Table of Contents

Table of Content

Охридскиот рамковен договор наспроти Тиранската платформа

Охридскиот Рамковен Договор беше потпишан на 13 Август 2001 година. Овој договор беше производ и одговор на вооружениот конфликт во Република Македонија помеѓу македонските безбедносни сили и парамилитантната Албанска Национално-Ослободителна Армија (ОНА). Договорот беше преговаран и потпишан од лидерите на четирите најголеми политички партии во Републиката Македонија, претседателот на РМ, како и од специјалните претставници на САД и ЕУ. Заради претходново овој договор може да се третира и како мировен договор гарантиран од претставници на меѓународната заедница. Овој труд има за цел да ја анализира суштината на Охридскиот договор, неговата имплементација и промените кои тој ги наметна при поделбата на моќта, ревизијата на одредени закони, како и донесувањето на нови закони. Секако мора да се напомене дека истиот договор беше и основа за промена на македонскиот Устав. Охридскиот Рамковен Договор несомнено е контроверзен, потпишан во околности на секојдневно насилство и силен меѓународен притисок. Дебатите за неговата улога продолжуваат и денес, а особено по објавувањето на барањата на партиите на етничките Албанци по парламентарните избори од 2016 год. Токму затоа се чини неминова потребата од компаративна анализа помеѓу Охридскиот Договор со таканаречената ,,Тиранска платформа” на партиите на етничките Албанци. Клучни зборови: охридски рамковен договор, уставни измени, меѓународна заедница, тиранска платоформа

Модели на градење на нациите и национализмите на Балканот

Прашањето за градењето на балканските нации и национализми се поврзува со општите глобални трендови, временски детерминирано во 19 и почетокот на 20 век. Кога се зборува за институционалната и историска контекстуалност, нациите се формираат на териториите кои произлегуваат од двата империјални модели-Османлискиот и Австро-унгарскиот (пред 1867 Хабзбуршкиот). Нациите и национализмите настануваат како резултат на судирот, или подобро кажано синтетичноста на традиционалната империјална поставеност и новата индустриска идеологија како логички супституент на доминацијата на религијата во политичката мобилизација. Оттука, просветителството и особено романтицизмот ќе одиграат важна улога во она што многу историографии го нарекуваат „национално будење“. Теоретските фундаменти и гледишта во проучувањата на нациите и национализмот, иако концептуално карактеристични за современата интелектуална мисла, се потполно аплиабилни за периодот на формирањето на сите балкански нации. Покрај неминовниот фактор на политичката контекстуалност и геополитичките позиционирања на големите сили и нивните несомнени влијанија, може да се лоцира и јасен автохтон елемент за секоја од балканските нации и нивните национализми. Од аспект на моделите на градење на нацијата, сегментирано, во фази, но и систематски преку институциите на верските и државните институции, може да се забележи присуството и на политичкиот, граѓански национализам, но и на оној кој се темели на органските културни карактеристики на етничката заедница. Во рамките на Османлискиот политички контекст, нациите поминуваат низ фазите на панправославие, панславизам и чист национализам. Спецификите се можни во примерот на градењето на грчката нација-држава и нациите кои се поврзани или произлегуваат од муслиманскиот идентитетски дискурс. Кај примерот на македонскиот протонационализам јасно се воочуваат претходноспоменатите етапи, со специфични карактерни озобини во кои се забележува, прво, политичко и идентитетско произведување на терминот Македонија и македонски од средината на 19 век, второ, како резултат од реакцијата на балканските пропаганди, градење на посебно политичко чувство на припадност кон македонството, независно од останатите, пред се словенски држави и трето, преку делото на Мисирков, јасно проектирање на етничката природа на Македонскиот национален идентитет. Се разбира, целосното оформување на нацијата неминовно бара присуство на сопствен политички и национален ентитет, т.е. држава

Балканските војни- Сто години потоа: Користење на Историјата во функција на политичката мобилизација на Балканот

Појавата на нациите и национализмите во Османлиската империја, особено во нејзиниот европски дел, се врзува за развојот на стереотипите кои ги развивал останатиот дел од светот во однос на балканските жители, но и перцепцијата за себе која ја развивале народите во овие региони. Наметнувањето на негативните стереотипи за регионот ќе биде поткрепено со Балканските војни, кои го одбележаа подеднакво како почетокот, така и крајот на 20-от век. Проекцијата на Балканските војни (1912-13) денес во различните Балкански држави зависи од историската дискурзивна форма на интерпретација детерминирана од перцепцијата на различните национални историографии. Преку антрополошка анализа на балканската документаристика на различните нации- држави за нивната улога во Балканските војни, се прави обид да се согледаат различните перцепции за истите. Притоа интердисциплинарниот приод вклучува синтеза на основните теоретски знаења поврзани со политичките теории (аспекти на политичка мобилизација) и теориите за национализмот, со денес познатата фактографија за Балканските војни и селективното претставување низ националните документаристички проекти во Турција, Бугарија, Македонија и Србија. Во продолжение ќе се задржиме на неколку аспекти на различно гледање и интерпретацијата на Балканските војни. Клучни зборови: Балкански војни, Македонија, Балкански сојуз, историски мит, колективен идентитет, документаристик

AFTER ELECTIONS CONSTITUTIONAL DILLEMAS AND THE CREATION OF THE GOVERNMENT IN REPUBLIC OF MACEDONIA

The last parliamentary elections in the Republic of Macedonia resulted in almost equal number of members in the parliament between the coalitions led by the biggest op-position and position party.This close result was an initiative for different interpretations of the constitutional regulations regarding the mandate to form a new government and in case if the mandator does not succeed in forming a government in the constitutionally provided period. Especially the second part of the previous question attracts an interest why hasn`t the Macedonian constitution have foreseen that situation. This article will make a summary of the opinions of adequate experts; it will analyze the established practice; it will analyze in detail the highest Macedonian legal act and it will compare it to the constitutions of Serbia and Croatia (in the part of government election). On the basis of the previously said we will try to give concrete recommendations for what should the reaction be in the concrete situation, something that can influence the creation of the new and of any other future government in the Republic of Macedonia

The Balkan Wars through the Prism of the Wider Theoretical Framework of the Concept of the “Security Dilemma”

This paper researches the two Balkan wars and the actions of the participating countries by using the theoretical concept of the so-called “security dilemma’ as one of the key concepts in the science of international relations. It’s an attempt to make an analysis of the Balkan wars, or, more specifically, of all the key elements of this theoretical framework. The goal is to find out whether this theoretical concept can be applied to the countries which took part in the Balkan Wars, and if its application in this specific case can offer some answers about the reasons behind the start of the two Balkan Wars, the question of the balance of power and its shifts, as well as the changes in alliances between the participating countries. In order to successfully accomplish this goal, the paper is going to utilize relevant literature on the topic of this theoretical concept, but also on the historical period of the two Balkan wars (1912 and 1913). With this approach, we hope to look at the subject from a different angle, which has not been sufficiently explored

ЕТНО-ЛИНГВИСТИЧКАТА И РЕЛИГИСКА ОСНОВА НА ИДЕНТИТЕТОТ КАЈ МАКЕДОНЦИТЕ МУСЛИМАНИ: ВИДЕНИ ПРЕКУ ТЕОРИИТЕ ЗА ЕТНИЧКИТЕ ГРУПИ И НИВНИТЕ ГРАНИЦИ НА ФРЕДРИК БАРТ

The collective group identity of the category known today as Makedonci Muslimani started with the process of conversion to Islam and segregation from Christian community. Thus, relations with the others, including those with the same linguistic origin, were built on the religious base. The national creation based on language, except for the Albanian example, found obstacles in the religious aspect, keeping the old division of Ottoman Millet system. The Christians in the Balkans understood the language of nationalism, but their attitude towards the Muslims was close to the domain of non-defined discourse between religious communities. On the other hand, because the Balkan Muslims couldn’t adapt to the national code, they were excluded from the process of national integration and homogenization, and they kept their fluent consciousness represented through the Millet mentality and the Ottoman heritage. Throughout the twentieth century, within the territory of the Republic of Macedonia today, the Serbian, Albanian and Macedonian nationalities were promoted through this group. The agency used the secularization of the society as the base for promoting the ethno-linguistic character of the national identities. Education and mass administration were the basic tools for indoctrination. In the post World War II period, that which gave substance to Makedonstvoto (the Macedonianhood), like the relations between the Christians and the Muslims, excluded the category of Makedonci Muslimani. For the Macedonians (Macedonians=Christians), the inherent conflict between the Orthodoxy, as the central element of their identity, and the Islam apriori excluded all the Muslims

Macedonian Question Reframed: Politics, Identity and Culture in Republic of Macedonia

Macedonian question has opened twentieth century Balkan political scene. Historical framework offered broad definitions including political, cultural and identity aspects. The population mix in Macedonia in the late Ottoman Empire created preconditions of a variety in political affiliations in which regional confronted great power interests. In this context, an autochthonous independent Macedonian revolutionary movement was created in the face of the Macedonian Revolutionary Organization (MRO), which later crystalize its goals into the idea of a unified independent Macedonian state. Although in the turmoil of the Balkan Wars and First World War Macedonia was divided by its neighbors, Serbia, Bulgaria and Greece, after World War Two Macedonian statehood was created in part of the original ethno- geographic territory.After the dissolution of Socialist Federative Republic of Yugoslavia (SFRY), in 1991, the Republic of Macedonia gained full independence. But during the period of international recognition, generated by the original cultural, political and identity aspects a “New Macedonian question” arise. The complexity of this reframed Macedonian question can be summarized in few salient points: The name issue problem with Greece, Unwillingness of Bulgaria to recognize independent Macedonian language and national identity, the Serbian pretensions towards the Macedonian Orthodox Church, Complex inner multiethnic context and Macedonian-Albanian relations, and finally, the geostrategic position influenced by the blockade for integration into the EU and NATO and new positioning of regional and world powers related with the latest Syrian and Ukrainian crisis.  Keywords: Macedonia, Balkan, Macedonian question, identity, Name issu

RESPONSIBILITY OF ADMINISTRATION BASIC PRINCIPLE IN THE ADMINISTRATIVE PROCEDURE

Generally, responsibility is misconduct of a physical or legal person who deviates from legal and moral norms, causing consequences and should be responsible for its actions by the law. In administrative law, this means that each administrative body should be responsible for its actions before another administrative, legislative or judicial authority. This means that through the responsibility, the values ​​of a system is promoted, which are: efficiency, effectiveness, reliability and predictability of the public administration. A special feature of responsibility in the area of administrative law is that it is provided through a complex set of formal procedures. There is no abstract responsibility, but there is a concrete and legally defined responsibility explained through a set of specific procedures. In the Republic of Northern Macedonia, the responsibility of the administration is codified in the Law of Administrative Servants where the easier and more severe violation of the working position is distinguished, as well as the manner and procedure of proving the responsibility of the administration and pronouncing the disciplinary measure. The subject of this paper is legal provisions analysis regarding the responsibility of the administration, the types of responsibility, disciplinary procedures and the applicability of disciplinary procedures. The purpose of this paper is analyses of the procedures that determine the personal material liability of the administrative officials contained in the laws in the Republic of Macedonia. The emphasis of this research is the responsibility of the administrative servants in the adoption of specific administrative acts, resolution of administrative cases in the administrative procedures, that is, when the outcomes of the proceedings are ruinous solutions that cause damage to citizens. European countries have clear rules about compensating the damage to citizens due to unprofessional and irresponsible work of the administration. The Law of Administrative Servants in the Republic of Northern Macedonia points to compensation for the damage that will be inflicted on third persons by the citizens, compensated by the state administration body. The question is whether our legislation on the responsibility of the administration should consider establishing clear indicators that will detect the responsibility of the administration, especially the one that inflicts damage on the citizens. The methodology of labor is based on the analysis of relevant legal and sub-legal acts, statistical indicators, as well as indicators of previous research relevant to the subject of research. In the current practice and analysis of the state authorities, it is perceived that there are very few disciplinary procedures that have been against the administrative officials, and for the material responsibility of the administrative officials, there is not a single procedure. As long as there are no clear indicators that will indicate inefficiency of the administration and as a result bearing material responsibility, and personally compensating the damage caused to the citizens, we can not speak about the efficient and responsible operation of the administration in the Republic of Macedonia

ADVANTAGES AND DISADVANTAGES OF THE ADMINISTRATIVE DISPUTE IN THE MACEDONIAN LEGAL SISTEM

In the past period, weaknesses of certain solutions have been identified in the previous Law on Administrative Disputes, which made more difficult or slowed down the work of the Administrative Court for efficient judicial protection. The disadvantages are the absence of a public hearing to determine the factual situation, infrequent application of resolving a dispute with full jurisdiction, delay in delivery, etc ..For that reason, the Law on Administrative Dispute was revised and amended in order to increase the efficiency of the civil service. The purpose of this paper is to analyze the latest amendments to the Law on Administrative Dispute, (adopted in 2019), their significance functionality and practical application. In particular. Law on Administrative Dispute. The main emphasis of the paper is to see how these principles apply and how they affect the efficiency of the Administrative Court. In addition, other innovations will be analyzed in the Law on Administrative Dispute, which are aimed at improving the efficiency of the administrative judiciary. The conclusion is that the legislator's commitment is to harmonize the administrative judiciary in Macedonia with the principles in the European administrative system. The applicability of some provisions will ensure efficiency in the judiciary, but in general we cannot agree that the scope of work and efficiency of the Administrative Judiciary will be reduced. Although the lawmaker seeks to increase efficiency in the correspondence between the first-instance administrative bodies of the administration and the administrative court, time is still wasted waiting for the original documents relevant to the hearing