+2300: research and education in Mount Helmos

Σημείωση: το κυρίως κείμενο και το συνοδευτικό υλικό του διατίθεται σε ξεχωριστό ενιαίο αρχείο

Η αστεροσεισμολογία από επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια ως μέσο προσδιορισμού των αστρικών παραμέτρων

Τα τελευταία χρόνια, μία από τις βασικές αναζητήσεις της επιστημονικής κοινότητας είναι εκείνη των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών. Τα ευρέως αποδεκτά κριτήρια για την ύπαρξη τέτοιων πλανητών είναι η ομοιότητά τους με τη Γη: βραχώδεις και σε τροχιά μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη του αστέρα τους. Ορισμένες πληροφορίες για τους πλανήτες αυτούς μπορούν να εξαχθούν μόνο μέσω των χαρακτηριστικών των αστέρων τους και η αστεροσεισμολογία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για την εύρεση των τελευταίων. Η μελέτη στοχαστικών αναπάλσεων σε μεμονωμένους αστέρες, μπορεί να οδηγήσει σε έναν ανεξάρτητο από μοντέλα υπολογισμό των αστρικών παραμέτρων, μέσω των αστεροσεισμικών σχέσεων κλίμακας, αφού προσδιοριστούν η μεγάλη διαφορά συχνοτήτων και η συχνότητα μέγιστης ισχύος. Τα διπλά εκλειπτικά αστρικά συστήματα που περιέχουν τουλάχιστον έναν αστέρα με ανιχνεύσιμες στοχαστικές αναπάλσεις, αποτελούν το ιδανικό εργαλείο ελέγχου της αξιοπιστίας των αστεροσεισμικών αποτελεσμάτων καθώς οι φυσικές παράμετροι μπορούν να προσδιοριστούν και από τα τροχιακά χαρακτηριστικά τους. Μέχρι σήμερα, όλοι οι γνωστοί αστέρες που είναι μέλη διπλού εκλειπτικού συστήματος και παρουσιάζουν στοχαστικές αναπάλσεις είναι ερυθροί γίγαντες. Για την εκπόνηση της συγκεκριμένης εργασίας, χρησιμοποιήθηκαν φωτομετρικά δεδομένα των ερυθρών γιγάντων KIC 8430105 και KΙC 9970396, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler. Οι αστέρες αυτοί είναι μέλη διπλών εκλειπτικών συστημάτων και έχουν ανιχνεύσιμες στοχαστικές αναπάλσεις. Οι αστεροσεισμικές παράμετροι υπολογίστηκαν μέσω ανάλυσης Fourier και χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό της μάζας, της ακτίνας και της λαμπρότητας των αστέρων μέσω των αστεροσεισμικών σχέσεων κλίμακας. Έχει διαπιστωθεί, ότι η μοντελοποίηση, μέσω της θεωρίας των διπλών εκλειπτικών συστημάτων, παρέχει αξιόπιστα αποτελέσματα για τις αστρικές παραμέτρους, είναι σαφές πως οι αστεροσεισμικές σχέσεις κλίμακας υπερεκτιμούν τις τιμές των παραμέτρων των δύο ερυθρών γιγάντων. Συστηματική υπερεκτίμηση της μάζας οδηγεί σε υποεκτίμηση της αστρικής ηλικίας, η οποία μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την αστεροσεισμολογία που χρησιμοποιείται για τις γαλαξιακές μελέτες. Η σύγκριση των αποτελεσμάτων της αστεροσεισμολογίας με εκείνα των εκλειπτικών συστημάτων, μπορεί να οδηγήσει σε επαναπροσδιορισμό των αστεροσεισμικών σχέσεων κλίμακας για αστέρες σε διάφορα στάδια εξέλιξης. Για το σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να μελετηθεί ένα μεγάλο δείγμα ερυθρών γιγάντων με στοχαστικές αναπάλσεις, που να ανήκουν σε διπλά εκλειπτικά αστρικά συστήματα. Με τη βοήθεια των δεδομένων από τις διαστημικές αποστολές TESS και PLATO ενδέχεται να ανιχνευτούν στοχαστικές αναπάλσεις σε αστέρες παρόμοιους με τον Ήλιο που να ανήκουν σε εκλειπτικά αστρικά συστήματα, ώστε να πραγματοποιηθεί έλεγχος και γι' αυτούς. Χάρη στα διπλά εκλειπτικά αστρικά συστήματα η επιστημονική κοινότητα θα κατέχει ένα ισχυρό και ελεγμένο, ανεξάρτητο από μοντέλα εργαλείο για τον υπολογισμό των αστρικών παραμέτρων και την εξερεύνηση των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών.In recent years, one of the main quests of the scientific community has been that of potentially habitable planets. The widely accepted criteria for the existence of such planets are their resemblance to Earth: rocky and orbiting in the habitable zone of their star. Some information about these planets can only be extracted through the characteristics of their stars, and asteroseismology plays an important role in finding the latter. The study of stochastic oscillations on individual stars can lead to a model-independent calculation of stellar parameters, through the asteroseismic scaling relations, after determining the large frequency separation and the frequency of the maximum oscillation power. Eclipsing binary star systems containing at least one star with detectable stohastic oscillations, are the ideal tool for controlling the reliability of asteroseismic results as physical parameters can also be determined by their orbital characteristics. So far, all known stars that are members of an eclipsing binary system and have stohastic oscillations are red giants. For this thesis, photometric data of the red giants KIC 8430105 and KIC 9970396 were used, by the Kepler space telescope. These stars are members of eclipsing binary systems and have detectable stochastic oscillations. The stellar seismic parameters were calculated using Fourier analysis and used to calculate the mass, radius and brightness of stars through the asteroseismic scaling relations. It has been found that modeling, through the theory of eclipsing binary systems, provides reliable results for stellar parameters, it is clear that asteroseismic scaling relations overestimate the parameter values of the two red giants. Systematic overestimation of mass leads to underestimation of stellar age, which can have important implications for asteroseismology used for Galactic studies. Comparing the results of asteroseismology with those of eclipsing binary systems, can lead to a redefinition of asteroseismic scaling relations for stars at various stages of evolution, through. For this purpose, it is necessary to study a large sample of red giants with stochastic ocsillations, belonging to eplipsing binary star systems. With the help of data from the TESS and PLATO space missions, stochastic oscillations may be detected in stars similar to the Sun, which will belong to eclipsing binary star systems, in order to test them as well. Thanks to the eclipsing binary star systems, the scientific community will have a powerful and tested, model-independent tool for calculating stellar parameters and exploring potentially habitable planets

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΝΕ

Διεθνής Συνάντηση: Ο ελληνικός τύπος, 1784 ως σήμερα Διεθνές Συνέδριο για την ιστορία των επιστημονικών οργάνων 2η Συνάντηση Ελλήνων και Γάλλων ερευνητών (ΚΝΕ/ΕΙΕ-EHESS/CNRS) Συμπόσιο: Βίκτωρ Ουγκώ, μια παγκόσμια φωνή στην αυγή του 21ου αι. Εργαστήριο:Πολιτισμική ταυτότητα. Λογοτεχνία, Ιστορία, Μνήμη, 18ος-20ός αι. Ετήσια Διάλεξη Δημαρά, 2002 Ημερίδα: Το μεταφραστικό εγχείρημα ως δίαυλος επικοινωνία

Δημιουργία πολυαισθητηριακής εμπειρίας στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (πρόταση για το Μουσείο Γεωαστροφυσικής)

Η παγκόσμια κληρονομιά της αστρονομίας ως επιστήμης θεωρείται, στο μεγαλύτερο μέρος της, άυλη. Σύμφωνα με την UNESCO, αφορά τα στοιχεία σχετικά με την πρακτική της αστρονομίας, τις κοινωνικές χρήσεις και τις αναπαραστάσεις αυτής. Τα μουσεία αξιοποιούν ποικίλες ερμηνείες και πρακτικές εκπαίδευσης για τη διευκόλυνση της μάθησης, της ανακάλυψης και την εμπλοκή του κοινού στην διάρκεια μιας επίσκεψής. Στο πλαίσιο αυτό, οι στρατηγικές ψηφιακής ερμηνείας κατά την επίσκεψη στον χώρο των μουσείων αποτελούν συχνό φαινόμενο. Η ένταξη τεχνολογικών εφαρμογών σε εκθέσεις παρατηρείται περισσότερο, αλλά όχι αποκλειστικά, σε μουσεία επιστημών. Συνεπώς, υπό αυτές τις συνθήκες, αρκετά αστεροσκοπεία έχουν υιοθετήσει ένα εύρος τεχνικών για την παροχή εμπειριών που επεκτείνονται από τις απλές παρουσιάσεις και τη δημιουργία άτυπων μαθησιακών περιβαλλόντων, σε συμμετοχικές ευκαιρίες με ψηφιακά εκθέματα και διαδραστικές οθόνες. Όπως γίνεται αντιληπτό, από μία επίσκεψη στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, στον μουσειακό του χώρο δίνεται περισσότερη έμφαση στην παράθεση πληροφοριών και τον τρόπο που αυτές αντιπαραβάλλονται με τα εκθέματα. Ωστόσο, οι σύγχρονες μουσειακές τάσεις αναζητούν τη στροφή από το αντικείμενο-κεντρικό μοντέλο στο άνθρωπο-κεντρικό. Σε αυτό δίνεται έμφαση στην δημιουργία μοναδικών και εξατομικευμένων εμπειριών, ιδιαίτερα όσον αφορά την άυλη κληρονομιά, η οποία, εξ’ ορισμού, απαιτεί ιδιαίτερη προσέγγιση. Αυτό συμβαίνει επειδή η άυλη κληρονομιά θεωρείται ως μία διαδικασία συνεχούς εξέλιξης, η οποία δεν μπορεί να διαχωριστεί τόσο από τον «υλικό πολιτισμό», όσο και από το «ζωντανό πολιτισμό». Στόχος της εργασίας που προτείνεται είναι ο σχεδιασμός και η δημιουργία πολυαισθητηριακής εμπειρίας μέσω ψηφιακής εφαρμογής και απτών διαδράσεων για χρήση στον φυσικό μουσειακό χώρο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η πολυαισθητηριακή εμπειρία συμβαίνει όταν περισσότερες από μία εκ των πέντε αισθήσεων συμβάλλουν στην ανθρώπινη αντίληψη. Αυτό υποστηρίζει τη δημιουργία ατομικών εμπειριών και αναφέρεται στον τρόπο αντίδρασης των επισκεπτών, οι οποίοι αλληλοεπιδρούν με τα εκθέματα σε φυσικό, διανοητικό και συναισθηματικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις τους. Σημαντικό εργαλείο μέτρησης της επιτυχίας της συγκεκριμένης πρότασης είναι η διαμορφωτική αξιολόγηση. Σύμφωνα με τα ευρήματα της αξιολόγησης που διεξήχθη με επισκέπτες εντός κι εκτός του μουσειακού χώρου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, ο συνδυασμός της ψηφιακής αφήγησης και των απτών διαδράσεων δύναται να ενισχύσει τη μουσειακή εμπειρία, ωστόσο παρουσιάζονται αρκετές αδυναμίες και ελλείψεις που χρήζουν βελτίωσης, για τις οποίες απαιτείται περαιτέρω έρευνα. Το ευθύ και εστιασμένο μήνυμα, μέσα από την χρήση της εφαρμογής σε κινητά, θα βοηθήσει στο να ξεπεραστούν τα «στενά» περιθώρια του χώρου. Το ερμηνευτικό υλικό παρέχει πληροφορίες σχετικά με τα εκθέματα, οι οποίες δεν καθίστανται εμφανείς μόνο από την οπτική παρατήρησή τους, επιτρέποντας παράλληλα την ενεργή δράση των επισκεπτών, οι οποίοι καλούνται να δημιουργήσουν το δικό τους ερμηνευτικό πλαίσιο μέσα από την πολυαισθητηριακή εμπειρία.The world heritage of astronomy, as a science, is for the most of its part intangible. According to UNESCO, it includes various elements about the practice of astronomy, its social use and its representations. Museums use a variety of interpretation methods and practices to facilitate learning, discovery and engagement of the public, during the visit. In this context, digital interpretation strategies are a frequent phenomenon, especially, but not exclusively, in science museums. Consequently, many observatories have adopted a range of techniques, to provide experiences ranging from simple presentations and the creation of informal learning environments, to participatory opportunities with digital exhibits and interactive screens. As it can be observed, from a visit at the museum of the National Observatory of Athens, emphasis is placed on the presented information and the way it collates the exhibits. However, current museum trends tend to shift from the object-centered model to a human-centered one, where emphasis is placed on creating unique and personalized experiences, regarding particularly the intangible heritage, which by definition requires a more specialized approach. That’s because, it is a continuous process that cannot be separated from the "material culture" and the "living culture". The aim of this thesis is to propose the design and creation of a multi-sensory experience, through a digital application for use in the physical museum space of the National Observatory of Athens. A multi-sensory experience can occur when more than one of the five senses contributes to human perception. This supports the creation of individual experiences and refers to the responses of visitors, who interact with the exhibits at a physical, mental and emotional level, using their senses. An important tool for measuring the success of this proposal is formative evaluation. According to the findings of the evaluation carried out with visitors inside and outside the National Observatory of Athens, the combination of digital narrative and tactile interactions can enhance museum experience, the combination of digital storytelling and tangible interactions can enhance the museum experience, but there are several weaknesses and deficiencies that need improvement, for which further work is required. The straightforward and focused message, through the use of the mobile application, will help to overcome the "narrow" margins of the museum space. The interpretive media provides information about the exhibits, which is not apparent by just a visual observation, while allowing the visitors to have an active choice and create their own interpretative message through the multi-sensory experience

Οι διαγλωσσικές επιδράσεις και η αξιοποίησή τους κατά τη διδασκαλία των Ελληνικών σε αγγλόφωνους: Πρόταση για ένα διαδικτυακό λεξικό

Please note: this article is in Greek. Interlingual influences and their exploitation in the teaching of Modern Greek to English speakers: Proposal for an online dictionary: English and Greek share a large number of common words with significant similarities both in the written form and in pronunciation. This paper begins with proposing a complete terminology, which covers the various categories of those words. It continues reviewing the related literature, which suggests that the similarities can be particularly helpful in the teaching of Modern Greek to English speakers. Since course books available today do not exploit this benefit systematically and considering the teachers’ difficulties in sourcing the common words, we propose an online dictionary. The dictionary includes words that demonstrate a strong degree of similarity. Entries are selected with students from 5 to 18 years of age in mind, are divided into thematic categories and graded levels of difficulty. The option of finding entries using a variety of criteria is also provided

Η χρονική εξέλιξη της μαγνητικής δραστηριότητας του διπλού εκλειπτικού συστήματος DV Psc

Τα διπλά συστήματα αστέρων αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα και πιο ενδιαφέροντα αντικείμενα μελέτης της αστροφυσικής, καθώς μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για την αστρική εξέλιξη και τη δομή του εσωτερικού τους, μέσω των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων, της μαγνητικής τους δραστηριότητας και της εξέλιξής τους στο χρόνο. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες σε διπλά αστρικά συστήματα σε επαφή (Gazeas Κ. & Stepien Κ., 2008, MNRAS, 390, 1577) διαπιστώθηκε ότι η μαγνητική δραστηριότητα φαίνεται να είναι ασθενής σε περιπτώσεις μεγάλης μάζας και μεγάλης τροχιακής περιόδου, με αποτέλεσμα τα συστήματα αυτά (που είναι και πιο θερμά) να μην εμφανίζουν μαγνητική δραστηριότητα στις επιφάνειές τους, δηλαδή κηλίδες και να παρουσιάζουν συμμετρικές φωτομετρικές καμπύλες. Αντιθέτως, τα συστήματα που είναι ψυχρότερα έχουν την τάση να εμφανίζουν έντονα μεταβαλλόμενη μαγνητική δραστηριότητα και ανήκουν στην κατηγορία των RS CVn συστημάτων. Αναγνωρίζονται παρατηρησιακά μέσω των φωτομετρικών τους καμπυλών, οι οποίες παρουσιάζουν φαινόμενο O’ Connell. Στην εργασία αυτή έγινε μελέτη του DV Psc, ενός στενά διπλού εκλειπτικού συστήματος, που εμφανίζει έντονη μαγνητική δραστηριότητα και ανήκει στην παραπάνω κατηγορία RS CVn συστημάτων. Εξετάστηκε εάν υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά ή κάποιου είδους συσχέτιση της μαγνητικής δραστηριότητας με άλλες φυσικές παραμέτρους του διπλού συστήματος (μάζα, ακτίνα, φωτεινότητα, θερμοκρασία, χρώμα, τροχιακή περίοδο κ.α.), καθώς και αν αυτή η μαγνητική δραστηριότητα παρουσιάζει περιοδικότητες. Χρησιμοποιώντας μακροχρόνιες φωτομετρικές παρατηρήσεις κατά το χρονικό διάστημα 2005 και 2016 αλλά και φασματοσκοπικές, έγινε προσαρμογή θεωρητικών καμπυλών στις παρατηρούμενες φωτομετρικές καμπύλες και τριδιάστατη μοντελοποίηση του συστήματος, με τη χρήση των ίδιων βασικών παραμέτρων για όλα τα έτη. Αυτό οδήγησε σε ένα ενιαίο μοντέλο με μοναδική μεταβλητή παράμετρο τις κηλίδες. Ύστερα από σύγκριση των φωτομετρικών καμπυλών παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση ψυχρών και θερμών κηλίδων που καλύπτουν μεγάλο μέρος του αστεριού και παραμόρφωση των φωτομετρικών καμπυλών εξαιτίας αυτών. Επίσης, παρατηρήθηκε κίνηση των κηλίδων αυτών επάνω στην επιφάνεια των αστεριών με την πάροδο των ετών, με διαφορετική κατά μήκος θέση και έγινε ανάλυση της εξέλιξής τους. Υπολογίστηκαν τα τροχιακά και φυσικά χαρακτηριστικά του συστήματος σε κάθε χρονιά. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι να γίνει εφικτή η μελέτη της μεταβλητότητας της μαγνητικής δραστηριότητας. Για σύγκριση χρησιμοποιήθηκαν όλα τα βιβλιογραφικά συμπεράσματα μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να γίνει άμεσα ο έλεγχος των μακροχρόνιων μεταβολών στο σύστημα. Οι 70 νέοι χρόνοι ελαχίστων που προέκυψαν από τις παρατηρήσεις της παρούσας εργασίας σε συνδυασμό με τους 123 βιβλιογραφικούς, οδήγησαν στην κατασκευή μιας πιο σύγχρονης και αξιόπιστης αστρονομικής εφημερίδας: MinI=2457680.4408(1) +0.3085359(3)xE. Μέσω του διαγράμματος O-C ανιχνεύτηκε μαγνητικός κύκλος 8.89±0.17yr και περιοδική εμφάνιση φαινομένου O’Connell, με τη βοήθεια θεωρητικών καμπυλών που προέκυψαν από μαθηματική προσαρμογή, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα πρόβλεψης των ελαχίστων και μεγίστων του μαγνητικού κύκλου για τα επόμενα χρόνια. Τέλος, υπολογίστηκαν οι απόλυτες παράμετροι του συστήματος και μελετήθηκε η εξελικτική του κατάσταση μέσω της θέσης των μελών του στα διαγράμματα H-R, M-R, και M-L. Η ταξινόμηση αυτή έδειξε ότι τόσο ο πρωτεύων όσο και ο δευτερεύων αστέρας ανήκει στους νάνους της Κύριας Ακολουθίας. Πρόκειται δηλαδή για σχετικά νεαρά αστέρια, τα οποία δεν έχουν βγει εκτός ορίων της ΚΑ.Binary star systems belong among the most important and interesting objects of astrophysics, as they give valuable information about stellar evolution and the structure of their interior, through the interactions between them, their magnetic activity and their evolution over time. According to recent studies in contact binary star systems (Gazeas K. & Stepien K., 2008, MNRAS, 390, 1577) it was found that magnetic activity appears to be weak in cases of large mass and large orbital period, with the result these systems (that are even hotter) not to exhibit magnetic activity on their surfaces, i.e. stellar photospheric spots and to display symmetric photometric curves. On the contrary, systems that are colder tend to have highly variable magnetic activity and belong to the class of RS CVn systems. They are observationally identified by their photometric diagrams, through the O'Connell effect. In this work we studied DV Psc, a close binary eclipsing system, exhibiting intense magnetic activity, which is also belonging to the above mentioned RS CVn systems. It was examined whether there are common properties or a relationship between magnetic activity and other physical parameters of the binary system (mass, radius, luminosity, temperature, color, orbital period etc), and whether this magnetic activity occurs periodically. Using long-term photometric observations at the time between 2005 and 2016, as well as spectroscopic measurements, the theoretical curves were adjusted to the observed photometric curves and three-dimensional modeling of the system was created, using the same basic parameters for all years. This led to a single model with a unique variable parameter of the spots. After comparison between the light curves, a significant effect of cold and hot spots was observed, that covered a significant surface area of the star and distorted the photometric curves. Also, these spots were observed on the surface of the stars over the years, with different longitudinal location and that's why their evolution was analyzed. The orbital and physical characteristics of the system were calculated in each year. The result of this process is to make it possible to study the variability of magnetic activity. For comparison, all bibliographic findings have been used so far, resulting in immediate control of long-term changes in the system. The 70 new times of minimum light resulting from the observations of this work in combination with the 123 bibliographic ones, led to the construction of a more modern and reliable astronomical ephemeris: MinI = 2457680.4408(1) + 0.3085359(3) x E. Through the O-C diagram, a magnetic circle of 8.89 ± 0.17yr and a periodic O'Connell effect was detected by means of theoretical curves resulting from a mathematical fit, which allow the prediction of the minimum and maximum epochs of the magnetic cycle for the following years. Finally, the absolute parameters of the system were calculated and its evolutionary state was studied through the location of its members in the diagrams H-R, M-R, and M-L. This classification showed that the both primary and secondary stars belong to the Main Sequence dwarfs. They are both relatively young stars, which have not gone beyond the terminal age boundaries of the MS

Μεταβλητότητα αστέρων μεγάλης μάζας στο αστρικό σμήνος Arches

Παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της πρώτης μελέτης μεταβλητότητας αστέρων του Αστρικού σμήνους Arches, με δεδομένα στο κοντινό υπέρυθρο και χρήση συστήματος προσαρμοστικής οπτικής από τα τηλεσκόπια NIRI/Gemini και NACO/VLT. Ο στόχος μας είναι να ανακαλύψουμε διπλά εκλειπτικά συστήματα σε αυτό το νεαρό (2.5 ± 0.5 Myr), πυκνό και μεγάλης μάζας (7 * 104 Μ) αστρικό σμήνος, τις θεμελιώδεις φυσικές παραμέτρων των οποίων θα προσδιορίσουμε ακριβώς με φασματοσκοπικές παρατηρήσεις που θα ακολουθήσει. Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο σμήνος περιέχει περισσότερους από 200 αστέρες τύπου Wolf-Rayet και Ο, μας δίνεται μια μοναδική ευκαιρία για τον ακριβή προσδιορισμό των φυσικών παραμέτρων μερικών από τους πιο μεγάλης μάζας αστέρες του Γαλαξία μας. Για να πετύχουμε τον σκοπό μας πραγματοποιήσαμε PSF φωτομετρία χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα αρτιότερα και πιο ευρέος διαδεδομένα προγράμματα. Παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα μας με το καθένα από αυτά, τα συγκρίνουμε μεταξύ τους και σχολιάζουμε εκτενώς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του καθενός σε μια αναζήτηση για την ιδανική μέθοδο φωτομετρίας σε δεδομένα προσαρμοστικής οπτικής.We present the results of the first near-infrared variability study of the Arches cluster, using near infrared adaptive optics data from NIRI/Gemini and NACO/VLT. The goal is to discover eclipsing binaries in this young (2.5 ± 0.5 Myr), dense, massive cluster (7 * 104 Μ) for which we will determine accurate fundamental parameters with subsequent spectroscopy. Given that the Arches cluster contains more than 200 Wolf-Rayet and O-type stars, it provides a rare opportunity to determine parameters for some of the most massive stars in our Galaxy. In order to achieve our goal we have performed PSF photometry using some of the best and most popular software. We present our results with each one of them, we compare them and we extensively comment on their advantages and disadvantages in a search for the best photometry method on adaptive optics data

Συνδυασμένη φωτομετρική και φασματοσκοπική παρατήρηση και μελέτη των διπλών αστρικών συστημάτων σε επαφή DU Boo και CW Lyn.

Το θέμα της παρούσας εργασίας είναι o συνδυασμός φωτομετρικών και φασματοσκοπικών μετρήσεων για τη μελέτη των εκλειπτικών συστημάτων σε επαφή CWLyn και DUBoo. Πιο συγκεκριμένα, υπολογίσαμε τα απόλυτα στοιχεία των μελών των υπό μελέτη συστημάτων και βελτιωμένες αστρονομικές εφημερίδες για κάθε σύστημα, παρουσιάσαμε τριδιάστατη απεικόνιση των μοντέλων, κατασκευάσαμε τις καμπύλες φωτός και εξάγαμε συμπεράσματα για την εξελικτική πορεία των μελών των δύο συστημάτων. Ειδικότερα για το σύστημα CW Lyn πραγματοποιήσαμε "q search" και παρουσιάσαμε για πρώτη φορά το λόγο μαζών του συστήματος, ενώ για το σύστημα DU Boo επιβεβαιώσαμε την ύπαρξη του φαινομένου O'Connell, ως αποτέλεσμα της μαγνητικής δραστηριότητας των μελών του.In this work we present the photometric and spectroscopic study of the contact binary systems DU Boo and CW Lyn in search of their absolute physical parameters and light variations. It was found that the contact binary system CW Lyn has one of the smallest mass ratios among contact binaries and a spotted solution is proposed, being the first given in literature for this system. The contact binary system DU Boo appears to have light curve asymmetries and therefore a spot model is proposed, to explain the O’Connell effect