımına ve tartışma ortamı yaratılmasına katkısağladığını belirtmişlerdir.Counselors are expected to acquire a wide range of knowledge, skills and techniques in order to establish effective counselor-client relationship. Among these counseling skills and techniques have paramount importance. The use of training videos in counselor education is very common. Thus the purpose of the current investigation was to evaluate the efficacy of video modeling to promote basic counselor skills building among undergraduate counseling students. After preparation of modeling videos the evaluation phase was conducted with a volunteer group of 11, undergraduate counseling students. These students participated in a training seminar in which the video modeling scenarios were presented. These students were surveyed prior to and following the seminar using a data collection form called Counseling Techniques Use Efficacy Form designed to assess their perceived self-efficacy in using each of ten counseling techniques. Results indicate that there was a significant increase in self-reported efficacy among the participants of the evaluation group about use of modeled counseling techniques also showed that the video modeling training format was well received. The results of the qualitative data were grouped under two categories as “benefits of integrating video modeling into counselor training” and “suggestions for the improvement of videos”. These findings suggest that the process of viewing video modeling segments may have a positive effect in promoting both learning and in building self-efficacy in the use of basic counseling techniques. These results are consistent with other investigations and suggest that video modeling is effective in both growth producing and efficacy building with student

Evlilik Doyumu: Bir Model Testi

In the current study, relationships among the variables of marital satisfaction, partner support, self-disclosure to partner, life satisfaction and optimism were tested by using Structural Equation Modeling. Additionally, in this study, Self Disclosure to Partner Scale was developed and marital satisfaction was examined in terms of marital length, the ratio of contribution to family income, number of children, satisfaction with health and sexual life and division of household labor. The sample of the study was composed of 549 married individuals who volunteered to participate in the study in 2015, participants were graduated at least from high-school, and worked in an income-generating job. Marital Life Scale, Partner Support Scale, Self Disclosure to Partner Scale, Life Satisfaction Scale, Life Orientation Test, and Demographic Information Form were used as data collection instruments. Data analyses were conducted via SPSS 22.0., LISREL 8.8. and AMOS 20. According to results of the study, Self-Disclosure to Partner Scale which was developed with married individuals in socio-cultural structure of Turkey was found to be a valid and reliable measure. Additionally, according to Marital Satisfaction Model Test; partner support was directly and significantly; self-disclosure to partner directly and significantly predicted marital satisfaction. Furthermore, the relationship between partner support and marital satisfaction was significantly and fully mediated by self-disclosure to partner. Results of the current study showed an acceptable fit of the model to the data. Individuals who were married less than a year, contributed to family income equally, did not have a child, and satisfied with their health and sexual life reported significantly higher marital satisfaction compared to other married individuals. With reference to the study results, recommendations were presented to the researchers, psychological counselors, policy makers, and married individuals.İÇİNDEKİLER YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ÖZ iv ABSTRACT vi ETİK BEYANNAMESİ viii TEŞEKKÜR ix İÇİNDEKİLER xii TABLOLAR DİZİNİ xv ŞEKİLLER DİZİNİ xvi SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ xvii 1. GİRİŞ 1 1.1. Problem Durumu 1 1.2. Araştırmanın Amacı ve Önemi 14 1.3. Problem Cümlesi 16 1.3.1. Ölçüm Modeli Hipotezleri 17 1.3.2. Yapısal Model Hipotezleri 17 1.4. Sayıltılar 18 1.5. Sınırlılıklar 18 1.6. Tanımlar 18 1.7. Araştırmanın Kuramsal Temeli 19 1.7.1. Evlilik Doyumu 19 1.7.2. Kendini Açma ve Eşe Kendini Açma 24 1.7.3. Sosyal Destek ve Eş Desteği 35 1.7.4. Yaşam Doyumu 45 1.7.5. İyimserlik 53 2. İLGİLİ ARAŞTIRMALAR 59 2.1. Evlilik Doyumu ile İlgili Araştırmalar 59 2.2. Kendini Açma ve Eşe Kendini Açma ile İlgili Araştırmalar 63 2.3. Sosyal Destek ve Eş Desteği ile İlgili Araştırmalar 69 2.4. Yaşam Doyumu ile İlgili Araştırmalar 74 2.5. İyimserlik ile İlgili Araştırmalar 78 2.6. İlgili Araştırmaların Özeti 82 3. YÖNTEM 85 3.1. Araştırmanın Yöntemi 85 3.2. Çalışma Grupları 85 3.2.1. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Geliştirilmesinde Çalışılan Birinci, İkinci ve Üçüncü Çalışma Grupları 85 3.2.2. Evlilik Doyumu Model Testinde Çalışılan Dördüncü Çalışma Grubu 86 3.3. Veri Toplama Araçları 89 3.3.1. Evlilik Yaşamı Ölçeği (EYÖ) 89 3.3.2. Eş Destek Ölçeği (EDÖ) 90 3.3.3. Eşe Kendini Açma Ölçeği (EKAÖ) 91 3.3.4. Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) 92 3.3.5. Yaşam Yönelim Testi (YYT) 92 3.3.6. Kişisel Bilgi Formu (KBF) 93 3.4. Veri Toplama Süreci 94 3.5. Verilerin İşlenmesi ve Çözümlenmesi 94 3.5.1. Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) 95 4. BULGULAR VE TARTIŞMA 85 4.1. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Geliştirilmesine İlişkin Bulgular ve Tartışma 97 4.1.1. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Geliştirilmesine İlişkin Bulgular 97 4.1.1.1. Çalışma Grupları 97 4.1.1.2. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Geçerlik Çalışmaları 98 4.1.1.3. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Güvenirlik Çalışmaları 107 4.1.1.4. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Puanlanması 107 4.1.1.5. EKAÖ’nün Geliştirilmesinde Varılan Sonuç 108 4.1.2. Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin Geliştirilmesine İlişkin Tartışma 108 4.2. Bazı Sosyo-Demografik Değişkenlere Göre Eşlerin Evlilik Doyumu Profillerine İlişkin Bulgular ve Tartışma 109 4.2.1. Bazı Sosyo-demografik Değişkenlere Göre Eşlerin Evlilik Doyumu Profillerine İlişkin Bulgular 110 4.2.1.1. Eşlerin Evlilik Doyumlarına İlişkin Betimsel İstatistikler ve Grafikler 110 4.2.2. Bazı Sosyo-Demografik Değişkenlere Göre Eşlerin Evlilik Doyumu Profillerine İlişkin Tartışma 117 4.2.2.1. Eşlerin Evlilik Yıllarına Göre Evlilik Doyumu Profiline İlişkin Tartışma 117 4.2.2.2. Eşlerin Aile Gelirine Katkı Oranlarına Göre Evlilik Doyum Profiline İlişkin Tartışma 119 4.2.2.3. Eşlerin Çocuk Sayısına Göre Evlilik Doyum Profiline İlişkin Tartışma 120 4.2.2.4. Eşlerin Sağlıklarından Memnuniyetlerine Göre Evlilik Doyum Profiline İlişkin Tartışma 122 4.2.2.5. Eşlerin Cinsel Yaşamlarından Memnuniyetlerine Göre Evlilik Doyum Profiline İlişkin Tartışma 123 4.2.2.6. Eşlerin Ev İçi Sorumlulukları Paylaşımlarına Göre Evlilik Doyum Profiline İlişkin Tartışma 125 4.3. Evlilik Doyumu Model Testine İlişkin Bulgular ve Tartışma 127 4.3.1. Evlilik Doyumu Model Testine İlişkin Bulgular 127 4.3.1.1. Verilerin Düzenlenmesi 127 4.3.1.2. Model Testi Aşamaları 131 4.3.2. Evlilik Doyumu Model Testi Bulgularına İlişkin Tartışma 153 4.3.2.1. Evlilik Doyumu ve Eş Desteği, Eşe Kendini Açma, Yaşam Doyumu ve İyimserlik Değişkenleri İle İlgili Birinci Hipotez ve Birinci Hipoteze Bağlı Olan Birinci, İkinci, Üçüncü ve Dördüncü Alt Hipotez Bulgularına İlişkin Tartışma 153 4.3.2.2. Evlilik Doyumu, Eşe Kendini Açma, Yaşam Doyumu ve İyimserlik Değişkenlerine Ait İkinci Hipotez Bulgularına İlişkin Tartışma 154 4.3.2.3. Evlilik Doyumu, Eş Desteği ve Eşe Kendini Açma Değişkenlerine Ait Üçüncü Hipotez Bulgularına İlişkin Tartışma 156 4.3.2.4. Evlilik Doyumu, Eşe Kendini Açma ve Eş Desteği Değişkenlerine Ait Dördüncü Hipotez ve Buna Bağlı Üç Alt Hipotezin Bulgularına İlişkin Tartışma 157 5. SONUÇ ve ÖNERİLER 163 5.1. Sonuçlar 163 5.1.1. Eşe Kendini Açma Ölçeği’ne İlişkin Sonuçlar 163 5.1.2. Eşlerin Evlilik Yılları, Aile Gelirine Katkı Oranları, Çocuk Sayısı, Sağlıktan Memnuniyet, Cinsel Yaşamdan Memnuniyet ve Ev İçi Sorumlulukların Paylaşımlarına Göre Evlilik Doyumu Profillerine İlişkin Sonuçlar 164 5.1.3. Evlilik Doyumu Model Testine İlişkin Sonuçlar 164 5.2. Öneriler 165 5.2.1. Eşe Kendini Açma Ölçeği Geliştirme Çalışmasına İlişkin Öneriler 165 5.2.2. Evlilik Doyumu Model Testine ve Evli Bireylerin Evlilik Doyum Profillerine İlişkin Öneriler 165 5.2.2.1. Araştırmacılara Yönelik Öneriler 166 5.2.2.2. Alanda Çalışan Psikolojik Danışmanlara Yönelik Öneriler 166 5.2.2.3. Politika Yapıcılara İlişkin Öneriler 166 5.2.2.4. Evli Bireylere İlişkin Öneriler 167 KAYNAKÇA 168 EK 1. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ ETİK KURUL ONAY BİLDİRİMİ 193 EK 2. ORTA DOĞU TEKNİK ÜNİVERSİTESİ ETİK KURUL ONAY BİLDİRİMİ 194 EK 3. BİLGİLENDİRİLMİŞ ONAM FORMU 195 EK 4. EYÖ ÖRNEK MADDELER 196 EK 5. EDÖ ÖRNEK MADDELER 197 EK 6. EKAÖ ÖRNEK MADDELER 198 EK 7. YDÖ ÖRNEK MADDELER 199 EK 8. YYT ÖRNEK MADDELER 200 EK 9. KBF ÖRNEK MADDELER 201 EK 10. ORJİNALLİK RAPORU 206 ÖZGEÇMİŞ 208Bu çalışmada evlilik doyumu, eş desteği, eşe kendini açma, yaşam doyumu ve iyimserlik değişkenleri ile beraber Yapısal Eşitlik Modeli içinde test edilmiştir. Buna ek olarak, Eşe Kendini Açma Ölçeği geliştirilmiş ve evli bireylerin evlilik yıllarına, aile gelirine katkı oranlarına, çocuk sayılarına, sağlıklarından ve cinsel yaşamlarından memnuniyet düzeylerine ve ev içi sorumluluklarını paylaşımlarına göre evlilik doyumuna ilişkin profilleri incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2015 yılında araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden, en az lise mezunu ve gelir sağlayan bir işte çalışan 549 evli birey oluşturmaktadır. Veri toplamak amacıyla Evlilik Yaşamı Ölçeği, Eş Destek Ölçeği, Eşe Kendini Açma Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği, Yaşam Yönelim Testi ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 22.0, LISREL 8.8 ve AMOS 20 istatistik programları kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, Türkiye’nin sosyal ve kültürel yapısı içerisinde evli bireyler üzerinde geliştirilmiş olan Eşe Kendini Açma Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu bulunmuştur. Bununla birlikte, Evlilik Doyumu Model Testi’ne göre; eş desteğinin evlilik doyumunu doğrudan ve anlamlı düzeyde ve eşe kendini açmanın da evlilik doyumunu doğrudan ve anlamlı düzeyde yordadığı gözlenmiştir. Buna ek olarak; eş desteği ile evlilik doyumu arasındaki ilişkide eşe kendini açmanın aracı rolünün istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur. Araştırmanın sonuçları ışığında, modelin veriye uyumunun “iyi düzeyde” olduğu tespit edilmiştir. Evlilik doyumu profil bulgularında; bir yıldan az süredir evli olan, aile gelirine katkı oranının eşit olduğu, çocuk sahibi olmayan, hem sağlıklarından hem de cinsel yaşamlarından memnun olan evli bireylerin evlilik doyumlarının diğer bireylere kıyasla anlamlı olarak yüksek olduğu gözlenmiştir. Araştırmanın bulgularından hareketle, araştırmacılara, alanda çalışan psikolojik danışmanlara, politika yapıcılara ve evli bireylere önerilerde bulunulmuştur

Eşe kendini açma ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması

Bu çalışmada evli bireylerde kendini açmayı ölçebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliğini sınamak için Açımlayıcı Faktör Analizi, Doğrulayıcı Faktör Analizi ve benzer ölçekler geçerliği analizleri uygulanmıştır. Ölçeğin açımlayıcı faktör analizi için toplam 468 evli bireye ulaşılmıştır. Ölçeğin doğrulayıcı faktör analizi için ise toplam 346 evli bireye ulaşılmıştır. Yapı geçerliği analizi bulgularına göre ölçeğin İlişkinin Niteliği, Farkındalık ve Açıklık olmak üzere üç boyuttan oluştuğu ve toplam varyansın %54’ünü açıkladığı belirlenmiştir. Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısı Açımlayıcı Faktör Analizinin yapıldığı grupta; .97 olarak, Doğrulayıcı Faktör Analizinin yapıldığı grupta ise .95 olarak bulunmuştur. Ölçeğin İkili İlişkilerde Güven Ölçeği ile yapılan benzer ölçekler geçerliği analizi sonucunda, bu ölçme aracı ile bu çalışma kapsamında geliştirilen ölçek arasında orta düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir (r = .-60, p < .001) Bu bulgular sonucunda, ölçeğin evli bireylerin eşlerine kendilerini açma düzeylerini belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu ortaya konulmuştur

BAZI SOSYO-DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLERE GÖRE EVLİ BİREYLERİN EVLİLİK DOYUM DÜZEYLERİ: BİR PROFİL ÇALIŞMASI

yaşamlarından memnuniyet düzeylerine göre evlilik doyumuna ilişkin profilleri incelenmiştir. Çalışmanın araştırma grubunu, Ankara’da yaşayan, en az lise mezunu ve gelir getiren bir işte çalışan 549 evli bireyden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak evlilik doyum düzeylerini belirlemek amacıyla Tezer (1986) tarafından geliştirilen Evlilik Yaşamı Ölçeği, sosyo demografik değişkenlere ilişkin veri toplamak amacıyla ise Kişisel Bilgi Formu Kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 22.0 istatistik programı kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; evli bireylerin evlilik doyumu profil bulgularına ilişkin olarak şu sonuçlar elde edilmiştir; bir yıldan az süredir evli olan, aile gelirine katkı oranının kadın ve erkek cinsiyetleri arasında eşit düzeyde olduğu, çocuk sahibi olmayan ve cinsel yaşamlarından memnun olan evli bireylerin evlilik doyum düzeylerinin diğer gruplarda yer alan evli bireylere oranla manidar düzeyde yüksek olduğu belirlenmiştir.In this study, the profiles of marital satisfaction according to marital years (marriage duration), family income contribution rates, number of children and satisfaction levels of sexual life were examined. The research group of the study consists of 549 married individuals living in Ankara who have at least a high school education and work in an income generating business. The Marriage Life Scale developed by Tezer (1986) was used to determine marital satisfaction levels as a means of data collection. Personal Information Form was used to collect data on socio demographic variables. In the analysis of the data obtained in the study, SPSS 22.0 statistical program was used. As a result of the analyzes made; The following results were obtained regarding the marital satisfaction profile of married individuals; The marital satisfaction levels of married individuals who are married with less than one year of marriage and whose marital contribution to family income is equal between married men and women who are not children and who are satisfied with their sexual lives are significantly higher than married people in other groups

İlişkilerde Güç Algısı Ölçeği’ni Türkçeye uyarlama çalışması

Bu çalışmanın amacı; eşlerin birbirleriyle ilişkilerinde algıladıkları kişisel gücü belirlemeye yarayan “İlişkilerde Güç Algısı Ölçeği”nin psikometrik özelliklerini test etmek ve ölçeği Türk kültürüne kazandırmaktır. Çalışmaya kolayda örnekleme ile seçilen, Ankara ilinde yaşayan, çalışan ve en az lise mezunu olan 103 evli birey katılmıştır. Araştırma kapsamında ölçme aracı Türkçe’ye çevrilerek psikometrik özelliklerine bakılmıştır. Toplanan veriler üzerinde Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ve Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) uygulanmıştır. AFA bulguları sonucunda özgün halinde tek faktörlü olan ölçeğin bu araştırma grubunda iki faktörlü olduğu tespit edilmiştir. Bu iki faktörlü yapının kabul edilebilir düzeyde olduğu DFA (χ2/sd=1.61; RMSEA=.076; GFI=.94; CFI=.98; NFI=.94) bulgularıyla desteklenmiştir. Ölçeğin tümüne ilişkin iç tutarlık katsayısı olan cronbach alpha .88 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, 7’li Likert tipinde 8 maddeden oluşan 2 faktörlü bu ölçme aracı Türk kültüründe kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtır

The Mediator Role of Spousal Self-Disclosure in the Relationship between Marital Satisfaction and Spousal Support

This study addresses the mediator role of spousal self-disclosure in the relationship between the spousal support and satisfaction with the marriage. For this purpose, data was collected from 549 married volunteers who lived in Ankara, had a wage-earning job, and who were at least high-school graduates. The married participants of the study were applied the data collection instruments of "Marital Life Scale", "Spousal Support Scale" and "Self-Disclosure to Spouse Scale". A relational screening model was used to study the relationship among the variables of spousal support, satisfaction with the marriage. and spousal self-disclosure. The mediator role of spousal self-disclosure in the relationship between spousal support and satisfaction with the marriage was tested by a structural equality model. The software LISREL 8.8 was used to test the model or the study. The relations among the variables were analyzed by path coefficients. Rased on an examination of the path coefficients, the hypothesis that the mediator role of spousal self-disclosure in the relationship between the latent variable of spousal support and marital satisfaction is statistically significant was accepted. In sum, the mediation effect of the variables degrees Espousal self-disclosure and the spousal support explain marital satisfaction. The findings of the study revealed that the variable of spousal self-disclosure has a full mediator role in the relationship between marital satisfaction and spousal support. As a result of these findings, it is fair to say that married couples who disclose themselves more deeply and sincerely to each other have a stronger and more effective perception of intimacy and support, thus married couples are able to display more flexible and appropriate behaviors to their spouse, improving the quality of their support with the advantages of self-disclosure. One can say that a healthy self-disclosure between the couples makes the social support that the spouses perceive from each other clear, fluent and fit for the needs, and increase their marital satisfaction. In this study, marital satisfaction was analyzed under a structural model with the variables of spousal support and spousal self-disclosure. Marital satisfaction may be examined with different variables that may be supported with theoretical grounds to plan new research

The Mediator Role of Spousal Self-Disclosure in the Relationship Between Marital Satisfaction and Spousal Support

This study addresses the mediator role of spousal self-disclosure in the relationship between the spousal support and satisfaction with the marriage. For this purpose, data was collected from 549 married volunteers who lived in Ankara, had a wage-earning job, and who were at least high-school graduates. The married participants of the study were applied the data collection instruments of "Marital Life Scale", "Spousal Support Scale" and "Self-Disclosure to Spouse Scale". A relational screening model was used to study the relationship among the variables of spousal support, satisfaction with the marriage. and spousal self-disclosure. The mediator role of spousal self-disclosure in the relationship between spousal support and satisfaction with the marriage was tested by a structural equality model. The software LISREL 8.8 was used to test the model or the study. The relations among the variables were analyzed by path coefficients. Rased on an examination of the path coefficients, the hypothesis that the mediator role of spousal self-disclosure in the relationship between the latent variable of spousal support and marital satisfaction is statistically significant was accepted. In sum, the mediation effect of the variables degrees Espousal self-disclosure and the spousal support explain marital satisfaction. The findings of the study revealed that the variable of spousal self-disclosure has a full mediator role in the relationship between marital satisfaction and spousal support. As a result of these findings, it is fair to say that married couples who disclose themselves more deeply and sincerely to each other have a stronger and more effective perception of intimacy and support, thus married couples are able to display more flexible and appropriate behaviors to their spouse, improving the quality of their support with the advantages of self-disclosure. One can say that a healthy self-disclosure between the couples makes the social support that the spouses perceive from each other clear, fluent and fit for the needs, and increase their marital satisfaction. In this study, marital satisfaction was analyzed under a structural model with the variables of spousal support and spousal self-disclosure. Marital satisfaction may be examined with different variables that may be supported with theoretical grounds to plan new research.WoSScopu