Data-driven quasi-interpolant spline surfaces for point cloud approximation

In this paper we investigate a local surface approximation, the Weighted Quasi Interpolant Spline Approximation (wQISA), specifically designed for large and noisy point clouds. We briefly describe the properties of the wQISA representation and introduce a novel data-driven implementation, which combines prediction capability and complexity efficiency. We provide an extended comparative analysis with other continuous approximations on real data, including different types of surfaces and levels of noise, such as 3D models, terrain data and digital environmental data

Changing representation of curves and surfaces: exact and approximate methods

Το κύριο αντικείμενο μελέτης στην παρούσα διατριβή είναι η αλλαγή αναπαράστασης γεωμετρικών αντικειμένων από παραμετρική σε αλγεβρική (ή πεπλεγμένη) μορφή. Υπολογίζουμε την αλγεβρική εξίσωση παρεμβάλλοντας τους άγνωστους συντελεστές του πολυωνύμου δεδομένου ενός υπερσυνόλου των μονωνύμων του. Το τελευταίο υπολογίζεται απο το Newton πολύτοπο της αλγεβρικής εξίσωσης που υπολογίζεται από μια πρόσφατη μέθοδο πρόβλεψης του συνόλου στήριξης της εξίσωσης. H μέθοδος πρόβλεψης του συνόλου στήριξης βασίζεται στην αραιή (ή τορική) απαλοιφή: το πολύτοπο υπολογίζεται από το Newton πολύτοπο της αραιής απαλοίφουσας αν θεωρίσουμε την παραμετροποίηση ως πολυωνυμικό σύστημα. Στα μονώνυμα που αντιστοιχούν στα ακέραια σημεία του Newton πολυτόπου δίνονται τιμές ώστε να σχηματίσουν έναν αριθμητικό πίνακα. Ο πυρήνα του πίνακα αυτού, διάστασης 1 σε ιδανική περίπτωση, περιέχει τους συντελεστές των μονωνύμων στην αλγεβρική εξίσωση. Υπολογίζουμε τον πυρήνα του πίνακα είτε συμβολικά είτε αριθμητικά εφαρμόζοντας την μέθοδο του singular value decomposition (SVD). Προτείνουμε τεχνικές για να διαχειριστούμε την περίπτωση ενός πολυδιάστατου πυρήνα το οποίο εμφανίζεται όταν το προβλεπόμενο σύνολο στήριξης είναι ένα υπερσύνολο του πραγματικού. Αυτό δίνει έναν αποτελεσματικό ευαίσθητο-εξόδου αλγόριθμο υπολογισμού της αλγεβρικής εξίσωσης. Συγκρίνουμε διαφορετικές προσεγγίσεις κατασκευής του πίνακα μέσω των λογισμικών Maple και SAGE. Στα πειράματά μας χρησιμοποιήθηκαν ρητές καμπύλες και επιφάνειες καθώς και NURBS. Η μέθοδός μας μπορεί να εφαρμοστεί σε πολυώνυμα ή ρητές παραμετροποιήσεις επίπεδων καμπυλών ή (υπερ)επιφανειών οποιασδήποτε διάστασης συμπεριλαμβανομένων και των περιπτώσεων με παραμετροποίηση σεσημεία βάσης που εγείρουν σημαντικά ζητήματα για άλλες μεθόδους αλγεβρικοποίησης. Η μέθοδος έχει τον εξής περιορισμό: τα γεωμετρικά αντικείμενα πρέπει να αναπαριστώνται από βάσεις μονωνύμων που στην περίπτωση τριγωνομετρικών παραμετροποιήσεων θα πρέπει να μπορούν να μετασχηματιστούν σε ρητές συναρτήσεις. Επιπλέον η τεχνική που προτείνουμε μπορεί να εφαρμοστεί σε μη γεωμετρικά προβλήματα όπως ο υπολογισμόςτης διακρίνουσας ενός πολυωνύμου με πολλές μεταβλητές ή της απαλοίφουσας ενός συστήματος πολυωνύμων με πολλές μεταβλητές.The main object of study in our dissertation is the representation change of the geometric objects from the parametric form to implicit. We compute the implicit equation interpolating the unknown coefficients of the implicit polynomial given a superset of its monomials. The latter is derived from the Newton polytope of the implicit equation obtained by the recently developed method for support prediction. The support prediction method we use relies on sparse (or toric) elimination: the implicit polytope is obtained from the Newton polytope of the sparse resultant of the system in parametrization, represented as polynomials. The monomials that correspond to the lattice points of the Newton polytope are suitably evaluated to build a numeric matrix, ideally of corank 1. Its kernel contains their coefficients in the implicit equation. We compute kernel of the matrix either symbolically, or numerically, applying singular value decomposition (SVD). We propose techniques for handling the case of the multidimensional kernel space, caused by the predicted support being a superset of the actual. This yields an efficient, output-sensitive algorithm for computing the implicit equation. We compare different approaches for constructing the matrix in Maple and SAGE software. In our experiments we have used classical algebraic curves and surfaces as well as NURBS. Our method can be applied to polynomial or rational parametrizations of planar curves or (hyper)surfaces of any dimension including cases of parameterizations with base points which raise important issues for other implicitization methods. The method has its limits: geometric objects have to be presented using monomial basis; in the case of trigonometric parametrizations they have to be convertible to rational functions. Moreover, the proposed technique can be applied for nongeometric problems such as the computation of the discriminant of a multivariate polynomial or the resultant of a system of multivariate polynomials

Implicitization of rational maps

Motivated by the interest in computing explicit formulas for resultants and discriminants initiated by B\'ezout, Cayley and Sylvester in the eighteenth and nineteenth centuries, and emphasized in the latest years due to the increase of computing power, we focus on the implicitization of hypersurfaces in several contexts. Our approach is based on the use of linear syzygies by means of approximation complexes, following [Bus\'e Jouanolou 03], where they develop the theory for a rational map $f:P^{n-1}\dashrightarrow P^n$. Approximation complexes were first introduced by Herzog, Simis and Vasconcelos in [Herzog Simis Vasconcelos 82] almost 30 years ago. The main obstruction for this approximation complex-based method comes from the bad behavior of the base locus of $f$. Thus, it is natural to try different compatifications of $A^{n-1}$, that are better suited to the map $f$, in order to avoid unwanted base points. With this purpose, in this thesis we study toric compactifications $T$ for $A^{n-1}$. We provide resolutions $Z.$ for $Sym_I(A)$, such that $\det((Z.)_\nu)$ gives a multiple of the implicit equation, for a graded strand $\nu\gg 0$. Precisely, we give specific bounds $\nu$ on all these settings which depend on the regularity of \SIA. Starting from the homogeneous structure of the Cox ring of a toric variety, graded by the divisor class group of $T$, we give a general definition of Castelnuovo-Mumford regularity for a polynomial ring $R$ over a commutative ring $k$, graded by a finitely generated abelian group $G$, in terms of the support of some local cohomology modules. As in the standard case, for a $G$-graded $R$-module $M$ and an homogeneous ideal $B$ of $R$, we relate the support of $H_B^i(M)$ with the support of $Tor_j^R(M,k)$.Comment: PhD. Thesis of the author, from Universit\'e de Paris VI and Univesidad de Buenos Aires. Advisors: Marc Chardin and Alicia Dickenstein. Defended the 29th september 2010. 163 pages 15 figure