Long term outcome in patients with silent versus symptomatic ischaemia during dobutamine stress echocardiography

OBJECTIVES: To compare the long term prognosis of patients having silent versus symptomatic ischaemia during dobutamine stress echocardiography (DSE). DESIGN: Observational study. SETTING: Tertiary referral centre. PATIENTS: 931 patients who experienced stress induced myocardial ischaemia during DSE. RESULTS: Silent ischaemia was present in 643 of 931 patients (69%). The number of dysfunctional segments at rest (mean (SD) 9.6 (5.1) v 8.8 (5.0), p = 0.1) and of ischaemic segments (3.5 (2.2) v 3.8 (2.1), p = 0.2) was comparable in both groups. During a mean (SD) follow up of 5.5 (3.3) years, there were 169 (18%) cardiac deaths and 86 (9%) non-fatal infarctions. Multivariable Cox regression analysis showed age (hazard ratio (HR) 1.1, 95% confidence interval (CI) 1.02 to 1.05), previous myocardial infarction (HR 1.4, 95% CI 1.1 to 2.0), and number of ischaemic segments during the test (HR 2.0, 95% CI 1.0 to 3.7) as independent predictors of cardiac death and myocardial infarction. For every additional ischaemic segment there was a twofold increment in risk of late cardiac events. The annual cardiac death or myocardial infarction rate was 3.0% in patients with symptomatic ischaemia and 4.6% in patients with silent ischaemia (p < 0.01). Silent induced ischaemia was an independent predictor of cardiac death and myocardial infarction (HR 1.7, 95% CI 1.1 to 2.0). During follow up symptomatic patients were treated more often with cardioprotective therapy (p < 0.01) and coronary revascularisation (145 of 288 (50%) v 174 of 643 (27%), p < 0.001). CONCLUSIONS: Patients with silent ischaemia had a similar extent of myocardial ischaemia during DSE compared to patients with symptomatic ischaemia but received less cardioprotective treatment and coronary revascularisation and experienced a higher cardiac event rate

Wartość diagnostyczna echokardiografii obciążeniowej z dobutaminą u chorych na cukrzycę

INTRODUCTION. The aim of this study was to assess the incremental value of dobutamine stress echocardiography (DSE) for the risk stratification of diabetic patients who are unable to perform an adequate exercise stress test. Exercise capacity is frequently impaired in patients with diabetes. The role of pharmacologic stress echocardiography in the risk stratification of diabetic patients has not been well defined. MATERIAL AND METHODS. We studied 396 diabetic patients (mean age 61 &plusmn; 11 years, 252 men [64%]) with limited exercise capacity who underwent DSE for evaluation of known or suspected coronary artery disease (CAD). End points were hard cardiac events (cardiac death and nonfatal myocardial infarction) and all causes of mortality. RESULTS. During a median follow-up of 3 years, 97 patients (24%) died (55 cardiac deaths), and 27 patients had nonfatal myocardial infarction. In an incremental multivariate analysis model, clinical predictors of hard cardiac events were history of congestive heart failure, previous myocardial infarction, hypercholesterolemia, and ejection fraction at rest. The percentage of ischemic segments was incremental to the clinical model in the prediction of hard cardiac events (c2 = 37 vs. 18, P < 0.05). Clinical predictors of all causes of mortality were history of congestive heart failure, age, hypercholesterolemia, and ejection fraction at rest. Wall motion score index at peak stress was incremental to the clinical model in the prediction of mortality (c2 = 52 vs. 43, P < 0.05). CONCLUSIONS. DSE provides incremental data for the prediction of mortality and hard cardiac events in patients with diabetes who are unable to perform an adequate exercise stress test.WSTĘP. Celem badania była ocena rosnącej wartości echokardiografii obciążeniowej z dobutaminą (DSE, dobutamine stress echocardiography) dla stratyfikacji ryzyka chorych na cukrzycę, którzy nie są w stanie wykonać odpowiedniego, wysiłkowego testu obciążeniowego. Wydolność fizyczna chorych na cukrzycę jest często zmniejszona. Dotychczas nie określono dobrze roli farmakologicznej echokardiografii obciążeniowej w stratyfikacji ryzyka u chorych na cukrzycę. MATERIAŁ I METODY. Przebadano 396 chorych na cukrzycę (średnia wieku 61 &plusmn; 11 lat, 252 mężczyzn &#8212; 64%) z ograniczoną wydolnością wysiłkową, u których wykonano DSE, by ocenić rozpoznaną lub podejrzewaną chorobę wieńcową (CAD, coronary artery disease). Kryteriami oceny badania były ciężkie epizody kardiologiczne (śmierć sercowa i zawał serca niezakończony zgonem) oraz zgon bez względu na przyczynę. WYNIKI. Podczas badania trwającego średnio 3 lata zmarło 97 pacjentów (24%) (55 zgonów z powodu śmierci sercowej), a u 27 chorych stwierdzono zawał serca niezakończony zgonem. W analizowanym, przyrostowym, wielozmiennym modelu, predyktorami klinicznymi ciężkich epizodów sercowych były: zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, wcześniejszy zawał serca, hipercholesterolemia oraz frakcja wyrzutowa w spoczynku. Odsetek niedokrwionych odcinków serca przyrastał w stosunku do modelu klinicznego w prognozowaniu ciężkich epizodów sercowych (c2 = 37 vs. 18, p < 0,05). Klinicznymi predyktorami zgonów bez względu na przyczynę były: zastoinowa niewydolność serca w przeszłości, wiek, hipercholesterolemia oraz frakcja wyrzutowa w spoczynku. Wskaźnik punktowy ruchomości ściany serca na szczycie obciążenia przyrastał w stosunku do modelu klinicznego w prognozowaniu umieralności (c2 = 52 vs. 43, p < 0,05). WNIOSKI. Echokardiografia obciążeniowa z dobutaminą dostarcza istotnych danych dotyczących prognozowania umieralności oraz ciężkich epizodów sercowych u chorych na cukrzycę, u których nie można przeprowadzić odpowiedniego testu stresowego

Prognostic value of dobutamine stress echocardiography in patients with diabetes

WSTĘP. Celem badania była ocena rosnącej wartości echokardiografii obciążeniowej z dobutaminą (DSE, dobutamine stress echocardiography) dla stratyfikacji ryzyka chorych na cukrzycę, którzy nie są w stanie wykonać odpowiedniego, wysiłkowego testu obciążeniowego. Wydolność fizyczna chorych na cukrzycę jest często zmniejszona. Dotychczas nie określono dobrze roli farmakologicznej echokardiografii obciążeniowej w stratyfikacji ryzyka u chorych na cukrzycę. MATERIAŁ I METODY. Przebadano 396 chorych na cukrzycę (średnia wieku 61 &plusmn; 11 lat, 252 mężczyzn &#8212; 64%) z ograniczoną wydolnością wysiłkową, u których wykonano DSE, by ocenić rozpoznaną lub podejrzewaną chorobę wieńcową (CAD, coronary artery disease). Kryteriami oceny badania były ciężkie epizody kardiologiczne (śmierć sercowa i zawał serca niezakończony zgonem) oraz zgon bez względu na przyczynę. WYNIKI. Podczas badania trwającego średnio 3 lata zmarło 97 pacjentów (24%) (55 zgonów z powodu śmierci sercowej), a u 27 chorych stwierdzono zawał serca niezakończony zgonem. W analizowanym, przyrostowym, wielozmiennym modelu, predyktorami klinicznymi ciężkich epizodów sercowych były: zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, wcześniejszy zawał serca, hipercholesterolemia oraz frakcja wyrzutowa w spoczynku. Odsetek niedokrwionych odcinków serca przyrastał w stosunku do modelu klinicznego w prognozowaniu ciężkich epizodów sercowych (c2 = 37 vs. 18, p < 0,05). Klinicznymi predyktorami zgonów bez względu na przyczynę były: zastoinowa niewydolność serca w przeszłości, wiek, hipercholesterolemia oraz frakcja wyrzutowa w spoczynku. Wskaźnik punktowy ruchomości ściany serca na szczycie obciążenia przyrastał w stosunku do modelu klinicznego w prognozowaniu umieralności (c2 = 52 vs. 43, p < 0,05). WNIOSKI. Echokardiografia obciążeniowa z dobutaminą dostarcza istotnych danych dotyczących prognozowania umieralności oraz ciężkich epizodów sercowych u chorych na cukrzycę, u których nie można przeprowadzić odpowiedniego testu stresowego.INTRODUCTION. The aim of this study was to assess the incremental value of dobutamine stress echocardiography (DSE) for the risk stratification of diabetic patients who are unable to perform an adequate exercise stress test. Exercise capacity is frequently impaired in patients with diabetes. The role of pharmacologic stress echocardiography in the risk stratification of diabetic patients has not been well defined. MATERIAL AND METHODS. We studied 396 diabetic patients (mean age 61 &plusmn; 11 years, 252 men [64%]) with limited exercise capacity who underwent DSE for evaluation of known or suspected coronary artery disease (CAD). End points were hard cardiac events (cardiac death and nonfatal myocardial infarction) and all causes of mortality. RESULTS. During a median follow-up of 3 years, 97 patients (24%) died (55 cardiac deaths), and 27 patients had nonfatal myocardial infarction. In an incremental multivariate analysis model, clinical predictors of hard cardiac events were history of congestive heart failure, previous myocardial infarction, hypercholesterolemia, and ejection fraction at rest. The percentage of ischemic segments was incremental to the clinical model in the prediction of hard cardiac events (c2 = 37 vs. 18, P < 0.05). Clinical predictors of all causes of mortality were history of congestive heart failure, age, hypercholesterolemia, and ejection fraction at rest. Wall motion score index at peak stress was incremental to the clinical model in the prediction of mortality (c2 = 52 vs. 43, P < 0.05). CONCLUSIONS. DSE provides incremental data for the prediction of mortality and hard cardiac events in patients with diabetes who are unable to perform an adequate exercise stress test