31 research outputs found
EMQN best practice guidelines for genetic testing in dystrophinopathies.
Dystrophinopathies are X-linked diseases, including Duchenne muscular dystrophy and Becker muscular dystrophy, due to DMD gene variants. In recent years, the application of new genetic technologies and the availability of new personalised drugs have influenced diagnostic genetic testing for dystrophinopathies. Therefore, these European best practice guidelines for genetic testing in dystrophinopathies have been produced to update previous guidelines published in 2010.These guidelines summarise current recommended technologies and methodologies for analysis of the DMD gene, including testing for deletions and duplications of one or more exons, small variant detection and RNA analysis. Genetic testing strategies for diagnosis, carrier testing and prenatal diagnosis (including non-invasive prenatal diagnosis) are then outlined. Guidelines for sequence variant annotation and interpretation are provided, followed by recommendations for reporting results of all categories of testing. Finally, atypical findings (such as non-contiguous deletions and dual DMD variants), implications for personalised medicine and clinical trials and incidental findings (identification of DMD gene variants in patients where a clinical diagnosis of dystrophinopathy has not been considered or suspected) are discussed
The effect of selected pectinase and phosphatase preparations on the phytate degradation in feeds digested using an in vitro procedure
Badano wpływ siedmiu handlowych preparatów pektynolitycznych na proces uwalniania endogennego fosforu z mieszanki pszenno-sojowej dla kurcząt brojlerów. Analizy prowadzono z wykorzystaniem metody in vitro, symulującej warunki panujące w poszczególnych odcinkach przewodu pokarmowego ptaków. W obecności pektynaz stwierdzono istotny statystycznie wzrost ilości fosforu uwalnianego z paszy, korelujący z ogólną aktywnością pektynolityczną badanych preparatów, oznaczaną wiskozymetrycznie. Współczynnik determinacji, modelu liniowego, opisującego tę zależność, wynosił 58,62%. Analiza efektów współdziałania preparatów pektynolitycznych z wprowadzanym jednocześnie do paszy preparatem fitazy A ujawniła dodatni wpływ pektynaz na efektywność akcji katalitycznej wysycającej dawki fitazy. Zdolność pektynaz do intensyfikacji procesu defosforylacji fitynianów, wywołanego obecnością egzogennej fitazy, korelowała z towarzyszącą pektynazom aktywnością fosfatazy kwaśnej (R2 = 93%). Intensyfikujący wpływ preparatów pektynolitycznych na proces defosforylacji fitynianów utrzymywał się nawet wtedy, gdy do paszy wraz z fitazą dodano wysycającą dawkę fosfatazy kwaśnej, ale wówczas był on skorelowany ujemnie (R = - 0,949) z aktywnością pektynoesterazową badanych preparatów. Ujemną zależność pomiędzy aktywnością pektynoesterazy i ilością fosforu uwalnianego z paszy przy wysycających dawkach fitazy i fosfatazy kwaśnej najlepiej opisywał model funkcji y = 3,831 + 0,059x-1. Prawdopodobnie wysoka aktywność pektynoesterazy w preparatach pektynolitycznych była przyczyną eliminacji jonów Ca2+ ze środowiska reakcji i tworzenia pektynianów selektywnie obniżających efektywność działania enzymów fosfolitycznych.There were studied effects of seven commercial pectinase preparations on the phosphorus release from a wheat-soybean mix feed for broilers. The analyses were carried out using an in vitro method that simulated the digestion process and conditions in individual parts of the bird's gastrointestinal tract. In the presence of pectinases, there was a statistically significant increase in the amounts of phosphorus released from the feed that correlated well with the viscosimetrically determined overall pectinolytic activity. The determination coefficient of a linear model describing that relationship was 58.62%. The effect analysis of cooperation between the pectinolytic preparations and an 'A' phytase, which was simultaneously added to the feed, stated a favourable impact of pectinases on the efficiency of catalytic action of saturating dosages of phytase added. The ability of pectinases to enhance phytate dephosphorylation by exogenous phytase was correlated with the acid phosphatase activity (R2 = 93%) accompanying the pectinases. The enhancing effect of pectinolytic preparations on the phytate dephosphorylation was stated even in the presence of a saturating level of phytase and acid phosphatase, however, under such conditions, this effect was negatively correlated (R = - 0,949) with the pectin esterase activity of the preparations investigated. A model of the function y = 3,831+ 0,059/x was the best to describe such a negative relationship between the pectin esterase activity and the amount of phosphorus being released from a feed with the phytase and acid phosphatase dosages at a saturating level. It was quite probable that the high pectin esterase activity in pectinase preparations caused the elimination of Ca2+ ions from the reaction environment and stimulated the formation of pectates. The latter ones selectively decreased the efficiency of the phosphorolytic enzymes
Effect of methyloxantines on emulsification and bioavailability of butter lipids as assessed in vitro
Badano wpływ powszechnie spożywanych wraz z dietą N-metyloksantyn: kofeiny, teofiliny i teobrominy na emulgację lipidów masła i ich biodostępność w warunkach żołądka i jelit człowieka symulowanych in vitro. Materiał badawczy stanowiło masło wiejskie, do którego dodawano testowane związki w ilości 40 µmol/g. Na podstawie wyników stwierdzono, że w badanej dawce każdy z alkaloidów intensyfikował tworzenie emulsji poprzez zwiększanie stopnia jej dyspersji. Siła proemulgującego działania alkaloidów zależała od rozmieszczenia grup metylowych w cząsteczce i wzrastała zgodnie z szeregiem 1,3-dimetyloksantyna (teofilina) → 1,3,7-trimetyloksantyna (kofeina) → 3,7-dimetyloksantyna (teobromina). Jednocześnie każdy z testowanych alkaloidów ograniczał w sposób istotny biodostępność lipidów. W przypadku teofiliny ilość kwasów tłuszczowych i glicerolu uwalnianych z lipidów masła zmniejszała się względem próby kontrolnej średnio o 9 %, w przypadku kofeiny o około 16 %, a w przypadku teobrominy aż o 27 %. Wyniki takie sugerują, że w warunkach symulowanego trawienia lipidów w przewodzie pokarmowym alkaloidy musiały oddziaływać nie tylko na hydrofobowy substrat, wspomagając jego emulgację, ale także na lipazę trzustkową, wypierając ją z powierzchni miceli, a tym samym ograniczając jej kontakt z substratem i skutecznie ją inhibitując.The effect was assessed of the N-methylxanthines: caffeine, theophylline, and theobromine, commonly consumed with the diet, on the emulsification of butter lipids and bioavailability thereof under the in vitro simulated conditions of human stomach and intestines. The research material was farmhouse butter containing a 40 µmol/1g addition of the tested compounds. Based on the results obtained, it was found that, in the dose analyzed, each of the alkaloids intensified the process of forming the emulsion by increasing the dispersion degree thereof. The power of the pro-emulsifying activity of alkaloids depended on the arrangement of methyl groups in a molecule and increased according to the order: 1,3-dimethylxanthine (theophylline) → 1,3,7-thrimethylxanthine (caffeine) → 3,7-dimethylxanthine (theobromine). At the same time, each of the alkaloids significantly reduced the bioavailability of lipids. In the case of theophylline, the amount of fatty acids and glycerol, released from the lipids, decreased by 9% on the average compared to the control sample; in the case of caffeine: by 16%, and as for the theobromine by as much as 27%. The results as indicated above suggest that under the conditions of simulated digestion of lipids in the alimentary canal, the alkaloids must have impacted not only the hydrophobic substrate that stimulated emulsification thereof, but, also, the pancreatic lipase. In the latter case, they partially displaced the pancreatic lipase from the micelle's surface, and, thereby, reduced its direct contact with the substrate, and effectively inhibited it
Effect of extraction time and temperature on the content of catechins in white tea water extracts
Herbata niefermentowana jest źródłem flawan-3-oli, które wykazują właściwości przeciwutleniające. W ostatnich latach wykazano, że katechiny zawierające w cząsteczce resztę kwasu galusowego mogą zmniejszać absorpcję jelitową cholesterolu i lipidów z pokarmu. Zróżnicowana efektywność działania galusanów katechin wynika z ich stereoizomerii. Najskuteczniej eliminują cholesterol z miceli kwasów żółciowych galusany katechin należące do (-) form (2S, 3R). Wysoka temperatura powoduje epimeryzację flawon-3-oli i wzrost ilości (-) form (2S, 3R). W pracy zbadano wpływ temperatury i czasu ekstrakcji suchych liści herbaty białej na sumaryczną ilość flawan-3-oli, procentowy udział frakcji (-) form (2S, 3R) i procentowy udział katechin zawierających w cząsteczce resztę kwasu galusowego. Wykazano, że poprzez zmianę warunków ekstrakcji można modelować skład otrzymywanych preparatów katechinowych.Non-fermented tea is a rich source of flavan-3-ols that have antioxidative properties. Recently, it has been proved that catechins containing gallic acid radical in their molecule are able to reduce intestinal absorbance of cholesterol and lipids from foods. The varying efficiency of the activity of catechin gallates is a consequence of their stereochemical structure. Catechin gallates, which belong to the (-) forms (2S, 3R) eliminate cholesterol from the micelles formed by bile acids in the most effective way. High temperature causes the epimerization of flavan-3-ols and the increase in the amounts of the (-) forms (2S, 3R). In this paper, the effect of temperature and time of extraction of dried white tea leaves was investigated on the total amount of flawan-3-ol, on the percent share of the (-) fraction of the forms (2S, 3R), and the percent share of catechins containing gallic acid radical in their molecule. It was showed that the composition of catechin preparations could be moulded by changing the conditions of tea extraction
Effect of flaxseed oil cake addition on antioxidant potential of grass pea tempeh
Celem pracy było określenie wpływu dodatku wytłoków z nasion lnu, jako kosubstratu nasion lędźwianu w fermentacji typu tempe, na potencjał antyoksydacyjny otrzymanych produktów.
Sporządzono 5 rodzajów tempe: z samych nasion lędźwianu oraz z dodatkiem 5, 15, 25 i 35 % wytłoków lnianych. Otrzymane produkty zliofilizowano, odtłuszczono, a następnie sporządzono wodne i wodno-acetonowe (1 : 1, v/v) ekstrakty, w których oznaczono zawartość fenoli, aktywność antyrodnikową (ABTS+• i •OH lub DPPH•) oraz zdolność do redukcji. Zawartość fenoli w ekstraktach wodnych była o 20 ÷ 80 % większa w przypadku produktów zawierających wytłoki lniane w porównaniu z tempe z samych nasion lędźwianu. Ekstrakty te charakteryzowały się również o 50 ÷ 100 % większą aktywnością względem rodnika ABTS+•. Stosunkowo niewielki,
15-procentowy dodatek wytłoków do podstawowego substratu fermentacji spowodował również maksymalny wzrost zdolności do wygaszania rodnika hydroksylowego. Ekstrakty wodne z produktów zawierających 35-procentowy dodatek wytłoków wykazywały o 40 % wyższą i statystycznie istotną (p < 0,05) zdolność do redukcji niż tempe z samych nasion lędźwianu. Zawartość fenoli w ekstraktach wodno-acetonowych była 0,5 ÷ 3,5 razy większa w przypadku produktów z dodatkiem wytłoków lnianych. Ekstrakty te wykazywały również 1,5 ÷ 10 razy większą aktywność względem rodnika DPPH• oraz 1,7 ÷ 3 razy wyższą zdolność do redukcji w porównaniu z produktem powstałym po fermentacji samych nasion lędźwianu. Aktywność antyoksydacyjna była skorelowana z zawartością fenoli, niezależnie od rodzaju zastosowanego ekstrahenta.The objective of the research study was to determine the effect of flaxseed oil cake, added to grass pea seeds as a tempeh-type fermentation co-substrate, on the antioxidant potential of the products produced. Five types of tempeh were made: one type made from grass pea seeds only and 4 types with the addition of 5, 15, 25, and 35 % of flaxseed oil cake. The products produced were lyophilized, defatted and, next, aqueous and aqueous-acetone extracts (1:1, v/v) were made, and the following was determined therein: content of phenols, antiradical activity (ABTS+• and •OH or DPPH), and reducing power. As for the products containing flaxseed oil cake, the content of phenols in aqueous extracts was 20 – 80 % higher than in the tempeh from grass pea seeds only. Moreover, those extracts were characterized by a 50-100 % higher activity towards ABTS+• radical. Additionally, the addition of only 15% - a relatively low amount - of flaxseed oil cake to the basic fermentation substrate caused a maximal increase in the •OH scavenging activity potential. The reducing power of aqueous extracts from products with 35% of flaxseed oil cake added was 40% higher and statistically significant compared to the tempeh from grass pea seeds. The content of phenols in aqueous-acetone extracts was 0.5 – 3.5 times higher in the products with flaxseed
oil-cake added. Additionally, these extracts showed a 1.5 - 10 times higher activity towards DPPH•
and a 1.7- 3 times higher reducing power compared to the products produced after the fermentation of grass pea seeds only. The antioxidant activity was correlated with the content of phenols irrespective of the type of the used extract
Effect of catechins and some food preservatives on the lipid emulsification of butter in the gastrointestinal tract simulating media
Badano wpływ katechin oraz BHT, tokoferolu δ i sorbinianu potasu na emulgację lipidów w warunkach żołądka i dwunastnicy człowieka symulowanych in vitro. Materiał badawczy stanowiło masło wiejskie, do którego dodawano testowane związki w ilości 50 mg/100 g. Próbki poddawano dwugodzinnej emulgacji, a następnie mierzono ilość tłuszczu niezemulgowanego oraz wielkość kropel w wytworzonych emulsjach. Analiza statystyczna uzyskanych wyników pozwoliła stwierdzić, że w badanych dawkach BHT, tokoferol δ, sorbinian potasu i katechiny istotnie ograniczały tworzenie emulsji i stopień jej dyspersji. Siła ich działania zależała jednak od warunków prowadzenia procesu. W kwasowym środowisku żołądka emulgację najmocniej hamował tokoferol δ. Ograniczał on ilość powstałej emulsji do zaledwie 7,5 %, z 25 % obserwowanych w próbie kontrolnej, i zwiększał średnią wielkość kropel tłuszczu względem próby kontrolnej o 6,25 μm. Na tym etapie badań substancją obojętną dla emulgacji masła były jedynie katechiny. Odwrotna sytuacja miała miejsce w zasadowym środowisku dwunastnicy. W tych warunkach proces emulgacji próbek masła najefektywniej hamowały katechiny i BHT, a najsłabiej tokoferol δ. Zarówno obecność katechin, jak i BHT, skutkowała zmniejszeniem ilości powstałych emulsji z 83 % (próba kontrolna) do 62,5 %. Zawartość tokoferolu w maśle nie wpływała natomiast na ilość formowanej w warunkach dwunastnicy emulsji, ale istotnie zwiększała (o 11,14 μm) średnią wielkość tworzących ją kropel tłuszczu. Uzyskane wyniki dowodzą, że siła antyemulgującego działania katechin w dawce zapewniającej im pełną skuteczność przeciwutleniającą nie może być czynnikiem eliminującym możliwość wykorzystania tych substancji jako stabilizatorów produktów wysokotłuszczowych.The effect was examined of catechins, BHT, δ-tocopherol, and potassium sorbate on lipid emulsification in gastric and duodenal media, simulated in vitro. The experimental material was cottage butter; and the substances examined were added to the butter in the amount of 50 mg per 100 g of butter. The samples were emulsified for 2 hours, then, the percentage rate of emulsified lipids was measured as was the size of droplets in the emulsion produced. The results obtained were statistically analyzed and, based on this analysis, it was found that in the doses examined, BHT, δ-tocopherol, potassium sorbate, and catechins significantly limited the formation of emulsion and the degree of it dispersion. The power of their anti- emulgative effect depended, however, on the process conditions applied. In the acidic gastric medium, δ-tocopherol inhibited the emulsification to the highest degree. It reduced the amount of the emulsion formed to a level of only 7.5 % against 25 % found in the control sample, and increased the mean size of lipid droplets by 6.25 μm compared to the control sample. At this stage of the investigations, only catechins were a substance that was neutral towards the butter emulsification. An opposite situation took place in the alkaline duodenal medium. Under those conditions, the catechins and BHT inhibited the butter emulsification process to the highest degree, whereas the δ-tocopherol to the lowest degree. The presence of both the catechins and the BHT resulted in the decrease in the amount of emulsion formed from 83 % (control sample) to 62.5 %. The content of tocopherol in butter did not impact the amount of emulsion formed in the duodenal medium, but it significantly increased (by 11.14 μm) the mean size of lipid droplets forming this emulsion. The results obtained prove that the power of anti-emulgative effect of catechins in a dose guaranteeing their full antioxidant efficiency cannot be a factor excluding the possibility of using those substances as stabilizers of high-lipid products
<span style="font-size:11.0pt;font-family: "Times New Roman";mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-bidi-font-family: Mangal;mso-ansi-language:EN-GB;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language: HI" lang="EN-GB">The optimization of some extracellular enzymes biosynthesis by <i style="mso-bidi-font-style:normal">Aspergillus niger</i> 377-4</span>
145-149The effect
of initial solid and moisture contents, temperature and time of incubation on
the production of polygalacturonase, phytase, acid phosphatase, xylanase and
β-glucanase by Aspergillus niger 377-4
during solid state fermentation was studied. Parameters of enzyme synthesis
were optimized using statistical experimental designs. It was shown that the
capacity of strain to synthesize the aforementioned enzymes could be modified
within a wide range by culture parameters selection. The optimal
polygalacturonase production efficiency was achieved with the initial medium
mass of 19.9 g and humidity of 59.9%, after 77.7 h of incubation at 28.9oC.
The best combination of culture parameters for phytase synthesis was: initial
medium mass 19.9 g, moistures 50%, temperature 33oC and incubation
time 83.9 h. The highest activity of acid phosphatase was obtained after 81.3 h
of incubation at 27oC, with initial substrate mass of 17.8 g and
moistness content of 60%. The initial solid and moisture contents to synthesize
xylanase were 19.9 g and 50%, respectively, with incubation time of 73 h at
29.6oC. The highest efficiency of β-glucanase biosynthesis was
obtained when A. niger 377-4
was cultivated for 80.4 h at 27oC on a initial medium mass of 20 g
and initial level of moistness 59.9%.
</span
The impact of preparation temperature of white tea extracts on the composition of flavan-3-ols and their interaction with the digestibility of nutrients contained in meat pate
Badano wpływ temperatury ekstrakcji herbaty białej na skład flawan-3-oli. W ekstraktach wodnych
herbaty białej przygotowanych w temperaturze: 40°C , 60°C , 70°C , 80°C , 100°C oznaczono zawartość flawan-3-oli (EGCG, ECG, EC, GCG, CG, C). Wysoka temperatura ekstrakcji (80 i 100°C ) generowała reakcję epimeryzacji, czyli przejścia (-) epi-form (2R, 3R) w (-) formy (2S, 3R). Następnie sprawdzano wpływ ekstraktów herbaty białej na strawność białek, węglowodanów i lipidów pasztetu wieprzowego. Strawność związków odżywczych badano metodą in vitro symulującą układ trawienny człowieka. Stwierdzono, że dodatek ekstraktów przygotowanych w różnej temperaturze powodował zmniejszenie ilości uwalnianych do dializatu produktów hydrolizy badanych związków odżywczych. Proces epimeryzacji dodatkowo intensyfikował zmniejszenie strawności lipidów.The impact of white tea extraction temperature on the composition of flavan-3-ols was investigated. In the water extracts of white tea, prepared at 60°C , 70°C , 80°C , and 100°C , the contents of flavan-3-ols (EGCG, ECG, EC, GCG, CG, C) were determined. The high temperature of extraction (80°C , 100°C) generated an epimerization reaction, i.e. the conversion of (-) epi-forms (2R, 3R) into (-) forms (2S, 3R). Next, the impact of white tea extracts on the digestibility of proteins, saccharides, and lipids in pork pâté was studied The digestibility of nutrients was investigated using an in vitro method simulating human digestive system. It was found that the addition of extracts prepared at different temperatures to the pork pâté caused the amount of nutritive compounds being released to the dialyzate of the hydrolysis products of the nutrients studied to decrease. The epimerization process intensified additionally the decrease in the digestibility of lipids
Interakcje pektynaz w procesie zmian biodostepnosci bialka z paszy dla drobiu
Badano wpływ enzymów fosforolitycznych i pektynolitycznych na biodostępność białka oraz określono interakcje zachodzące pomiędzy działaniem tych enzymów. Analizy prowadzono z wykorzystaniem metody in vitro, symulującej warunki trawienia w przewodzie pokarmowym ptaków. Wyniki analizowano stosując dwuczynnikową analizę wariancji ANOVA (dwuelementowe kombinacje aktywności enzymatycznych – preparaty: Finase P, Finase AP, Rapidase pomaliq 2F, Energex L). Wykazano, że zarówno dodatek pektynaz, jak i fosfataz do paszy ma istotny wpływ na stężenie białka oznaczanego w dializacie. Ponadto wykazano, że kooperacja z preparatami pektynolitycznymi jest efektywniejsza w przypadku fosfatazy kwaśnej niż fitazy. Stwierdzono także, że wysoka aktywność pektynoesterazy w preparatach pektynolitycznych jest czynnikiem ograniczającym biodostępność białka.The effects of pectinases and phosphatases on the bioavailability of protein and interactions between these enzymes were studied. Analysis were performed using an in vitro method simulating conditions of the bird’s intestinal digestion tract. The results obtained were analysed using a two way ANOVA variance analysis (two factor combinations of enzymatic activities - the preparations: Finase P, Finase AP, Rapidase pomaliq 2F, and Energex L). The investigations evidenced that the addition of pectinases and phosphatases significantly influenced protein levels being determined in the dializate. Moreover, it was proved that the cooperation with the pectinase preparations was more effective for the acid phosphatase than for the phytase. It was also confirmed that the high pectin esterase activity in pectinase preparations was a factor limiting the protein bioavailability