Thirty years of discourse completion test in contrastive pragmatics research

Discourse Completion Test (DCT) became a very popular research instrument after the publication of the infl uential Blum-Kulka & Olshtain’s (1984) paper titled “Requests and apologies: a cross-cultural study of speech act realization patterns (CCSARP)”. Hundreds and thousands of papers employing the data collection instrument, originally developed by Blum-Kulka in 1982, have been published since then, and the controlled elicitation procedure has left a very important mark on the way in which speech acts have been studied cross-culturally. DCT has its strong supporters as well as pronounced enemies, but its contribution to the development of the fi eld cannot be questioned. The paper presents an overview of the advantages and disadvantages of the data collection tool, as well as a synthesis of the most important fi ndings which it has managed to yield so far. Major directions of research are summarized and possible future developments outlined

What you'll never manage to read : the small print component of televised commercials for erection stimulants

The law is not effective in forcing the advertisers to communicate complete and reliable information about advertised products: the mere inclusion of written disclosures does not guarantee their successful perception, let alone comprehension. TV commercials are especially troublesome in this respect, because not only are the disclaimers presented in microscopic font size, but their display time challenges the perceptive abilities of even the most effi cient readers, not to mention the distracting effect of the simultaneously presented visual images and voice-overs. Yet, their effective comprehension could very often signifi cantly modify the overall message and in this way lead to altered (often in a way unfavourable for the advertiser) persuasive effect. The study presents the ways in which the small print components interact with the information presented by means of the more conspicuous linguistic and pictorial items in a collection of 20 Polish TV commercials for erection stimulants. In particular, attention is given to the potential changes in the communicated message in the conditions of full comprehension and intake of the small print items

[Anna Borowska, Avialinguistics. The Study of Language for Aviation Purposes. Frankfurt am Main: Peter Lang 2017, ISBN 978-3-631-72138-4, 334 pages]

Recenzja książki Anna Borowska, Avialinguistics. The Study of Language for Aviation Purposes. Frankfurt am Main: Peter Lang 2017, ISBN 978-3-631-72138-4, 334 page

Optimal innovation in press advertisements

The discourse of advertising offers an environment conducive to the exploitation of novelty in language. Novelty can be conceptualised as an opposite of salience (Giora, 2003), being also a graded feature. Giora claims that there exists a specifi c level of novelty, which evokes pleasurable experience in recipients. She proposes Optimal Innovation Hypothesis, which may be implied in the investigation of various types of discourse marked with high originality. The paper reports on two studies. The initial one, described in Wojtaszek (2011), focused on the appreciation of three alternative versions of Polish and British advertising slogans, while the subsequent one is the attempt to fi nd a relationship between the previous fi ndings and the degree of legibility of the investigated texts. In the appreciation task the plain formulations received the lowest scores, followed by the highly innovative slogans, with the optimally innovative formulations ranking highest. In the task where evaluation of clarity was performed, the plain formulations turned out to be the easiest, the optimally innovative slogans were a bit more diffi cult, and the highly innovative ones the least conspicuous. A number of interesting dependencies were also found, suggesting further developments for the futur

Deciphering radio commercials - a pragmatic perspective

Niniejsza praca stanowi próbę opisu strategii perswazyjnych wykorzystywanych w polskich i angielskich reklamach radiowych, opisu sporządzonego za pomocą narzędzi badawczych z zakresu klasycznej pragmatyki językowej. Z jednej strony można ją potraktować jako pragmatyczną analizę konkretnej odmiany tekstu, z drugiej zaś — jako studium porównawcze, mające na celu uchwycenie najważniejszych różnic występujących pomiędzy reklamami angielskimi i polskimi. Rozdział I poświęcono prezentacji literatury, zawierającej pozycje podobne zarówno pod względem przedmiotu, jak i metod badawczych do prac przedstawionych w następnych rozdziałach: G. Leecha English in Advertising (1966), M. Geisa The Language of Television Advertising (1982), K. Tanaki Advertising Language (1994), G. Myersa Words in Ads (1994), G. Cooka The Discourse of Advertising, a z rodzimych opracowań — książka J. Bralczyka Język na sprzedaż (1996). W rozdziale II zamieszczono krótką historię reklamy. To spojrzenie w przeszłość zostało podyktowane chęcią ukazania źródeł tego tak powszechnego dziś zjawiska oraz prześledzenia zmian, jakim reklama podlegała w trakcie swojego rozwoju. W jej uwarunkowaniach historycznych odnajdujemy przyczyny wielu współczesnych tendencji, takich jak skrótowość komunikatów reklamowych czy użycie pewnych określonych konstrukcji składniowych, oraz obserwujemy genezę różnorodności form stosowanych współcześnie w reklamie. Dwa pierwsze rozdziały stanowią wprowadzenie do zasadniczej części rozprawy, którą rozpoczyna rozdział III. Zawiera on próbę zdefiniowania reklamy jako osobnego gatunku oraz wyodrębnienia jej charakterystycznych cech, wyróżniając język reklamy spośród innych typów wypowiedzi, a także ustalenia dotyczące materiału i metod badawczych. Rozdział IV jest poświęcony wykorzystaniu wyrażeń indeksykalnych w reklamie. Najwięcej można tu powiedzieć o deiksie osobowej, w pewien charakterystyczny sposób kodującej role nadawcy i odbiorcy komunikatu reklamowego. Zauważono na przykład tendencję do unikania przez nadawcę reklamy mówienia o sobie w pierwszej osobie, preferowana jest zaś prezentacja producenta przez osoby trzecie. Reklamy angielskie są bardziej bezpośrednie od polskich w tym sensie, że bardzo często namawiają odbiorcę do podjęcia pewnych określonych działań, podczas gdy reklamy polskie nastawione są bardziej na zrobienie wrażenia i rzadziej namawiają nas do jakichś czynów, a tym samym rzadziej się do nas zwracają. W rozdziale V autor zajmuje się perswazyjnym zastosowaniem presupozycji w reklamie. Po zbadaniu korpusu danych okazało się, że do najważniejszych zadań presupozycji należą: wstępna selekcja odbiorców danego komunikatu, perswazja za pomocą grzeczności i pochlebstw oraz pseudohipnotyczne sugerowanie pewnych postaw i poglądów. Pewną niespodzianką było to, że presupozycja nie należy do ulubionych strategii perswazyjnych stosowanych przez nadawców reklam. Znaczeniu implikatury i ukrytych znaczeń w perswazyjnym oddziaływaniu reklamy poświęcono szósty, najdłuższy rozdział rozprawy. Analiza oparta jest na dwóch, najbardziej chyba znanych teoriach próbujących wyjaśnić mechanizmy powstawania implikatury: „regule kooperacji” Grice’a (1975) oraz związanych z nią maksymach konwersacyjnych oraz teoriach relewancji Sperbera i Wilsona (1986). Uciekanie się nadawców reklamy do ukrywania pewnych komunikatów i sugestii w implikaturze ma wiele przyczyn. Wiąże się to często z kwestiami dotyczącymi prawdy i fałszu oraz ich prawnymi uwarunkowaniami, możliwościami różnorakiego oddziaływania na różnych odbiorców, koniecznością maskowania asocjacji z prymitywnymi instynktami odbiorców, a w szczególności z aluzyjnym traktowaniem seksu, potrzebą wytworzenia iluzyjnej zażyłości z odbiorcą oraz z otwarciem sobie drogi do jego emocjonalnych reakcji, z pominięciem racjonalnego filtra bodźców. W rozdziale VII przedstawiono analizę reklam na podstawie teorii aktów mowy. Jeżeli przyjmiemy, że reklama jest pewnym szczególnym rodzajem „wydarzenia mownego” (speech event), rozpoznawalnym kontekstualnie jako taki a nie inny typ wypowiedzi, można wnioskować, że napotkamy w nim pewne konkretne typy aktów mowy, najczęściej o pośrednim charakterze. W analizowanych reklamach znajdujemy więc takie akty mowy, jak ogłoszenia, deklaracje, oferty, obietnice, apele, ostrzeżenia oraz życzenia. Występowanie właśnie tych aktów mownych jest motywowane ich perswazyjną funkcją, a sam cel reklamy niejako wyznacza siłę illokucyjną, na podstawie której zostały tu one sklasyfikowane. Rozdział VIII, ostatni, jest bardziej wnikliwym studium czterech wybranych reklam, w których autor próbuje ukazać współgranie różnych występujących w nich strategii ukierunkowanych na wypracowanie ich potencjału perswazyjnego. Ponieważ poprzednie rozdziały w nieco sztuczny sposób skupiały się na wybranych elementach reklam w ramach zastosowania narzędzi badawczych, rozdział VIII niejako rekompensuje tę fragmentaryczność opisu, ukazując, w jaki sposób siła perswazyjna reklam jest wypadkową wszystkich użytych w nich strategii. Uzupełnieniem książki jest dodatek zawierający transkrypt wszystkich analizowanych w niej reklam

Morphosyntactic development

Rozdział stanowi wprowadzenie do najważniejszych zagadnień związanych z akwizycją komponentu morfosyntaktycznego w procesie przyswajania języka obcego, przedstawionych w porządku z grubsza odpowiadającym rozwojowi badań w tej dziedzinie. Na wstępie omawiane są badania kolejności przyswajania morfemów, następnie akwizycja czasu i aspektu gramatycznego, po czym przedstawione jest wykształcanie się zdań przydawkowych, przede wszystkim w kontekście Hierarchii Dostępności (ang. Accessibility Hierarchy) oraz zaimków rezumptywnych, zaś pod koniec rozdziału odnajdujemy omówienie przyswajania struktur pytających i przeczących. Prezentacja nie jest wyczerpująca ani też nadmiernie szczegółowa, co z jednej strony wynika z ogólnych założeń niniejszego tomu, z drugiej natomiast z obszerności poruszanej w tym rozdziale tematyki. Pomocą dla czytelnika pragnącego bardziej szczegółowo zapoznać się z omawianymi zagadnieniami będzie zamieszczona na końcu rozdziału rozszerzona bibliografia

Surprising turns of the persuasive path – exploitation of conceptual blending in Polish medical advertising

The essence of advertising lies very often in unusual and surprising juxtapositions of apparently incongruous elements, which nevertheless successfully combine in pro-ducing a coherent and understandable message. A vital role is performed by a skillful-ly engineered context, which allows for simultaneous activation of certain otherwise inconspicuous senses and the construction of novel and attractive connections. Such theoretical proposals as Lemke’s traversals (2001; 2005), Fauconnier and Turner’s Conceptual Blending Theory (1998; 2002) and Kecskes’s Dynamic Model of Mean-ing (2008) seem to describe many vital aspects of the phenomenon in question. It is in advertising that we often come across the linking of elements by transgressing naturally existing borders between domains which are unrelated, and we are invited to map onto one another different mental spaces on the basis of their salient analogy or identity, and indulge in creative riddle-like exploration of contextual elements in order to reconstruct the intended message. These techniques’ true power lies in their abil-ity to blur the distinction between ‘the real’ and ‘the imagined’ to such an extent that certain irrational but attractive connections, implanted in the minds of the audience, contribute to subsequent decisions in the real world. The present study attempts to uncover the ways in which certain unrelated elements are skillfully brought together in a context which allows for such a juxtaposition in selected Polish TV advertise-ments for various medicine and health-related products. The method employed is an in-depth content analysis of the material, followed by an attempt to integrate the iden-tifi ed mechanisms with the models of meaning-making mentioned above. The results will hopefully help in better understanding of the ways in which particular compo-nents of the context may interact with the message expressed verbally or pictorially in the construction of multilevel meanings in advertising communication

Forms of salutations in Polish student-to-teacher electronic mails

The world is changing very fast, and so do the social conventions regulating polite behaviour in various contexts. This is at least the impression that most of us would share when asked for opinion. We come across so many situations in which the polite ways we have grown used to are flouted in innumerable ways that the sheer weight of evidence leaves us in no doubt that the world is becoming increasingly unfamiliar and confusing. Living in a global village, stripped of ignorance of other people’s ways, forced to elbow our own path in the maze of daily routines, we sometimes seek shelter in the well-established institutions of the society, where the values of the past still appear to have some meaning and enjoy due respect. It seems, however, that the inevitable has already started to sneak into the walls of Academia, and that even this refuge of tradition and solemnity is slowly being subdued by the ruthless obsession of commercial success. Deliberately exaggerated, the above introduction nevertheless truly reflects the feelings of many university lecturers observing the evolution (or revolution, as some of us would say) of tutor—student relationships in the recent decade or so. Not without significant impact on the observable changes is the birth and rise of the Internet as an increasingly common and widespread means of communication. The replacement of the traditional face-to-face and letter forms of interpersonal contact with electronic mail in a range of academic contexts has bred a whole new reality of teacher—student interactions. It is especially true of the student—advisor relations, as many of the BA and MA thesis supervisorswould admit

Forms of salutations in Polish student-to-teacher electronic mails

The selection of this article for publication in the Jubilee Book was guided mainly by its higher than usual entertaining value and the topic relevant for many of us, closely or more distantly associated with the Academia. Additionally, it offers an interesting snapshot of the changing reality of teacher‑student relationships, which have undoubtedly evolved since the times when a large portion of the readers were students. For those who have graduated before the emergence of the present two Institutes running the English Philology studies it will hopefully provide an insightful trip into the social labyrinth of contemporary university, provoking at the same time memories of how it used to be in the times gone by. The paper is an attempt to describe the changing socio‑cultural reality as manifested through language, on the basis of student‑teacher e‑mail exchanges. With the emergence of electronic correspondence the major form of out‑of‑class contact between the students and the teachers has quite significantly shifted from face‑to‑face encounters during office hours to relatively short but also quite frequent e‑mail exchanges. At the same time, the language used by the students provides an intriguing illustration of their perception of the existing social relationships between teachers and students and of the role and function of the former in the context of cultural and economic changes in the first decade of the 21st century. The study is a combination of quantitative and qualitative analysis of the gathered authentic data

Preface

"We resolved to start publishing Theory and Practice of Second Language Acquisition thinking that despite the fact that Poland had a strong position in second language acquisition research and that quite a large number of monographic publications in this area came out every year—often published abroad with Multilingual Matters or Springer, among others—yet there was no academic research-oriented journal devoted to the theory and practice of SLA which would be widely available to Polish academia." […] (fragm.