Coinfection of malaria and Brucellosis in a patient with persistent fever

Sıtma ve bruselloz Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde endemik olup bu bölgeden gelen uygun tedaviye rağmen klinik düzelme görülmeyen olgularda ko-infeksiyon olasılığı akılda tutulmalıdır. Burada Diyarbakır'dan gelen sıtma ve bruselloz ko-infeksiyonlu, uygun sıtma tedavisine yanıt vermeyen 14 yaşında bir erkek hasta sunulmuştur.Malaria and brucellosis are endemic in Southeastern Anatolia. The possibility of coinfection should be kept in mind in patients from this region, who do not respond to appropriate treatment. This paper reports a 14-year-old male with malaria and brucellosis from Diyarbakır, who did not respond to appropriate malaria treatment

Astımlı çocuklarda montelukast tedavisinin serum paraoksonaz aktivitesi üzerine etkisi

Amaç: Montelukast, astım tedavisinde yaygın olarak kullanılan selektif ve etkili oral sistein lökotrien 1 reseptör antagonistidir. Bu çalışmamızda, malondialdehit düzeylerini ve paraoksonaz aktivitesini ölçerek, çocukluk çağı astım hastalarında oksidatif hasar ve antioksidan defans üzerine montelukast’ın etkilerini araştırdık. Hafif ve orta derecede atopik astımlı 25 çocuk hasta grubu olarak ve 25 non-atopik sağlıklı çocuk kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Astımlı çocuklar bir ay boyunca 5 mg montelukast ile tedavi edildi. Serum paraoksonaz, malondialdehit ve HDL kolesterol seviyeleri tedavi öncesi ve sonrası ölçüldü. Montelukast tedavisi sonrası serum paraoksonaz ve paraoksonaz/HDL oranı anlamlı bir artış gösterdi. Kontrol grubu ile kıyaslandığında bu parametreler belirgin olarak yüksek bulundu. Montelukast tedavisi serum malondialdehit düzeylerinde bir artışa neden olmakla beraber, bu değişim istatistiksel olarak anlamlı değildi. Bu çalışmada montelukast’ın bronşial astımlı çocuklarda serum paraoksonaz aktivitesini etkin biçimde arttırdığı görüldü. Bu konuda yapılacak in vivo ve in vitro çalışmaların bu mekanizmayı aydınlatma konusunda faydalı olabileceğini düşünüyoruz.Montelukast, widely used in the treatment of asthma, is a selective and potent oral cysteinyl leukotriene-1 receptor antagonist. In this study, we investigated the effects of montelukast on oxidative stress and antioxidant defense in childhood asthma by measuring malondialdehyde and the paraoxonase activity. Twenty-five children with mild to moderate atopic asthma and 25 nonatopic children as controls were enrolled in the study. Asthmatic children were treated with montelukast, 5 mg tablets, for one month. Serum paraoxonase, malondialdehyde and high-density lipoprotein (HDL) cholesterol levels were measured before and after treatment. Serum paraoxonase and paraoxonase/HDL ratios were significantly increased after montelukast treatment. These parameters were significantly higher when compared with the normal subjects. Although montelukast treatment caused an enhancement in serum malondialdehyde, this increase did not reach statistical significance between the groups. The present study clearly demonstrates that montelukast increases paraoxonase activity in children with bronchial asthma. However, for better understanding of this enhancement, additional in vivo and in vitro studies are required

A family with Nail-patella syndrome: Case report

Nail-patella sendromu (NPS) tırnaklar ve kemiklerin yanısıra göz ve böbrekleri de tutabilen otozomal dominant geçişli nadir bir hastalıktır. Elde baş ve işaret parmaklarının tırnaklarında hipoplazi, displazi ve V şeklinde lunula ile karakterizedir. Kemiklerde patella yokluğu veya hipoplazisi, iliak horn, gözde glokom, mikrokornea ve nefropati diğer önemli bulgulardır. Bur yazıda babaanne, baba ve kendisinde her iki el baş ve işaret parmaklarının tırnaklarında hipoplazi, displazi ve V şeklinde lunula, babasında ve kendisinde patella aplazisi, babaannesinde patella hipoplazisi, ayrıca kendisinde strabismus saptanan 2.5 yaşında bir erkek hasta sunulmuştur.Nail-patella syndrome (NPS) is an autosomal dominant hereditary disorder involving nails, bones, eyes and kidneys. It is characterized by onycodysplasia of the finger nails and V-shaped lunulae. Aplasia or hypoplasia of patella, iliac horns were shown in variable expressions. Extraosseous manifestations include ocular (glaucoma, microcornea) and renal involvement. We report a two-and-a half-year-old boy whose father and grandmother had NPS. All the patients had dysplastic, hypoplastic finger nails and V shaped lunulae. The patient child, and his father had no patella but his grandmother had hypoplastic patella. None of them had renal involvement but the patient had strabismus

Reversible wide-spread signal abnormalities in the white matter, cortical gray matter and deep gray matter secondary to status epilepticus: A rare case

Akut menenjit tablosu ile başvuran 3 aylık erkek çocuk çok sayıda jeneralize tonik-klonik nöbet ve 40 dakika süren bir epileptik nöbet geçirdi. Erken dönem kraniyal BT ve MR incelemesinde yaygın subkortikal beyaz cevher ödemi, giral şişkinlik, her iki talamus ve sağ kaudat nükleusta lezyonlar mevcut olup, bu lezyonlar takip BT ve MRG incelemelerinde kaybolmuştu. Bu vakada lezyonların dağılımı az rastlanan bir örnek olup, özellikle kaudat nükleus tutulumu çok enderdir. Tanımlanan lezyonlar ödemle uyumludur. Lezyonların geçici oluşu ve yerleşim yerleri iskemik lezyonları dışlamıştır.We report a case of 3 months-old male who presented with acute meningitis and had experienced several generalized tonic-myoclonic seizures and a single attack of status epilepticus lasting 40 minutes. Early cranial CT and MRI findings revealed wide-spread subcortical white matter edema, gyral swelling, focal lesions in both thalamus and the right caudate nucleus, which resolved in the follow-up examinations. The distribution of the lesions were unique in this case and the involvement of the caudate nucleus is a very rare one. The lesions were compatible with edema. The reversibility and locations of the signal changes helped exclude an ischemic etiology

The prevalence of anti-hepatitis E virus (anti-HEV) IgG in 1-15 year-old children in Zonguldak, Turkey

Hepatit E virüsü, akut non-A, non-B hepatitine neden olan hepatit virüslerindendir. Gelişmekte olan ülkelerde epidemilerle seyretmekte, gelişmiş ülkelerde ise sporadik olgular şeklinde gözlenmektedir. Anti-hepatit E virüsü (anti-HEV) IgG sıklığı çocukluk çağında düşük iken gençlerde ve orta yaş grubu erişkinlerde daha sık görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, Zonguldak'taki çocuklarda anti-HEV IgG prevalansmi saptamak idi. Zonguldak'ta yaşayan ve Üniversite Hastanesi'ne başvuran 1-15 yaş grubu 284 çocukta hepatit E virüsüne karşı gelişen IgG antikor varlığı ELISA ile araştırıldı. Anti-HEV IgG sıklığı %1.41 (4/284) olarak bulundu. Sonuçlar, Zonguldak'ta yaşayan çocuklarda HEV'in akut sporadik hepatitlerin bir nedeni olabileceğini göstermesi açısından önemlidir.Hepatitis E virus (HEV) is one of the'hepatitis viruses that cause acute non-A, non-B hepatitis. This virus causes epidemics in developing countries and sporadic cases in developed countries.The prevalence of anti-HEV IgG is low in childhood, increasing with age. The purpose of this study was to determine the prevalence of HEV infection in children in Zonguldak, Turkey. Immunoglobulin G antibodies against HEV were searched with ELISA in 284 children aged between 1 and 15 applying to the University Hospital in Zonguldak. Anti-HEV IgG prevalence was found to be 1.41% (4/284). This result is important as it shows that HEV can be one of the causes of sporadic hepatitis among children living in Zonguldak

Hepatitis B, hepatitis C and HIV seroprevalance in children scheduted for elective surgery

Amaç: Elektif şartlarda cerrahi operasyon planlanan çocuk hastalarda hepatit B, hepatit C, HIV seroprevalansını belirlemek ve uygun olanların hepatit B afisi ile immunizasyonunu sağlamak, ayrıca sağlık personelinin ameliyathane ortamında çeşitli önlemleri alabilmeleri için gereken verileri elde etmek. Yöntem: Nisan 2001-Kasım 2002 tarihleri arasında Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine çeşitli indikasyonlarla öpere edilmek üzere yatırılan 0-16 yaş arasındaki 429 çocukta HBsAg, AntiHBs, AntiHBc, AntiHCV ve Anti-HIV seropozitifliği araştırıldı. Gruplar arası karşılaştırmalar için SPSS programında Ki-kare ve Fischer's kesin Ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: HBsAg pozitifliği % 1.6, AntiHBs pozitifliği % 42 bulunurken, Anti-HIV ve Anti-HCVpozitif vaka saptan-madı. Vakaların 182'si (% 42.4) hepatit B yönünden aşılanmış, ancak bunlardan 170'inde (% 39.6) aşıya bağlı seroloji gelişmişti, 247 hasta ise (% 57.6) aşısızdı. Ant i HBs ile birlikte anti HBC pozitifliği 10 çocukta (% 2.3) saptandı. Sonuç: Opere edilecek hastalarda Hepatit B, Hepatit C ve HIV serolojisine bakılması ile sağlık personelinin korunmasının yanında, bu şekildeki tarama programlarıyla hepatit B yönünden aşısız çocukları saptayıp aşılanmalarının sağlanması da mümkündür.Aim: To evaluate the seroprevalence of hepatitis B, hepati-tis C and HIV in pediatric patients who are going to have an elective surgery and also to gatter data that could help health workers in surgery rooms to take precautions. Methods: In 429pediatric patients who were going to have elective surgery for various indications, aged between 0-16 years, HBsAg, AntiHBs, AntiHBc, Anti-HCV and AntiHIV seropositivity were evaluated between April 2001-November 2002 in the Hospital of Karaelmas University School of Medicine. The comparisons between groups were evaluated in SPSS program by chi-square and Fischer's exact tests. Results: HBsAg positivity was 1.6 %, AntiHBs positivity was 42 %, there were no anti-HIV and anti-HCVpositive cases. A hundred and eighty-two of the cases (42.4 %) were immunized for hepatitis B, and 170 of these cases (39.6 %) were seropositive. Two hundred andfourty seven patients (57.6 %) were not immunized. In ten cases (2.3 %) anti HBs positivity were found with anti HBC positivity. Conclusion: The evaluation of hepatitis B, Hepatitis C and HIV serology in patients who are going to have elective surgery .gives the opportunity to immunize the nonimmunizedpatients and to protect health workers

Evaluation of cardiac autonomic activity in children with obstructive sleep apnea syndrome by heart rate variability

Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromu çocukluk yaş grubunda sık rastlanan bir bozukluktur. Etiyolojisinde başta adenotonsiller hipertrofi olmak üzere birçok faktör yer almaktadır. Kalp hızı değişkenliği kardiyak otonomik aktivitenin değerlendirilmesinde kullanılan noninvaziv bir yöntemdir. Bu amaçla obstrüktif uyku apneli çocuklarda 24 saat Holter EKG kullanılarak kardiyak otonomik aktivitenin değerlendirilmesi planlandı. Yöntem: Çalışmaya polisomnografi ile obstrüktif uyku apne sendromu tanısı konulan 22 hasta ile yaşı ve cinsiyeti uyumlu 20 sağlıklı çocuk kontrol grubu olarak dahil edildi. Her iki gruba 24 saat boyunca Holter elektrokardiyografi uygulanarak zaman ve frekans bağımlı kalp hız değişkenliği parametreleri hesaplandı. Frekans bağımlı analiz parametrelerinden HF, LF, VLF ve LF/HF, zaman bağımlı değişkenlerden SDNN, SDANN ve rMSSD kullanıldı. Bulgular: Obstrüktif uyku apne grubunda HF, SDNN ve SDANN değerleri anlamlı olarak azalırken (sırasıyla p<0.01, p<0.05 ve p<0.01), LF ve LF/HF değerleri anlamlı artış gösterdi (sırasıyla p<0.01 ve p<0.01). Sonuç: Obstrüktif uyku apne sendromu çocuklarda sempatik aktivitenin daha baskın olmasına neden olmaktadır.Objectives: Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is a commonly encountered disease of childhood. Multiple factors are included in its etiology with the leading one being adenotonsillar hypertrophy. Heart rate variation is a noninvasive method that can be used to evaluate cardiac autonomic activity. This study was planned to investigate cardiac autonomic activity in children who were diagnosed as OSAS by using Holter ECG for 24 hours. Methods: Twenty two children who were diagnosed as OSAS by using polisomnography and age and sex matched 20 healthy children were included in this study. Holter ECG was applied for 24 hours to children in both groups and time and frequency dependent heart rate variability parameters were calculated. Frequency dependent analysis parameters HF, LF, VLF ve LF/HF and time dependent parameters SDNN, SDANN and rMSSD were used. Results: While HF, SDNN and SDANN decreased significantly in OSAS (p<0.01, p<0.05, p<0.01 respectively), LF and LF/HF increased significantly (p<0.01 and p<0.01 respectively). Conclusion: OSAS causes sympathetic activity dominance in children

The effect of steroid treatment on serum Oxidant-antioxidant system and cytokine levels in childhood asthma

Bu çalışmanın amacı, çocuklardaki astım oluşumunda önemli bir role sahip olduğu düşünülen interlökin-6, tümör nekrozis faktör-?, immünglobulin E, eozinofilik katyonik protein, tiyobarbitürik asid ile reaksiyona giren maddeler ile total antioksidan serum düzeylerini ve steroid tedavisinin bu parametrelere etkisini değerlendirmekti. Çalışma grubuna yaş ortalaması 8.9 olan 27 hafif-orta süreğen astımlı ve kontrol grubuna da yaş ortalaması 9.2 olan 25 sağlıklı çocuk dahil edildi. Semptom puanlaması, solunum fonksiyon testi, serum immünglobulin E, eozinofilik katyonik protein, interlökin-6, tümör nekrozis faktör-?, tiyobarbitürik asid ile reaksiyona giren maddeler ve total antioksidan düzeyleri astımlı hasta grupta tedavi öncesi ve 4 haftalık budenozid tedavisin sonrası ölçüldü ve sağlıklı grubun sonuçlarıyla karşılaştırıldı. Tedavi öncesi tümör nekrozis faktör-?, tiyobarbitürik asid ile reaksiyona giren maddeler, immünglobulin E ve eozinofilik katyonik protein düzeylerinin kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı yüksek olduğu saptandı. Solunum yoluyla kullanılan steroid tedavisi ile tiyobarbitürik asid ile reaksiyona giren maddeler, eozinofilik katyonik protein ve immünglobulin E derişimlerinde anlamlı bir azalma belirlenirken interlökin-6, tümör nekrozis faktör-? ve total antioksidan status düzeylerinde anlamlı bir değişiklik saptanmadı. Tedavi sonrası tümör nekrozis faktör-?, immünglobulin E ve eozinofilik katyonik protein düzeyleri kontrol grubundan anlamlı olarak yüksek bulundu. Sonuç olarak, hafif-orta süreğen kararlı astımlı çocuklarda budenozid tedavisinin oksidan stres, antioksidan savunma ve öncül yangısal sitokinlerden interlökin-6 ve tümör nekrozis faktör-? üzerine direkt etkisi olmadığı gözlendi. Bu hastalarda elde ettiğimiz sonuçlar, steroid tedavisinin esas olarak immünglobulin E ve eozinofilik katyonik protein düzeylerini azaltarak klinik düzelmeyi sağladığını düşündürtmektedir.The aim of this study was to investigate the plasma levels of interleukin-6, tumor necrosis factor-&amp;#945;, immunoglobulin E, eosinophil cationic protein, thiobarbituric acid reactive substance and total antioxidant status which were suggested to have a significant role in the pathogenesis of asthma in children and to evaluate the effect of steroid on these parameters. 27 children, mean aged 8.9 years with mild-moderate persistent asthma for the study group and 25 healthy children, mean aged 10.3 years for the control group are included in the study group. The symptom score, respiratory function test, plasma immunoglobulin E, eosinophil cationic protein, interleukin-6, tumor necrosis factor-&amp;#945;, thiobarbituric acid reactive substance and total antioxidant status levels were measured in the study group before and 4 weeks after budenoside treatment and compared with the control group. The tumor necrosis factor-&amp;#945;, thiobarbituric acid reactive substance, immunoglobulin E and eosinophil cationic protein levels measured before treatment were significantly higher than those of the control group. Although a significant decrease was observed in thiobarbituric acid reactive substance, eosinophil cationic protein and immunoglobulin E levels after inhaled steroid treatment, the interleukin-6, tumor necrosis factor-&amp;#945; and total antioxidant status levels showed no difference. The tumor necrosis factor-&amp;#945;, immunoglobulin E and eosinophil cationic protein levels after treatment were significantly higher than those of the control group. In conclusion, we observed that budenoside treatment in mild to moderate stable asthmatic children had no direct effect on oxidant stress, antioxidant defense, interleukin-6 and tumor necrosis factor-&amp;#945;. These results lead us to the decision that the steroidal treatment may achieve a clinical improvement mainly by decreasing the levels of immunoglobulin E and eosinophil cationic protein

Gaceta Allende No. 38

Instituto Politécnico Nacional - CEC Allend