Palliative systemic treatment of bladder cancer

The systemic treatment of the bladder cancer is challenging. It is so due to moderate efficacy of chemotherapy and because of the restrictions secondary to the patient’s general performance status as well as an inadequate organ function (mainly renal function). The standards of the first line systemic treatment are established. The chemotherapy regimens containing platine derivates (preferably cisplatine) such as PG or MVAC are administered routinely. However such standard regarding the second line of systemic treatment is not defined. this reflects the lack of reliable scientific evidence supporting the chemotherapy use at this stage of the disease. Among several drugs being considered as the second line chemotherapy it is only vinflunine that proved its activity in phase III clinical trial and compared to the best supportive care improves prognosis and positively influence the quality of life

Cutaneous melanomas

Zdaniem autorów opracowanie zawiera najbardziej uzasadnione zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego. Zasady te powinny być jednak interpretowane w kontekście indywidualnej sytuacji klinicznej. Zalecenia nie zawsze odpowiadają bieżącym zasadom refundacji obowiązującym w Polsce. W przypadku wątpliwości należy się upewnić co do aktualnych możliwości refundacji poszczególnych procedur.

Cabozantinib for the treatment of renal cell carcinoma patients

Anti-angiogenesis is a key target of the first-line systemic therapy in renal cell carcinoma. Resistance to this therapyultimately occurs in almost every patient who requires subsequent treatment to manage disease progression.Cabozantinib is a tyrosine kinase inhibitor targeting vascular endothelial growth factor receptor and additionallyblocking MET and AXL kinases, which are associated with tumour growth, proliferation, invasion, and resistance.Cabozantinib has been shown to improve overall survival, progression-free survival, and objective response rate incomparison to everolimus in patients with advanced renal cell carcinoma in the phase 3 METEOR study. It resultedin the approval for use in the treatment of advanced renal cell carcinoma following prior vascular endothelial growthfactor (VEGF)-targeted therapy and contributed to a change of treatment guidelines, placing cabozantinib amongsecond-line therapy options. Herein we discuss the biological and clinical rationale behind cabozantinib use inrenal cell carcinoma therapy and its position in the rapidly developing renal cell carcinoma treatment landscape.We outline current research and future directions for renal cell carcinoma therapy.Anty-angiogeneza to kluczowy mechanizm działania leków stosowanych w I linii leczenia systemowego raka nerki. Oporność na to leczenie ostatecznie pojawia się u niemal wszystkich chorych i wymaga podjęcia dalszego leczenia by zapobiec wzrostowi guza. Kabozantynib jest inhibitorem kinaz tyrozynowych związanych z receptorami dla naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu oraz dodatkowo hamującym kinazy MET i AXL, których aktywność jest odpowiedzialna za wzrost guza, proliferację komórek nowotworowych, inwazję oraz oporność na stosowane leczenie. W badaniu klinicznym III fazy METEOR kabozantynib w porównaniu do ewerolimusu istotnie poprawił czas przeżycia całkowitego, czas przeżycia wolny od progresji choroby nowotworowej oraz odsetek obiektywnych odpowiedzi w populacji chorych z zaawansowanym rakiem nerki. Dane te umożliwiły rejestrację leku w terapii zaawansowanego procesu nowotworowego o punkcie wyjścia z nerki po niepowodzeniu uprzednio stosowanego leczenia ukierunkowanego molekularnie o aktywności anty-VEGF i przyczyniły się do zmiany zaleceń terapeutycznych, czyniąc z kabozantynibu lek z wyboru w II linii leczenia systemowego w tej chorobie. Artykuł jest dyskusją biologicznego mechanizmu działania kabozantynibu leżącego u podstaw zweryfikowanej klinicznie skuteczności leku oraz jego pozycji w szybko zmieniającym się algorytmie leczenia raka nerki. W pracy pojawia się też omówienie współczesnych kierunków badań naukowych i przyszłych kierunków rozwoju leczenia systemowego w tej chorobi

Management of metastases in regional lymph nodes in melanoma patients in 2019

For several years, the standard of management in case of melanoma metastases in regional lymph nodes was to remove an adequate node group. In 2016 and 2017, the results of two large, well-designed clinical trials with randomization and a control group were published, which changed the current management. The authors of DeCOG-STL study came to the conclusion that withdrawal from completion lymph node dissection in the case of a small melanoma metastasis in a sentinel lymph node (metastasis diameter ≤1 mm) is not associated with a worsening of the 3-years’ survival chance (both in terms of overall survival and survival time to the occurrence of distant metastases). The results of MSTL-II study were similar. Based on the results of both studies presented above, in 2018 the American Society of Clinical Oncology (ASCO) and the Society of Surgical Oncology (SSO) presented joint recommendations concerning, among others, current indications for completion lymph node dissection in SNB positive melanoma patients