Academic Motivation and Academic Self-efficacy of Prospective Teachers

The purpose of this study is to examine the relationships between academic self-efficacy perception of prospective teachers and their academic motivation levels. The study was conducted on 322 prospective teachers (226 female and 96 male) who were in 3rd and 4th grades at Faculty of Education in Sakarya University during Spring term of 2017-2018 academic year. Data was collected through “Academic Motivation Scale” developed by Vallerand et al. (1992) and adapted into Turkish by Karagüven (2012) and “Self-perception of Candidate Teachers on Teaching Proficiency Scale” developed by Çakır, Erkuş, and Kılıç (2004). SPSS 23 package program was used to analyze the data; percentage, frequency, arithmetic mean, standard deviation, independent samples t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), Tukey HSD and Pearson Correlation test were used in the data analysis. The results of analyses indicated that academic self-efficacy perception levels of the prospective teachers were at desired level. However, their academic motivation levels were at middle level. The result of the analysis revealed that the prospective teachers who were female and taught at 4th grade had higher academic self-efficacy score whereas significant difference was not found in academic motivation levels in terms of gender and grade. On the other hand, there was a significant difference in both academic self-efficacy perception of the prospective teacher and their academic motivation levels in terms of department variables. Prospective teachers enrolled at the department of Preschool and Science Education had higher academic self-efficacy perception than those enrolled at the department of Computer Education and Instructional Technologies, English, Special Education, Social Science and Mathematics. Prospective teachers enrolled at the department of Psychological Counseling and Guidance and Science Education had higher academic motivation levels than English prospective teachers. Further, significant positive correlations were observed between academic motivation and academic self-efficacy of prospective teachers

The Diagnostic Efficacy of MRI in the Evaluation of the Enlarged Vestibular Aqueduct in Children with Hearing Loss

Objective: The aim of our study is to evaluate the diagnostic effectiveness of magnetic resonance imaging (MRI) compared to computed tomography (CT) in the detection of enlarged vestibular aqueduct (EVA) in childhood.Methods: One hundred twenty-three children who underwent temporal bone CT and MRI examinations for hearing loss between 2013 and 2020 were evaluated retrospectively. All CT and MRI images were examined by two pediatric radiologists, according to the Valvassori and Cincinnati criteria for EVA. Imaging findings on CT and MRI of the vestibular aqueduct were recorded. Two pediatric radiologists performed the measurements for EVA on CT and MRI. In addition, an otolaryngologist performed the measurements independently. The sensitivity, specificity, positive predictive value (PPV), and negative predictive value (NPV) of MRI compared to CT were calculated to detect EVA. The difference between the measurements on CT and MRI was investigated. The inter-observer agreement was evaluated for measurements.Results: The mean age of 123 children (65 boys and 58 girls) was 50.18±50.40 months. Two hundred forty-six ears were evaluated in 123 children. On CT images, EVA was present in 28 (11.3%) of 246 ears according to Cincinnati criteria and 27 (10.9%) of 246 ears according to Valvassori criteria, respectively. While sensitivity, specificity, PPD, and NPD rates of MRI were 100%, 99%, 92.8%, and 100%, respectively, for Cincinnati criteria, for Valvassori criteria, they were 100%, 97.3%, 77.7%, and 100%, respectively. According to the visual evaluation performed without using measurement, the enlarged appearance of the vestibular aqueduct was significant for the diagnosis of EVA (p<0.001), while the absence of this appearance was significant for the exclusion of EVA (p<0.001). There was no significant difference between the measurements on CT and MRI. There was a perfect correlation between the observers for measurements.Conclusion: MRI can be used as an initial imaging technique in children with suspicion of EVA to reduce radiation exposure

Paradoxical para-hisian pacing response

Para-Hisian pacing (PHP) is among the most useful maneuvers in cardiac electrophysiology during sinus rhythm and identifies whether retrograde conduction is dependent on the atrioventricular (AV) node. In this maneuver, the retrograde activation time and pattern are compared during capture and loss of capture of the His bundle while pacing from a paraHisian position. A common misconception about PHP is that it is useful only for septal accessory pathways (APs). However, even with left or right lateral pathways, as long as pacing from the para-Hisian region conducts to the atrium with the activation sequence being analyzed, it can be used to determine whether that activation is AV node–dependent or AP-dependent

Türkiye'de aydın üzerine Milliyetçi algılar, 1960-1980

101 pagesDüşünce tarihinde entelektüelliğin anlamı ve entelektüellerin fonksiyonu üzerine varılan bazı kesin yargılara rağmen, bu kavramlar hala müphemliklerini koruyor. Batı kaynaklı bir kavram olarak entelektüel, genel olarak `akıl', `zeka', `kavrayış' gibi kelimelerle ilişkilendirildi ve `fikir adamı' anlamına geldi. Kelime olarak entelektüel, Türkçe'ye ilk ondokuzuncu yüzyılda `aydınlanmış' ya da `ışıklandırılmış' anlamına gelen Arapça bir kelime olan `münevver' olarak çevrildi ve daha sonrasında bu kelime Türkçe'de `aydın' olarak kullanıldı. Entelektüellik ve entelektüeller üzerine tartışmalar Batı'da özellikle yirminci yüzyılda çeşitlenmeye başladı. Karl Mannheim, Julien Benda, Antonio Gramsci, Jean-Paul Sartre, Michel Foucault, Noam Chomsky ve Edward Said gibi Batılı düşünürler yirminci yüzyılda bu tartışmalara önemli katkılarda bulundular. Genel olarak, bu düşünürler entelektüelleri `hakikate ulaşmak ve hakikati konuşmak', `otoritenin eleştirisi', `iktidara karşı halkı savunmak' ve benzeri kavramlar bakımından tartıştılar ve entelektüelin daha çok `eleştirel' ve `karşı koyucu' tarafını vurguladılar. Aynı zamanda, bu tartışmalar Türkiye'de de yapıldı. Fakat birçok milliyetçi düşünür entelektüel üzerine algılamalarını `Türk milliyetçisi olmak', `İslami ahlak değerlerini benimsemek', `Türklüğün yararına çalışmak' vb. farklı bakımdan ifade etti. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de milliyetçi düşünürlerin entelektüel üzerine algılamalarını, milliyetçi hareketlerin bir hayli arttığı 1960 ve 1980 arası dönemde, Batı'daki algılamalarla karşılaştırarak analiz etmektir.Despite some definitive judgements that were passed in the history of thought on the meaning of intellectuality and function of intellectuals, these notions still preserve their vaguenesses. As a Western originated concept, intellectual was generally associated with the words like reason, intelligence, comprehension and meant `a man of thought. Intellectual as a word was translated into Turkish firstly in the nineteenth century as `münevver, an Arabic word which meant `enlightened or `illuminated and afterwards that word was used as `aydın in Turkish. Discussions on the concepts of intellectuality and intellectuals started to vary especially in the twentieth century, in the West. Important Western thinkers like Julien Benda, Karl Mannheim, Antonio Gramsci, Jean-Paul Sartre, Michel Foucault, Noam Chomsky and Edward Said made significant contributions to these discussions in the twentieth century. In general, these thinkers discussed intellectuals in terms of the concepts like `reaching and speaking the truth, `criticism of the authority, `defending the people against power? and the like and they emphasized more of a `critical? and `resistant? side of intellectual. At the same time, these discussions were made in Turkey as well. However, manynationalist thinkers expressed their perceptions on intellectual in different terms, such as `being a Turkish nationalist, `adoption of Islamic moral values, `working for the benefit of Turkishness etc. The aim of this study is to analyze the perceptions of nationalist thinkers on `intellectual in Turkey between 1960 and 1980, that is the decade of nationalist movements highly increased, by comparing with the perceptions in the West

Amiyotrofik Lateral Skleroz (ALS) yayılım paterni ve ALS hastalarında solunum yetmezliği gelişimini öngördürebilecek bulguların saptanması

AMAÇ: Amiyotrofik Lateral Skleroz (ALS) 'da solunum komplikasyonları hastalığın prognozunda oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amacı, ALS yayılım paterninin değerlendirilmesi ve solunum yetmezliği gelişimini öngörebilecek elektrofizyolojik bulguları tespit etmektir. GEREÇ ve YÖNTEM: Awaji Elektrodiagnostik kriterlerine göre, kesin veya olası ALS tanısı alan ancak solunum yetmezliği olmayan 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar 2-4 aylık aralıklarla kontrollere çağırıldı. Tüm hastalara nörolojik muayene, sinir iletim çalışmaları, iğne elektromiyografisi (EMG) ve tek nefeste sayı sayma testi yapıldı. Üst ekstremitede median ve ulnar sinir sensorial ve motor iletim çalısması; alt ekstremite fibuler ve posterior tibial sinir motor, sural sinir sensoryal iletim çalışmaları yapıldı. Ayrıca bilateral frenik sinir iletim çalışması yapıldı. İğne EMG ile bilateral alt ekstremite ve üst ekstremitelerde en az 3 kasın, abdominal kasların, paraspinal kasların, interkostal ve kranial kasların aktivitesi kaydedildi. Buna ek olarak tüm hastaların dosyalarından solunum fonksiyon testleri, yutma elektromiyografileri, arter kan gazı analizleri teker teker not edilerek değerlendirildi. Hastalar solunum tutulumu gelişene kadar takip edildi. BULGULAR: Takip süresi olarak belirlenen 18 ayın sonunda 30 hastanın 26'sında solunum sıkıntısı gelişti. Nörolojik muayene ve diğer tetkikler, takiplerde ortalama 3- 4'er kez yapıldı. Hastaların sosyodemografik ve klinik verilerinin literatürle uyumlu olduğu görüldü. Hastalık progresyonu ile birlikte tüm segmentlerde klinik olarak üst motor nöron (ÜMN) ve alt motor nöron (AMN) bulgularının birlikteliğinin ön plana geçtiği, EMG tetkiklerinde ise benzer şekilde tüm segmentlerde nörojenik değişiklerin arttığı kaydedildi. Yine hastalık progresyonu ile birlikte ALSFRS-R skorlarında istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş olduğu görüldü. Takiplerde solunum yetmezliği gelişen hastaların yarısında en son nörojenik EMG bulguları kayıtlanan kasın sternokleidomastoid (SCM) olduğu görüldü. Buna ek olarak SCM ve rektus abdominis kaslarının solunum eforuna katılımından hemen sonra hastalarda solunum sıkıntısının geliştiği gözlendi. Frenik sinir latansında uzama ve diyafram birleşik kas aksiyon potansiyeli amplitüdündeki ufalmanın solunum yetmezliği ile doğrudan ilişkili olduğu saptandı. Solunum yetmezliği gelişimine rağmen hastaların büyük kısmının arteriyel kan gazı analizleri normaldi. Solunum yetmezliği gelişen hastaların büyük kısmı fasiyal ve bulber kaslardaki güçsüzlük nedeniyle efektif solunum fonksiyon testi (SFT) yapamadı. Yapabilenlerin ise hastalık ilerleyişi ve solunum yetmezliği ile orantılı şekilde FVC değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş gözlendi. SONUÇ: ALS ile ilgili birçok çalışma olmasına rağmen, solunum yetmezliği gelişiminin erken tespiti için güvenilir bir test yoktur. Bizim çalışmamızda olgu sayısı yeterli olmamakla beraber, SCM kasında saptanan nörojenik EMG bulguları ile SCM ve rectus abdominis gibi yardımcı solunum kaslarının solunuma eforuna katılımının solunum yetmezliği gelişimi için öngörücü olabileceği saptandı. Solunum yetmezliği gelişimine rağmen hastaların büyük kısmının arteriyel kan gazı analizlerinin normal olması nedeniyle solunum yetmezliği gelişimi takibindeki yerinin kısıtlı olduğu düşünüldü. Yine solunum yetmezliği gelişen hastaların büyük kısmı efektif SFT ve tek nefeste sayı sayma testini yapamadığı için bu testlerin hastalık ilerledikçe kullanımının kısıtlandığı görüldü. Frenik sinir iletim çalışmalarının solunum yetmezliği ile doğrudan ilişkili olduğu fakat erken dönemde iyi bir belirteç olmadığı saptandı. Sonuç olarak iğne EMG'de belirli kaslarda nörojenik değişikliklerin görülmesi ve yardımcı solunum kaslarının solunum eforuna katılımının gösterilmesi solunum yetmezliği gelişimini öngörmek amacıyla elektrofizyolojik bir belirteç olarak kullanılabilir. Olgu sayısı artırılarak ve daha uzun süreli takipler tasarlanarak yapılacak çalışmaya ihtiyaç vardır.BACKGROUND: In ALS, respiratory complications are important in the prognosis of the disease. The aim of this study was to determine the electrophysiological findings that may predict respiratory failure and evaluate the pattern of ALS spread. MATERIAL- METHODS: According to the Awaji electrodiagnostic criteria, 30 patients with ALS who were diagnosed as definite or probable ALS but without respiratory failure were included in the study. The patients were examined at intervals of 2-4 months. Neurological examination, nerve conduction studies, needle electromyography (EMG) and single breath count test were performed in all patients. In the upper extremity, median and ulnar nerve sensorial and motor conduction studies; in the lower extremity, fibular and posterior tibial motor nerve conduction studies and sural nerve sensory conduction studies were performed. Bilateral phrenic nerve conduction studies were also performed. The activity of the bilateral lower extremity and upper extremity muscles (at least 3 muscles), abdominal muscles, paraspinal muscles, intercostal and cranial muscles were recorded electromyographically using needle electrodes. In addition, patients pulmonary function tests, swallowing electromyography, arterial blood gas analysis were recorded and evaluated. Patients were followed until respiratory failure developed. RESULTS: At the end of the 18-month follow-up period, 26 of 30 patients developed respiratory distress. Neurological examination and other tests were performed on average 3-4 times during follow-up. The sociodemographic and clinical data of the patients were found to be consistent with the literature. It was noted that the coexistence of clinical findings of upper motor neuron (UMN) and lower motor neuron (LMN) was prominent in all segments with disease progression and neurogenic changes were increased in all segments in EMG examinations. There was also a statistically significant decrease in ALSFRS-R scores with disease progression. During follow-up, half of the patients who developed respiratory failure had sternocleidomastoid (SCM) muscle with the latest neurogenic EMG findings. In addition, respiratory distress was developed in the patients immediately after SCM and rectus abdominis muscles participated in respiratory effort. It was found that prolongation of phrenic nerve latency and increased amplitude of diaphragmatic combined muscle action potential were directly related to respiratory failure. Despite the development of respiratory failure, arterial blood gas analysis was normal in the most of patients. Most of the patients who developed respiratory failure could not perform effective pulmonary function test (PFT) because of weakness in facial and bulbar muscles. A statistically significant decrease in FVC values was observed in proportion to disease progression and respiratory failure. CONCLUSION: Although there are many studies of ALS, there is no reliable test for early detection of respiratory failure. In our study, although the number of cases were not sufficient, neurogenic EMG findings detected in SCM muscle and participation of respiratory muscles such as SCM and rectus abdominis in respiratory effort could be predictive for the development of respiratory failure. Despite the development of respiratory failure, arterial blood gas analysis was normal in most patients. Therefore, it was thought to be limited in the follow-up of respiratory failure. Also, it was observed that the majority of the patients who developed respiratory failure could not perform effective PFT and single breath count test. It was observed that these tests use was limited as the disease progressed. Phrenic nerve conduction studies were found to be directly related to respiratory failure but not a good marker in the early period. Phrenic nerve conduction studies were found to be directly related to respiratory failure but not a good marker in the early stage. To sum up, the presence of neurogenic changes in certain muscles in needle EMG and demonstration of the participation of the certain accessory muscles in respiration can be used as an electrophysiological marker to predict the development of respiratory failure. There is a need for further studies by increasing the number of cases and designing longer-term follow-up

3D ore modeling of Horzum (Feke/Adana) zinc-lead mineralization.

TEZ13003Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020.Kaynakça (s. 67-68) var.XIII, 69 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm.Hazırlanan Yüksek Lisans tezinde uygulama alanı olarak, Adana ilinin kuzeydoğusunda, Kozan-Feke ilçeleri arasında kalan bölgede yer alan Kurşun-Çinko Cevherleşmesi seçilmiştir. Cevherleşmeler Horzum-Akkaya arasında K-G hattı boyunca yaklaşık 20 km’lik alanda görülmektedir. Cevherleşmenin genel duruşu KD-GB doğrultulu ve GD’ye eğimlidir. Cevherleşme kristalize kireçtaşları, dolomit ve dolomititik kireçtaşlarından oluşan orta Kambriyen yaşlı Çaltepe formasyonuna ait açık renkli kireçtaşları içinde bulunmaktadır. Cevherleşmede birincil sülfürlü mineraller; galenit, sfalerit, pirit ve az miktarda kalkopirittir. Oksitlenmiş cevher zonunda ise hidrozinkit, simitsonit, götit, limonit ve az oranda serüzit mineralleri gelişmiştir. Blok model yöntemiyle yapılan hesaplamalarda Horzum Kurşun – Çinko yatağında %5 üzeri tenörde 108000 ton rezerv tespiti yapılmıştır.Lead-Zinc Mineralization was chosen. The mineralizations live between Horzum-Akkaya along the K-G line in an area of about 20 km. The general stance of the mineralization is NE-SW oriented and inclined to GD. Mineralization is located within the light colored limestones of the middle Cambrian aged Çaltepe formation consisting of crystallized limestones, dolomite and dolomititic limestones. Primary sulphide minerals in mineralization; galenite, sphalerite, pyrite and few photographs are chalcopyrite. In the oxidized ore zone, hydrozinkite, simitsonite, goethite, limonite and fewer serusite minerals have developed. In the calculations made by the block model method, 108000 tons of reserve determination in the grade of Horzum Lead-Zinc deposit over %5 is determined by this

Impressions from Sinop Regional Seminar on Public Libraries

Impressions from Sinop Regional Seminar on Public Libraries hosted by Sinop Public Library and held in cooperation with Turkish Librarians’ Association, General Directorate of Libraries and Publications, Hacettepe University Department of Information and Document Management and Goethe Institute on May 20-22, 2011 are conveyed by Merve Ceren Tüzün ve Ömer Çetin, a sophomore student at the Hacettepe Üniversitesi Department of Information and Document Management

Power plant planning in Turkey: An evaluation with integer fuzzy weighted goal programming model

12th International Conference on Fuzzy Logic and Intelligent Technologies in Nuclear Science (FLINS) -- AUG 24-26, 2016 -- Roubaix, FRANCEWOS: 000417158200111This paper is about rapidly increasing usage of renewable and sustainable energy investment projects in Turkey these days. On account of having both monetary and harmful effects on the environment, the energy produced by fossil fuels needs to be determined how complex its sources, location and type will be. Because sustainability of such investments may reveal some problems when considered it is thought about current technological advances. The usage of integrated multi-objective decision making approaches is much more appropriate to overcome such problems. The seven energy sources in Turkey are considered in accordance with existing statistics and 2023 projections. The deviations from goals has been measured by an integer fuzzy weighted goal programming model.Aksaray University, Scientific Research Projects Coordination UnitsThis work is supported by Aksaray University, Scientific Research Projects Coordination Units

DÖNÜŞÜMCÜ LİDERLİĞİN ÖRGÜTSEL VATANDAŞLIK DAVRANIŞINA ETKİSİ: TÜRKİYE’DE YEREL YÖNETİMLERE DAİR UYGULAMALI BİR ARAŞTIRMA

Liderlik teorileri konusundaki bilimsel literatür incelendiğinde, liderlik kavramının yaklaşık olarak son otuz yıldır değişik tartışmaların odak noktası olduğunu görmek mümkündür. Bunun kısmi olarak nedeni liderlik tanımının ve teorisinin değişik kavramsal çerçevelerde ve değişik disiplinlerce ele alınmış olmasıdır. Dolayısıyla liderlik kavramının bir değil birçok tanımı bulunmaktadır. Bu çalışma kapsamında liderlik, bireyin bir grup insanı, belirli amaçlar etrafında toplayabilme ve bu amaçları gerçekleştirebilmek için onları hareket geçirmek ve etkileyebilmek için gerekli olan bilgi ve yeteneklerinin toplamı olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın teorik ve metodolojik temelini oluşturan dönüşümcü liderlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı teorileri ve bu teorilerin birbirleriyle karşılıklı etkileşimi sonucu ortaya çıkan ölçek modeli ile Türkiye’de yerel yönetimlere dair uygulamalı bir araştırma yapılması amaçlanmıştır Bu doğrultuda belediyeleri içeren veriler toplanmış ve analiz edilmiştir. Araştırmanın genel amacı, dönüşümcü liderliğin örgütsel vatandaşlık davranışına etkisini analiz etmektir. Dönüşümcü liderliğin örgütsel vatandaşlık davranışının oluşumundaki etkisinin, özellikle insan faktörünün etkin olduğu hizmet kuruluşları kapsamında olan yerel yönetimlerin, yerel yönetimler dahilinde de belediyelerde incelenmesinin bilimsel literatür için önemli ve faydalı olacağı düşünülmüştür. Bu çerçevede, dönüşümcü liderlik ile örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilintiyi Türkiye’deki yerel yönetimler/belediyeler, kapsamında uygulamalı olarak incelemek bu çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Araştırmada, Kouzes ve Posner (1993)’ın geliştirdikleri “Beş Boyutlu Dönüştürücü Liderlik” ölçeği ile Smith, Organ, Near (1983) ve McNeely, Meglino’nun (1994) geliştirdikleri, Lee ve Allen (2002) tarafından düzenlenen “Örgütsel Vatandaşlık Davranışı” ölçeği etkileşimli olarak kullanılmıştır. Söz konusu ölçekte belirlenen dönüşümcü liderlik boyutları; çalışanların başarılarını ödüllendirme / kutlama, personeli gelişimi konusunda cesaretlendirme, örnek olma, paylaşılan farklı bir vizyon yaratma ve süreci sorgulama olarak belirlenmiştir